ြဖစ်ပျက် ရှာပံုေတာ်ခရီးသည်။(၂၂)

အခန်း (၂၂)
ဟား။ ခင်ဗျားလည်း ကျမ်းနဲ ့စိမ်းေတာ့ သန်းတဲ့ကိန်း ဆိုက်သွားြပီ။ကဲပါ။ အိပ်ချင်ေြပသွား ေအာင် ကျုပ်ဧည့်သည် လိပ်မေလး အေြကာင်း ေြပာြပမယ်။ဟုတ်တယ်။ လူေယာင်ေဆာင် ြပီးလာလည်တဲ ့လိပ်မေလး။ဒီလို ဗျ။

************
ကျုပ်ဟာ အထိုက်အေလျာက်လမ်းမှန်ကို ေတွ ့တဲ ့အချိန်မှာ သမထအားေကာင်းလွန်း လို ့တနည်းအားြဖင် ့ ဇိမ်ကျတဲ့ဒါဏ်ကို မခံနိုင်လို ့စိတ်လွတ်သွားတဲ ့ အချိန်ေတွ ရှိတယ်။ဒါ လည်း သတိထားသင့်တဲ ့အချက်ပဲ။
ကျုပ်ဟာ စိတ်ေရာကိုယ်ပါ ကျန်းမာ သန်စွမ်းလာတယ်။ ေလာကြကီးကို ရဲရဲ ဝံ ့ဝံ ့ရင်ဆိုင် တတ်လာတယ်။ ကျန်းမာလိုက်ပံုများ ကျုပ်ဟာ ရှိရင်းစွဲ အသက်ထက် ၁၀ နှစ်ေလာက် ြပန် နုပျိုလာတယ်။ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ၄၀ ဝန်းကျင်ထင်ေနတာ ။ကျုပ်အသက် အခု ငါးဆယ်
ြပည့်ေနြပီ။ ပုထုဇဉ် ဘဝက မေကျာ်ေသးတာ ေြကာင် ့ ကာမဂုဏ်စိတ်ြပင်းထန်စွာ ထ ေပါ်တတ်တဲ ့အချိန်ေတွနဲ ့ြကံုခဲ ့တယ်။ ကျုပ်အြဖစ်ကို ကျုပ်ေြပာတာ တြခားတရားသမား ေတွကို မဆိုလိုဘူး။
အဲဒီမှာ လိပ်မေလးနဲ ့ေတွ ့တာေပါ့ဗျာ။လူေယာင်ေဆာင်လာတယ် ဆိုပါေတာ့။ ဒီကိစ္စမှာ လည်းခင်ဗျား ကို ကျုပ်နားလည်ထားတဲ ့ သံုးဆယ့်တဘံု ဆိုတာ ရှင်းြပချင်ေသးတယ်။
နတ်ြပည်တို ့ငရဲတို ့ဆိုတာ အေမရိကတိုက်ြကီး လိုလက်ညှိုးထိုးြပ လို ့မရေတာ့ ခင်ဗျား လည်း ယံုဘို ့ခက်မယ်။အလွယ်ဆံုးနည်းနဲ ့ကျုပ်ရှင်းြပမယ်။
ဟိုမှာြကည့်လိုက်။ ထရံြကားကေန ေနေရာင်ဝင်လာတယ်။ အဲဒီေနေရာင် ေအာက်မှာ အမှုန် ေတွ ေတွ ့ရတယ်။ ြမင်တယ်ေနာ်။ အဲဒီ အမှုန်ေတွဟာ ခင်ဗျားနဲ ့ကျုပ်ရဲ ့ေဘးမှာလည်း ရှိတယ်။ ဒါေပမဲ ့ ဒီေနရာမှာ ေနေရာင် မရှိေတာ့ မြမင်ရဘူး။ထို ့နည်းလည်းေကာင်းပဲ။ ခင် ဗျားတို ့ကျုပ်တို ့မှာ သမာဓိအလင်းနဲ ့ဉာဏ်အေရာင်မရှိလို ့မြမင်ရတာ။ဒါဟာ ကျုပ်ရဲ ့စာ ေတွ ့လက်ေတွ ့အယူအဆ ။ခင်ဗျားလက်ခံ တာ ြငင်းပယ်တာ ခင်ဗျားအလုပ်။သို ့ေသာ် ဉာဏ်အလင်း ေရာင် မရေသးပဲ မရှိဘူး ေတာ ့ဇွတ်မြငင်း ေစချင်ဘူး။ကဲ လိပ် မေလးပံုြပင်စရေအာင်။
