ဖတ်မိတာ၊ြကိုက်မိတာ။(၃)

ဖတ်မိတာ ြကိုက်မိတာ။(၃)

ေယဓမ္မာ ေဟတုပ္ပဘဝါ၊ေတသံ ေဟတံု တထာဂေတာ အာဟ၊
ေတသဥ္စ ေယာနိေရာေဓါ၊ဧဝံ ဝါဒီ မဟာသမေဏာ။

ေရှးကြပုခဲ့ဖူးေသာ အေြကာင်းတရား တို ့ေြကာင့် ြဖစ်ေပါ်လာကုန်ေသာ အကျိုးတရားကို ေဟာြကားေတာ်မူသည်။
ထိုအေြကာင်းတရားတို ့၏ ချုပ်ြငိမ်းရာ တရားတို ့ကိုလည်း ေဟာေတာ်မူ၏။
ရဟန်းြကီးြဖစ်ေသာ ဗုဒ္ဓြမတ်စွာဘုရားသည် ဤသို ့ေသာအယူရှိေတာ်မူ၏။
THE THINGS WHICH ARISE FROM A CAUSE ,OF THESE,THE TAHTAGATA (BUDDHA)
HAS STATED THE CAUSE.OF THESE ALSO THERE IS A MEANS OF SUPPRESSION.
SUCH IS THE TEACHING OF THE GREAT ASCETIC.

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၂၀)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၂၀)
ေတာသားေကာင်ေလးဟာ ြမို ့ကိုေရာက်ေပမဲ ့ ရွာက သူအလွန် ေလးစားြမတ်နိုးတဲ့ ြကီး ေတာ်လုပ်သူ မှာလိုက်တာကို ေသချာမှတ်သား ြပီး မတရားမှုကို ဆန် ့ကျင်ဘို ့ အမှန်တရား ကိုေဖာ်ထုတ်ဘို ့ ။ ဆံုးြဖတ်ထားချိန်မှာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ေတာသားအဘိုးြကီး တေယာက် ကို ြမို ့သားလူလိမ် အုပ်စုက လမ်းေဘး ဖဲသံုးချပ် ဝိုင်းတခုမှာ လိမ်ေနတာ ေတွ ့ေရာတဲ့။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဖဲသံုးချပ် ဝိုင်းဆိုတာ ဗျာ။ ကျေနာ်တို ့လူပျိုေပါက်က ရန််ကုန်ေနရာ အနှံ ့မှာေတွ ့ရတတ် တယ်။ ဖဲက သံုးချပ်တည်း ပါ။ တချပ်မှာ အမှတ်အသား တခု လုပ်ထားတယ်။ လမ်းေဘးမှာ ပလပ်စတစ် မိုးကာစ ေလးတချပ် ခင်းြပီး ဖဲချပ်ေလးေတွကို ြပလိုက် ။ဒါေလးကို မထိုးနဲ ့။ ေဟာဒီအမှတ် ကေလးနဲ ့ဖဲချက်ကိုထိုး ။ မှန်တာနဲ ့သံုးဆရမယ်။ လွယ်လွယ်ေလး။ ဒါေလး ကိုထိုး။ ဒါေလးကို မထိုးနဲ ့ေပါ့။ေဘးက လူတချို ့လည်း ဝင်ထိုးလိုက် ဒိုင်ကေလျာ်လိုက်ေပါ့။ ဒါေပမဲ ့သတိထားရမှာ က အဲဒီထိုးလိုက်ေလျာ်လိုက်လုပ် ေနတာဟာ တကယ်ကစားေနတာ နည်းတယ်။သူ ့အလံရှူးနဲ ့သူ ေဘးလူဝင် လာေအာင် ဆွယ်ေနတာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီဝိုင်းမျိုးမှာ ေတာသားအဘိုးြကီးက ဝင်ထိုးေနေတာ ့ ပါသမျှေငွေလးေတွ တြဖည်းြဖည်း ကုန်လာေတာ ့ေပါ့။ ကျေနာ်တို ့ ဇာတ််လိုက်ြကီးကလည်း ဒီလို မတရားလုပ်တာ မခံဘူး ဆို ြပီး နီးစပ်ရာ စခန်းကို သတင်းပို ့တယ်။ ရဲ ဆိုတဲ့ ေမာင်ေတွကလည်း လိုင်းေြကးယူြပီး ခွင် ့ြပု ထားတာ ဆိုေတာ ့ မလာဘူးေပါ့။
ရဲအလာကိုေစာင့်ေလ။ ရဲက မလာနိုင်ေလ။ ေတာသားအဘိုးြကီးက တြဖည်းြဖည်း ပါသမျှ ကုန်လာေလ။ ေနာက် ့လက်ပါတ်နာရီလည်း ကုန်။မရှိ ရှိတာ ချထိုးမယ် ဆိုြပီး အဘိုးြကီးက သူ ့လည်ပင်းက ေရွှဆွဲြကိုးလည်း ြဖုတ်လိုက်ေရာ ဇာတ်လိုက်ေကျာ်က ြငိမ်ြပီး ထိုင်ြကည် ့ မေနနိုင် ေတာ ့ပဲ။ ဝိုင်းထဲက ဝင်ြပီး ။။။ ဦးေလး ဒီေကာင်ေတွ ဦးေလးကို လိမ်ေနတာ ဗျ ဆို ြပီး တားလိုက်တာ စကားေတာင် မဆံုးလိုက်ဘူး။ဖဲလိမ်အဖွဲ ့အလံရှူး ေတွ ရဲ ့ လက်ချက်မိသွားတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ခွပ် ကနဲ ့အသံနဲ ့အတူ ြကယ်ေတွ၊လေတွ ပွင့်ြပီး ေမ့သွားေရာတဲ ့။အချိန်အေတာ်ြကာမှ သတိရလို ့ မျက်လံုးဖွင့် ြကည့်လိုက်ေတာ ့ သူကူညီလိုက်တဲ ့ေတာသားြကီးက သူ ့ကို အေပါ်က မိုးြပီး ြကည့် ေနတာေတွ ့သတဲ ့။ဒီေတာ့သူက စိတ်ထဲမှာ ေကျးဇူးတင်စရာ မလို ပါဘူး ။ဦးေလးရယ် ။ ကျေနာ် ့ရွာက ြကီးေတာ်မှာထား ြပီးသားပါ။ ဒုက္ခေရာက်တဲ ့သူကို ကယ်ရမယ် ။အမှန်တရားကို ေဖာ်ထုတ်ရမယ် ဆိုတာ။။။။။ဘာညာေပါ့။ ဒါေပမဲ ့သူ ့အေတွး မဆံုးခင် ေနာက်ထပ် ခွပ်ကနဲ ထပ်အရိုက်ခံရြပီး ေမ ့သွားြပန်တယ် တဲ ့။ နားထဲမှာလည်း အသံတခု ြကားလိုက်တယ် တဲ ့။ ့ေခွးမသားေလး။။။။မင်းဝင်ရှုပ်လို ငါ့အရင်းြပန်ရကာနီးမှာ ဝိုင်း ပျက်သွားတာ။ ကဲ။။မှတ်ကေရာတဲ့။။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကိုသက်ခိုင်သည် ကျေနာ့် ေရနံသဲလွန်စ သတင်းကို အရီအေမာ နှင် ့စကားလမ်းေြကာင်း လွှဲေနေလသည်။ကျေနာ်က။။
ကိုသက်ခိုင် ။ ဒီကိစ္စက သတင်းပို ့တဲ ့လူအတွက် အကျိုးေတာ ့ ရှိနိုင်တယ်ေနာ်။
ေအာ်။။ ရတနာပံု ဆိုက်ချင်ေနတဲ ့လူနဲ ့လာတိုးေနပါလား။ ခင်ဗျားကို ဘာမှ အြပစ် မေြပာ ချင်ဘူး။ သို ့ေသာ် ကျေနာ်ဘဝမှာ ရတနာပံုဆိုက်တဲ ့ကိန်းေတွနဲ ့ြကံုလည်းြကံုခဲ ့။ လွဲလည်း လွဲခဲ့တာေတွ များလွန်းလို ့သိပ်မဆန်းလှေတာ့ပါဘူး ဗျာ။
ဘာေတွများ ရတနာပံု ဆိုက်ခဲ ့လို ့လဲဗျာ။
ေခတ်ပျက်ြကီးထဲက ရတနာပံုဆိုက်ကိန်း ေတွကို သိချင်တာလား။ဆိုက်ကိန်း ခဏထား ြပီး ကျေနာ်ဘဝရဲ ့ရတနာပံု လွဲကိန်းကို နားေထာင်ပါ။ခင်ဗျား လည်း သေဘာသရုပ် အမှာ စကားနဲ ့ ေဟာထုတ် မှာြကားတဲ ့ေစာဗုဒ္ဓါ ဘုရားရဲ ့ေလာကုတ္တရားနဲ ့ေြဖလို ့ေြပသွားေအာင် ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
၁၉၉၀ ေကျာ်ကာလေတွေပါ့။ ဗိုလ်ချုပ်မှူးြကီး ေစာေမာင် ကိုကျန်းမာေရးေြကာင့် ဆိုြပီး အနားေပး ။ ဗိုလ်ချုပ်မှူးြကီး သန်းေရွှတက်လာတယ်။
တြပည်လံုးမှာ တံတားြကီးကိုးစင်း ေဆာက်မယ် ။ဘာညာ ဆိုြပီး သတင်းစာေတွမှာ အြကီး အကျယ် သတင်းအြဖစ်ပါလာတယ်။ြဖစ်ချင်ေတာ ့အဲဒီအချိန်မှာ ရုရှစစ်သံမှူးြကီးက ဗိုလ်မှူး ြကီးသာဝင်း ဗျ။(မြကာေသးမီက ကွယ်လွန်သွားြပီး ြဖစ်သည်၊)သူဟာ အရင်က တနသင်္ငါရီ တိုင်း တိုင်းမှူး။ေနာက်ေတာ ့ရုရှကို စစ်သံမှူး အ ြဖစ်ေြပာင်းသွားရတာ။အဲဒီ ဗိုလ်မှူးြကီး သာဝင်း က ရုရှ ကေနခဏြပန်လာတုန်း ကျေနာ့်ကို ေတွ ့ချင်လို ့ဆိုြပီး လှမ်းေခါ်တယ်။ သူ ့ သားမက်က ကျေနာ်ရံုးက မန်ေနဂျာေလ။ ကျေနာ်က အဲဒီအချိန်မှာကိုယ်ပိုင်ကုမ္ပဏီနဲ ့ဘာနဲ ့ အထိုင်ကျေနြပီ။ ဗမာြပည်စီးပွားေရး ေလာကထဲမှာ အထိုက်အေလျာက် ေြခစွမ်းြပေနြပီ။ ဟိုေခတ်က ေရှာ်ဖီတို ့လို ပုဂ္ဂိုလ်ြကီးေတွေတာင် အစည်းအေဝးတက်ရင် လက်မှတ်ကို ဘယ်ေနရာမှာထိုးလို ့ကျေနာ် ြပေနရေလာက်ေအာင် အရွယ်ေတွကျသွား ခဲ့ြပီ။ တရက်ညေနပိုင်း ေလာက်မှာ ကျေနာ် ဗိုလ်မှူးြကီးသာဝင်းရဲ ့ သုဝဏ္ဏက အိမ်ကို လိုက်သွား တယ်။ သူ ့အိမ်ေရာက်ေတာ ့ ကျေနာ်ကို ရုရှ အေြကာင်းဘာသိလဲ တဲ ့။စစ်တိုင်းမှူးဟန်က မေပျာက်ဘူး ဗျ။တေလာကလံုး သူအသိဆံုးထင်ေနတဲ ့ ပံုစံအြပည့်နဲ ့။ကျေနာ်က ဘာမှမ ေြပာပဲ ြငိမ်ေနလိုက်တယ်။ ဒီေြကာေတွ ကျေနာ်နပ်ေနြပီ ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သူက စစ်ေအးတိုက်ပွဲ ြပီးတဲ ့အတွက် ရုရှ က လက်နက်စက်ရံုေတွ အားလံုး ပိတ်သွား ေြကာင်း ။ လက်နက် ထုတ်ဘို ့စက်ရံုေပါင်းများစွာမှာ ကုန်ြကမ်းအြဖစ်သိုေလှာင်ထား တဲ ့ သံနဲ ့သံမဏိ အေြမာက်အများ သံုးမကုန်ေလာက်ေအာင် ကျန်ေနေြကာင်း။။။။ရုရှမှာ သူ က မိတ်ေဆွ အသိုင်းအဝိုင်းများေြကာင်း ။ဒီသံ။သံမဏိေတွကို ြမန်မာြပည်ထဲ ေရာက်ေအာင် လုပ်နိုင်ရင် ရတနာပံု ဆိုက်မဲ ့အေြကာင်း တသီတန်းြကီး ရှင်းေနတယ်။
သူ ့စကားမဆံုးခင် ကျေနာ်မျက်လံုးထဲမှာ သတင်းစာထဲက တံတားြကီး ကိုးစင်းရဲ ့ပံုစံငယ် ေတွကို ေြပးြမင်လိုက်ြပီ။သူက စကားဆက်ြပန်တယ်။ ေမာင်ရင် ကက်ဘိနက်ထဲကို ထိုး ေဖာက်နိုင် သလားတဲ ့။ကျေနာ်ြငိမ်ေနတယ်။ လွယ်လွယ်မေြဖနဲ ့တဲ ့။ကိုယ်က ကက်ဘိနက် ထဲမှာ ထိုင်လာတာ တဲ ့။အေရးထဲ ေြကာ်ြငာ ဝင်ေနေသးတယ် ဗျာ။
ကျေနာ်လည်း ကျေနာ်လုပ်ြကည့်မယ်ေလ။ ထိုးေဖာက်နိုင်သလား မထိုးေဖာက်နိုင်ဘူးလား ဆိုတာ သိရဘို ့သိပ်မြကာဘူး ထင်ပါတယ်။နည်းလမ်းအေသးစိတ်ကို ေတာ ့ကျေနာ် အခု မေြပာပါရေစနဲ ့ဆိုေတာ ့သူ က ရုရှ က သံ။ သံမဏိ လိုက်စပ်ေနတဲ ့ ေြကာ်ြငာေလးတခု ရဲ ့ မိတ္တူကို ထုတ်ေပးတယ်။ဘာတဲ ့။ (TO WHOM IT MAY CONCERN)တဲ ့ထိပ်ဆံုး မှာ။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
မြကာခင် ဗိုလ်မှူးြကီး သာဝင်း ရုရှကို ြပန်သွားတယ်။ အြမန်လုပ်ပါတဲ ့။ရုရှ ကုန်သည်ေတွ အများြကီး တန်းစီေစာင့်ေနတာတဲ ့မှာသွားေသးတယ်။
ကျေနာ်လည်း ေလာဘသားပဲ ။ ဒီအကွက်ြကီးကို ကျေနာ်သေဘာကျတယ်။ အထူးသြဖင် ့ လက်ကွက် ဆန်းဆန်းေလးေတွကို နှိပ်ရတာကျေနာ်ြကိုက်တယ်။လမ်းေဟာင်းကေန ေဖာက်ထွက်ြပီး လမ်းသစ်ထွင်ရတာကို ေပျာ်တယ်။
ကျေနာ် ရှိသမျှ ပညာေတွ ထုတ်သံုးတယ်။ ဘယ်နည်းနဲ ့မှ မလွတ်နိုင်တဲ ့နည်းလမ်းေတွနဲ ့ ချိတ်တယ်။ အဲဒီတုန်းက ဝန်ြကီးချုပ်ရံုး အပါအဝင် တတိုင်းြပည်လံုးမှာ ရှိတဲ ့ဝန်ြကီးဌာန အားလံုးကို လိုသမျှ သံ။ သံမဏိ တင်သွင်းခွင့်ြပုဘို ့စာတိုစာရှည် ေတွ ကျေနာ်ကုမ္ပဏီနံမည် နဲ ့တင်လိုက်တယ်။အနီးဆံုးကက်ဘိနက် အစည်းအေဝးမှာ တင်နိုင်ေအာင်လည်း ဖန်တီး လိုက်တယ်။။
တလဝန်းကျင်ေတာင် မြကာလိုက်ဘူး ထင်ပါရဲ ့။ကျေနာ် ရဲ ့ရိုက်ချက်ဟာ ပစ်မှတ်ကို တန်း ကနဲ စိုက်ဝင်သွားတယ်။ ဝန်ြကီးချုပ်ရံုး ဝန်ြကီး ဗိုလ်ချုပ်လွန်းေမာင်က ကျေနာ်ကို လာေတွ ့ ဘို ့စာေရာက်လာတယ်။ေတွ ့လိုတဲ ့အေြကာင်းအရာထဲမှာ နိုင်ငံေတာ် အြကီးအကဲ၏ လမ်း ညွှန်မိန် ့ြကားချက်အရတဲ ့။။
ဒါနဲ ့တင်မရပ်ေသးဘူး။ မီးရထား ဝန်ြကီးဌာန။ ဆည်ေြမာင်း ။ ရန်ကုန်ြမို ့ေတာ် စည်ပင်သာ ယာေရးေကာ်မီတီ။ေနာက် သတ္တုတွင်း ။အို ။။ ။လာလိုက်တဲ ့အမှာစာ ေတွ ဗျာ။ဖိတ်လိုက်တဲ့ ညှိနှိုင်း အစည်းအေဝးေတွ ။ ကျေနာ် ရုရှ ကိုဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်တယ်။ဗိုလ်မှူးြကီး ကက်ဘိ နက်က မီးစိမ်းြပြပီလို ့။။သူက ဆက်လုပ်ထားပါတဲ ့။။ ကျေနာ်လည်း ကယ်ရီးအွန်ေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ် ဝန်ြကီးချုပ်ရံုး ဝန်ြကီးဆီေရာက်သွားတယ်။ ေဈးနှံုး ပစ္စည်းအမျိုးအစား တင်သွင်းမဲ ့ ကုမ္ပဏီ။ စတဲ ့ (Profile) ေတွ တင်ခိုင်းတယ်။ ကျေနာ်နဲ ့ပါတ်သက်တာကို သီးသန် ့ကိုင် တွယ်ဘို ့ဝန်ြကီးချုပ်ရံုး ဝန်ြကီးရဲ ့ရံုးအဖွဲ ့မှူး ဗိုလ်မှူးသန်းေဌးကို လွှဲေပးတယ်။မှတ်မှတ်ရရ သူကေြပာေသးတယ်။ ခင်ဗျား ဆီက ပစ္စည်းဝယ်ဘို ့ဘိုးေတာ်ြကီး ကိုယ်တိုင် အမိန် ့ချတာ တဲ ့။ ေရာ ့သူမှတ််ချက်ကို ြကည့်ဆိုြပီး ကျေနာ့် ေလျှာက်လွှာေနာက်ေကျာမှာ မှင်အနီနဲ ့ ဘယ်နိုင်ငံက လဲ။ ဘယ်ေဈးလည်း ညှိနိုင်း ဝယ်ယူပါ။ ဆိုတာကို ြပတယ်။ ခင်ဗျားေတာ ့ ရတနာပံု ဆိုက်တဲ ့ကိန်းပဲတဲ ့။။
ေအးေပါ့ ဗျာ။ အဲဒီအချိန် က ြမန်မာြပည် သံ။သံမဏိေလာက မှာ အခု နာမည်ြကီးေနတဲ ့ ေမာင်ဝိတ် ဆိုတာ စာရင်းမရှိေသးဘူး။ ကျေနာ် ့ ေနာက်မှာ အလားတူအခွင် ့အေရးမျိုး အတွက် တန်းစီေစာင့်ေနတဲ ့ဒိတ်ဒိတ် ြကဲ အုပ်စုေတွ အဖွဲ ့နှစ်ဆယ်ေကျာ်သတဲ့ ။
ကျေနာ် ေရွှပံုေပါ်မှာ စံရြပီလို ့ခင်ဗျားထင်ေနြပီ မဟုတ်လား။ ဆက်နားေထာင်ပါအံုးေလ။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

ဖတ်မိတာ ြကိုက်မိတာ။(၂)

ဖတ်မိတာ ြကိုက်မိတာ။(၂)

Give me a comfirm place to stand,I will move the earth.
Archimedes (287-212)
ြမဲြမဲရပ်လို ့ ရမဲ ့တေနရာ ကျွန်ေတာ့် ကိုေပးပါ။ ေဟာဒီ ကမ္ဘာေြမြကီး ကို ေရွှ ့မလို ့။
အာခိမိဒိစ်။(ဘီစီ-၂၈၇-၂၁၂)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၉)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၉)
အဲဒီ ေမာင်ေမာင်ခကို ငါတက်ယှဉ်မယ်ကွ ။ ငါကန် ့ကွက်တယ်။ ငါနဲ ့ယှဉ်မယ်။။ တဲ့။။
ေဘးက ဆွဲတဲ ့လူကလည်း စိုးရိမ်တြကီး ေြပာရင်း ဆွဲထိုင်ခိုင်း ရင်းလုပ်ေနတယ်။ အစည်းအ ေဝးခန်းြကီး ရုတ်တရက် ြငိမ်ကျသွားတယ် ဗျာ။ြငိမ်သက်ေနေတာ့ ေဘးလူရဲ ့ေြပာေနသံကို