************
တကယ့် လူရွယ်တေယာက်လို သန်စွမ်းမှုေတွ ြဖစ်လာြပီး စိတ်က ကာမဂုဏ်ဘက်ကို ညွှတ် ခဲ့တဲ ့တေန ့ေပါ့ဗျာ။လုပ်ေနကျ ေလ့ကျင့်ေန ခန်းက ေတာ့မပျက်ပါဘူး။ ဒီစိတ်ေပါ်တယ် ဆို တာလည်း သူများမသိရင် သာရှိမယ်။ကိုယ့်ကိုယ်ကို ေတာ ့သိတယ်။ကိုယ့်ဇနီးမယားနဲ ့အတူ ရှိေနရင်လည်း ဒီကိစ္စ မေပါ်ေလာက်ဘူး။ရဲဘက်ဆိုတာ လည်းခင်ဗျားသိတဲ့ အတိုင်း အလိုရှိ ချိန် ြဖစ်နိုင်တဲ ့ကိစ္စ မဟုတ်ဘူး။
အဲဒီည အိပ်ရာဝင်ေတာ ့ကျုပ်မှာ ကာမဂုဏ်စိတ်ြပင်းြပေနေတာ ့ကာမဂုဏ် ရဲ ့ညစ်ညူး ေြကာင်းေတွ တတ်သေလာက် မှတ်သေလာက် မှတ်ြပီးေြဖတာေပါ့။ကိုယ့်ကိုယ်လည်း ေြပ ေလာက်ြပီထင်တာေပါ့။ဒါေပမဲ ့ဗျာ။
ကျုပ်အိပ်တဝက်နိုးတဝက် အချိန် ဆိုရမလား။တကယ်ဆို မအိပ်တဲ ့ဘက်က ပိုများတယ်ဗျ။
ကျုပ်အိပ်ေနတဲ ့ေဘးကို အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် မိန်းကေလး တေယာက် ေရာက်လာ တယ်။ အြပင်မှာ ေလတဝူးဝူး တိုက်ေနေတာ ့ကျုပ်က ေစာင်ြခံုထားတာ။ သူက ေစာင်ထဲ ဝင်ပါရေစ ခွင် ့ေတာင်းေနတယ်။ ကျုပ်မှာ ဟိုစိတ်ဒီစိတ်ထက် အံဩေန လို ့ဘာြပန်ေြပာ ရမှန်း မသိဘူး။သမာဓိလည်း အထိုက်အေလျာက် ရှိေနေတာ ့ခွပ်လိုက်ြကေဟ ့ သူငယ် ချင်းလို ့လည်း မေြပာြဖစ်ဘူး။အဲဒီ စိတ်လည်း ေပျာက်ေနတာ အမှန်ပါ။
ကျုပ် ကအူေြကာင်ေြကာင်လုပ်ေနေလ ေလ။ သူက ေစာင်ထဲကို ဝင်ပါရေစ။ထပ်ချည်းတလဲ
လဲ ေြပာေနတယ်။ေနာက်ဆံုးကျုပ်လည်း ဝင်ချင်လည်းဝင်ေနေပါ့ဆိုြပီး သေဘာတူလိုက် တယ်။ သူေဘးမှာ အိပ်ေပ့ေစေပါ့။တကယ်ပါ ကျုပ်မလိမ်ပါဘူး။
ဒါတင် မြပီးေသးဘူးဗျာ။ သူက သူ ့ဘက်ကိုတိုးတဲ ့။သူ ့ကိုဖက်ထားတဲ ့။ကျုပ်လည်းနားြငီး ေအးေရာဆိုြပီး ဘယ်ဘက်လက်နဲ ့ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သူက ေနာက်တမျိုးထပ်တိုး လာ ြပန်တယ်။ သူ ့ခါးေပါ်ကို ကျုပ်ေြခေထာက်တင်ထားတဲ ့။ကဲ ။တင်ရံုတင်ေတာ ့ဘာမှမြဖစ် ေလာက်ပါဘူးဆိုြပီး သူ ့ခါးေပါ်လည်း ကျုပ်ေြခေထာက်တင်လိုက်ေရာ ။ကျုပ် ေြခေထာက်က အထိအေတွ ့ဟာ မာေြကာေြကာြဖစ်ေနပါတယ်လို ့။ေစာင်ြကားကေန ့အဲဒီ မိန်းကေလးရဲ ့ ေအာက်ပိုင်းကို ြကည့်လိုက်ေတာ။ ့လားလား ။ကျုပ်ဟာ လိပ်ခွံြကီးတခုကို ေြခတင်ထားေန ပါလား။ ကျုပ်လည်း လန် ့နိုးလာေရာ။
************
အားမကျနဲ ့ဒါဟာ ဝိပဿနာညစ်ညူးေြကာင်းနဲ ့သမထလမ်းလွဲေတွ ဗျ။ဒါတင် မကဘူး။ ဝိဉာည်ေလာက က မိန်းမေတွလည်းလာတာပဲ။လာလွန်းလို ့တခါတခါ လန် ့ေတာင်လာ တယ်။သူလာပံုက တမျိုးဗျာ။
သူလာေတာ ့မယ်ဆိုရင် ကျုပ်ကလံုးလံုးကို အိပ်မေပျာ်ေသးဘူး။ အေကာင်းြကီး ရှိေနေသး တာ။အိပ်ရာထဲေတာ ့ေရာက်ေနြပီ။သူလာခါနီးရင် ကျုပ်က ဓာတ်ြကိုးအားခပ်ေပျာ့ေပျာ့ ကို ကိုင်မိသလို ြဖစ်လာတယ်။သူအနား ေရာက်လာြပီး လူချင်းထိတာနဲ ့ကျုပ်ငယ်ထိပ် တည့် တည့်ကို အြပင်းစားဓာတ်လိုက်သလို ြဖစ်လာတယ်။ သူက ကျုပ်ငယ်ထိပ်ကေန ကျုပ် ေခါင်းကတဆင် ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဝင်တာဗျ။အထဲေရာက်တာနဲ ့သူထင်တာ သူလုပ်ေတာ့တာ ပဲ။ ကျုပ်ကေအာ်လည်း မေအာ်နိုင် အညှို ့ခံရသလို ြဖစ်ြပီး သတိလွတ်သွားတာပဲ။လွတ် သွားတဲ့ အချိန်မှာ ကျုပ်ဟာ သူနဲ ့တသေဘာတည်း ြဖစ်ေနတယ်။ဘယ်ေလာက်ြကာမှန်း ေတာ့မသိဘူး။ သူလည်းထွက်သွားေရာ။ ကျုပ်လည်း လန် ့ထိုင်မိေတာ ့တာပဲ။
မိန်းမေတွချည်း မဟုတ်ဘူးဗျ။ေယကင်္ငျားဧည့်သည်လည်း ရှိတယ်။ ကိုယ်ေတာ်ေတွက ေတာ ့ ကျုပ်ကို ဘာမေကျနပ်သလဲ မသိဘူး။ လာတာနဲ ့ကျုပ်ကို ပညာေပးေတာ့တာပဲ။ ဟုတ်တယ် ။ကျုပ်ကို တခုခုေြပာတယ်။ ကျုပ်က အူေြကာင်ေြကာင် ဘာြပန်ေြပာရမှန်း မသိပဲ ေနတာနဲ ့ ကျုပ်လည်ပင်းကို ညှစ်ေတာ့တာပဲ။ ထံုးစံအတိုင်းေအာ်လို ့မရ ။ ရုန်းလို ့မရနဲ ့။ အချိန်အ ေတာ်ြကာ ရုန်းမှလွတ်တယ်။ တခါလည်းမဟုတ်။ နှစ်ခါလည်း မဟုတ်ေတာ ့ကျုပ်လည်း စိတ်ရှုပ်လာတယ်။ ဘယ့်နှယ် ့ငါ သူေတာ်ေကာင်း အလုပ်လုပ်ေနတာ ဒါေတွ ဘာလို ့ အ ြကိမ်ေပါင်းများစွာ လာေနရပါလိမ် ့ေပါ့။ေနာက်ေတာ ့နည်းေတွ ့သွားတယ်။ ဘယ်နည်း လည်းဟုတ် လား။ မင်းကွန်း၊တိပိဋကဓရ ၊ဆရာေတာ် ဘုရားြကီး ဦးဝိစိတ္တသာရာ ဘိဝံသ ရဲ ့ ့အရပ်ဆယ်မျက်နှာ ေမတ္တာ ဘာဝနာ ပွားနည်းေပါ့။ ဘယ်လိုသိလဲ ဟုတ်လား ။ တရားေတွနာ၊စာေတွ ဖတ်လို ့သိတာေပါ့။