အတိုင်းသား ြကားေနရတယ်။ ဘာတဲ ့။ ေဟ့ေကာင်။။ အဲဒါ နိုင်ငံေတာ်ေကာင်စီဝင် ဦးေမာင်ေမာင်ခ တဲ ့(ေနာင်တွင် နိုင်ငံေတာ် ဝန်ြကီးချုပ် ြဖစ်လာသူ)။။မင်းနဲ ့မတည့်တဲ ့ ဦးေမာင်ေမာင်ခ မဟုတ်ဘူး တဲ ့။ြပဿနာ ေတာ ့ တက်ေတာ ့မှာပဲ ။ထိုင်ဆိုထိုင်ကွာ။။တဲ့ ။အစည်းအေဝးခန်း မှာကျွက်စီ။ကျွက်စီ အသံေတွ ေပါ်လာပါတယ်။။ မူးမူးနဲ ့စွတ်ေအာ်ေန တဲ ့ကိုေရွှငနဲလည်း ြပန်ထိုင်သွား ပါတယ်။
ဒါေတွ ေြပာေနတာ အေြကာင်းရှိတယ် ဗျ။
ေသွးဆူေနတဲ ့လူအုပ်ြကီး နဲ ့အတူ ကမာရွတ်ြပည်သူ ့ေကာင်စီ ရံုးထဲကို ေရာက်ေနတဲ ့ ကျ ေနာ်ဟာ မျက်ရည်ယိုဗံုး စာလည်း ခံထားရ။ အူေြကာင်ေြကာင် အြဖစ်ေတွကို လည်း ြကံု ခဲ ့ ရေတာ ့ အရိုင်းစိတ် ေပါ်လာတယ်။အနီးနားက သံပိုက်လံုး တေထာင်ေလာက်ကို ေကာက် ကိုင်ြပီး မဲပံုးေတွကို ဆက်တိုက်ရိုက်ခွဲ မိေတာ ့တာပါပဲ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဟုတ်တယ်။ ကမ္ဘာမှာ ဗမာေဟ့ လို ့ေြကွးေြကာ်ေလာက်ေအာင် ထူးချွန်ထက်ြမက်တဲ ့၊ ဥင်္ငီးသန်် ့ လို ပုဂ္ဂိုလ်မျိုး ရဲ ့ေနာက်ဆံုးဈာပန မှာ လူရိုေသ။ရှင်ရိုေသ ေနရာမျိုးေလး တခု ေတာင် ေရှာေရှာ ရှူရှူ ခွင့်မြပုဘူး။ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ြဖစ်လာမှ ေရွှတိဂံု အေရှ ့ဘက်မုဒ် မှာ ေနရာေပးတယ် ဘာညာ ေလျှာက်လုပ်တယ်။ ဦးသန် ့ရဲ ့ညီ ဦးခန် ့ကို ထုတ်သံုးြပီး ေကျာင်းသားေတွ ထင်ရာစိုင်း ပါတယ် ဆိုတဲ ့ပံုစံ ချိုးတယ်။ ၁၇။၁၈ နှစ် အရွယ် ဆိုေပမဲ ့ကျ ေနာ်ဒါေတွ ေကာင်းေကာင်းသိေနြပီ။
ဒီလို လုပ်ရပ်ကို လက်မခံနိုင်လို ့ ဦးသန် ့ရဲ ့ရုပ်အေလာင်းကို သင့်ေတာ်သလို ဇွတ်လုပ်တဲ ့ ေကျာင်းသားေတွ စုေဝးရာ၊ ေနာက်တက္ကသိုလ် ဝင်းြကီးတခုလံုးကို အင်အားသံုးဝင်စီး ြပီး
ေတွ ့သမျှ အကုန်ဖမ်းတယ်။ တကယ် ့ ရာဇဝင်လူဆိုးေတွ ဖမ်းေခါ်သလို ကားေပါ်မှာ ေထာင်ပံုစံ ထိုင်ခိုင်းြပီး ေထာင်ပို ့ တယ်။ လမ်းေဘးမှာ ရပ်ြကည့် တဲ့လူအုပ်ြကီးကို လည်း မျက်ရည်ယို ဗံုးေတွနဲ ့ပစ်တယ်။ ဒါေြကာင့် ေကာင်စီရံုးထဲက မဲပံုး ေတာ်ေတာ်များများကို ကျေနာ် ရိုက်ခွဲ ပစ်တယ်။
ကမာရွတ် ြမို ့နယ်ေကာင်စီ ရံုးက မဲပံုးေတွတင်မက ဘူး ။လူအုပ်ြကီး ေရှ ့ဆက်သွားေလ ရာ မှာ ေတွ ့သမျှ ရပ်ကွက်ေကာင်စီရံုး ၊ လိပ်ြပာေတာင်လို ့ေခါ်တဲ ့ကုန်သွယ်ေရး အေရာင်း ဆိုင်ေတွထဲ ကိုလည်း ဝင်ြပီး ဖျက်ဆီးပစ်တယ်။
ေသာင်းဂဏန်းချီတဲ ့လူအုပ်ြကီး ဗျာ။လှည်းတန်းဂံုး ကိုေကျာ် ြပီး ြကည့်ြမင်တိုင် ကမ်းနား လမ်းအတိုင်း ေတွ ့တဲ ့ေကာင်စီ ရံုး၊ ြပည်သူ ့ဆိုင်၊ ကုန်သွယ်ေရး အေရာင်းဆိုင် ၊ မှန်သမျှ ရိုက်ချိုး ဖျက်ဆီး ေတာ့တာပဲ ဗျာ။အခုေန ြပန်ေတွးရင် ကျေနာ်လုပ်ခဲ့တာေတွ ဘယ်မှန်ပါ့မလဲဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒီလို နဲ ့လူအုပ်ြကီး ရဲ ့ဖျက်ဆီး ေရးခရီးစဉ်ြကီး ဟာ ြကည့်ြမင်တိုင် ညေဈးနားအထိ ေရာက် လာတယ်။ ေနာက် အိုးဘို ဂါတ်ကို သွားြကမယ် ေဟ့။ ဆိုတဲ ့အသံြကားြပန်တယ်။ ဒါေပမဲ ့ ဗျာ ။မနက်အေစာြကီး ကတည်းက မျက်နှာေတာင် မသစ်ပဲ လူအုပ်ြကီးနဲ ့ေရာပါလာြပီး ပွဲ ဝင်ြကမ်းေနတဲ ့ကျေနာ်ဟာ လူလည်းပန်း ဝမ်းလည်း ဟာတာေြကာင် ့ဟံသာဝတီ ဘူတာ ကေန ရထားစီးြပီး ြပန်ခဲ့တယ်။အေဖ ေတာ်ေတာ် စိတ်ပူေနတယ် ဗျ။ ရိုက်ေမာင်းပုတ်ေမာင်း ေတာ ့မလုပ်ဘူး။ သက်ခိုင် ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် လုပ်တဲ ့။ မင်းက လက်ေတာက်ေလာက် ရှိ ေသးတယ်။ တဲ့ ။ကျေနာ်လည်း အသာေလး ကုပ်ြပီး ထမင်းစားေနလိုက်တယ်။ေနအံုးဗျ။ ေနာက်ေန ့မှာ သတင်းြကားေသးတယ်။ အိုးဘို ဂါတ်ဘက်ကို ချီတက်တဲ ့လူအုပ်ြကီး အဲဒီ ြကည့်ြမင်တိုင် အိုးဘို ဂါတ်ကေန ရဲက ေသနတ်နဲ ့ပစ်လို ့လူေတွ ေသေသးတယ်တဲ ့ ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဘယ်ရပ်အံုးမလဲ။။သိပ်မြကာြပန်ဘူး ။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ေရှ ့မှာ မှိုင်းရာြပည့်နဲ ့ြကံုြပန်ေရာ
သခင်ကိုယ်ေတာ်မှိုင်း အေြကာင်း ကျေနာ်ေကာင်းေကာင်း ဖတ်ဘူးတယ် ဗျ။
သီေပါမင်းပါေတာ်မူတာကို ေကျာင်းသားဘဝက ြမင်လိုက်တာတို ့။ချည်ေပါင်ရွက်သည် ေမာင် မှိုင်းထဲက ဇာတ်ေကာင် ေမာင်မှိုင်း နံမည် ေရှ ့မှာ မစ္စတာ တပ်ြပီး သေရာ်တာ တို ့ ။ ဗိုလ်ချုပ်ေအာင်ဆန်းကို ဂျပန်ေတွ ေခါ်လာတဲ ့ကိစ္စနဲ ့ ပါတ်သက်လို ့။။ေအာင်ဆန်းရာ။။မင်း ပင့်လာတဲ ့ဘုရားေတွ ေနကဇာတင်လို ့မရပါလား ။။လို ့ေြပာခဲ့တာတို ့။ပထမ ေကျာင်းသား သပိတ်တုန်းက အမျိုးသားေကျာင်းေတွ ဖွင့်ြကေတာ ့မေလာက်မငှ လစာနဲ ့ေကျာင်းဆရာ ဝင်လုပ်တာတို ့။ ကမ္ဘာ့ ြငိမ်းချမ်းေရး ကွန်ဖရင် ့တက်ခဲ့တာတို ့။။။ေပါ့ဗျာ။
မှိုင်းရာြပည့်မှာ ကျေနာ်ပါခဲ ့ပံု လား။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေြပာမယ်ဆိုေြပာစရာပဲ။ ကျေနာ်က ဆယ်တန်းပဲ ရှိေသးတာ။ အဲဒီေန ့က ကျေနာ် ရန်ကုန် တက္ကသိုလ်ေရှ ့ကို ေရာက်ေနတယ်။ မှိုင်းရာြပည့်ကိုလာတာ မဟုတ်ဘူး။ ေကျာင်းသား အေဆာင်ေတွက ထမင်းချက် ဦးဖိုးဝင်း ဆီကို အေဖ ့ဆိုင် က ပစ္စည်းေတွ လာပို ့ရင်း ေရာက် ေနတာ။
ပစ္စည်းပို ့ြပီး ြပန်လာေတာ ့ ရန်ကုန်ဝိဇ္ဖာနှင့် သိပ္ပံတက္ကသိုလ် ဆိုတဲ ့ဆိုင်းဘုတ်ြကီး ေရှ ့မှာ ေကျာင်းသားေတွ စုစု လုပ်ေနတယ်။ မနက်ကိုးနာရီ ေလာက်ရှိြပီ။ တြဖည်းြဖည်း ေကျာင်း သားေတွ များလာလိုက်တာ သံုးေလးရာဝန်းကျင် ြဖစ်လာတယ်။ေကျာင်းသားတေယာက် က ပင်မတံခါးြကီး ရဲ ့အုတ်တိုင် ေပါ်ကို တက်လိုက်တယ်။ မှိုင်းရာြပည် ့အထိမ်းအမှတ်နဲ ့ေရွှတိဂံု ဘုရားကို ချီတက်မယ်။တန်းစီြကတဲ ့။
ဘယ်က ဘယ်လို တန်းစီမိသွားသလဲေတာင် မမှတ်မိေတာ ့ဘူး။ ကျေနာ်လည်း တက္ကသိုလ် ေကျာင်းသားေတွ ထဲမှာ ကန် ့လန် ့ကန် ့လန် ့နဲ ့ပါသွားြပန်ေရာ။ ေကျာင်းသား ငါးရာနဲ ့တ ေထာင်ြကားရှိတဲ ့မှိုင်းရာြပည် ့ချီတက်ပွဲဟာ ေရွှတိဂံုမှာ လမ်းဆံုးသွားတယ်။ေရွှတိဂံု ရင် ြပင် ေပါ်မှာ စခန်းဖွင့်မယ် ဘာညာ အသံေတွ ြကားေပမဲ ့ကျေနာ်ြပန်ခဲ့တယ်။ ြပန်ရမယ်ေလ။ဒီတ ခါ အေဖသိရင် ကျေနာ် မေချာင်ဘူး။
ေနာက်ကျေနာ် ကတက္ကသိုလ် ေကျာင်းသားမှ မဟုတ်တာ။ ဘယ်သူနဲ ့မှလည်း မသိဘူး။ တ ကိုယ်ေတာ် ေြကာင်ေတာင်ေတာင် လိုက်သွားတာ။ဘာြဖစ်လို ့လဲ ဟုတ်လား။ သခင်ကိုယ် ေတာ်မှိုင်း ဆိုတာ ေလးစားအပ်တဲ ့ပုဂ္ဂိုလ်ြကီး ေလ။ကျေနာ် အဲဒီတုန်းက သိတာ ဒီေလာက် ပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
၁၉၈၈ ခုနှစ်။ ရှစ်ေလးလံုး အေရးအခင်း လား။
ဒါက ေတာ်ေတာ် ရှည်လျားပါလိမ့်မယ်။အဲဒီအေရးအခင်း မြကံုခင် ကျေနာ့်ဘဝမှာ အေရး အခင်း ြကီးတခု ေပါ်လာတယ်။ အေဖဆံုးသွားလို ့ေပါ့။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
စခန်းခွဲ ဝန်းကျင်တဝိုက်သည် တြဖည်းြဖည်း ြမင်ကွင်းရှင်းလာသည်။ေနရာအနှံ ့ြမင်ေနရ ေသာဒိုက်မျိုးစံု၊ ရဲဘက်တို ့ေကာင်းမှုြဖင့် ေြပာင်သေလာက် ြဖစ်သွားသည်။ရှင်းပစ်လိုက် ေသာ ဒိုက်တို ့က လယ်ကသင်းများြဖစ်လာသည်။အချို ့ေနရာများတွင် ပျိုးခင်းအတွက် ြပင်ဆင်ေနြပီ။
ကိုသက်ခိုင် နှင် ့ဦးေအးနိုင် စခန်းနှင် ့ မလှမ်းမကမ်း တာရိုးေဘာင်တခု ေပါ်မှာ အချီအချ တိုင်ပင်ေနသည်။ညေနထမင်းစားြပီး ချိန်ြဖစ်၍ အေဆာင်ေပါ်မှာ ထံုးစံအတိုင်း ဟိုတစု ဒီ တစု ဝိုင်းဖွဲ ့ေနသည်။ကျေနာ်က ကိုသက်ခိုင် ကိုထူးထူးဆန်းဆန်း ေြပာစရာရှိ၍ သူတို ့ဆီ ေလျာက်သွားသည်။
ဦးေအးနိုင်က ကျေနာ် ့ကို လှမ်းေခါ်သည်။
လာေလ။။ ကိုမင်းဒင်
ကျေနာ်က ကိုသက်ခိုင်ကို ေြပာစရာရှိေြကာင်း မျက်ရိပ်ြပလိုက်သည်။သူတို ့စကားစ မြပတ်။
ကိုသက်ခိုင်က ။။
ဆရာ။ ဒီလို လုပ်ပါလား။
အခု ပျိုးြကဲဘို ့ပင်မ စခန်းက ပို ့တဲ ့မျိုးေတွကို ြပန်ေရာင်းလိုက်။ ေနာက် ဒီေရနက်ကွင်း နဲ ့ကိုက်မဲ့ မျိုးစပါး ထပ်ဝယ်။ လိုတာ ကျေနာ်စိုက်မယ်။
ဦးေအးနိုင်က တစံုတရာ ြပန်မေြဖ။ကိုသက်ခိုင် ကဆက်ြပန်သည်။
ေသချာ ။စဉ်းစားပါအံုး ဆရာ။ ရဲဘက်ေတွ ဒီေလာက် အေသခံြပီး ရှင်းလင်း ထွန်ယက်ထား တဲ ့ကွင်းြပင်ြကီးမှာ ဒီေနရာနဲ ့ဘယ်လိုမှ မအပ်စပ်တဲ ့မျိုးစပါးေတွ ြကဲဘို ့စီစဉ်တာ မဟုတ် ေသးဘူး ထင်တယ်။ေနာက်ဒါက ေရနက်ကွင်း ။ေရနက်ကွင်း စိုက်တဲ ့ စပါးမျိုးက သီးြခား မျိုး ။ ေရြမင့်တက်လာတာနဲ ့ အသီးသီးတဲ ့အညှာေတွက အလိုက်သင် ့ လိုက်တက်သွားတဲ ့ မျိုး မှ ြဖစ်မှာေပါ့။ အခုပျိုးမဲ ့စပါးမျိုးေတွက ရိုးရိုးမျိုးေတွ။ေရြမှုပ်ရင် အကုန်ေသကုန်မှာ။ဒီ ေတာ့ ေရနက် ကွင်းမျိုးစပါး မျိုးကို ပျိုးမှ ေကာင်းမယ်။ ေနာက်ဆံုး စပါး ထွက်လာရင် ဘယ် လို လုပ်လုပ် ဘယ်သူသံုးသံုး။ဆရာသံုးချင်လည်း သံုး။ေထာင်ပိုင်သံုးချင်လည်းသံုး။ တေယာက် ေယာက်အတွက် ။ တေနရာရာ မှာ အသံုးကျမှာပဲ။အကျဉ်းဦးစီး ြပန်မအပ်လည်း ေန။ မျိုးအတွက် ကျသင့်တာ ကျေနာ်ေပးမယ်။ အခုဟာက ရဲဘက်ေတွ ေသေလာက်ေအာင် လုပ်ထားရတာ ဘာမှ အဓိပ္ပါယ် မရှိသလို ြဖစ်ေနတယ်။။
ဦးေအးနိုင်ထံမှ အသံထွက်လာသည်။
အဲဒီလို လုပ်လို ့မြဖစ်ပါဘူး ဗျာ။ခင်ဗျား ေစတနာကို ကျေနာ်နားလည်ပါတယ် ကိုသက်ခိုင်။
ဘာလို ့လည်း ဆိုေတာ ့ကျေနာ်တို ့စခန်းခွဲ ကကွင်းက တြခားစခန်းကွင်းထက် ပိုေကာင်းေန ရင် လာစစ်တဲ ့ညွှန်မှူးက ဒီကွင်းနမူနာ အတိုင်း ထွက်နှုန်း ြဖတ်ရင် ေထာင်ပိုင်ေကာ။ ကျေနာ်ေကာ ။တြခားစခန်း တာဝန်ခံေတွပါ အကုန်ကွဲကုန်မှာ။ ေနာက် တခုက ေနာက်နှစ် ေတွ ဒီစခန်းက ဒီေလာက်မထွက်ရင် ကျေနာ် မေချာင်ဘူး။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကိုသက်ခိုင် ဘာမှ ဆက်မေြပာေတာ ့။။ဦးေအးနိုင်ကို ခွင့်ေတာင်းြပီး ကျေနာ်နှင့် ြပန်လိုက် လာသည်။ သူ ့ပံုစံက စိတ်အေနှာက်အယှက် ြဖစ်ေနသည်မှာ သိသာသည်။ကျေနာ်ကလည်း အေရးြကီး ကိစ္စမို ့ သူ ့ကို စကားစရသည်။
ကိုသက်ခိုင် ကျေနာ် ေြပာစရာရှိတယ်။
ေြပာေလ။ ကိုမင်းဒင်။
ဟိုစခန်းေရှ ့က ေရကန်ထဲက ပလံုစီတဲ ့ကိစ္စ သိြပီးြပီလား။
သိတယ်။ခင်ဗျား ေရနံ ေြကာရှိတယ် ထင်တယ် ေြပာမလို ့မဟုတ်လား။။
ဟာ ခင်ဗျား သိြပီးသားလား။။
သိတယ်ေလ။
အဲဒါ ဦးေအးနိုင်တို ့။ေထာင်ပိုင်ြကီးတို ့ကို မေြပာဘူးလား ဗျ။
ကျေနာ်သိတာ နှစ်ပါတ်ေလာက်ရှိြပီ။ အဲဒီေရကန်ထဲက တခါ တခါ ဒီဇယ်လို လို အဆီေတွ ပလံုစီတာ။ ရဲဘက်ေတွ ပန်းကန်ေဆးရင်း ကျခဲ့တဲ ့အဆီေတွလား။ ေရနံလို ဒီဇယ်လို အဆီ ေတွလား ဆိုတာ ကွဲကွဲ ြပားြပား သိရေအာင်လည်း နည်းမျိုးစံု ကျေနာ်စမ်းြပီးြပီ။ေသချာ တယ်။ ဒါဟာ ေရနံ နဲ ့ပါတ်သက်တယ်။ ဒီေနရာနဲ ့ေလးမိုင်ေလာက်ေဝးတဲ ့ေနရာမှာ ေရနံ တွင်း အသစ်ရှိေနတာေြကာင် ့ြဖစ်နိုင်ေချ အလွန်များတယ်။တြခားလူေတွ မရိပ်မိတာ က အချိန်တိုင်း ြဖစ်ေနတာ မဟုတ်လို ့။
ခင်ဗျား။။ဦးေအးနိုင်ကို မေြပာဘူးလား။ကိုသက်ခိုင်။
ခင်ဗျား ေတာ်ေတာ်ခက်တဲ ့လူပါလား ကိုမင်းဒင်။အခု စပါးမျိုးကိစ္စက အဲဒီေရနံ အေြကာင်း ေြပာချင်လို ့ေတာက်ြကည့်ေနတာ။ခင်ဗျား ြကားတဲ့ အတိုင်းပဲ။ဘာမှ မလုပ်ရဲဘူး။သူ ့ကို ေြပာ မိရင် ဒီစခန်းခွဲကို အစိုးရက လာစစ်ေဆးြပီး ေရနံေြမ ြဖစ်သွားမှာေတာင် ေြကာက် ေန မှာ ေသချာတယ်။
ဟ။ ဒီလိုဆို တိုင်းြပည်အတွက်နစ်နာတာေပါ့ ဗျာ။။
ကျေနာ် ဒီကိစ္စမှာ ခင်ဗျားနဲ ့တသေဘာတည်း ရှိပါတယ်။နည်းမျိုးစံုလည်း ြကံဆခဲ့ပါြပီ။ ကျေနာ်တို ့အချိန်တခု ကိုေစာင့်ြကရပါလိမ် ့မယ်။ကျေနာ်တို ့ဟာ ရဲဘက်ေတွ ဆိုတာ မေမ ့ ပါနဲ ့။ေတာစကားေတာေပျာက်ရင် ေကာင်းမယ်။ ေရနံေြကာဆိုတာ ေမ ့လိုက်ေတာ ့။
စံနစ်ကို အတင်းေြပာင်းချင်ရင် နှစ်ခါအရိုက်ခံရတဲ ့ေခတ်ဗျ။
ဘာလို ့ စံနစ်ကို အတင်းေြပာင်းမဲ့သူက နှစ်ခါ အရိုက်ခံရတာလည်း ဗျာ။
ေအာ်။။ ရန်ကုန်ဘေဆွ ရဲ ့စံနစ်ကို အတင်းေြပာင်းမည် ဆိုတဲ ့ဝတ္ထုတို တပုဒ်ကို သွားသတိရ လို ့ဗျ။
ဘာအေြကာင်းလဲ ဗျ။ နိုင်ငံေရး ဝတ္ထုလား။
မဟုတ်ပါဘူး။ ေတာသားေလး တေယာက်အေြကာင်းပါ။။
ရန်ကုန်ြမို ့ကိုတက်လာတဲ ့ေတာသားေလး တေယာက်ဟာ ရွာက သူ ့ြကီးေတာ် မှာလိုက်တဲ့ မတရားမှု ကိုလက်ပိုက် ြကည့်မေနနဲ ့ဆိုတဲ ့ ဩဝါဒ အတိုင်း တေသွမတိမ်း လိုက်နာဘို ့ဆံုး ြဖတ်ထား ခဲ့တယ် တဲ့။။။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

ဖတ်မိတာ၊ြကိုက်မိတာ။(၁)

ဖတ်မိတာ ြကိုက်မိတာ။(၁)

No society can surely be flourishing and happy, of which
the for greater part of the members are poor and miserable.
(Smith Adam-1723-1790)