************
ခင်ဗျား ြကည့်ရတာ သူတို ့ဘာလို ့လာသလဲ လို ့သိချင်ပံုရတယ်။ လွယ်ပါတယ်ဗျာ။ ကျုပ် ေလ့ကျင့်ေနတဲ ့စိတ်နဲ ့ရုပ်ရဲ ့အမှုန်ေတွ ရဲ ့အေနအထားဟာ သူတို ့ဆက်သွယ်ကူးလူး လို ့ ရတဲ ့အေြခအေန ြဖစ်ေနလို ့ဗျ။သူတို ့ရဲ ့ဖွဲ ့စည်းပံုက လည်း အမှုန်နဲ ့မကင်းဘူး။ ယံုချင်မှ ယံုေနာ်။ ကျုပ်အယူအဆ ေြပာတာ။ေနာက်တခုက ခင်ဗျား လည်းကျုပ်လုပ်တဲ့ ေလ့ကျင့်ခန်း မျိုးလုပ်ခဲ ့လို ဒါမျိုး ြကံုရင် ေရှာင်ရန် ေဆာင်ရန်အေနနဲ ့ေြပာေနတာ။
************
ကဲ လိုရင်းဆက်ရေအာင် ။ေလ့ကျင့်တဲ့အချိန်ေရာ စာဖတ်တာေကာ အထိုက်အေလျာက် များလာတဲ့ အခါ အမှုန်ေတွ လှုပ်ရတဲ့ အေြကာင်းကို ကျုပ်သိလာတယ်။ ကျုပ်တို ့ခန္ဓာ ကိုယ် ဟာတကယ့်ကို စက်ြကီး ဗျ။အာရံုခံ ကိရိယာေပါင်းစံုတတ်ထားတဲ ့စက်ြကီး။
အရာဝတ္ထုေတွကို ြမင်ကွင်းေတွကို ြမင်နိုင်တဲ ့ဗွီဒီယို ကင်မရာနဲ ့တူတဲ ့မျက်လံုး။ အသံ ဖမ်း စက်နဲ ့တူတဲ ့နား။အနံ ့ခံ စက်နဲ ့တူတဲ နှာေခါင်း ။အရသာကို ခံစားေဖာ်ြပနိုင်တဲ ့လျှာ။ထိ လိုက်တာနဲ ့ထ ထေအာ်တဲ ့စက်နဲ ့တူတဲ ့ခန္ဓာကိုယ်။ဘာမဆို လက်ခံေတွးေတာ နိုင်တဲ ့စိတ်
ဒါေတွဟာ အားလံုးစက်ေတွလို အြမဲအလုပ်လုပ်ေနြကတာ ဗျ။
ကျုပ်ကိုယ်ေတွ ့ေလ။ ကျုပ်ြကိုက်တဲ ့တွံေတးသိန်းတန် သီချင်းြကားရင် ကျုပ်မှတ်ေနတဲ ့ လှိုင်းက ြငိမ်ေနတယ်။ ေထာင်ဝါဒါ လာတယ့် အသံြကားရင် လှိုင်းက ြပင်းထန်လာတယ်။ တြခား အာရံုခံ ကိရိယာေတွလည်း ထို ့နည်းလည်းေကာင်းပဲ။စိတ်ထဲမှာ ေအးချမ်းတာ ေတွး လို ့ရင် ြငိမ်တယ်။ စိတ်တို စရာေတွးမိရင် ဝုန်းဒိုင်းြကဲတယ်။ မျက်စိေကာ။ နားေကာ။ လျှာ ေကာ အားလံုးအတူတူပဲ။
************
ေသချာစဉ်းစားြကည့်ေတာ ့သူဘာသာ ြမင်ေနြကားေနတာ ကျုပ်တို ့နဲ ့မဆိုင်ဘူးဗျ။ ကျုပ် ရဲ ့အမှုန်ေတွအေပါ် သုေတသန ြပုချက်အရ သူဘာသာ သူ ့အလုပ်သူ လုပ်ေနတာ ။ကျုပ်တို ့ ငါနဲ ့ဆိုင်တယ် ။ ငါလုပ်တယ် ။ငါြကားတယ် လို ့တလွဲ ယူလို ့ေနာက်ဆက်တွဲ ြပဿနာ ေတွ ရှုပ်ကုန်တာ။