အများစုက ဆင်းရဲေသာက ေရာက်ေနြကမယ် ဆိုရင် အဲသလို လူ ့
အဖွဲ ့အစည်းကို ဖွံ ့ြဖိုးသာယာေနပါတယ် လို ့ဘယ်ဆိုနိုင်ပါ့မလဲ။
(အဒမ် စမစ်-၁၇၂၃-၁၇၉၀)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၈)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၈)
လူအုပ်ြကီးထဲ မှာ ကျေနာ်ဟာ ေရာေယာင်ေအာ်ဟစ်ေနခဲ့ ပါတယ်။ ခဲနဲ ့ထုတာ ကားမီးရှို ့ တာကို ဝင်ြပီး ကူညီတာေတွ မလုပ်ပါဘူး။တနာရီ ေကျာ်ေကျာ်ေလာက် အြကာမှာ ကျေနာ် တသက် မေမ ့ နိုင်စရာြဖစ်တဲ ့ မျက်ရည်ယို ဗံုးဒါဏ်ေြကာင့် ကျေနာ်ဟာ ဆူပူဖျက်ဆီးသူ စာ ရင်းဝင်ခဲ့ပါေတာ့ တယ်။
ေအးဗျာ။။ လူအုပ်ြကီးဟာ ရဲ နဲ ့ထုတ်ဆီးတိုး သလို ေရှ ့တိုး ေနာက်ဆုတ် လုပ်လိုက် ြဖစ်ေနတဲ ့အချိန် အဓိကရုဏ်း နှိမ်နှင်းတဲ ့ ကားေခါင်မိုး ဆီကေန မီးခိုးတန်း သံုး ခု ရွှီးကနဲ ဆိုတဲ ့အသံနဲ ့အတူ ေပါ်ထွက်လာတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
တခုေသာ အရာဟာ ေြမေပါ်ကို ဘုတ်ကနဲ ့ကျလာတယ်။ အဲဒီ အရာကေန မီးခိုးတန်း ခပ်ေသးေသး တခုထွက်လာတယ်။ တထွာေကျာ်ေကျာ် ေလာက်ရှိတဲ ့အဝါေရာင် ခါးပတ် ြကား၊ လံုးပတ် က ကရင်ေဆာ်ဒါ ပုလင်းထက် နည်းနည်းေသးမယ်။
ကျသွားတဲ ့ေနရာက ကိုယုန်ဆီချက်ဆိုင် ရဲ ့ေရှ ့တည့်တည့်နဲ ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘက်အ ြခမ်း။ ကျေနာ်ကလည်း အဲဒီဘက် အြခမ်းေရာက်ေနတယ်။ လူအုပ်ြကီး ဆီကေနအသံ ထွက် လာတယ်။ မျက်ရည်ယိုဗံုး နဲ ့ပစ်ေနတာေဟ့တဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အနီေရာင်ခါးပတ်ြကားနဲ ့ေနာက်တလံုး ဟာ ပထမ အလံုးနဲ ့မလှမ်း မကမ်းမှာ ထပ်ကျလာ ြပန်ေရာ။ မီးခိုးတန်းကေလး နဲ ့ေပါ ့။ကျေနာ်စိတ်ထဲမှာ အဲဒီမျက်ရည် ယိုဗံုးနား ကိုသွားမှ တခုခု ြဖစ်မယ် လို ့ထင်လိုက်တာေြကာင့် ကိုယုန်ဆီချက်ဆိုင် ဘက်ကိုကူးသွားလိုက် တယ်။ လူအုပ်ြကီးလည်း ဝရုန်းသုည်းကား ြဖစ်ေနြပီ။ လှည်းတန်း ေဈးဘက် ကိုစွတ်ေြပးေနြကြပီ။
ကျေနာ်လည်း မျက်ရည်ယို ဗံုးနဲ ့ကားလမ်းြခားေနတဲ ့ ဘက်ကေန လှည်းတန်း ေဈးဖက်ကို ေြပးတယ်ေလ။ ေြပးရင်း အဲဒီမျက်ရည်ယို ဗံုးကို လှမ်းလှမ်းြကည့်မိတယ်။ဘယ်လိုများ မျက် ရည် ယိုေစတာပါလိမ် ့ေပါ့ ဗျာ။မြကာပါဘူး ဗျား။ အဲဒီ ကိုေရွှမျက်ရည်ယိုဗံုး နဲ ့တည့်တည့် ေနရာကို ြဖတ်မိတဲ ့အချိန်မေတာ့ ကျေနာ်ဟာ မျက်နှာကို ေယာင်ယမ်းြပီး လက်နဲ ့အုပ်မိပါ ေတာ့တယ်။ ဆိုးလိုက်တဲ ့ခံစားမှု ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
မျက်လံုး။ နှာေခါင်း။ နဲ ့ပါးစပ်ထဲမှာ အလွန်ပူေလာင်ြပင်းထန်တဲ ့ေဝဒနာ ကိုခံစား ရပါေတာ့ တယ်။ အသက်ရှူေလ ပိုဆိုးေလ ဗျာ။ အသက်ရှူလို ့က မဝ။ ရှူြပန်ေတာ ့လည်း ပိုပူ။ ေဝဒနာ ကို အနီး စပ်ဆံုး ဥပမာေပးရရင် ြငုပ်သီးအစိမ်းမှုန် ့စစ်စစ်နဲ ့မျက်နှာကို ပက်လိုက် သလိုပါပဲ။ ပိုဆိုးတာက မြမင်ရတဲ ့ အေငွ ့ေတွက ပါးစပ်နဲ ့နှာေခါင်း အတွင်းပိုင်းကို အကုန် စွတ်ဝင်ေနတာေြကာင့် မျက် လံုးေတွက လမ်းကို မြမင်ေတာ့ဘူး။ ဘယ်ရပ်ေနလို ့ြဖစ် မလဲ ဗျာ။ မြမင်မကမ်း နဲ ့ဆက်ေြပးရေလသတည်း ေပါ့။
နားထဲမှာ အသံေတွ ဆက်တိုက်ြကားတယ်။ ေရနဲ ့ဆွတ်။။ေရနဲ ့ဆွတ်လိုက်။။။ ေရနဲ ့ဆွတ် ေဟ့။။။။တဲ ့။ ေနာက် ဒီကိုလာ ဒီကိုလာ။။။။ ဒီမှာ ေရရြပီ။။ ေရရှိတယ်တဲ ့။မျက်ေစ့ကို ြကိုး စားဖွင့်ရင်း ေရရှိတယ် ဆိုတဲ ့ေနရာကို သွားလိုက်တယ်။
အဲဒီ ေနရာကေရွှဝါထွန်း စတိုးေဘးက ြခံဗျ။ ဘာလီပံုး ေတွ ေရအြပည့်နဲ ့ေလးငါး ပံုးချ ြခံ တံခါး ဝချြပီး လူေတွကို လှမ်းေခါ်ေနတာ။ေကျးဇုးတင်ဘို ့ေတာင် သတိမရပါဘူး ဗျာ။ ခံစား ရတာက ဆိုးလွန်းလို ့။ ဘာလီပံုးထဲက ေရနဲ ့မျက်နှာကို အငမ်းမရဆွတ်ရတယ်။ ြခံထဲက ကုသိုလ်ရှင်က လည်း များများဆွတ် ရွှဲေနေအာင် ဆွတ်မှ သက်သာမှာတဲ ့။ဒါနဲ ့ကျေနာ် လည်း လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ ့ မျက်နှာတခုလံုးတင်မက လူပါစိုေအာင် လုပ်လိုက်တယ်။ ပါးစပ် ထဲ ေရငံုြပီး လည်း ေထွးေထွး ထုတ်တယ်။ အမယ် အဟုတ်သား ဗျ။ သိသိသာသာ သက် သာလာတယ်။ လံုးလံုး ရှင်းရှင်းေတာ ့မေပျာက်ေသးဘူး ေပါ ့။ေနလို ့ထိုင်လို ့ေတာ ့ရလာ တယ်။ ဘာဆက်လုပ်သလဲ ဟုတ်လား။ လူအုပ်ြကီးနဲ ့လှည်းတန်းဂံုးေကျာ်တံတား ဘက် ကို ချီတက်တာေပါ့။ အဲ။ အဲ ။ လိုက်သွားတာေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
မျက်ရည်ယိုဗံုး ထိြပီးေတာ ့လူေတွက ပိုြကမ်းတမ်းလာတယ် ဗျ။ ကျေနာ်လည်း ပါတယ်။ ေတွ ့တဲ ့ဟာ ြပဿနာ ရှာေတာ ့မဲ ့ပံုြဖစ်လာတယ်။သိပ်ြကာြကာ မေလျှာက်လိုက်ရပါဘူး ဗျာ။ လှည်းတန်းဂံုးဆင်းက ကမာရွတ်ြမို ့နယ် ေကာင်စီရံုး နားကို ေရာက်လာေတာ ့တာပါ ပဲ။ ေကာင်စီရံုးထဲမှာ လူေတွ မရှိေတာ ့ဘူးဗျ။ ရံုးပိတ်ရက်လား။ လူအုပ်ြကီးေြကာင့် ထွက် ေြပးကုန်ြကသလား မသိဘူး။လူအုပ်ြကီး ဟာ ရံုးအေဆာက်အဦးကို မီးရှို ့ကွာ။။မီးရှို ့ကွာ။ ဆိုြပီး တေယာက်တေပါက် အသံေတွ ထွက်လာတယ်။ေနာက် အသံခပ်ကျယ် ကျယ်တသံ က ေဟ့ မီးမရှို ့ြကနဲ ့။။ရပ်ကွက်နဲ ့နီးတယ်။ မလုပ်ြကနဲ ့လို ့လဲ ဆိုေရာ လူေတွဟာ ယိမ်း တိုက်ထားသလို ကမာရွတ် ြမို ့နယ်ေကာင်စီ ရံုးကို ေတွ ့တဲ ့လက်နက်နဲ ့ရိုက်ချိုး ဖျက်ဆီး ေတာ ့တာပဲ။ ေရှ ့မျက်နှာစာ တခုလံုး ရစရာမရှိေတာ ့ ဘူး။ အေဆာက်အဦး ဖျက်တဲ ့ထဲ ေတာ ့ကျေနာ်မပါေသးဘူး ဗျ။လူက စိတ်ေတာ ့တိုေနြပီ။လူအုပ်ြကီးနဲ ့ေရာေနေတာ ့စိတ် လည်းြကွေနြပီထင်ပါ့ ။
ရံုးအတွင်းပိုင်းက ဝင်လိုက်ေတာ ့ မဲပံုးအထပ်ြကီးကို ေတွ ့ေတာ ့တာပဲ။ဒီမဲပံုးေတွ အေြကာင်း ကျေနာ်ေကာင်းေကာင်းသိတာေပါ့။ မြကာေသးခင် ကမှ ြပည်လံုးကျွတ် ဆန္ဒခံ ယူပွဲ ဆိုလား လုပ်တုန်းက သံုးခဲ့တာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သံုးထပ်သားနဲ ့လုပ်ထားတာ ဗျ။ ေဆးအြဖူနဲ ့အမှန်ြခစ် အမှတ်အသား ေလးဘက်စလံုးမှာ ေရးထားတဲ ့ပံုး။ ေဆးအမဲ နဲ ့အမှားြခစ် ေလးဘက်စလံုးမှာေရးထားတဲ ့ပံုးေတွ။ ဘာလဲဗျာ။ ေအာင်ကိုလတ် သီချင်းေတာင် ရှိေသး။ မဲရံုမဲရံုကိုလာ။ တြပည်လံုး မဲဆန္ဒနဲ ့။ တြပည်လံုးမဲ ဆန္ဒနဲ ့ေပျာ်ေပျာ်ရွှင်ရွှင် ။ ြကည်ြကည်လင်လင်။ တိုင်းနဲ ့ြပည်လည်း မကွဲ ပဲ။ တို ့မကွာဆိုတဲ ့ သီချင်း ေလ။ကျေနာ်တို ့ရပ်ကွက်ထဲမှာ လည်း မဲရံုေတွ လုပ်ခဲ့တယ်။ လူေတွအများြကီး ေထာက်ခံတယ်လို ့လည်း ြကားတယ်။ ဒါေပမဲ ့ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် သိခဲ့တာက အဲဒီမဲရံုေတွမှာ အမဲပံုးထဲ က မဲြပားေတွ အြဖူပံုးထဲကို ေြပာင်းထည့်ပစ်တာ ဗျ။ကျေနာ်ေြပာချင်တာက လူထု အများစု ေထာက်ခံတာ မေထာက်ခံတာေတာ ့ေသေသချာချာ မသိဘူး ။ မဲပံုးေတွ ထဲက မဲေတွ ေြပာင်းတာေတာ ့ေသချာတယ်။ ေအာ် ြဖစ်ချင်ေတာ ့အဲဒီ မဲ ပွဲလုပ်တဲ ့ညေနေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီေန ့က မနက်အေစာြကီး ကတည်းက မဲရံုေရှ ့ကို ကျေနာ်ေရာက်ေနတယ်။ ကိုးတန်း တက်ေနတဲ ့အချိန် ေပါ့။ ထံုးစံအတိုင်း ထူးထူးဆန်းဆန်း ဆို ေရှ ့တန်းက ပါတဲ ့ ေကာင် ဆိုေတာ ့မဲရံု ဘက်လာြကည့်လိုက်။ အိမ်ဘက် ြပန်သွားလိုက် တေနကုန်လုပ်ေနတယ်။ စိတ် ဝင်စားတာက ဒီမဲ ပံုးကိစ္စကို ဘာလို ့လူြကီးေတွ အသည်းအသန် ဂရုတစိုက်လုပ်ေနြကသ လဲ ။ ဘယ်လို လုပ် ြကတာလဲ သိချင်လို ့။အဲဒီညေနမှာ မဲရံုနားေရာက်ေတာ့ လူေတွ မေတွ ့ပါလားဆိုြပီး မဲရံုထဲ ဝင်ြပီး လိုက်ကာ အြပာကို အသာမ ေချာင်းလိုက်တာ၊ မဲရံုမှူး ကိုေမာင်ေမာင်ေအး အမဲပံုးြကီးကို ကိုင်ရင်းတန်းလန်း။အြဖူေရာင်ပံုးထဲကို ေြပာင်းထည့်ေနတာ။ ေဘးမှာလည်း မဲရံုအဖွဲ ့ဝင်နှစ်ေယာက်နဲ ့။ ကျေနာ့်ကို ေတွ ့ေတာ့ကိုေမာင်ေမာင်ေအးက သက်ခိုင် ။။မင်းေလျာက်မေြပာနဲ ့တဲ့ ။ေနာက် မဲ မေပးခင်လည်း ကျေနာ်တို ့ေကျာင်းမှာ ရပ်ကွက် ထဲကလူေတွကို ေခါ်ြပီး မူ ြကမ်းဆိုတာေတွလည်း ရှင်းရှင်းြပေသးတယ်။
လူေတွကေတာ ့ ေခါ်တယ်ဆိုလာလိုက် ြကတာ ပဲ။ ေနာက်ရှင်းြပတာ ငူတူတူထိုင်နား ေထာင်ြပီး ြပန်သွားြကတာပဲ။ ဘယ်သူမှလည်း နားလည်ပံု မရဘူး။ ဘာလို ့သိလဲ ဟုတ်လား ။ ကျေနာ့်ကို အေဖက သက်ခိုင် မင်းသွားနားေထာင်လိုက်ကွာ ဆိုလို ့။ ေအးေလ။ ကျေနာ် လည်း တလံုးမှ နားမလည်ဘူး။ ရှင်းြပတဲ ့ပါတီလူြကီး ေထာင်ေထာင်ြပတဲ ့စာအုပ်အေရာင် ေတာ ့မှတ်မိတယ် ။အနီေရာင် ။ ဒီေလာက်ပဲ။
ေနအံုးဗျာ။ ကျေနာ်တို ့နယ်ေြမက အူေြကာင်ေြကာင် ေကာင်ေတွများတယ် ဗျ။ခုနှစ်ေတာ ့ မမှတ်မိေတာ ့ဘူး။မဆလ ေခတ်ပဲ။။။
ရပ်ကွက်။ြမို ့နယ်။တိုင်း။လွှတ်ေတာ် ကိုယ်စားလှယ်ေတွ စာရင်းကို လူထုြကားချြပ တယ်တဲ ့ ။ ချြပတယ် ဆိုတာ ချြပတာ။ ဘာမှေတာ ့ ေြပာခွင့်မရှိဘူး။ ဒါေပမဲ ့ ေြပာချင်တာ ေြပာပါလို ့ လည်း ဆန္ဒေတာင်းေသးတယ် ။သေဘာတူပါသလား ဆိုတာလည်း ေမးေသးတယ်။ြမန်ြမန် ေအးြပီးေရာလို ့သေဘာထားြကတယ် ထင်ပါ ့ဗျာ။ အစည်းအေဝးတက်လာတဲ ့လူေတွက လည်း တူပါတယ် ချည်းပဲ။
အဲဒီ ေန ့အစည်းအေဝးက သမိုင်းချည်စက်မှာ လုပ်တာဗျ။ လှိုင်တြမို ့နယ်လံုးက ပါတီဝင် ေတွ တက်ရတာ။ ကျေနာ်လား အေဖနဲ ့လိုက်သွားတာေလ။ဟုတ်တယ် ။အေဖက ပါတီဝင် ။ဒါေပမဲ ့ပါတီ အေြကာင်း ဘာမှ သိပံုမရဘူး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ့်အေဖမို ့ ကျေနာ်ေြပာတာ မဟုတ်ရပါဘူး။ အေဖ့ကို အကဲခတ်ရတာ ဒီပါတီဟာ လူေတွကို ေကာင်းေအာင်လုပ်ေပးမဲ ့ပါတီလို ့ေတာ ့သူစိတ်ထဲ အနည်းအကျဉ်း ခံယူပံု ရတယ််။ သူ ့မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ ြကည့်ရတာ ေြပာပါတယ်။ ဒါေပမဲ ့သူက ပါတီေကာင်း ေြကာင်းဆိုးေြကာင်း တလံုးမှ မေြပာဘူး။ဘယ်သူမှလည်း ဆွယ်တရားမေဟာဘူး။ ဒီလိုနဲ ့ အေဖလည်းတင်းြပည့် ပါတီဝင် ြဖစ်လာတာ။ သူ ့ကိုလာေပးတဲ ့လစဉ်ထုတ် ပါတီေရးရာ ေတွလား။ ကျေနာ်အကုန်ဖတ်တာေပါ့။ ဖတ်ရတာ ပျင်းဘို ့ေကာင်းတယ် ဗျ။ဒါေတွ ထားလိုက်ပါအံုး ဗျာ။ အူေြကာင်ေြကာင်နယ်ေြမဆို တာြပန်ဆက် ရေအာင်။။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အစည်းအေဝးစေတာ ့လူြကီးေတွ တေယာက်ြပီး တေယာက်မိန် ့ခွန်းေတွ အမှာစကား ေတွ ေချွြကတယ်။ေနအံုး အဲဒီေန ့က ဦးစိန်လွင်ကို ကျေနာ်ေတွ ့တယ်။ ေအးေလ။ ဆယ့်ခွန်နှစ်ရက် သမတလုပ်သွားတဲ ့ဦးစိန်လွင် ။ ၁၉၈၈ ခုနှစ်အေရးအခင်းမှာ လူထုေတွေကာ။ေကျာင်းသား ေတွေကာ ပစ်သတ်ခံရေအာင် အမိန် ့ေပးခဲ ့တဲ ့ဦးစိန်လွင်ေပါ။ သူက မျက်မှန်အထူြကီးနဲ ့ဗျ။
တိုက်ပံုအကျီ ပင်နီေရာင်ခပ်ေဖျာ ့ေဖျာ ့ဝတ်ထားတယ်။ အစည်းအေဝးခန်းထဲ မဝင်ခင် ကျေနာ် ရပ်ေနတဲ ့ ချည်စက်ရိပ်သာ ေဘးေပါက်ကို လာတုန်း ေသချာြကည့်မိတာ ။ကျ ေနာ် စိတ်ထဲ မျက်ခမ်းစပ်ေနသလိုလို ပဲ။ ထားပါေတာ့ဗျာ။
အစည်းအေဝးစလို ့မြကာပါဘူး ဗျာ။ ဘယ်ရပ်ကွက် အတွက် ဘယ်သူ ့ကို ပါတီက လျာထား ပါတယ်။ ၁၆ ရပ်ကွက်ေတာင် ရှိတာဆိုေတာ ့ေတာ်ေတာ်ြကာတယ်။ကျေနာ်လည်း လူြကား ထဲ ြငိမ်ေနရတာေပါ့။ ေဘးကို လည်းအကဲခတ်မိတယ်။ ကျေနာ်ေဘးတေယာက် ေကျာ်က လူ ဟာ တိုက်ပံုထဲက ပုလင်းြပားေလးထုတ်ြပီး လူမသိေအာင် ေမာ့ေမာ့ေနတယ်။ တေယာက်တည်း ေတာင်မဟုတ်ဘူး ။ေဘးက ေမာင်နဲ ့လည်း ပုလင်းြပားေလး လက်ဆင် ့ ကမ်းေနေသးတယ်။ ဒီလူေတွ ဆယ့်ေြခာက်ရပ်ကွက်ကဗျ။ ကျေနာ်တို ့ငါးရပ်ကွက်နဲ ့ေဘး ချင်းလာကပ်ရက်ကျေနတယ်။ သူ ့အုပ်စုနဲ ့သူဆိုေတာ ့ တြခားသူေတွ ဘယ်ရိပ်မိမလဲ ဗျာ။
ဒါနဲ ့ဗျာ။ ရပ်ကွက်ြပီး ြမို ့နယ်။ ြမို ့နယ်ြပီးတိုင်း ။ လျာထားတဲ ့ကိုယ်စားလှယ်ေတွ နံမည် ေတွ ေြပာလိုက် ။ သေဘာတူပါ သလားေမးလိုက် ။ အစည်းအေဝးက သံုးနာရီနီးပါး ြကာေန ြပီ။ ဒီေလာက် ြကာတဲ ့အစည်းအေဝးမို ့လည်း တချို ့က ပုလင်းြပားေလးေတွ ယူလာတာ ြဖစ်မှာ ဗျ။ ရန်ကုန်တိုင်း ကိုယ်စားလှယ်နာမည်ကို အတည်ြပုြပီးလို ့ လွှတ်ေတာ် ကိုယ်စား လှယ်နာမည်လည်း ေြကညာေရာ။ ေစာေစာ က ပုလင်းြပားနဲ ့အလုပ် ရှုပ်ေနတဲ ့ေမာင် က စေဖာက်ေတာ ့တာပဲ။
စင်ြမင် ့ေပါ်ကေန ေြကြငာလိုက်တယ်။ ကျေနာ်တို ့လှိုင်ြမို ့နယ် အမှတ် (၂) မဲဆန္ဒနယ် ေြမ ရဲ ့လွှတ်ေတာ် ကိုယ်စားလှယ် အမည်ကို ဆက်လက် ေြကညာပါ့မယ်။
ရန်ကုန်တိုင်း လှိုင်ြမို ့နယ် အမှတ်(၂) မဲဆန္ဒနယ်ေြမ ြပည်သူ ့လွတ်ေတာ် ကိုယ်စားလှယ် အြဖစ် လျာထားသတ်မှတ်ြခင်း ခံရသူကေတာ ့ ။။။ဦးေမာင်ေမာင်ခ ပဲ ြဖစ်ပါတယ်။တဲ ့။
ေနာက်သူက ဆက်ေမးတယ်။ ြပည်သူ ့လွှတ်ေတာ်ကိုယ်စားလှယ်အြဖစ် ဦးေမာင်ေမာင်ခ အား အဆိုတင်သွင်းြခင်းကို သေဘာတူပါသလား ခင်ဗျား။။။။။တဲ့ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သူစကားေတာင် မဆံုးေသးဘူး ဗျာ။ ပုလင်းေလးနဲ ့ေမာင်က ရုတ်တရက် ထတဲ ့ြပီး အသံ ကျယ်ြကီးနဲ ့ ကျေနာ်သေဘာမတူဘူး ။။။။။။။။။။။။တဲ ့။စင်ေပါ်ကလူဟာ ဆက်မေမးနိုင်ေတာ ့ ပဲ ရပ်သွားတယ်။
ထေအာ်တဲ ့လူရဲ ့ေဘးက သူ ့သူငယ်ချင်းက ေဟ့ေကာင်။ အဲဒါ ဦးေမာင်ေမာင်ခ ကွ။ ဆိုြပီး သူ ့လက်ကို ဆွဲ ။ အတင်းြပန်ထိုင်ခိုင်းေနတယ်။ သူက မေလျာ့ဘူး။
ေအးကွ။ ငါကလည်း ေမာင်ေမာင်ခ ဆိုတဲ ့ေကာင်ကို ဘယ်နည်းနဲ ့မှ သေဘာမတူနိုင်ဘူး ။။ တဲ ့။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၇)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။ (၁၇)

အဲဒီေန ့က ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ရဲ ့တံခါးေတွကို ခါတိုင်းေန ့ေတွလို ဖွင့်မထားဘူး။ ထူးထူး ြခားြခား ဝင်းတံခါးေတွ ပိတ်ထားတယ်။ ကျေနာ်က ထံုးစံအတိုင်း စပ်စု လိုက်တယ်။ မြကာ ပါဘူး ။အသံထွက်လာတယ် ။ သတိထားေနြက။ မဆလ ပါတီဝင်ေတွ ေကျာင်းဝန်းကို မသိ မသာ ဝိုင်းထားတယ်။ ညကတည်းက ပါတီစိတ်မှူးေတွ အစည်းအေဝးေခါ်ြပီး လာခိုင်းထား တယ်တဲ ့။ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ်ကို ဝိုင်းဘို ့။ သိတဲ ့အတိုင်းေပါ့ ဗျာ။ ကျုပ်က စပ်စုတဲ့ေနရာ မှာ ဒိတ်ဆိုေတာ ့မျက်ေစ့ြကီးနားြကီး ြဖစ်ေနတာေလ။

ဒါနဲ ့ ေကျာင်းဝင်းထဲကို ဘယ်လို ဝင်ခွင့်ေပးေနသလဲ ဆိုတာ သိရေအာင် ဂိတ်ဝနား ရစ်သီ ရစ်သီ လုပ်ြကည့်လိုက်ေတာ ့။။။ ေအာ် အဝါေရာင် ခွပ်ေဒါင်းပံု ပါတဲ ့နဖူးစီး အနီေလးေတွ ပါရင် ဝင်လို ့ ရတာကိုး။
ဟာ ။ အေတာ်ပဲ ကျေနာ့်မှာ အဲဒီ ေခါင်းစီးအနီ ရှိတယ်။ ကျေနာ်က တက္ကသိုလ်ေကျာင်းသား ေတာ ့မဟုတ်ဘူးေပါ့ ဗျာ။လွန်ခဲ့တဲ ့ နှစ်ရက်ေလာက်က သူ ့ကိုယ်သူ အညာေြမ ေမာင်ြဖူ စင်လို ့ေြပာေြပာ ေနတဲ ့ စာေရးဆရာဆီက ေတာင်းထားတာ။ သူက ကျေနာ်တို ့ရပ်ကွက် ဖက်ကို ခဏခဏ လာေတာ ့မျက်မှန်း တန်းမိြပီး လှည်းတန်းမီးပွိုင့်နားမှာ ဆံုတဲ ့ေန ့က ေတာင်းထားလိုက်တာ။
ဒါေပမဲ ့အဲဒီ လက်ပတ်အနီနဲ ့ကျေနာ်မဝင်ြဖစ်ဘူး ဗျ။ကျေနာ့်မှာ ထူးြခားချက်တခု ရှိတယ်။ အန္တရယ် တခုခု ေတွ ့ေတာ ့မယ်ဆို အနံ ့ရသလိုလို အာရံုရသလိုလို မျိုး။ ကျေနာ်သိပ် စိတ် မေြဖာင့်တာနဲ ့အင်းယား ကန်ဘက်က ပါတ်ြပီး မသိမသာ ေလျာက်ြကည့်တယ်။ ညေနေလး နာရီ ေလာက်ရှိေနြပီ ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လူတချို ့ေကျာင်းေဘးက ေြမာင်းြကီးထဲမှာ ေနရာယူထားတယ်။ စစ်သားေတွမဟုတ်ဘူး။ ရိုးရိုး အရပ်ထဲက လူေတွ ။ ေသချာတယ်။ တေယာက်ဆို ကျေနာ်မျက်မှန်း တန်းမိတဲ ့သူ ။ သူက ပါတီ စိတ်မှူးဆိုလားဘာလား။ကျေနာ်ေတွ ့တဲ ့ေြမာင်းထဲက ပုဂ္ဂိုလ်ေတွ စုစုေပါင်း ငါး ေယာက်ေလာက်ရှိမယ်။ တချို ့က ေြမာင်းထဲ ဆင်းမေနဘူး။ေြမာင်းနှုတ်ခမ်းေပါ်မှာ ဟိုလိုလို ဒီ လိုလို လုပ်ေနတာ။ ကျေနာ်စဉ်းစားတယ်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် တဝန်းလံုးကို ဒီလူေတွ မသိ မသာ ဝိုင်းေနတာ ေပါ့။
ေနာက် အသံေတွ တိုးတိုး ထပ်ြကားြပန်တယ်။ အထဲကေကျာင်းသားေတွက ဒီလို မဆလပါ တီဝင်ေတွ ဝိုင်းထားတာကို သိတယ်တဲ ့။ ဒါေပမဲ ့လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်သွားမယ်တဲ့ ။ ဒီလိုနဲ ့ တြဖည်းြဖည်း ေနဝင်သွားတယ် ဗျ။ ကျေနာ်လည်း အထဲက ေကျာင်းသားေတွေတာင် မေြကာက်ေသးတာ ငါ လည်း ဘာေြကာက်စရာ ရှိလဲ ေပါ့။ေကျာင်းထဲကို ခွပ်ေဒါင်း ေခါင်း စည်းြပြပီး ဝင်လိုက်ေတာ့မယ် ဆံုးြဖတ်ြပီး ဂိတ်ဖက်ကို ေလျာက်သွားတယ်။ ဂိတ်ေတွပိတ် သွားြပီ ဗျ။စီးပွားေရးတက္ကသိုလ် ေရှ ့ကိုေရာက်တဲ့ လမ်းရဲ ့ဂိတ်။ အဓိပတိလမ်းမြကီး တည့် တည့်က ဂိတ်။ အားလံုးပိတ်ကုန်ြပီ။
လွယ်ပါတယ် ဗျာ။ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ် ဟာ ကျေနာ့် စားကျက်ပါ။ အဲဒီ ဝင်းထဲမှာေနြပီး ေကျာင်း သားေတွကို ထမင်းချက်ေြကွးေနတဲ ့ဦးဖိုးဝင်းတို ့ အလုပ်သမား တန်းလျားကိုဝင်တဲ ့ မလွယ်ေပါက်ကို ကျေနာ်သိတယ်။ ဦးချစ် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ေဘးဖက်က အေပါက်။
ဦးသန် ့အေလာင်း ေကျာင်းထဲ မေရာက် ခင် က တည်းက ကျေနာ်ဝင်ေနကျ။ အဲဒီ ဂိတ်ေပါက်ေလးကို ေရာက်ေတာ ့ပိတ်ထားတယ်။ ရတယ် ေလ။ေကျာ်ဝင်လိုက်တာ ေပါ့။ အချိန်ဟာ ညခုနှစ်နာရီေလာက်ရှိပါြပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အထဲမှာေတာ့ ပံုမှန်ပါပဲ။ ေတာင်ငူေဆာင်ဘက်မှာ ေြကွးေြကာ်သံ။ ပိုစတာေတွ အများြကီး ကပ်ထားတယ်။ ေရးလက်စေတွနဲ ့အလုပ်ရှုပ်ေနတဲ ့ ေကျာင်းသားေတွလည်း ေတွ ့တယ်။ စားစရာေသာက်စရာ ေတွ အြပည့်နဲ ့ ဝါးြခင်းေတာင်းြကီးေတွလည်း ေတာ်ေတာ်များများ ေတွ ့တယ်။ ဦးသန် ့ဂူရှိတဲ ့ကွင်းြပင်ထဲမှာလည်း အရင်လို ေဟာေန ေြပာေနြက တုန်းပဲ။
တခုထူးြခားတာက ေကျာင်းသားေတာ်ေတာ်များများ ခွပ်ေဒါင်းနံဖူးစည်းေတွ စည်းထား တယ်။ တချို ့က ခွပ်ေဒါင်းလက်ပါတ်ေတွနဲ ့။အရင်ရက်ေတွက ဒီလို အများြကီးပတ်ထား တာမေတွ ့ဘူး။ ေအးေပါ့ဗျာ။ သူ ့လူကိုယ့်လူခွဲလို ့ရေအာင်ေပါ့။ ဒါေလာက်ေတာ ့ကျေနာ် လည်းသိပါတယ်။
တိုက်ဆိုင်တာပဲလား ။ကံတရားပဲ ဆိုမလားေတာ ့မသိဘူး။ ညကိုးနာရီေလာက်ကျေတာ့ ေကျာင်းဝင်းထဲမှာ ေနရတာ ကျေနာ်သိပ်စိတ်မပါေတာ့ဘူး။တခုခုကို စိတ်ေလးေနသလို ပဲ။ ဒါနဲ ့လာတုန်းက ေကျာ်ဝင်လာခဲ့တဲ ့ မလွယ်ေပါက်ဘက်ကို ေလျာက်သွား၊ သံတိုင်ေတွကို ေကျာ်ခွြပီး။ အြပင်ထွက်ခဲ့တယ်။ အြပင်မှာ မီးတိုင်တချို ့လင်းေနေပမဲ ့ေမှာင်တဲ့ေနရာက များ ေနတယ် ဗျ။ အေမှာင်ထဲ ေပမဲ ့ ေကျာင်းဝင်း အြပင်က ေြမာင်းထဲကို ေတာ ့ ကျေနာ်သတိြပု မိတယ်။ ကုန်းကုန်းနဲ ့ေြမာင်းထဲမှာ ဝတ်ေနတဲ ့သူေတွ ကျေနာ် မဝင်ခင်ကထက် ပိုများေနြပီ။
ဘာကားမှ မရှိတာနဲ ့ကုန်းေြကာင်း ေလျှာက်ြပီး ြပန်ခဲ့တယ်။ အိမ်ေရာက်ေတာ ့တချိုး တည်း အိပ်ေပျာ်သွားလိုက်တာ မနက်ေြခာက်နာရီ ခွဲေလာက်ကျမှ ဆူဆူညံညံ အသံေတွေြကာင် ့ လန် ့နိုးလာတယ်။ဘာတဲ ့။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကို စစ်တပ်က ဝင်စီးလိုက်ြပီတဲ ့။ ဦးသန် ့ အုတ်ဂူကိုလည်း ဘူဒိုဇာနဲ ့ေကာ်ြပီး ယူသွားြပီတဲ့ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
မျက်နှာေတာင်မသစ် နိုင်ပဲ ကျေနာ် ဘူတာရံုလမ်း ထိပ်ဖက်ကို ထွက်ခဲ့တယ်။လမ်းမေပါ်မှာ စစ်ကားေတွ အရှိန်ြပင်းြပင်းနဲ ့ေမာင်းေနတယ်။ တစီးြပီး တစီး ။ အစီးေရေတာင် မမှတ်မိနိုင် ဘူး။ ကားေတွ ေပါ်ကို ကျေနာ်လှမ်းြကည့် လိုက်တယ်။ ေကျာင်းသားေတွ။ တချို ့လူြကီး ေတွ စစ်ကားြကမ်းြပင်ေပါ်မှာ ထိုင်လျက်။ လက်နှစ်ဖက်က ေနာက်ေစ့ ကိုကိုင်ထားရတဲ ့ပံုစံ နဲ ့။ေဘးမှာ စစ်သားေတွက ေသနတ်ကိုယ်စီနဲ ့။။။။။။။။။။။။ေနာက်မှ ေဘးလူေတွ တိုးတိုး ေြပာလို ့သိရတာက ဒီပံုစံဟာ ေထာင်မှာ အကျဉ်းသားေတွကို ထိုင်ခိုင်းတဲ ့ပံုစံဆိုပဲ။။
နည်းနည်းေနာေနာ မဟုတ်ဘူး ဗျာ။ အစီးေရသံုးေလးဆယ် နဲ ့လည်း ေကျာင်းသားေတွ ကို ဖမ်းတင်လာတဲ ့ကားတန်းက မဆံုးေသးဘူး။အစီးတိုင်း လူအြပည့်။
ဘယ်ကေန ဘယ်လို ေရာက်လာမှန်း မသိေတာ ့ပါဘူး။ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျေနာ်သတိ ြပုမိ ေတာ့ လှည်းတန်းမီးပွိုင့်ကို ေရာက်ေနြပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေကျာင်းသားေတွ ။ ေကျာင်းဝင်းထဲက သူေတွအားလံုးကို ဖမ်းတင်လာတဲ ့ကားေတွဟာ တက္ကသိုလ်ရိပ်သာ လမ်းမြကီးဖက်က လာေနတာ ဗျ။ ြပည်လမ်းဖက်က ပံုမှန်အတိုင်းဖွင် ့ ထားတယ်။ လှည်းတန်းဖက် အြခမ်းလည်း ဖွင့်ထားတယ်။လမ်းေလးဆံုမှာ သံုးဖက်ဖွင့် ထားတယ် ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လမ်းေဘးတဖက်တချက်မှာ ရပ်ြကည့်ေနတဲ ့သူေတွ တစတစ များလာတယ်။ မနက်ခုနှစ်နာ ရီခွဲေလာက် ပဲရှိအံုးမယ်။ ေကျာင်းသားေတွကို ဖမ်းတင်လာတဲ ့ကားေတွက တက္ကသိုလ် ရိပ်သာ လမ်းဖက်ကေန ဆက်တိုက် လာ ေနတုန်းပဲ။ ေအးေလ။ ဦးသန် ့အုတ်ဂူက မိန်းဂိတ် နဲ ့နီးတာကိုး။ စစ်ကားေပါ်မှာ ေထာင်သားပံုစံနဲ ့တသုတ်ြပီး တသုတ်ပါသွားတဲ ့ေကျာင်းသား ေတွ အဖမ်းခံရသူေတွကိုလမ်းေဘးက ြကည့်ေနြကရင်း လူအုပ်ြကီးဆီက မေကျမချမ်းသံ ေတွ ထွက်လာတယ်။ လှုပ်လှုပ်ြဖစ်လာြကတယ်။ ကျေနာ်လား။ ကမာရွတ်မီးပွိုင် ့ က လိပ် ြပာေတာင် ဂိုေဒါင်နဲ ့မလှမ်းမကမ်းမှာ။ အခု ေြခာက်ထပ်တိုက်ြကီး ေဆာက်ထားတဲ ့ေနရာ။ အရင် ကမာရွတ်ရဲ စခန်းနဲ ့မျက်နှာချင်းဆိုင်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လူအုပ်ြကီးဆီကေန ထွက်လာတဲ ့အသံေတွ က ပိုကျယ်ေလာင်လာတယ့်။ ခင်ဗျားတို ့ဒီလို မတရားမှု ကို လက်ပိုက်ြကည် ့ေနြကမှာလားဆိုတဲ ့။အသံတခုကို ြကားရြပီး မြကာခင် ေဟး ေဟး ေဟး ဆိုတဲ ့ ေအာ်သံေတွ ဆက်ထွက်လာတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ တက္ကသိုလ် ဓမ္မာရံု ဝင်း ဘက်ကေန ြကိမ်ချင်း ေတွကို ဒိုင်းအြဖစ်ကာထားြပီး နံပါတ်ဒုတ် ကိုယ်စီနဲ ့ရဲတပ်ဖွဲ ့တ ရာေကျာ်ေလာက် တန်းစီးြပီး တလှမ်းချင်း လူအုပ်ြကီး ရှိရာကို တိုးလာပါတယ်။ သူတို ့လည်း ညာသံေပး ြပီးတက်လာတာပဲ ဗျာ။ဘာတဲ ့ဟိ်တ်။။ ဟိ်တ်။။ဟိတ် ။။။တဲ့။
ဒါေပမဲ ့ သူတို ့ြကာြကာ မဟိတ် နိုင်လိုက်ဘူး ဗျ။ လူအုပ်ြကီး ဆီက တြပိုင်နက် ရွာလိုက်တဲ ့ ခဲ မိုးေြကာင် ့ပါးစပ်ေတွပိတ်ြပီး မဟိတ်နိုင်ေတာ့ပဲ ေနာက်ဆုတ်သွားြကတယ်။လူအုပ်က ရဲစခန်းဘက် ြခမ်းမှာ များတယ်။ အသံလွှင့်ရံုဘက်ြခမ်းက မရှိသေလာက်ပဲ။လှည်းတန်းေဈး ြကီး ဘက်ကိုေတာ ့ကျေနာ် မြမင်ရဘူး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒုတ်ဒိုင်း တပ်ဖွဲ ့ကို ထုလိုက်တဲ့ လူထုေမတ္တာ ခဲမိုး ဟာ လမ်းဆံုးမီးပွိုင့်က မီးလံုးေတွကို ပါ ဖျက်ဆီး ပစ်ေတာ့တယ်။ ဒုတ်ဒိုင်း တပ်ဖွဲ ့က သံုးြကိမ်တိတိ ေရှ ့တိုးေနာက်ဆုတ် ေသွးတိုး စမ်းေပမဲ့ တစတစ များြပားလာတဲ ့လူအုပ်ြကီး ကို ဘယ်လိုမှ မလှန်နိုင်တာေြကာင် ့ေနာက် ဆံုးတပ်လှန်သွားတယ်။ မြကာပါဘူး ဗျာ။ဘယ်သူေတွက ဘယ်လိုစ လိုက်မှန်း မသိ၊ အသံလွှင့်ရံုဖက် ကေမာင်းလာတဲ ့ဘတ်စကားလိုင်း ကားတစီး ကိုေမှာက်ြပီး မီးရှို ့ပစ်ြကပါေလေရာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ့်စိတ်ထင် လှည်းတန်းမီးပွိုင့်မှာ လူအုပ်ြကီးဟာ ငါးေသာင်းေလာက်ရှိေနပါြပီ။ မနက် ကိုးနာရီေလာက်ရှိေနြပီ။ ေနာက်ထပ်ကားနှစ်စီး မီးရှို ့လိုက်ြပန်တယ်။တက္ကသိုလ် ရိပ်သာ လမ်းဘက်က အဓိကရုဏ်းနှိမ်နှင်းေရးကားေတွ ေရာက်လာတယ်။ ့ သံဇကာတပ်ထားြပီး ကားေခါင်မိုးေပါ်မှာ ေလာ်စပီကာ အလတ်စားေလးေတွ တပ်ထားတယ်။ လူစု ခွဲဘို ့အသံချဲ ့ ကဆက် တိုက်ေအာ်ေနတယ်။ ေကျာင်းသားေတွကို ဖမ်းတင်ေခါ်လာတဲ ့ကားတန်း ြကီး လည်းရပ်သွားြပီ။ လူအုပ်ြကီး ဟာထိန်းမရေတာ့ဘူး။
ကျေနာ်လား။ ကျေနာ်လည်း လူအုပ်ြကီး နဲ ့အတူတူပဲေလ။ ေအာ်တာေပါ့ ။ ။ေဟး။။။။။။။။။ဆိုတာလည်း ပါတယ်။ မတရား မလုပ်ြကနဲ ့ကွ။ လို ့လည်းေအာ်တယ်။
ဒါေပမဲ ့ သိပ်မြကာပါဘူး။ ကျေနာ် အေအာ်ရပ်သွားတယ်။ ေမာလို ့အေအာ်ရပ်တာမဟုတ်ဘူး ။
မျက်ရည်ယို ဗံုးဒါဏ်ေြကာင့် ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၆)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၆)