ခင်ဗျားနားရှုပ်သွားြပီ ထင်တယ်။ လွယ်လွယ်ေလးပါဗျာ။ ကိုယ်ခန္ဓာကို တကယ်တမ်း ဖွဲ ့ စည်းထားတဲ ့အမှုန်ေတွ ဟာ အြမဲတည်တန် ့ေနတာ မှမဟုတ်တာ။ ရုတ်တရက် ြဖစ်လာ ရုတ်ချည်း ေပျာက်သွားတာ မဟုတ်လား။ ဘယ်မှာ လာြပီး အိုင်အမ် ဆရာြကီး လို ့ေြပာ လို ့ ြဖစ်ပါ့မလဲ။ တခုေတာ့ ့ရှိတယ်။ အခု ခင်ဗျားသိလည်း ြကားလို ့သိတာပဲ ြဖစ်မယ်။ ဖတ်လို ့ သိတာလည်း ရှိမယ်။ ဂဃနဏ သိဘို ့က ဝိပဿနာ ဉာဏ်၊ဘာဝနာမယ ဉာဏ် ဆိုတာ လိုတယ်။ထိုးထွင်းသိြခင်း ဆိုပါစို ့။ ဒီထက်ဆက် ကျုပ်လည်း ဆက်မရှင်းတတ်ေတာ့ဘူး။ ထိုးထွင်းသိချင်ရင် ထိုးထွင်း သိနိ်ုင်တဲ ့ေလ့ကျင့်ခန်းကို လုပ် ပါလို ့သာေြပာပါရေစ။
************
ကိုယ်တိုင်လုပ်ြကည့်ေတာ ့ ခင်ဗျားကိုယ်ခန္ဓာ ဖွဲ ့စည်းပံုနဲ ့အလုပ်လုပ် ပံုကို သိလာမယ်။ ကျုပ်လည်း ဒီနည်းနဲ ့သိခဲ့တာ ပဲ။ေတာ်ေတာ်ကို အလုပ်ရှုပ်တဲ ့ခန္ဓာ ဗျ။မေမွးခင်ကတည်း က ရှုပ်လာလိုက်တာ ေသလည်း ရှုပ်တုန်းပဲ။
ြမင်လည်း ဝုန်းကနဲ ြဖစ်။ြကားလည်းဝုန်းကနဲ့ြဖစ် ။ေတွးလည်း ဝုန်းကနဲ ြဖစ်။အချိန်တိုင်း ေနရာတိုင်း တဝုန်းဝုန်း ြဖစ်။ တဝုန်းြဖစ်တာ ငါနဲ ့ဆိုင်တယ်လို ့ေတွးေလ။ ပိုဝုန်ဒိုင်းြကဲေလ ။
ြကဲေလ မေကျနပ်လို ့ငါကွလို ့ ထပ်ေတွးေလ ။ဆိုးသထက်ဆိုးေလ။ ေတာ်ေတာ်ြကီးတဲ ့ဒုက္ခ ပါလား။ ေအးေပါ့ဗျာ။ ဒုက္ခဆိုတာ အြမဲရှိတယ် ဆိုတာ ေရးေတးေတး ြဖစ်လာတာေပါ့။
အဲဒီ ဝုန်းဒိုင်း ြကဲတာေတွ အားလံုးဟာ ကိုယ်က တနည်းနည်းနဲ ့ပါတ်သက်လို ့ြဖစ်တာဗျ။
ကဲ ခင်ဗျား ထပ်ြပီးသန်းေနြပီ။ နားလိုက်ရေအာင် ကျုပ်ကလည်း ခွဲခါနီး အဆံုးသတ်သွား ချင်လို ့ဗျို ့။ဘယ်ေတာ ့ခွဲမှာလည်း ဟုတ်လား ။မသိချင်နဲ ့ကျုပ်လည်း မသိဘူး။သို ့ေသာ် ဆံုးခန်းတိုင်ေအာင်ေတာ ့ကျုပ်သိသမျှ ေြပာခဲ့မယ်။မြကာေတာ့ပါဘူးဗျ။ ေနာက်တရက် နှစ် ရက်ေပါ့။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)