ခင်ဗျားကလည်း ဘာမှ ေတာင် မေြပာရေသးဘူး ။ အထင်တြကီး ြကည့်ေနြပန်ြပီ။ အလုပ် သမားအေရးခင်း ြဖစ်ေတာ ့ကျေနာ်က ရှစ်တန်းေလာက်ပဲ ရှိေသးတာ။ခေရေစ့ တွင်း ကျ ဘယ်လို လုပ်သိပါ့ မလဲ။ဒါေပမဲ ့တရားြခင်း မတရားြခင်းဆိုတာ ေလာက်ေတာ ့ရိပ်မိ တဲ ့ အ ရွယ်ဗျ။ အလုပ်သမား အေရးအခင်း မှာ တကယ်ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျ ပါခဲ ့တာက ကျေနာ် အေဖ့ညီ ကျေနာ့် ဦးေလး ။ ဦးေလး ကိုေကျာ်နိုင် ဗျ။ ဘယ်ကလာ နိုင်ငံေရးသမား ဟုတ် ရမ လဲ ။ ဘုန်းြကီးလူထွက် ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ဦးေလး ကိုေကျာ်နိုင်က ရဟန်းဘဝနဲ ့ဆယ်နှစ်ေကျာ်ေကျာ် ေနခဲ့တယ်။ ေနာက်မှ လူထွက် လိုက်တာ ။ လူထွက်တာကလည်း ကျေနာ် ့အကို စနက်ေြကာင့်။ကျေနာ် ့အကို သက်နိုင် က ကျေနာ့်အရင် ရန်ကုန်ကို အေဖက ေခါ်ထားတာ။ သူက ကျေနာ့်ထက် ေြခာက်လေလာက် ေစာြပီး ရန်ကုန်ကို ေရာက်တယ်။ ေရာက်ခါစ ဆိုေတာ့ သက်နိုင်ကို အေဖ့ညီ ဦးဇင်း ဦးေကျာ် နိုင် ေကျာင်း မှာ ခဏထားတယ်။ အဲဒီတုန်းက ဘုန်းြကီးေကျာင်းက ေကျာင်းထိုင် နှစ်ပါး ဗျ။ တပါးက ဦးသုနန္ဒတဲ့။ တပါးက ကျေနာ့်ဦးေလး ေပါ့။ ကိုသက်နိုင် ေကျာင်းေရာက်ြပီး တလ ေလာက်ရှိေတာ ့ အဲဒီက ေကျာင်းသားြကီး ကိုသန်းေအာင် ဆိုတဲ ့ ေမာင်က အနိုင်ကျင့်လို ့ ဆိုြပီး ရန်ထ ြဖစ်ြကတယ် ။ ြဖစ်တဲ ့အချိန်က ဘုန်းြကီးေတွ ဆွမ်းစားချိန်ြကီး။
ဘုန်းြကီးေတွ နဲ ့မလှမ်းမကမ်း ဆိုေတာ ့အသံသိပ်မထွက် ပဲ ြကိတ်ြဖစ်ေနတာ ။ အကိုက စိတ်မထိန်း နိုင်တာနဲ ့။ အနားက ဘုန်းြကီး ဖိနပ်နဲ ့သန်းေအာင်ကို ေကာက်ပစ်လိုက် တာ ဦး သုနန္ဒ ဆွမ်းစား ပန်းကန် ထဲ တည့်တည် ့ေရာက်သွားပါေလေရာတဲ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေဆာ်တာေပါ့ ဗျာ။ ေတွ ့တဲ ့ေလးနှစ်ပိုင်းေကာက်ြပီး ဦးသုနန္ဒ က ကျေနာ် ့အကိုကို ရိုက် ေတာ့ တာေပါ့။ ေဘးက ဦးဇင်း ဦးေကျာ်နိုင်က အစေတာ ့ဘာမှ မေြပာဘူး။ ေနာက်စိတ်လိုက် မာန်ပါ ေဒါသြကီးလာတဲ ့ဦးသုနန္ဒကို ကေလး မို ့ြဖစ်တာပါ ။ ေတာ်ပါေတာ့ ဝင်တားရာက ဘုန်းေတာ်ြကီး ချင်းပါ ရန်ပွဲ ဆက်ြပီး ေကျာင်းကို ပါခွဲဘို ့ြခမ်းဘို ့ေတွ ြဖစ်လာ ြပီး ဦးေလး ဦး ေကျာ်နိုင်လူထွက် ြဖစ်ေတာ့တာပဲ တဲ့။ လူထွက်ြပီး အေဖနဲ ့လာေနတယ် ။ ေနာက်မြကာပါဘူး ။ အိမ်နီးနားက မေစာြကည်နဲ ့ အိမ်ေထာင်ကျတယ်။ ေနာက် ဆင်မလိုက် သေဘင်္ငာကျင်းမှာ အလုပ်ဝင်လုပ်တယ်။အလုပ်သမား အေရးအခင်းြဖစ်ေတာ ့ လုပ်သက် ငါး နှစ်ေြခာက်နှစ် ေလာက်ရှိြပီ။
ဆင်မလိုက် သေဘင်္ငာကျင်းက ကျေနာ်တို ့အိမ်နဲ ့နီးတယ် ဗျ။ ကမာရွတ်ဘူတာနဲ ့လှည်းတန်း ဘူတာ ြကားမှာ။အဲဒီတုန်းက အခုလို တိုက်ေတွတာေတွ ဘယ်ရှိပါ့မလဲ။ ဆင်မလိုက် သေဘင်္ငာကျင်းတဝိုက် မှာြကည့်ေလရာ ကန် ဇွန်းခင်းေတွ ချည်းပဲ။ ရွှံနွံထူလွန်းလို ့ဆင်ေတာင်မလိုက်တာေြကာင့် ဆင်မလိုက် လို ့ေခါ်တယ် လည်းြကားဘူးတယ် ဗျ။ ဦးေလး ကိုေကျာ်နိုင်က အဲဒီ သေဘင်္ငာကျင်း က ဖိုမင် ဆိုလားပဲ။
အဲဒီရက်ပိုင်း ေတွက ဦးေလးကိုေကျာ်နိုင် ေြပာတဲ့ထဲမှာ အထက်လူြကီးေတွ လုပ်ပံုကိုင်ပံု သိပ်မဟုတ်ဘူး။ ဆူဆူပူပူ ြဖစ်လိမ့်မယ် ထင်တယ်တဲ ့။ အလုပ်နားချိန်ေတွ အချိန်ပို လုပ်ခ ေတွ သတ်မှတ် တာ မတရား နိ်ုင်ထက်စီးနင်း ကျတယ်တဲ့။သူကိုယ်တိုင် လည်း သိပ်ေကျ နပ်ပံု ေပါ်ဘူး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက်သိပ်မြကာပါဘူး ဗျာ။ ဆင်မလိုက် သေဘင်္ငာကျင်းမှာ ဆန္ဒြပကုန် ြပီဆိုြပီး အသံေတွ ထွက်လာတယ် ။ေဈးေတွ ေကျာင်းေတွမှာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ြဖစ်သွားတယ်။ အေဖလည်း သ ေဘင်္ငာကျင်းဖက် သူ ့ညီကို စိတ်မချဘူး ထင်ပါရဲ ့။သေဘင်္ငာကျင်းဘက်ကို လိုက်သွားတယ်။
အေဖြပန်လာေတာ ့ ဦးေလး ကိုေကျာ်နိုင်ပါမလာဘူး။ အထဲမှာ ပိတ်ြပီး ဆန္ဒြပေနလို ့မေတွ ့ ခဲ့ရဘူးတဲ ့။ အဲဒီတုန်းက ဗျာ ။ ဆန္ဒြပတယ် ဆိုတာ ကျေနာ့်စိတ်ထဲ ေတာ်ေတာ်ထူးဆန်း ေန တယ်။ ဒါေပမဲ ့မတရားတာကို ဆန် ့ကျင်တယ် ဆိုတာေလာက်ေတာ ့သိတယ် ေလ။
ေနာက်ေန ့ကျေတာ ့ဦးေလးကိုေကျာ်နိုင်ြပန်လာတယ်။ တိုက်ပွဲ ကမြပီးေသးဘူးတဲ့ ။ကျေနာ့် စိတ်ထဲ အလဲ့။။ ဘုန်းြကီးလူထွက်ကေတာင် တိုက်ပွဲေတွ ဘာေတွ ေြပာလို ့ပါလား ေတွးမိ ေသး ဗျာ။
ဦးေကျာ်နိုင် ေြပာြပတဲ ့အထဲမှာ အလုပ်သမားေတွအတွက် လုပ်အားခတိုး ေပးဘို ့။ အချိန်ပို လုပ်ခ ြပင်ဆင်သတ်မှတ်ဘို ့။သက်သာ ေချာင်ချိေရးဆိုလား ပါေသး။ ဒါေတွ မရရင် သပိတ် မလှန်ြကဘူး ဆိုပဲ ။ေနာက်ဦးေလး ကိုေကျာ်နိုင် ြပန်သွားတယ်။ဦးေလး ကိုေကျာ်နိုင် ြပန်လာ လိုက်ြပန်သွားလိုက် လုပ်ေနတာ ဘယ်နှစ်ရက်မှန်းေတာ ့မသိေတာ ့ဘူး။သေဘင်္ငါကျင်းမှာ စစ်တပ်က ေသနတ်နဲ ့ပစ်ကုန်ြပီ ေဟ့ဆိုြပီး အရပ်ထဲမှာ ပွက်ေလာရိုက်ကုန်ြပန်တယ်။ နှစ်နာ ရီေလာက်အြကာမှာ ဦေလးကိုေကျာ်နိုင် တကိုယ်လံုးစုတ်ြပတ်ြပီး ဗွက်အလိမ်းလိမ်းနဲ ့အိမ် ြပန်ေရာက်လာတယ်။ကုန်းေပါ်ကေရာ ေရထဲကပါ ညှပ်ပစ်လို ့အလုပ်သမားေတွ ေတာ် ေတာ်များများ ေသကုန်ြပီတဲ့ ။ သူက ေြမာင်းထဲမှာ ဝပ်ြပီး ေနရာက ေြမာင်းအတိုင်း အြပင် ဘက်ကို ေရာက်ေအာင် ထွက်လာခဲ့တာတဲ့ ။သူ ့ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ် မေြက မချမ်း ေြပာေနတယ်။ ေတာ်ေတာ်မိုက်ရိုင်းတဲ ့ေကာင်ေတွကွာ။ လက်နက်မရှိတဲ ့အလုပ်သမားေတွ ကို ရက်ရက်စက်စက် ပစ်တာ။ အကုန်ေသေအာင်ကို ပစ်တာကွာ။ရိုင်းချက်ကေတာ့ကွာ။ ရိုင်း ချက်ကေတာ့ကွာနဲ ့။ ကွာေနတာ ေတာ်ေတာ်နဲ ့မြပီးဘူး။
ကျေနာ်လား။ ဘယ်ေကျနပ်မလဲ ။ကျေနာ်ဦးေလးက လူေအးလူရိုး ။ဘုန်းြကီးလူထွက် ။မတရားတာ မို ့သူ ပါတာ ြဖစ်မှာေပါ့ ။ လုပ်ခ တိုးေပးဘို ့၊ အချိန်ပို ြပန်သတ်မှတ်ေပးဘို ့ ေတာင်းဆိုတဲ ့အလုပ်သမားေတွကို ေသနတ်နဲ ့ပစ်တယ် ဆို တာ ဒါ ေရှ ့တန်းစစ်ေြမြပင်မှ မဟုတ်တာ ။ မေတာ်တေရာ် မတရားလုပ်တာလို ့ကျေနာ်ထင်တယ်။ ကျေနာ့် ဦးေလး ကို ကျေနာ်ယံုတယ်။ ကွန်ြမူနစ်တို ့အနီတို ့အြပာတို ့ဆိုတာ သူနဲ ့ေဝလာ ေဝး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက် ကျေနာ်ကိုးတန်း ေကျာင်းသား ဘဝမှာ ထပ်ြကံုတာက ဦးသန် ့အေရးအခင်း။ဥင်္ငီးသန် ့ အေရးအခင်းြဖစ်ေတာ ့ကျေနာ် ဦးသန် ့အေြကာင်း ေကာင်းေကာင်းသိတယ် ဗျ။ တက္ကသိုလ် စိန်တင် ထင်ပါရဲ ့။ သူေရးတဲ ့ပန်းတေနာ် ဦးသန် ့စာအုပ်လည်း ဖတ်ြပီးြပီ။ သူ ့အေြကာင်း လည်း ေလးတန်းငါးတန်း ဖတ်စာထဲမှာ သင်ရတယ် ေလ။
ဘာတဲ ့။ တတိယ ကမ္ဘာစစ်ြဖစ်မည် ့အေရး ကို နှစ်ြကိမ်တိုင်တိုင် တားဆီးေပးနိုင်ခဲ့ြခင်းတဲ ့ ။တခုက ကျူးဘား ြပဿနာေြကာင် ့အေမရိ ကန်နဲ ့ရုရှ စစ်ြဖစ်လုလုဆဲဆဲ အထိ တင်းမာ တာတဲ ့။ ကျူးဘားနိုင်ငံဖက်ကို ေမာင်းေနတဲ ့ရုရှ သေဘင်္ငာ ေတွ ေပါ်မှာ စစ်လက်နက်ေတွ တင်လာတယ် ဆိုြပီး အေမရိကန် ေရတပ် သေဘင်္ငာေတွက လမ်းက ြဖတ်ြပီး ပိတ်တာဆို ့တာေတွ လုပ်တယ်တဲ့ ။ရုရှ ေတွကလည်း ရှာတာေဖွတာ လက် မခံလို ့ ကမ္ဘာစစ်ြကီး ြဖစ်လုနီးနီး အေြခဆိုက်သွားတယ် တဲ ့။ အဲဒါကို ဝင်ရှင်းတာ ကျေနာ်တို ့ြမန်မာနိုင်ငံသား ကုလသမဂ္ဂ အေထွေထွ အတွင်းေရးမှူးချုပ် ဦးသန် ့တဲ ့။
အစံုပါပဲ ဗျာ။ ဦးသန် ့ဟာ ဦးေနှာက်ေကာင်းလွန်းလို ့သူေသရင် သူ ့ဦးေနှာက် ဟာ ဘယ် လို ဖွဲ ့စည်းထားသလဲ သိရေအာင် ဝယ်ချင်တဲ ့သူေတွေတာင် ရှိဆိုလား။ ေနာက်သူ က ကုလ သမဂ္ဂ မှာတာဝန် ထမ်းေနတုန်း ဗိုလ်ချုပ်ေနဝင်း နဲ ့အဆင်မေြပဘူး ဆိုတာလည်း ပါ ရဲ ့။
ြမန်မာနိုင်ငံသား တေယာက်ဒီလို ြကီးကျယ်ြမင့်ြမတ်ေနတာ ကျေနာ် ဂုဏ်ယူတယ် ။ အားလည်း ကျတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက် ဦးသန် ့အလုပ် က အနားယူြပီး သိပ်မြကာခင် မှာ ကွယ်လွန်ြပီ ဆိုတဲ ့သတင်းထွက် လာပါတယ်။ ဦးသန် ့က သူ ့ရဲ ့အေလာင်းကို သူမကွယ်လွန်ခင် ြမန်မာြပည် ြပန်ပို ့ေစလိုတဲ ့ ဆန္ဒရှိသ တဲ့ ။ အဲဒီ ဦးသန် ့ကို ြမှုပ်နှံဖို ့အစိုးရက ြကံေတာ သုဿန်မှာ ေနရာေပးတယ်တဲ့ ။ ြပည်သူလူထု ကေတာ ့ မေကျနပ်ြကဘူး။
ဒါနဲ ့ဦးသန် ့ရဲ ့ရုပ်အေလာင်းဟာ အထူးြပုလုပ်ထားတဲ ့ခမ်းနားလှ ပတဲ ့အလျူမီနီယမ် ေခါင်းတလား ြကီးနဲ ့ မဂင်္ငလာဒံုေလဆိပ်ကို ေရာက်လာခဲ့တယ်။အဲဒီမှာတင် တက္ကသိုလ် ေကျာင်းသား ေတွနဲ ့ဘုန်းေတာ်ြကီး ေတွက ဦးသန် ့ရဲ ့အေလာင်းကို ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ဘွဲ ့ နှင်း သဘင် ေရှ ့ကို သယ်သွား ြကေရာ။
ေသချာသိေနတယ်ေလ။ ဆယ်တန်း ေရာက်ေနြပီး။ သတင်းစာေကာင်းေကာင်းဖတ်တတ် ေန ြပီပဲ။ ဒါတင် ဘယ်က မလည်း ရန်ကုန် တက္ကသိုလ် ဘွဲ ့နှင်းသဘင် ေရှ ့အထိပါ သွား ြကည့်တာေပါ့။ အိမ်နဲ ့သိပ်မေဝး လှဘူး။ ေအးေလ။ ကမာရွတ်ဘူတာရံု လမ်းနဲ ့ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ်ဟာ တမိုင်ခွဲထက်မပိုဘူး။ အင်းယားကန် သွားေနကျ ြဖတ်လမ်း ကဆို ပိုေတာင် နီးေသး ဗျာ။
ဦးသန် ့ရဲ ့ ရုပ်အေလာင်းထည့် ထားတဲ ့သတ္တုေရာင် ေခါင်းတလားြကီးကို ကျေနာ် ြမင် ရ တယ်။ ဘုန်းေတာ်ြကီး ေတွ တက္ကသိုလ် ေကျာင်းသား ေတွ အများြကီး စုေဝးေရာက်ေနြက တယ်။ ဓာတ်ပံုေတွလည်း တဖျတ်ဖျတ် ရိုက်ေနတယ်။ ကျေနာ်စိတ်ထဲ သူ တို ့ကို ေထာက် ခံ ေနတယ်။ လူကေတာ့ ငချွတ်ပဲ။ ဒီေလာက် အရည်အချင်း ရှိြပီး တိုင်းြပည်ဂုဏ်ေဆာင် ပုဂ္ဂိုလ် ြကီးကို ြကံေတာ လို ေနရာမျိုးမှာ ေြမြမှုပ်လိုက်ြက ဆိုတာ တခုခုေတာ့ မှားေနသလို ပဲလို ့ ကျေနာ် စိတ်က ခံစားေနရတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီ ဘွဲ ့နှင်းသဘင်မှာ သိပ်မြကာလိုက်ဘူး ဗျ။ ေနာက်တရက်နှစ် ရက် အတွင်း ထင်ပါရဲ ့။ အစိုးရက သင့်ေတာ်တဲ့ေနရာ ချမေပးလို ့ဦးသန် ့ရဲ ့ရုပ်အေလာင်းကို မန္တေလးေဆာင်နဲ ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဟယ်ရီတန် အုတ်ဂူရှိတဲ ့ ေြမကွက်လပ်ြကီး မှာ ေြမြမှုပ်လိုက်ြကတယ်။ အဲဒီ အုတ်ဂူ ဒီဇိုင်းကို ရန်ကုန် စက်မှုတက္ကသိုလ် ေကျာင်းသားေတွက ဆွဲတာတဲ့ ။အနီးကပ်ေတာ့ ကျေနာ် မြမင်ရဘူး ဗျ။ ခပ်ရိုးရိုး တည်တည်တန် ့တန် ့ဒီဇိုင်း ေလာက်ပဲ မှတ်မိတယ်။
ေနအံုးဗျ။ အဲဒီ ကွက်လပ်ြကီးက ဦးေနဝင်း အာဏာသိမ်းစက မိုင်းခွဲဖျက်ဆီး ပစ်လိုက်တဲ ့ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ် ေကျာင်းသား သမဂ္ဂအေဆာက်အဦး ေနရာေဟာင်းတဲ့။ တြဖည်းြဖည်း သိလာတာက ကျေနာ်က အဲဒီ ဦးသန် ့အေလာင်းြမှုပ်ထားတဲ ့ေနရာကို ညတိုင်း ေရာက်လို ့။
ဟုတ်တယ်။ ကျေနာ်ညတိုင်းေရာက်တယ် ။ အဲဒီမှာ ေကျာင်းသားေတွ အများြကီး စုေဝးြပီး အစိုးရ ကိုေဝဖန် တဲ ့တရားေတွ ေဟာတယ်။ တက္ကသိုလ်ေကျာင်းသား မဟုတ်ေပမဲ ့သူတို ့ ေဟာတဲ ့တရားကို ကျေနာ် သိပ်သေဘာကျတယ်။ ပျင်းဘို ့လည်းမေကာင်းဘူး ဗျာ။ လူထု ကလည်း အစားအေသာက်ေတွ ေငွေြကးေတွ အဆက်မြပတ် လာလှူေနြကတယ်။ စည် ကားလိုက်ပံုများ ဘုရားပွဲလား ေအာက်ေမ ့ရတယ်။ ေဈးဆိုင်တန်းေတွ စီးကရက် အချဉ် ထုတ် ေရာင်းတဲ့ သူေတွနဲ ့ တကယ် ့ပွဲေဈးတန်းြကီးကို ြဖစ်လို ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်မှတ်မိတာ တခု ရှိေသးတယ်။ အဲဒီ ဦးသန် ့အုတ်ဂူ ရဲ ့ေဘးက ကွက်လပ်မှာ ရှိတဲ ့ စင်ြမင့် ေပါ်မှာ ြပည်သူ ့တရားရံုး ဆိုြပီး ဖွင့်တယ်။ တကယ့် တရားရံုး ထိုင်ခံုေတွနဲ ့ေတာ ့ မဟုတ်ဘူး ေပါ့ဗျာ။ ေကျာင်းသား တေယာက်က ဦးေနဝင်း ရဲ ့မှားယွင်းတဲ ့လုပ်ရပ်ေတွ ကို စာရွက်တရွက်နဲ ့တန်းစီြပီး ဖတ်သွားတယ်။ ေနာက် နားေထာင်ေနတဲ ့ပရိသတ်ကို ဘယ်လို ြပစ်ဒါဏ်မျိုး ထိုက်တန်ပါသလဲ လို ့စင်ြမင် ့ေပါ်ကေန လှမ်းေမးတယ်။ အားလံုးက တညီ တည်း အသံထွက်တယ်။ ေသဒဏ်ေသဒဏ်တဲ ့။ဘာေြကာင့်လဲေတာ့ ကျေနာ်လည်း ရှင်း မြပတတ်ဘူး။ သူတို ့လုပ်ရပ်ကို ကျေနာ်သေဘာတူတယ်။ ကျေနာ် ့စိတ်ထဲမှာ ဦးသန် ့ ဈာပနကို အစိုးရ ဒီလို လုပ်တာ ြပင်းြပင်းထန်ထန် ဆန် ့ကျင်တယ်။ ကျေနာ်လည်း ေအာ်တာေပါ့ ။ ေသဒါဏ် ေသဒါဏ်လို ့။။။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီြပည်သူ ့ခံုရံုးက တညတည်း မဟုတ်ဘူး။ ညစဉ်အစီအစဉ် တခု အေနနဲ ့ဖွင့်ေနတာ။ မှတ်မှတ်ရရ ကျေနာ်သံုးည ေလာက် ေသဒါဏ်ေသဒါဏ်လိုက်ေအာ်လည်း ြပီးေရာ ေနာက် ေန ့ကျေတာ ့ကျေနာ် ေအာ်လို ့မရေတာ့ဘူး။ ဘာလို ့လဲ ။ ဟုတ်လား။ ထံုးစံအတိုင်း စစ်တပ် က အတင်းဝင်ရှင်းလို ့ေပါ့ ဗျာ။ အဲဒီ စစ်တပ် ဝင်ရှင်းတဲ ့ေန ့ကိုေတာ ့ကျေနာ် ေသချာမှတ်မိ တယ်။ ေနာက်တေန ့ကိုလည်း မှတ်မိေနတုန်း ပဲ။ မှတ်မိမှာေပါ့ ဗျာ။ ကျေနာ် ့ဘဝမှာ စစ်တပ်နဲ ့လူထု ထိပ် တိုက်ေတွ ့တဲ ့ပွဲထဲ ကို ပထမဦးဆံုးပါ ဝင်ခဲ့တဲ ့ေန ့ပဲ။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၅)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၅)

ကိုေအးေသာင် လို ့စလိုက်တာနဲ ့ ကျေနာ်ေြပးသတိရတဲ ့ေရွှမန်းတင်ေမာင် ရဲ ့သီချင်းရှိ တယ် ။ ဘာတဲ ့။ တဦးေမတ္တာ။ တဦးမှာ။ ကူးကာ ဆက်စပ် ဆံုြပန်ပါသည်။ ဧကန်မလွဲ ။ အမှန်ပါ ပဲ အတည်။ ေရွှမန်းေမာင်တင် ြကည်လင်ေသာ ေမတ္တာဓာတ်ကို။ သိမှတ်ြက ေပ လိမ့်မည်။ ေသာတဆင်ြကတဲ ့လူထုပရိသတ်ြကီး က စံုညီ။မွန်မွန်ြမတ်ြမတ် နဲ ့သာ အားေပး မယ်လို ့ ကျေနာ်ယံုြကည်။။။။။ ဆိုတဲ ့သီချင်းေလ။
အဲဒါ ကိုေအးေသာင် အြမဲဆိုေနတဲ ့သီချင်းဗျ။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကိုေအးေသာင် အေြကာင်းေြပာတာ သူ ့ကို သိက္ခါ ကျေစေတာ့ လို ့ ကျေနာ့် စိတ်ထဲ မရှိရိုး အမှန်ပါ။ ဒါေပမဲ ့လူေတွသိေစချင်တယ်။ သူ ့လို မမှားြကေအာင် လို ့။
ကိုေအးေသာင် ရဲ ့မူလစိတ််က တကယ်ခင်မင် စရာေကာင်းတာ ဗျ။လူကလည်း လူပံုေချာ။ ကျေနာ်တို ့ေခတ််က ေတာင်သူလယ်သမား ြကိုက် ရုပ်ရှင်မင်းသား ြကီး ေရွှဘနဲ ့ချွတ်စွတ်။ သူ ့အိမ်ဧည့်ခန်းမှာ သူ ေရွှဘစတိုင်နဲ ့ရိုက်ထားတဲ ့ဓာတ်ပံုေတွ ချိတ်ထားတယ်။ သူက ေတာင်ပိုေချာေသး ထင်ပါ ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သူ ့အိမ်ေရာက်ဖူးဆို ကျေနာ်တို ့အိမ်အေဟာင်းနဲ ့ကပ်လျက် ဗျ။သူ ့အေမက ေဒါ်ဝါနု။ တကယ် ့ကို မိန်းမေချာ မိန်းမခန် ့ြကီး။ မာနလည်း ြကီးပံုရတယ်။ ကမာရွတ် ေဈးြကီး ထဲမှာ အထည်ဆိုင် ြကီးဖွင့်ထားတယ်။ ကိုေအးေသာင် မယ်မယ် ရရ အလုပ်ေတာ့ မလုပ်ဘူး ဗျ။ ကျေနာ်သတိထားမိ သေလာက် အားအား ရှိ ဝိတ်မေနတာ များတယ်။ သူ ့ကိုယ်လံုး ကိုယ် ေပါက် ကလည်း တကယ့်ကို လူငယ်ေတွအားကျ စရာ။ ကျေနာ်ေတာင် သူ ့အားကျြပီး သူ ဝိတ်မတဲ ့ရံုထဲမှာ ဝင်ကျင့်ဘူးေသးတယ်။ တပါတ်နှစ်ပါတ်တည်း ဆိုေတာ ့ဘာမှ မထူးခဲ ့ပါ ဘူး။ နံပိန်က နံပိန်ပါပဲ။ ကျေနာ် ငယ်ငယ်က လူဗလံေလး ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သူ ့ညီက ကိုဟန်တင် ဗျ။ သူလည်း တသက်လံုး ဖဲပဲ ရိုက်ေနတာ။ ကိုဟန်တင် မုဒိမ်းမှု ြဖစ် တယ်လည်း ြကားဘူးတယ်။ ေသချာေတာ ့မသိဘူး။ သို ့ေသာ် ကျေနာ်တို ့ေခတ်က မုဒိန်း မှု ဆိုတာ လူေတွ အရမ်း အံ့ဩြကတဲ ့အမှုမို ့ကျေနာ်လည်း အံ့ဩြပီး မှတ်မိေနတာ ပါ။
ကိုေအးေသာင် ့ အေမက ချမ်းသာေတာ ့အေမ ့စည်းစိမ်နဲ ့ပဲ ရှိုးထုတ်ေနတာများတယ်။ သူ ့ မိန်းမ မခင်သန်း ကေတာ ့ ငါးေရာင်းတယ်။ ကေလးေတွ ရှိတာေပါ့။ ဝင်းဝင်းေမာ်။ စိုးသန်း။ ေအးေအး ေမာ် သံုးေယာက်ေတာင်။
ကိုေအးေသာင်က အရက်မေသာက်ရင် တကယ့်လူေကာင်း ပါ။ ဒါေပမဲ ့အရက်ေသာက် တဲ ့ အခါ လူတကာကို ေလျာက်ရမ်းေတာ့ တာပဲ ။ ရမ်းရင်လည်း လမ်းမေပါ် ေခါက်တုန် ့ေခါက် ြပန်ေလျာက်ြပီး တရပ်ကွက်လံုးကို ချဲ ့လင့် ေတာင်းေတာ ့တာပဲ။လက်ထဲမှာ လည်း လက်စွဲ ေတာ် မှိန်းလှံြကီးနဲ ့။
ကျေနာ်လည်း အဲဒီလှံြကီးနဲ ့ဘယ်ကင်းခဲ့မလဲ။ သူမူးြပီး ကျေနာ်ကို လာရမ်းလို ့ကျေနာ်က စိတ်ေပါက် ေပါက်ရှိတာနဲ ့ ခင်ဗျား ထိုးရဲ ရင် ထိုးလိုက်စမ်းဗျာ ဆိုြပီး လှံကိုင်ထားတဲ ့သူ ့ေရှ ့ မှာ အကင်္ငျီ ရင်ဘတ်ြဖဲ ြပီး ရင််ဆိုင်ခဲ ့ဘူးတယ်။ ြပန်ေတွးရင် အသည်းယားသဗျာ။ အဲဒီ လှံေပါ့ ဗျ။ သူ ့အေဖ ဦးသိန်းေမာင်ကို ထိုးသတ်ခဲ့တဲ ့လှံ။
ကိုေအးေသာင်နဲ ့ကိုဟန်တင် သားနှစ်ေယာက် စလံုး မလိမ္မာေတာ ့ဦးသိန်းေမာင် ဟာ စိတ် ပျက်ြပီး ရဟန်းေဘာင် ဝင်သွားေသးတယ်။ သံုးေလးနှစ် ေနမှ လူြပန်ထွက်လာတယ်။အမှန် က သားအရင်း လက်ချက်နဲ ့ေသရမယ် ့ဝဋ်္ဋေြကွး ပါလာတယ် ထင်ပါ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက်တခုက ကိုေအးေသာင်မှာ ဝက်ရူးြပန် ေရာဂါလို ့ေခါ်တဲ ့တက်တတ်တဲ ့ေရာဂါ ရှိ တယ် ဗျ။ အထူးသြဖင် ့အရက်ေသာက်ြပီး ေနာက်တရက် နှစ်ရက် ဆို သူ တက်ေတာ ့ တာ ပဲ။ တခါ တခါ လူမသိသူမသိ တက်ေနတာလည်း ရှိတယ်။ ကျေနာ်သူ ့ကို နှစ်ခါ ကယ်ဘူး တယ်။ တခါက အိပ်ေနရင် တက်ြပီး ေခါင်းရင်း အေပါက် ကြပုတ်ကျ။ အိမ်ေအာက် ရွှံ ့ ဗွက် ထဲမှာ တခူးခူး နဲ ့တက်ေနတာ ။ေနာက်တခါက သူ ့အိမ်ေပါ်မှာ ဆားအိုးထဲ လက်နှိုက်ရင်း တက်သွားေတာ ့အိုးနဲ ့မျက်နှာ ေဆာင့်မိြပီး ေမ့ေနတာ။ ကျေနာ်က သူ ့အိမ်ေရှ ့ ဝိတ်ရံုမှာ ေရာက်ေနတုန်း မို ့ကယ်လိုက်နိုင်တာ။ဒီေကျးဇူးထင် ပါရဲ ့။ကျေနာ် ့ရင်ဘတ်ကို လှံစာ မေကျွး လိုက်တာ။ သူက အရက်ေသာက် ဝက်ရူးြပန်ြပီး ဆရာဝန်ေတွဘာေတွနဲ ့ြပြပီး ရင် တကယ့်လူေကာင်း ြပန်ြဖစ်သွားြပန် ေရာဗျ။ တလမ်းလံုး တအိမ်ဝင် တအိမ် ထွက် သူမူး တုန်း ကမှားခဲ ့ရိုင်းခဲ ့တာေတွ ေဗွမယူဘို ့ခွှင့်လွှတ်ဘို ့ ေလျာက်ေတာင်းပန်ေတာ ့တာပဲ။
ကျေနာ့်လည်း ေြပာပါ့ဗျာ။ ငါ့တူ ဦးေလးကို စိတ်မဆိုးနဲ ့ေနာ်။ ငါဝိတ်ြပားေတွ မင်းယူထား ။ ဝိတ်မတယ် ဆိုတာ ေြခသလံုး ။ ေနာက်ေြကာ။ လက်ဖျံ ။ခါး ။ သူ ့ေနရာနဲ ့သူ ြကီး လာ ေအာင် လုပ်ရတာ ။ တေနရာတည်း စွတ်မလုပ်နဲ ့။ အရမ်းပင်ပန်းေအာင် လည်းမလုပ်နဲ ့။ ဘာညာေပါ့ဗျာ။ ကျေနာ်လည်း ေကျနပ်တာေပါ့ဗျ။ သူက ေတာင်းပန်ေနြပီပဲ။ ေနာက်ဆို ကျေနာ် အကင်းပါးသွားတယ်။ သူမူးလာရင် ေရှာင်ေနလိုက်တယ်ေလ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီ ရက်ပိုင်းက သူ ့မိန်းမ မခင်သန်း ေဈးရင်းဘို ့ေငွထပ်လိုသလိုလို ေတာ့ြကားတယ်။ အိမ် ချင်းကပ်ေနတာကိုး ။ခါတိုင်းလည်း ကိုေအးေသာင် သူ ့အေမဆီ သွားေတာင်းေနကျ။ ရေန ကျပါ။ဒီတခါ အသံထွက်လာတာက သူ ့အေဖ ဦးသိန်ေမာင် လူထွက်လာြပီး ြကားထဲကဟန် ့ ေနလို ့ ေဒါ်ဝါနုြကီးက ထုတ်မေပးဘူး လို ့လည်း အသံသဲ့သဲ ့ြကားတယ်။ေနာက်တရက် နှစ် ရက်ေနေတာ ့ ညေန ငါးနာရီခွဲေလာက်မှာ ကိုေအးေသာင်မူးြပန်ေရာ ဗျာ။
ထံုးစံအတိုင်း လက်စွဲေတာ် အလှိန္ဒမာ လှံြကီးနဲ ့ပါပဲ။ ကျေနာ်လည်း နပ်ေနြပီဆိုေတာ ့လမ်း ထိပ်ဖက် ထွက်သွားလိုက်တယ်။ လမ်းထိပ်က တံတားေပါ်မှာ သူ ့ညီ ကိုဟန်တင် ရပ်ေန တယ်။ကျေနာ် ့ကိုေတာင် လှမ်းေြပာေသးတယ်။ လူမိုက်ြကီး၊ မူးရမ်းေနြပန်ြပီ မဟုတ်လား တဲ ့။ မြကာဘူးဗျ။ ကိုေအးေသာင် လမ်းထိပ်ထွက်လာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ေအာ်ကျယ် ေအာ်ကျယ် ြကိမ်းေမာင်းြပီး သူ ့အေဖ အိမ်ဘက်ထွက်သွားတယ်။ ဘာတဲ ့ ငါ -ိုးမသား ြကီး ကိုသတ်ပစ်မှ ေအးမယ်တဲ ့။ ကျေနာ်က သူ ့အေဖကို ြကိမ်းတယ်လို ့မထင်ဘူး။ကိုဟန်တင် ကေတာ ့သိပံုရတယ်။ သက်ခိုင် တဲ ့။ေအးေသာင် သူ ့အကိုနဲ ့ဘာညိေနြပန်ြပီလဲမသိဘူးတဲ ့
သူ ့အကို ဆိုတာ ဦးသိန်းေမာင်ကို ရွဲ ့ေြပာေနတာ ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်အိမ်ြပန်ေရာက်ြပီး နာရီဝက်ေတာင် မရှိတတ်ေသးဘူး ထင်ပါ့ ဗျာ။တရပ်ကွက်လံုး ကမာရွတ်တနယ်လံုး သတင်းဆိုးြကီး တခု ပျံ ့လာေတာ ့တာပါပဲ။
ကိုေအးေသာင် ။ သူ ့အေဖ ဦးသိန်းေမာင်ကို လှံနဲ ့ထိုးသတ်လိုက်တာ ေသြပီ တဲ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ် ေဒါ်ဝါနုတို ့အိမ်ေရှ ့ေြပးြကည့်မိေသးတယ်။ ရဲေတွ ရှုပ်ယှက်ခတ်ေနြပီ။ ေဒါ်ဝါနု လည်း အသံကျယ်ြကီး နဲ ့ေအာ်ငိုေနတယ် ။ကိုသိန်းေမာင် ေရ ့။ ရှင့်ေသတွင်း ရှင်ြပန်လာ တာလား။ ရှင့်သားအလိမ္မာြကီး လက်ချက်နဲ ့ေသရပါေပါ့ လား။ေနာက် ပါေသးတယ်။ ကျမ သား ေရာဂါသည် အရူးကို မဖမ်းြကပါနဲ ့တဲ ့။
ေအးဗျာ။ ေတာ်ေတာ် စိတ်မချမ်းသာ စရာ ြမင်ကွင်းနဲ ့အသံေတွချည်းပဲ ။ ေဘးအိမ်က လူ ေတွကလည်း အမျိုးမျိုး ေြပာြက။ ကိုေအးေသာင် အေဖက ကိုေအးေသာင် လှံနဲ ့ဝင်လာ ေတာ ့ ထမင်းစားေနတုန်း တန်းလန်းြကီး တဲ ့။ ခင်ဗျားကို သတ်မယ်။ ခင်ဗျားကို သတ်မယ် လို ့ကိုေအးေသာင် က လှံတဆဆ၊ထိုးမယ်တကဲကဲနဲ ့ရွယ်လိုက် ြကိမ်းလိုက်လုပ်ေန ေတာ့ ဦးသိန်းေမာင် က ငါ့သားရယ် အေဖ ့ကို မ သတ်ပါနဲ ့လို ့ ေတာင်းပန်ြပီး ကိုေအးေသာင်ကို ဦးချ ကန်ေတာ ့သတဲ့။ ကန်ေတာ ့ေနတုန်း ဦးသိန်းေမာင် ရင်ဝကို ကိုေအးေသာင် လှံချက်ဝင်သွားေတာ့တာ ပါပဲ တဲ ့ဗျာ။ ေြပာရင်း ေတာင် ြကက်သီး ထသဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက်ကိုေအးေသာင် ကို ရံုးတင် တရားစွဲတယ်။ ဝက်ရူး ြပန်ေရာဂါသည် ြဖစ်ေြကာင်း မူး ေနလို ့ြဖစ်ရေြကာင်းေတွ ထုေချတယ်လို ့လည်း သူ ့သား စိုးသန်း ဆီက သိရတယ်။
ေနာက်ေတာ ့ကိုေအးေသာင် ေထာင် ဆယ်နှစ်ကျသွားတယ်။ ဇာတ်လမ််းက မြပီးေသးဘူးဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
နှစ်ေတွ ဘယ်ေလာက် ြကာသွားခဲ့သလဲ ေတာ ့မသိေတာ့ဘူး။ ခန် ့မှန်းေြခ ရှစ်နှစ်၊ကိုးနှစ် ေလာက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ စိုးသန်းေလးက ကျေနာ် အိမ်ေရှ ့မှာ ေရချိုးေနတုန်း ။။ဆရာ။။ ေနာက်တလ ဆို အေဖ လွတ်ေတာ့မယ် တဲ ့။ ေအးကွာ လွတ်လာရင် ေကာင်းတာေပါ့ လို ့ မှတ်ချက်ေပးလိုက်မိတယ်။ဟုတ်တယ် အဲဒီေတာ ့ကျေနာ်က ေကျာင်းဆရာြဖစ်ေနြပီ။
ဒါ ကို ခဏထားပါ။
ေနာက် သိပ်မြကာဘူး ဆယ်ရက်ဝန်းကျင် မှာ စိုးသန်းေရာက်လာြပန်တယ်။ ဆရာ။ အေဖ ေထာင်ထဲမှာ ေသသွားြပီတဲ ့။
ကျေနာ်လည်း ဟ ဘယ်လိုြဖစ်တာလဲ ။ မင်းေြပာေတာ ့ကျန်းကျန်းမာမာဆို ။ ေနာက်တလ ြကာရင် လွတ်ေတာ့မယ်ဆို ဆိုေတာ့။စိုးသန်းက အေဖ ့ကို ေထာင်ထဲက လူမိုက်ေတွက လွတ်ခါနီးမှာ ေစာင်နဲ ့အုပ်ြပီး ဝိုင်းရိုက် ြကတာတဲ ့။ လူရုပ်မေပါ်ေအာင် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် အရိုက်ခံ ထားရလို ့ ကျေနာ်တို ့မိသားစုေတာင် အေလာင်းကို မြကည့်လိုက်ရဘူး တဲ့။
ေအးဗျာ။ ေတွးလိုက်ရင် မေန ့တေန ့ကလိုပဲ။ ကိုေအးေသာင် ဆက်ဆို ဆိုေနတာ ရှိပါေသးတယ်။ စီးပွားေရးရယ်။ ြကီးပွားေရးရယ်။ သမီးရည်းစား အေရးလည်း ေအာင်ပါေစ။ ြပည်တဝှန်းမှာ လှူဒါန်းမဲ ့သူေတွ။ ေအာင်ပါေစ။မဂင်္ငလာ ရက်ြမတ်လက်ထပ်မဲ့သူေတွ။ ေအာင်ပါေစ။ြမန်ြပည်တိုင်းမှာ ြကံစည်တိုင်း ေအာင် ပါေစတဲ ့ဗျာ။ နားထဲြကားေနတုန်း ပဲ။သူကေတာ့ အရက်ေြကာင့် ဘာတခုမှ ေအာင်မသွားခဲ့ဘူး။
ကဲ အဲဒါ ကျေနာ့် ကိုယ်ေတွ အဇာတသတ် ဇာတ်လမ်း ပါပဲ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
တက်တတ်တဲ ့ေရာဂါက ေဆးဝါးေတွနဲ ့ကုရင် သက်သာေပျာက်ကင်း နိုင်တဲ ့ ေရာဂါပါ ။ အခုက အရက် ဝင်ရှုပ်တာနဲ ့ ပိုရှုပ်ကုန်တယ် ထင်တာပဲ။အမိအဘကို သတ်တဲ့သူဟာ ဒီဘဝမှာ ဘယ်ေလာက်အားထုတ်အားထုတ်။တရားထူး မရနိုင်ဘူးလို ့ဗုဒ္ဓစာေပေတွမှာ ေဖာ်ြပ ထားတယ်။ကျေနာ်လား အဲဒီအချိန်က အရက် ေသာက်တတ်ေနြပီ။ ေကျာင်းဆရာဆိုေတာ ့ခွက်ပုန်းေပါ့။ ဒီလို အသိဉာဏ်ေတွ လည်း မေပါ် ေသးဘူးေလ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ရဲဘက်စခန်းတွင် ေရဒီယို နားေထာင်ခွင့် ရသူမှာ ထံုးစံအတိုင်း ကိုသက်ခိုင် တေယာက် တည်းပင်။ အကျဉ်းသား ရဲဘက် ေရဒီယို နားေထာင်ခွင် ့မရှိ။ ကိုသက်ခိုင်က ဆိုနီ ေရဒီယို တလံုးနှင် ့အချိန်မှန် အလုပ်ရှုပ်ေနသည်။ စခန်းတာဝန်ခံ ဦးေအးနိုင်က အစ။ ကိုသက်ခိုင် ဘာသတင်းထူးေသး သတုန်း ဗျ။ ခဏခဏ ေမးသံြကားသည်။
တရက် အေဆာင်ေပါ်ကို ေရဒီယို ကိုင်တက်လာေသာ ကိုသက်ခိုင် ြပံူးေစ့ေစ့ ြဖစ်ေနသြဖင် ့ ကျေနာ်က ကိုသက်ခိုင် ဘာေတွ သတင်းထူးလို ့ ြပံုးေနတာလဲ ဗျ။ ဆိုေတာ ့
ေအာ် ။ ြမန်မာြပည်ကို လူ ့အခွင့်အေရး ကိုယ်စားလှယ် မစ္စတာ ပီညဲရိုး လာတယ်တဲ ့။
ပီညဲရိုးလာတာ ရီစရာလား ဗျ။
ဟုတ်တယ်။ လူအခွင့်အေရး အတွက်လာတဲ ့သူက သူ ့အခွင့် အေရးေတာင် မရတာကို သေဘာကျလို ့။
ဘာလဲ ဗျာ။ မရှင်းမရှင်းနဲ ့။
ေအာ်။ ပီညဲရိုးက အင်းစိန်ေထာင်ထဲမှာ ရှိတဲ ့အကျဉ်းသားေတွနဲ ့သီးသန် ့အခန်း တခု ထဲမှာ ေတွ ့တယ်တဲ ့။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ေြပာရေအာင်ေပါ့ ဗျာ။အဲဒီလို အကျဉ်းသားနဲ ့ေြပာေန တုန်း အခန်းထဲမှာ လျှို ့ဝှက််တတ်ထားတဲ ့ အသံဖမ်း စက်ေတွ ့သတဲ ့။ ပီညဲ ရိုးလည်း ေဒါသ ထွက်။ စားပွဲေတွ ဘာေတွ လက်သီးနဲ ့ထုြပီး ြပန်သွားသတဲ ့။
ေနပါအံုး ကိုသက်ခိုင် ။ ခင်ဗျားက နိုင်ငံေရးေတွ ဘာေတွ စိတ်ဝင်စားသလား ဗျ။
လူေတွ အေြကာင်းမှန်သမျှ ကျေနာ် အကုန်စိတ်ဝင်စားတယ်။
ဒါဆို နိုင်ငံေရးေတွ ဘာေတွလုပ်ဘူးလား။
ကျေနာ်နိုင်ငံေရးဆိုတာကို သီးသန် ့မလုပ်ဘူးပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့ ကျေနာ်မှန်တယ် ထင်တဲ ့။ နိုင်ငံအေရးနဲ ့ပါတ်သက်တာေတွ ကျေနာ်ေတာ်ေတာ်များများ လုပ်ဘူးတယ်။
ဒါနဲ ့ခင်ဗျားက စီးပွားေရးသမား ဆို။
စီးပွားေရးလုပ်တဲ ့သူ ေငွရှာေနတဲ့သူ နိုင်ငံအေရးမလုပ်ရဘူးလို ့ ဘယ်ဒဿနိက ဆရာက ေဟာခဲ့လို ့လဲ။
ဒါဆို ရှစ်ဆယ့်ရှစ် အေရးအခင်းတုန်းက ပါခဲ့ေသးတယ် ေပါ့။
ေနအံုးဗျာ။ ခင်ဗျားေြပာမှ စဉ်းစားမိတယ်။ ကျေနာ့်ဘဝထဲကို တိုင်းေရးြပည်ေရးေတွ ဝင် တာ ၁၉၇၄ ခုနှစ်ေလာက်က ဗျ။ မှတ်မှတ် ရ ရ ဗျာ။ ဆင်မလိုက် အလုပ်သမားေတွ အလုပ်သမား အခွင့်အေရး အတွက် ဆန္ဒြပတာကို စစ်တပ်က ေသနတ်နဲ ့ပစ်ြပီး နှိမ်နှင်းခဲ့တုန်း ကေပါ့။
အဲဒီ နှစ်ေတွက အေရးအခင်းေတွ ဆက်တိုက် ြဖစ်ေနတဲ ့အချိန်ဗျ။ ဦးသန် ့အေရးအခင်း ။ ေနာက် မှိုင်းရာြပည့်။
ခင်ဗျား ကအဲဒီ အေရးအခင်းေတွအားလံုးထဲမှာ ပါခဲ့ တာလား။
ြကံုခဲ့ ပံုကို ေြပာမယ်ေလ။ ပါတယ်မပါဘူး ဆိုတာ ခင်ဗျား ဆံုးြဖတ်။ ခင်ဗျား ဗျာ။ ေကျာင်းဆရာ ဘဝေြပာမလို ့ပျိုးေနတုန်း အေရးအခင်းေတွက ဝင်လာြပန်ြပီ။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်

သက်ခိုင်သည် ေခတ်ထဲကလူ ြဖစ်သည်။
သက်ခိုင်၏အေြကာင်းသည် ေခတ်သမိုင်း တပိုဒ်ြဖစ်သည်။
ဘဝမျိုးစံုထဲက သက်ခိုင်။
အေရးေတာ်ပံုထဲက သက်ခိုင်။
ြမန်မာ့စီးပွားေရးေလာကထဲက သက်ခိုင်။
ဒုစရိုက်သမားေတွြကားက သက်ခိုင်။
ဗိုလ်ချုပ်ြကီးေတွြကားက သက်ခိုင်။
ပံုမမှန်ေခတ်ဆိုးြကီးထဲက သက်ခိုင်။
အချို ့ကမူ သက်ခိုင်ကို ေဖာ်ေကာင်ဟု ဆိုြကမည်။

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၄)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။
ထိုေန ့က စခန်းခွဲ သို ့အိုင်စီအာစီလာသည်။
အိုင်စီအာစီ လာမည်ဟု သတင်းရသည့် လွန်ခဲ့ေသာ တပါတ်ခန် ့ကပင် ပင်မ စခန်းေရာ။ စခန််းခွဲ ေတွ အားလံုး ေရာ။ ပဒူအံု ဒုတ်နှင့်ထိုးသလို ြဖစ်ေနသည်။ ေဆးေတွသုတ်။ ဆိုင်း ဘုတ်ေတွ အသစ်ြပန်ေရး။ ေဆးနားလူနာ ေတွ သီးသန် ့ေနရာေတွ ေရွးပို ့။လူေတွ။ ကား ေတွ။ ေလှေတွ စက်ဘီးေတွပါ မနားနိုင်ေတာ့။ထံုးစံအတိုင်း ကိုသက်ခိုင်လည်း အလုပ်ရှုပ် ေနသည်။

သူက ကျေနာ့်ကိုပါ ေချာဆွဲထားသည်။
ကိုမင်းဒင် ။ ကျေနာ့်အထင် အိုင်စီအာစီ လာရင်ြပဿနာ တက်လိမ့်မယ်။
ဘာြဖစ်လို ့လဲ ကိုသက်ခိုင်။။
လူမမာရုပ် ေပါက်ေနတဲ ့ရဲဘက်မှန်သမျှ ေြမွေခါင်း ဆိုတဲ ့ေနရာကို ပို ့ထားတယ် တဲ ့။ပို ့တာ မှ တေယာက်မကျန် ပို ့တာ တဲ ့။
ဘာြဖစ်လို ့ပို ့တာ လဲ ဗျာ။
အားလံုးေကာင်းပါသည် ခင်ဗျားလို ့ေထာင်ပိုင်က ြပချင်ေနတာ။
အားလံုးေကာင်းတယ်လို ့ထင်သွားရင် မေကာင်းဘူးလား ဗျ။
မေကာင်းဘူး ဗျ။
ဘာြဖစ်လို ့လဲ ကိုသက်ခိုင်။
အေသးစိတ် ရှင်းြပရင် ေတာ့ ြကာေနမယ်။ေလာေလာဆယ် ခင်ဗျားပါ ပါမသွားေအာင် သတိ ထားေပေတာ့။ လိုင်းဝင် ထားတဲ ့ရဲဘက် ေတွ ပါသွားရင် ေပးထားတဲေငွ၊ ဝင်ထားတဲ ့လိုင်း ေတွ အကုန်ေပျာက်ကုန် ြပီေပါ့ဗျာ။ကဲ ပါ။ ခင်ဗျားေစာင့်သာြကည် ့ြပဿနာ ကေတာ ့ အ ြကီးအေသး ပဲကွာမယ်။ တက်ကို တက်လိမ့်မယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကိုသက်ခိုင် ေဟာကိန်းကား ေသွးထွက်ေအာင်မှန် ေလသည်။
နံနက် ဆယ်တစ်နာရီ ခန် ့တွင် အိုင်စီအာစီ မှ အဖွဲ ့ဝင်ေလးဦး စခန်းခွဲ ေရာက်လာသည်။ ေခါင်းေဆာင် က ြမန်မာြပည် အိုင်စီအာစီ တာဝန်ခံ ဟုဆိုသည်။ြမန်မာ စကားြပန်အမျိုးသား တဦး ပါသည်။ေနာက် တစ်ေယာက်က ရဲဘက်တို ့၏ ကျန်းမာေရး အတွက် ေမးြမန်း စစ်ေဆး မည့် ြပင်သစ် အမျိုးသမီး ြဖစ်ြပီး ကျန်တေယာက်မှာ အိမ်နှင် ့အဆက်အသွယ်ြပတ်ေန ေသာ ရဲဘက်တို ့အတွက် ဆက်သွယ်ေဆာင် ရွက်ေပးမည် သူ ဆို၏။သူကား ဩစေတလျသူ။
ေခါင်းေဆာင်ကား ဘာထရန်။သူကား ြမန်မာြပည်ဆိုင်ရာ အိုင်စီအာစီ တာဝန်ခံ။ ဦးဆံုး ထမင်းချက် ဖိုြကီး ကို စစ်သည်။ ြမန်မာ စကားြပန်က ဒယ်အိုးအတွင်းမှ ဆီြပန်ေနေသာ ဟင်း ေတွကို ြကည့်ြပီး ကျေနာ်ေတာင် ဒီမှာ ေနချင်လာြပီ။ ဟုရီကျဲကျဲ ဆိုသည်။ အဖွဲ ့ ဝင်အမျိုးသမီး နှစ်ေယာက်က ဗိုက်ကို လက်နှင့်ပွတ်ြပီး တေယာက်မျက်နှာ တေယာက် ြကည့်ကာ ေနာက်ေနပံု ရသည်။
ြပီးေတာ့ ရဲဘက် ဆယ့်ငါးဦး ေလာက်ကို ကိုသက်ခိုင် တဲေရှ ့မှာ သီးြခားေခါ်ယူ ေမးြမန်း ေနသည်။ အိုင်စီအာစီ ေလးေယာက်က နှစ်ေယာက်စီ နှစ်ဖွဲ ့ခွဲြပီး ေမးြမန်းေနြခင်း ြဖစ်၏။ ေနာက် ကိုသက်ခိုင်ကို ေခါ်သည်။ ကိုသက်ခိုင်ကို ေမးေနသည်မှာ ေတာ်ေတာ်နှင့်မြပီး။ ကျန်ရဲဘက်ေတွနှင့် စကား ေြပာရာတွင် စကားြပန်မှ တဆင့် ေြပာေသာ်လည်း ကိုသက်ခိုင် နှင့် ဘာထရန် နှစ်ေယာက် တည်းေြပာေနသည်မှာ တနာရီခန် ့ရှိမည်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
မွန်းလွဲ နှစ်နာရီ ေလာက်တွင် ဘာထရန်တို ့အဖွဲ ့စခန်းခွဲက ြပင်ဆင်ထားေသာ ေန ့လည်စာ ကိုပင် မစားေတာ့ပဲ ြပန်ထွက်သွားသည်။စခန်းခွဲ တာဝန်ခံ ဦးေအးနိုင်လည်း မျက်စိမျက်နှာ ပျက်လျက် ေနာက်ေလှနှင် ့လိုက်သွားသည်။
ညေန ေလးနာရီခန် ့တွင် ဦးေအးနိုင်ြပန်ေရာက်လာြပီး ကိုသက်ခိုင် ကိုေခါ်ကာ ရဲဘက်အား လံုးကို တန်းြဖုတ်ခိုင်းလိုက်သည်။
ဘာေတွ ြဖစ်ကုန်ြပီလဲ ကိုသက်ခိုင်။
အိုင်စီအာစီက ဒီစခန်းကို ဆက်မစစ်ေတာ ့ဘူးတဲ့။ စာရင်းထဲမှာ ပါတဲ ့အကျဉ်းသား တချို ့ ဟာ ဘာအေြကာင်း ေြကာင့်မှန်း မသိရပဲ ေပျာက်ဆံုးေနတယ် တဲ့။
ကိုသက်ခိုင် ခင်ဗျား က ဒီြပဿနာ ြဖစ်မယ် ဆိုတာ ြကိုသိထား ရဲ ့နဲ ့ဦးေအးနိုင်ကို မေြပာ ြပဘူးလား။
ေြပာပါေသာ်ေကာ ဗျာ။ သူလည်း ေထာင်ပိုင် ဦြမင့်ေသာင်း လုပ်တာဆိုေတာ ့မေြပာရဲဘူး ထင်ပါ့။
ကိုသက်ခိုင် ရဲဘက်စခန်းေတွက နံရံက နားေတွဟာ အရမ်းပါးတယ် ေနာ်။ ဒီကိစ္စကို အိုင်စီ အာစီ သိေအာင် ခင်ဗျားလုပ်လိုက်တာ လို ့ထင်ရင် ဘယ်နှယ့် လုပ်မလဲ။ ခင်ဗျား ေြပာလိုက် တာလား ဗျ။
ေအာ် ခက်ေနပါလား ကိုမင်းဒင် ။ ေထာင်ပိုင် ြပတဲ ့အကျဉ်းသား စာရင်းက မှင်ေတာင် မေြခာက်ေသးဘူးတဲ့ ။သူတို ့ရံုးချုပ်က ယူလာတဲ ့စာရင်းနဲ ့လွဲေနတယ် တဲ့ ။အိုင်စီအာစီ က ဒီကို မလာခင် တြပည်လံုးက ရဲဘက်စခန်းေတွ ရဲ ့လူစာရင်း ေထာင်ြပန်ပို ့တဲ ့စာရင်း ေသ ဆံုး တဲ ့စာရင်း ြကိုြပုစု ြပီးသား တဲ့။ ေနာက်တခုက ဗျာ။ ဒီေလာက် အဆက်အသွယ် ြပတ် ေတာက်ြပီး ငရဲခန်းလို ေနရာ ရဲဘက်ငါးရာေလာက်ထဲ မှာ တေယာက်မှ မဖျားမနာဘူး ဆို တာ ယုတ္တိ ရှိပါ့မလား ဗျာ။ အခု ပိုဆိုးတာက ဘာထရန်က ေပျာက်ေနတဲ ့သူေတွ အကုန် ေသကုန်ြပီ ထင်ေနတာ ။ အဲဒါ ကျေနာ်ကို ထပ်တလဲလဲ ေမးေနတာ ေသကုန်တာလား။ နှိပ် စက်ထားတာ အရမ်းရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ြဖစ်ေနြပီလား။ ေသမကုန် ေသးရင် လည်း အဲဒီ ရဲဘက်လူမမာေတွကို ဘယ်မှာ ထားသလဲေပါ့။
ေသကုန်ြပီထင်ေနတယ်။ ပိုေတာင်ဆိုးေနပါလား ဗျာ။ ဘယ်လို ရှင်းြကမလဲ ဗျ။
အင်း ချစ်တီးဘုရားေကျာင်း ေဂါပက ေြဖသလို မယ်ေတာ်ကို အတိုးေပး ထားပါတယ် လို ့ သာ ေြဖရံုပဲ ရှိေတာ ့တာေပါ့။
ဘာလဲ ဗျ။ မယ်ေတာ်ကို အတိုးေပးထားတယ် ဆိုတာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေအာ်။။။။။။။။။။ ကျေနာ်ေနခဲ ့တဲ ့ ကမာရွတ်ဘူတာရံု လမ်း ဘတ်စ်ကား မှတ်တိုင်နားမှာ သျှရီမာရိယာမန် ဆိုတဲ ့ ချစ်တီးဘုရား ေကျာင်းြကီး ရှိတယ်။ကနုတ်လက်ရာေတွ ပန်းတ ေမာ့လက်ရာေတွနဲ ့ေတာ်ေတာ် ြကီးတဲ့ ေကျာင်းဗျ။ ြမင့်လည်း အေတာ်ြမင့်တယ်။ ြမန်မာ ြပည်ချစ်တီးဘုရား ေကျာင်းေတွထဲမှာ တွံေတးဘက်က ေကျာင်းနဲ ့ကမာရွတ်ချစ်တီး ဘု ရားေကျာင်းနှစ်ခု ဟာ အြကီးဆံုးပဲတဲ ့။
သျှရီမာရီယာမန် တင်ပယ် ဆို ေတာ မယ်ေတာ်ရဲ ့ေကျာင်း ေပါ့။ အာနန္ဒါ ဘုရားလို ဂူ ေကျာင်းပံုစံ အတွင်းက လိုဏ်ေခါင်းနဲ ့။ အထဲမှာ အလယ်ေခါင်တည့်တည့် က သံဘာဂျာ တံ ခါးနဲ ့လံုြခံုေရးတင်းြကပ်ထားတဲ ့မယ်ေတာ် ရုပ်တုရှိတယ်။ ရုပ်တုပံုက လား။ လက်ေတွ အများြကီးနဲ ့ တဘက်ေသာလက်က ေသွးစွန်းေနတဲ ့ဓားကို ကိုင်ထားြပီး ေနာက်လက် တခု က ေခါင်းြပတ်ြကီး တခု ကိုဆံပင်ကေန ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။မယ်ေတာ့် မျက်လံုးကလည်း ြပူးေန တယ်။ ေခါင်းြပတ်ြကီး ရဲ ့မျက်နှာကလည်း ေြကာက်စရာ ဗျ။ တြခားချစ်တီး ဘုရား သျှိဝတို ့ ဗိသျှနိုးတို ့ ရုပ်တုေတွလည်း အများြကီးပဲ။ချစ်တီးဘုရားပွဲ တနှစ်တခါ လုပ်ေတာ ့ဘုရားတင် တဲ ့ြမင်းရုပ်ြကီးေတွလည်း ရှိတယ်။ေနာက်ဘာတဲ ့ မယားြကီး မယားငယ်ဆို လား ။ နတ်ဘု ရားရုပ်တုေတွ လည်းရှိတယ်။
ချစ်တီးဘုရားလှည့်ရင် ဆယ်ရက်ေလာက်လှည့်တာ။တရက်ကို ရုပ်တု တမျိုးနဲ ့။ေနာက် မီးအိုး ပိုက်တဲ ့ရက်ေတွ ဘာေတွလည်း ရှိေသးဗျာ။ ကျေနာ့် အကုန်သိေနတာက ငယ် ငယ် ထဲက အဲဒီ ချစ်တီးဘုရားေကျာင်းထဲ မှာ သွားကစားေနကျ။ ေနာက်ကိုးတန်းေလာက် ေရာက်ေတာ ့ ချစ်တီးဘုရား လှည့်ရင်လိုက်တီးတဲ ့ ဒိုးဝိုင်းထဲမှာလည်း လိုက်ဘူးတယ်။
ကဲ ဒါေတွထားပါေတာ့ ။ ကျေနာ်ေြပာမဲ ့မယ်ေတာ်ကို အတိုးေပးတယ် ဆိုတာက ေစာေစာ က ဓားနဲ ့ေခါင်းကို ြဖတ်ြပီးကိုင်ထားတဲ ့ မယ်ေတာ်ရဲ ေရွှဆွဲြကိုး ကိစ္စ။
အဲဒီ မယ်ေတာ်ရဲ ့ရုပ်တုမှာ ေရွှအစစ်နဲ ့လုပ်ထားတဲ ့ ဆွဲြကိုးြကီး တကံုးဆင်ထားတယ် ဗျ။
အေလးချိန်က ေလးဆယ်သား ေလာက်ရှိတယ် တဲ ့။ေအးေလ။ ဘုရားေကျာင်းပိုင်ေပါ့။ လာလာသမျှ ဘုရားဖူး ဧည့်သည်ေတွက လှူဒါန်း သွား တာကို ေပါင်းြပီလုပ်ထားသလား။ တေယာက်တည်းကပဲ လာလှူထားသလား ။ဒါေတာ ့ ကျေနာ်မသိဘူး။ ေငွသားအလှူရှင်ေတွလည်း အေတာ်များတယ်။ တချို ့သံရံုးေတွ ကလည်း အဲဒီ ချစ်တီးဘုရား ေကျာင်းကို လာြကတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေအးေပါ့ဗျာ။ အလှူေငွ အများြကီး ရှိတဲ ့ေကျာင်းဆိုေတာ ့ေဂါပကလုပ်ချင်တဲ ့သူများတာေပါ့ တနှစ်တခါ ေဂါပက ေရွးပွဲ လုပ်ရင် လူမိုက်အုပ်စုေတွက ေကျာင်းအြပင်ဘက်က အဆင်သင့် ေစာင့်ေနြကတာ။ သူတို ့လူ အေရွးမခံရရင် ဒါမှမဟုတ် သူတို ့လူကို ယှဉ်ြပိုင် အေရွးခံလို ့ နိုင်သွားရင် ေစာင့်ရိုက်ဘို ့ြပင်ထားတာ။ ဘာသာေရးဆိုေတာ ့ ြမို ့နယ်ေကာင်စီကလည်း ြကီး ြကပ်ရံုေလာက်ပဲ ။ တိုက်ရိုက် ဝင်စွက်ဟန် မတူဘူး။
တေန ့မှာေတာ ့ြမို ့နယ်ေကာင်စီကို ဟိန္ဒူလူမျိုး တစုရဲ ့တိုင်စာေရာက်လာတယ်။ အဲဒီတိုင် စာကေတာ ့မယ်ေတာ်ရဲ ့ေလးဆယ်သားေလာက်ရှိတဲ ့ဆွဲြကိုးြကီးကို ေဂါပက အဖွဲ ့က ေပါင် သံုးထားတယ်။ ေရွှရည်စိမ်အတုြကီး နဲ ့လဲထား တာ စစ်ေဆးေပးပါ ဆိုတဲ ့တိုင်စာ။
ြမို ့နယ်ေကာင်စီကလည်း ဘယ်ယံုမလဲ။ တိုင်စာပို ့တဲ ့အဖွဲ ့ကို ေခါ်ြပီး မင်းတို ့ဥစ္စာ ဟုတ်မှ လည်း လုပ်ပါကွာ။ လူြကားမေကာင်းပါဘူး ဆိုေတာ ့။ တိုင်သူေတွက အခုချက်ချင်းလိုက်စစ် ပါ။ မမှန်ရင်သူတို ့ကို ဖမ်းပါ ဆိုေတာ ့ြမို ့နယ်ေကာင်စီလည်း မေနသာပဲ။လိုက်စစ်တယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေဂါပက အဖွဲ ့အတွင်းလူက မေကျနပ်လို ့တိုင်တာဆိုေတာ ့ တိုင်တဲ ့အတိုင်းမလွဲဘူး။ မယ်ေတာ် ရဲ ့ရုပ်တု တံခါးကို ဖွင့်ြပီး ဆွဲြကိုးကို စစ်လိုက်ေတာ ့ေရွှရည်စိမ်အတုြကီး ။ဒါနဲ ့ တာဝန်ရှိ ေဂါပကေတွကို ြမို ့နယ်ေကာင်စီက ေခါ်ြပီး ေမးေတာ ့။။ ေဂါပက ေတွက ။ဟုတ် တယ်ေလ။ ဒါကျေနာ်တို ့သေဘာနဲ ့ချည်းလုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ မလုပ်ခင် မယ်ေတာ်ကို ေလျှာက်ေတာ ့မယ်ေတာ်က ဘာမှြပန်မေြပာဘူးတဲ ့။မေကျနပ်တဲ့ အေြကာင်း အိပ်မက်လည်း မေပးဘူး။ ဝင်ပူးြပီး လည်း မေြပာဘူးတဲ ့။ဒါနဲ ့နှစ်ကျပ်တိုး မယ်ေတာ်ကို လှူပါ့ မယ် ဆိုေတာ ့လည်း မယ်ေတာ်က ြငိမ်ေနတယ်တဲ ့။အဲဒါနဲ ့ ေဂါပက အဖွဲ ့က ရံပံုေငွလည်း တိုး ေအာင် မရှိတဲ့သူေတွလည်း စီးပွားေရးလုပ်နိုင်ေအာင် အကျိုး ရှိရှိ လုပ်လိုက်တာတဲ့ ။ မယ်ေတာ် ကိုလည်း အတိုးမှန်မှန် ေပးပါသတဲ ့။
ြကံြကံဖန်ဖန် ကိုသက်ခိုင်ရာ။ ခင်ဗျားေနာက်ေြပာေနတာလား။
ေအာ်။။ ဒါေနာက်စရာမှ မဟုတ်တာ။ ေဂါပက အဆက်ဆက် ကျေနာ်နဲ ့မကင်းတာ များ တယ်။ သူများဘာသာ မဟုတ်တာ ကျေနာ်ေြပာပါ့မလား ။ကဲ အခုလည်း ေထာင်ပိုင်ြကီး ဦး ြမင့်ေသာင်း မယ်ေတာ့်ကို အတိုးေပးထားတယ် လို ့သာေြဖေပေတာ့ ။ြငင်းရင်သတ်ပစ်တယ် ထင်ေနတာ ပိုဆိုးလာမယ်။
အေရးထဲ ခင်ဗျားက ေနာက်ေနြပန်ပါြပီ။ ဒါနဲ ့ကိုသက်ခိုင် စခန်းခွဲမှာ ပွဲဆူေနတုန်း ဒါေလး ချလိုက်ရရင် မေကာင်းဘူးလား ဗျ။
ကျေနာ့်က လက်မကို ပါးစပ်ဝ ေတ့ြပလိုက်သည်။
ကျေနာ်မလုပ်ေတာ ့ဘူး ကိုမင်းဒင်။ကျေနာ် ေလ့ကျင့်ခန်းတခု လုပ်ေနတယ်။
မသိပါဘူး။ ယမကာပုလင်းေလးေတွ ကိုသက်ခိုင် အိတ်ထဲမှာေတွ ့မိသလားလို ့။
ဟိုတုန်းက လိုရင်အဆင်သင့်ြဖစ်ေအာင် ေဆာင်ထားတယ်။ အခုေတာ ့မင်းေနာင် ကို လက် ကျန် အကုန်ေပးပစ်လိုက်တယ်။ ေအးဗျာ။ ခင်ဗျားနည်းခင်ဗျားဟန်နဲ ့ဖန်တီး နိုင် ရင် ေတာ ့ ခင်ဗျား သေဘာပဲ။ကျေနာ်တားလည်း မတားဘူး။ အားလည်းမေပးဘူး။ ကျေနာ်လည်း အလွန်အကျွံလုပ်ခဲ ့တဲ ့သူဆိုေတာ ့ နတ်စကားထွက်သလို ြဖစ်မယ်။ သို ့ေသာ် တခုေတာ ့ သတိေပးပါ ရေစ။ အရက်ဟာ အန္တရယ် ရှိတယ်။ သတိလက်မလွတ်ေစနဲ ့။အရက်ေသာက် တာဟာ အပ်ချည်ြကိုးေလးေတွနဲ ့ဆွဲြကိုးချေနတာ ။ပထမ တပင်တည်း ဆိုေတာ ့ြကိုးြပတ် တာေပါ့။ အပင်ေပါင်း များလာေတာ ့ လျှာထွက်တာေပါ့။ ကံမေကာင်း အေြကာင်းမလှ ရင် အရက်ေြကာင် ့မဂ်တား ဖိုလ်တားေတာင် ြဖစ်နိုင်တယ်။
ဘာလဲဗျ။ မဂ်တား ဖိုလ်တား ဆိုတာ ။
မဂ်ဖိုလ်ိနိဗ္ဗာန် ဆိုတာကို ဘယ်လိုလို အားထုတ်အားထုတ် မေရာက်နိုင်ေတာ ့ဘူးေပါ့။
အရက်ေသာက် ရံုေလးနဲ ့ ေတာ ့ ဒါေလာက်မြဖစ်နိုင်ဘူး ထင်တယ် ကိုသက်ခိုင်။
ေရာ။ ခက်ပါလား။ အရက်ေသာက်ြပီး ေနာက်ဆက်တွဲ ြပဿနာ မရှိတဲ ့လူ ရှားတယ်ဗျ။
ဘယ်ေလာက်ြကီးတဲ ့ေနာက်ဆက်တွဲ ြပဿနာ မို ့။ မဂ်ဖိုလ်တား ရတာလဲ ဗျာ။
ကိုယ့်အေဖကိုယ် ြပန်သတ်ပစ်လို ့ေပါ ့ဗျာ။ အဲဒီလူက ကျေနာ်နဲ ့သိပ်ရင်းနှီးတယ်။ ကိုေအးေသာင်တဲ ့။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၃)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၃)

ေကျာင်းမသွားခင် နဲ ့ေကျာင်းြပန်ဆင်းချိန် ေတွမှာ ေဈးဆိုင်မှာ ဝိုင်းကူရတယ် ဗျ။ ပစ္စည်း ထုတ်ပိုးေပးတာ။ ကားေပါ် ။ ဆိုက်ကားေပါ်လိုက်တင်ေပးတာ။ ေဈးဝိုင်း ေရာင်းတာ။ ကျေနာ်က ေငွ အြမဲတမ်းလိုေနတာ ဆိုေတာ့ အချိန်တိုင်းလို ဘယ်လို ပိုက်ဆံခိုး ရမယ် ဆို တာ ေချာင်းေနတာ။ ဘာလို ့ေငွလိုသလဲ ဟုတ်လား။

ကျေနာ် ေငွလိုတဲ ့အချက် နှစ်ချက်ရှိတယ်။ ကျေနာ်ေငွများများ သံုးနိုင်ရင် ေဘာ်ဒါ များတယ်။ လူမိုက်ေတွက အစ မျက်နှာချိုေသွးလို ့။ေနာက်တခုက ဖဲရိုက်။ ေြမှာက်ပန်း၊ စတဲ့ ေလာင်းကစား လုပ်ဘို ့။ ခိုးနည်းလား။ ရှပ်အကျီ ရဲ ့ကျယ်သီးတန်း ေအာက်တည့်တည့် အ ဆံုး လက်ေလးလံုးေလာက် အထက်မှာ ဘရိတ်ဓားေလးနဲ ့ြဖဲလိုက်ရင် ပိုက်ဆံထည့်လို ့ရ တယ်။ တချို ့အကျီေတွက အဆင်သင့်ပါတယ်။ တချို ့အကျီက ေဘးလိုင်း ချုပ်ထားမထား ဘူး။ ဒါလည်း လွယ်ပါတယ်။ အပ်ချိတ်နဲ ့တွယ်လိုက် ရံုပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက် အကျီ လက်ဖျားမှာ လည်း ဓားေလးနဲ ့မသိမသာခွဲ ြပီးထည့်လို ့ရတယ်။ ဂုတ်ပိုးေကာ် လံေနာက်ဖက်မှာလည်း ရတယ်။ဒီနည်းေတွက အစေတာ ့အဆင်ေြပတယ်။ ေနာက်ပိုင်း အေဖ ရိပ်မိြပီး အရှိုးရာေတွထပ်ေအာင် ေကျာတစ်ရာရင်တရာ ြကိမ်ဒါဏ်ခတ်ခံ ရတာနဲ ့ ။အ ေသချာ ဆံုး နည်းလမ်းကို ရှာရတယ်။ ပိုက်ဆံ မရှိလို ့မြဖစ်ဘူးေလ။
လိုလျှင်ြကံဆ နည်းလမ်းရ ဆိုသမို ့လား။ ကျေနာ်တို ့ေကျာင်း မုန် ့ေဈးတန်းမှာ ကုလားပဲ သုတ် ေရာင်းတဲ ့စကီနာဆိုတဲ ့ကုလားမြကီးကို ကျေနာ် စည်းရံုးတယ်။ ဘာလို ့လဲ ဆိုေတာ ့ သူက ကျေနာ်တို ့ေဈးဆိုင်မှာ ေန ့တိုင်းေဈးလာဝယ်ေနကျေလ။ သူ ့ဝယ်တဲ့ ေဈးဘိုး ကျ သင့်ေငွကို ကျေနာ်မယူဘူး။ ေကျာင်းကျမှ ယူတယ်။ တခါတခါ ေဈးမဝယ်ရင် အေဖ အလစ် မှာ ပိုက်ဆံေသတ္တာထဲက ငါးကျပ်ြဖစ်ြဖစ် ဆယ်တန်ြဖစ်ြဖစ် လိပ်ြပီး သူ ့ဆီကို ပစ်ေပးလိုက် တယ်။ သူ က လည်းဝယ်စရာ မရှိရင် ေတာင် ဆိုင်မှာ ဟိုဟာကိုင်ြကည့် ဒီဟာ ကိုင်ြကည်နဲ ့ လူမိုက်အားေပး ေပါ့။အဲ သူခိုးအားေပးေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေကျာင်းေရာက်ရင် စာရင်းရှင်းတယ် ။အားလံုးေတာ ့ဘယ်ရမလဲ ။ ငါးကျပ်တန်ေပးလိုက် ရင် တကျပ်ဘိုး ေလာက်ေတာ ့သူ ့ပဲသုတ် ဝယ်ရတယ်။ေန ့တိုင်း ပဲချည်းဘယ်စား နိုင်ပါ့မလဲ ဗျ။ ေဘာ်ဒါေဘာ်ဂျွတ်ေတွ ကို ေဝစားဝါးေစသတည်း ေပါ့။ အဲဒီအချိန်မျိုးမှာအေပါင်း အသင်းက ေတာ့ ဘာေပါသလဲ မေမးနဲ ့။ေအးဗျာ ေရွှတကျပ်သားကို ေလးငါး ရာ ပဲေပးရတဲ ့ေခတ်ြကီး မှာ ကျေနာ်အိမ်က ပိုက်ဆံကို တေန ့အစိတ််သံုးဆယ်ခိုး ေနခဲ့တာ။ အခု ြပန်စဉ်းစားမိရင် ေနာင်တရလို ့မဆံုးဘူး ဗျာ။
ဖဲရိုက်တာ က လည်း ေလးငါးကျပ်နဲ ့မရဘူးေလ။။ဖဲဝိုင်းအနည်းဆံုး အစိတ်တန် တရွက်ပစ်ချ လိုက်မှ လူရိုေသ ရှင်ရိုေသြဖစ်တာကလား။
ဖဲကစားတယ် ဆိုတာလည်း ဆရာလိုတယ် ဗျ။ အူေြကာင်ေြကာင် ဘုမသိဘမသိ ဝင်ကစား လို ့မရဘူး။ ကျေနာ်တို ့ရပ်ကွက်မှာက ဂျင်ေပါ်ကထံုး ဆိုတဲ ့ဖဲသမားေတွချည်းပဲ။ ကိုြမဟန် ။ ကိုတိုး။ ကိုနီ။ တင်ေထွး။ ကိုေကျာ်ဦး ။စတဲ ့တကယ့်ဒိတ်ဒိတ်ြကဲ ဖဲသမားေတွ ေပါ်ထွန်း ခဲ ့ တဲ ့ဘူမိနက်သန်။ ေကျာ်ဦးဆို ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ထဲက ေကျာင်းသားေတွကို ေတာင် ဖဲလိမ်
ရိုက်နည်း သင်တန်းေပး နိုင်တဲ ့အထိ ဆရာတဆူ။ သူ ့တပည့်ထဲမှာ ရဟတ်ယာဉ်ပျက်ကျ ြပီး ကွယ်လွန်သွားတဲ ့အတွင်းေရးမှူး နှစ် ဗိုလ်ချုပ်ြကီး တင်ဦးရဲ ့ညီအရင်း ကိုလှြမင့် ေတာင် ပါေသး။ သူလည်း တကယ့် ဖဲသမား ။ေနာင်ေတာ ့ကျေနာ့် ကုမ္ပဏီမှာ ဒါရိုက်တာ ဝင်လုပ် ေသးတယ်။ ေကျာ်ဦး က ဖဲပဲ တသက်လံုးရိုက်စားတာ ။သူ ့အိမ်မှေတာ့ ေကျာ်ဦး ေတလာ ဆိုြပီး အပ်ချုပ်ဆိုင် ဖွင့်ထားေပမဲ ့သူ ့မိန်းမနဲ ့ပဲ လွှဲထားတာ။ ကိုလှြမင့် ဖဲလိမ်ေကာင်းလို ့ စိုးြမတ် အုပ်စုကေကာင်ေတွနဲ ့ြငိလို ့ကျေနာ် ဝင်ရှင်း ေပးဘူးေသးတယ်။ ဒါေတွ ထားပါဗျာ။
ေနာင် ြကံုရင် ေြပာပါအံုးမယ်။ အခုက ကျေနာ့် ဖဲသမား ဘဝ ြပန်စရေအာင်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်က အေတာ်ဆံုး ဖဲသမား ေကျာ်ဦးဆီမှာ တပည့်ခံတယ်။ ကုလားဖန်ထိုးတာ ။ ဖဲ ေကာက်တာ။ နှပ်ေြကာင်းေပးတာ။ အေပါ်ဖဲ ေအာက်ဖဲ ကို ဘယ်သူမှ မသိေအာင် လဲ ြပီး ဆွဲတာ။ ဖဲေကာက်တယ် ဆိုတာ လိမ်ဘို ့ ဖဲကို ဝိုင်းတဝိုင်းြပီးလို ့ဖဲေတွြပန်အသိမ်းမှာ ေကာက်တာကို ေြပာတာ။ ေကာက်ြပီးတာနဲ ့လိမ်ဘို ့စီြပီး အဆင့်သင့် ြဖစ်ေနြပီ။ ေနာက် ရှိုး ဝိုင်းေတွမှာ ေအာက်ဖဲကို ကိုယ့်လက်လှန်သိေအာင် အချက်ေပးတာ။ တချပ်ေမှာက် က ေအာက်ဖဲ အေရးြကီး တယ်ေလ။ ေအး ။။။ လို ့အသံထွက်ရင် တစ်။ နာတယ်ကွာ ဆို ကိုး။ ဖဲချပ်ကို လက်နဲ ့ေတာက်ရင် ကင်း။ နှာေခါင်းကိုင်ြပရင် ဘာ။ နားရွက်ကိုင်ြပ ရင်ဘာ။ မျိုးစံု လို ့ဆိုပါေတာ ့။ဒါေပမဲ ့ကျေနာ်အဆင့်ဟာ နတ် အဆင့်မေရာက်ခဲ့ဘူး ဗျ။ နတ်ဆိုတာ လည် မှန်းမသိေအာင်၊ လိမ်မှန်းမသိေအာင် လိမ်နိုင်တဲ ့အဆင့်။သူများလိမ် မလိမ် ေတာ ့သိတယ်။ ဘယ်ပံုဘယ်နည်း လိမ်တယ် ဆိုတာ အေသးစိတ် မသိဘူး ဆိုတဲ ့အဆင့်ကို နတ်ချဉ် လို ့ ေခါ်တယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနအံုးဗျ။ ေကျာ်ဦးက ကျေနာ့်ကို တပည့်အြဖစ်သင်ေပးတာ ကျေနာ်အေဖကို ေလးစားတာ ပါ တယ်ဗျ။
ဖဲနဲ ့ပါတ်သက်လို ့အေဖ ့ရဲ ့ထူးြခားတဲ ့အြဖစ်ကို ကျေနာ်တခါ ြကံုဘူးတယ်။အေဖဟာ ရွာ မှာေကာ မန္တေလးမှာပါ ဖဲကို သည်းသည်းမဲမဲ ရိုက်ခဲ့ဘူးတယ်။ပါလာတဲ ့လှည်း ေတွနွားေတွ ပါ ဖဲဝိုင်းမှာ ချေပါင်တဲ့ အထိ တဇွတ်ထိုး စွတ်လုပ်တယ်။ ဖဲသမားေလာကမှာ နတ်ေမာက်တ နယ်လံုး အေဖ ဩဇာ ရှိတယ်။
ကျေနာ့် အကိုဆံုးေတာ ့သူေနာင်တ အြကီးအကျယ်ရြပီး ဖဲဆို ကိုင်ေတာင်မြကည့်ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမဲ ့တေန ့ဗျာ။ လမ်းထဲက ဦးကိုြကီး ဆိုတဲ ့အေဖ ့မိတ်ေဆွ လူြကီး တေယာက် ေလ ြဖတ်ြပီး ရုတ်တရက် ဆံုးသွားတယ်။ လူစုစု ရှိတဲ ့ေနရာေတွကို ေရှာင်ေလ့ရှိတဲ ့အေဖဟာ ဦး ကိုြကီးကိုေလးစား ရင်းစွဲ ရှိတယ် ထင်ပါ့။ ဦးကိုြကီး အသုဘကို သွားတယ် ကျေနာ်လည်း အဆန်းပဲ ဆိုြပီး ေနာက်က လိုက်သွားတာေပါ ့။ အသုဘ အိမ်ဆိုေတာ ့ဖဲဝိုင်း ရှိတာေပါ ့ဗျ။
ဒါက ကျေနာ်တို ့ရပ်ကွက် ရဲ ့ယဉ်ေကျးမှု။
ဦးကိုြကီး အိမ်လည်း ေရာက်ေရာ နာမည်ေကျာ် ဖဲသမားေတွက ကွင်းလယ်ေခါင်မှာ အဆင် သင့်ေနရာယူထားြပီး ြကြပီ ။ အေဖ့ကို ြမင်ေတာ ့ဦးေလး ရာ ဝင်ကစားပါလား ကျေနာ်တို ့ လည်း အသုဘ အေစာင် ့သေဘာနဲ ့အေပျာ်တမ်း လုပ်ေနတာ ပါတဲ ့။အေဖက ြပံုးြပီး ြငင်းတယ်။ ငါ့တူ တို ့ပဲ လုပ်ြကပါကွာတဲ ့။ မရဘူး ဗျ။ ြမဟန်ေကာ။ ေကျာ်ဦးေကာ ။ ကိုနီေကာ ဇွတ်အတင်း အေဖ့ ကို ဝိုင်းထဲ ဝင်ဘို ့ ထပ်ခါ တလဲလဲ အပူတိုက်ေနတယ်။ နာရီဝက်ေလာက်ကို ရှိမယ်။ ေနာက် အေဖက ဘာ စိတ်ကူး ေပါက်တယ် မသိဘူး ။ ထ သွားတဲ ့ြပီး ဖဲဝိုင်းထဲ ဝင်ထိုင် လိုက်တယ်။ ငါကိုင်မယ်။ မင်း တို ့ထိုးကွာတဲ ့။ အားလံုးက ဝမ်းေြမာက်ဝမ်းသာနဲ ့ဝိုင်းြပီး ထိုးြကတာေပါ့။ အေဖက ဖဲထုတ်ကို ကုလားဖန်ေလးငါး ချက်ထိုးလိုက်တယ်။ ဖဲေတွ ေဝြပီး ထိုးသားအိမ်ေတွကို ေလျာက်ြကည့်တယ်။ ြပီးေတာ ့ ဒိအိမ်စားတယ်။ ဒီအိမ်စားတယ် ဒီအိမ်လည်း စားတယ်။ ေနာက်တအိမ်ကျေတာ ့ မင်းကို ေလျာ်မယ်တဲ့။သူ ့ဖဲကို လှန်မြကည့် ပဲ ေလျာက်ြပီး ေလျာ်တယ် စားတယ် လုပ်ေနတယ်။ အေလျာ်အစား ြပီးေတာ့မှ သူ ့ဖဲကို လူ ထိုးသားေတွ ေရှ ့ပစ်ချလိုက်တယ်။ သူ ့ေြပာတဲ ့ အေလျာ်အစား ကွတ်တိ ပဲ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
။အေဖ ဖဲေကာက်တာ ကုလားဖန်ထိုးတာ ဖဲေဝတာကို ဝိုင်းထဲက ဖဲဂျိုးေတွ က မျက်ေတာင် မခတ်ပဲ ဝိုင်းြကည့်ေနြကတယ်။အေဖ သံုးလှည့်တိတိ ဒိုင်ကိုင်ခဲ့တယ်။ ထိုးသားေတွဆီက ေငွေတာ်ေတာ်များများ အေဖ ့ေရှ ့ ေရာက်လာတယ် ။အေဖက ေတာ်ြပီလို ့ေြပာလိုက်တယ်။
ေကျာ်ဦးတို ့အုပ်စုက ဟာ ဦးေလးကလည်း ဆိုေရာ။ မဟာနဲ ့။ မင်းတို ့ပိုက်ဆံ ေတွအားလံုး မင်းတို ့ြပန်ယူလိုက်။ မင်းတို ့က ေပျာ်ချင်တယ် ဆိုလို ့ေြပာေြပာဆိုဆို အိမ်ေပါ်က ဆင်းလာ တယ်။ နာမည်ေကျာ် ဖဲသမားေတွ ပါးစပ် အေဟာင်းသားနဲ ့ကျန် ခဲ့သဗျာ။ ကျေနာ်လည်း အေဖ့ေနာက်က ခပ်သုတ်သုတ် လိုက်ြပန်ရတာ ေပါ့။ကျေနာ့်တသက်မှာ အေဖ ဖဲထုတ် ကိုင်တာကို ပထမဆံုးနဲ ့ေနာက်ဆံုး ြမင်ဘူးတာ ပဲဗျာ။
လမ်း တဝက်ေလာက် ေရာက်ေတာ ့ အေဖက ကျေနာ်ကို လှည့်ြကည့်တယ်။ သက်ခိုင် ။။ မဟုတ်တာကို အားမကျနဲ ့။ ေခွးြဖစ်မဲ ့အလုပ်ေတွတဲ ့။
ေအးဗျ။ ဖဲသမား လိုင်းမှာ တကယ့်ပါရဂူေတွ ရဲ ့အေန္ဓဝါသိက ြဖစ််ခဲ့တယ်။ကျိတ်ဝိုင်းေတွ မသာအိမ်ဝိုင်းေတွမှာ ပွဲြကီးပွဲေကာင်းေတွေတာ့ တိုးခဲ့ပါရဲ ့။ မာစတာ အဆင် ့ကို ့စ် မဆံုးခင်ပဲ ဖဲဝိုင်းကို ေကျာခိုင်းခဲ့ရြပန်တယ်။
ဒါေြကာင့် ထင်ပါရဲ ့။ ကျေနာ်ဟာ ေခွးမြဖစ်ေတာ ့ပဲ ေကျာင်းဆရာြဖစ်လာတယ်။ ဟုတ်တယ်။ ဘဝဆိုတာ ထူးဆန်းအံ့ဩဖွယ်ရာ ေတွနဲ ့ြပည့်ေနတာကလား။

ကျေနာ့် ရဲ ့ဉာဏ်ရည် နဲ ့ပညာေရးအဆင့်အတန်း ဟာ ေဆးေကျာင်းတို ့၊ အာအိုင်တီ တို ့ ေရာက်ေလာက်တဲ ့အေြခ အေနပါ။ ဒါေပမဲ ့ ြဖစ်ချင်တာမြဖစ်ခဲ ့ြပန်ဘူး။ ဘာလို ့လဲ ဟုတ်လား။
အေဖ ကားတိုက်ခံရြပီး ရုတ်တရက် ဆံုးသွားလို ့ဗျ။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၂)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၂)

ေနာက်ေတာ့ သူက အဲဒီေကာင်းကင်တက်မဲ ့ြကိုးကိစ္စကို ရပ်ြပီး လင်းကွင်းတီး ေနတဲ ့သူ ့ တ ပည့်တေယာက်ကို အကျီချွတ်ခိုင်းတယ်။ ေနာက် ထန်းေခါက် ဖာ ထဲကေြမွခပ်ြကီး ြကီး တေကာင်ကို ေသတ္တာ တခုထဲ ေြပာင်းထည့်တယ်။ ဖာက လူတကိုယ်စာ ဝင်ဆန် ့ရံု သာသာ ရှိတယ်။ အဲဒီ ထန်းေခါက်ဖာ ထဲ သူ ့တပည့်ကို ဝင်ခိုင်းတယ်။ ဖာက သိပ်မြကီးေတာ ့အဲဒီလူ ဝင်လိုက်တာ ခပ်ကျပ်ကျပ် ဗျ။

ေနာက်သူ က ကျေနာ့်တပည့် ဟာ ဒီဖာထဲမှာ မရှိေတာ့ဘူးလား ရှိေနလား ေခါ်ြပပါ ့မယ် ဆို ြပီး ၊။ ငါ့တပည့်ေရ မင်းဖာထဲမှာ ရှိေနေသးလား ဆိုတာ ပရိသတ်ြကီးကို ြပလိုက်ပါကွ သိေအာင် ။။။ဆို ေတာ ့ အထဲက တပည့် က ဖာကိုလှုပ်ြပတယ် ဗျာ။
ခင်ဗျားလည်း ြကံုဘူးချင် ြကံုဘူးမှာ ပါ။ ကျေနာ် ေြပာချင်တာက မျက်လှည့် ဆရာ ရဲ ့ ရိုက်ချက်ေတွကို ေြပာချင်တာ။ ေနာက်ေတာ ့အဲဒီဖာကို အသင့်ပါလာတဲ ့လှံတိုေတွ ဓားရှည်ေတွနဲ ့ ေနရာအနှံ ့ထိုးေတာ ့တာပဲ ဗျာ။ ပရိသတ်က အသက်ေတာင် မရှူရဲေတာ့ ဘူး။ အားလံုးေပါင်း ဓားနဲ ့လှံတို ဆယ့်ငါးေချာင်းေလာက် ရှိမယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက်သူက ဒီလို သူ ့တပည့်ကို ေအာ်ေခါ်ြပန်ေရာ။ ဓားချက်ေပါင်းများစွာ ထိုးထားတဲ ့ဖာ ြကီးက လှုပ်လာြပန်ေရာ။ သံုးေလးခွန်း ေခါ်ြပီးတဲ့ ေနာက်မှာ ေတာ ့သူ ့တပည့်ဟာ ဓားြပီး လှံြပီးေနတာတဲ ့။ ဓားနဲ ့ထိုးရင် ဓားကျိုးသတဲ ့။ လှံနဲ ့ထိုးရင် လှံေခွသတဲ ့။
ေနာက်သူက ဒီလို ဓားလှံြပီးဘို ့သူ ့ဆရာ ရေသ့က အဓိဌန်နဲ ့ေန ့နံေသချာေရွးြပီး ထုထား တဲ ့ ရှင်သီဝလိ ရုပ်ကေလးေတွ သူ ့မှာပါလာတယ် တဲ ့။အခု သူ ့တပည့်ဟာ အဲဒီ ရှင်သီဝလိ ရုပ်ကေလးေတွကို ညာဖက် ပါးေစာင်မှာငံုထားသတဲ့။ ပရိသတ်ြကီးမှာ ဒီ ရှင်သီဝလိ ရုပ် ေတွကို အလကား ရဘို ့ ကံဇာတာ ပါလာသတဲ ့ဗျာ။ အေြကာင်းမတိုက်ဆိုင်လို ့ကေတာ ့ အနှစ်တရာ ေစာင့်လည်း မရနိုင်ဘူး တဲ ့။အရုပ်ကေလးေတွက အိမ်ေတွရဲ ့ဘုရားပလ္လင် ေအာက်မှာ စီထည့်ထားတတ်တဲ ့ြခေသင်္ငရုပ်ကေလးေတွ အရွယ် တကယ့်ေသးေသးေလးေတွ ဗျ။
သူကေြပာေသးတယ်။ ခင်ဗျားတို ့က ။။။။ မင်းပစ္စည်း အတွက် တို ့က ဘယ်ေလာက်ေပး ရမလဲ လို ့ ေမးြကမယ်။ ငါးြပားေစ့ကို လွှနဲ ့တိုက် ကျလာတဲ ့အမှုန် ့ေတာင် ေပးဘို ့ မလိုဘူး။။။တဲ ့ဗျာ။ ေြပာ လည်းေြပာ ေလျာက်လည်း ေဝေပါ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လူကုန် သေလာက် ရှိေအာင် ေလျာက်ေဝေတာ ့ကျေနာ်လည်းလိုချင်တာေပါ့။ ဒါေပမဲ ့ ကျေနာ် ကေလး ဆိုေတာ ့သူက မေပးဘူး ။ ဒီေတာ ့မရဘူးေပါ့။ ေအးဗျာ မရတာလည်း ခပ်ေကာင်းေကာင်း ဗျ။ ဘာလို ့လဲ ဟုတ်လား။
ေဝလည်းြပီးေရာ ။ ရှင်သီဝလိ ရုပ်ကေလးေတွကို ထားချင်သလို ထားလို ့ကေတာ့ ကုန်း သွား ရင်ကုန်းေဘး။ ေရသွားေရေဘး။ ြခင်ေထာင်ထဲ ထိုင်ေနရင်ေတာင် ေြမွေပွးကိုက် မ တဲ ့ ဗျား။ ဟာ ပရိသတ်လည်း ရှင်သီဝလိ ရုပ်ကေလးေတွ ကိုယ်စီနဲ ့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိေအာင် ငိုင်ကုန်တာ ေပါ့။ အလကား ဆို လို ့ယူမိတာေတာ ့ငါးပါးေမှာက်ြပီ ဆိုတဲ ့မျက်နှာေပးေတွ နဲ ့ ေပါ ့။
မျက်လှည့်ဆရာက ဆက်ေြပာတယ်။ မပူြကပါနဲ ့တဲ ့။ သူ ့မှာပါလာတဲ ့ပန်းေပါင်း တစ်ေထာင် နဲ ့ေဖာ်စပ်ထားတဲ ့ေရေမွှးပုလင်း ေလးေတွပါသတဲ ့။တကမ္ဘာလံုးမှာ ရှိသမျှ ေရေမွှးေတွက အယ်လကိုေဟာ ပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ တြခားေရေမွှးပုလင်းထဲ ထည့်လို ့ကေတာ ့ကျိန်စာအမိ ပဲတဲ့။ အဲဒီေရေမွှး ပုလင်းေလးေတွထဲမှာ ထည့်် ြပီး ကိုးကွယ်မှ မူလထက် ဆယ်ဆေလာက် အစွမ်းထက်သတဲ့။ ေနာက်အဲဒီ ေရေမွှးပုလင်း အတွက်လည်း ေငွတြပားမှ ေပးစရာမလိုဘူးတဲ ့။ လူေတွရဲ ့မျက်နှာေတွ လည်း ဒီေတာ့မှာ ြပန်ရွှင်လာြကတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက်သူက သူ ့မှာ ေရေမွှးပုလင်းက အများြကီး မပါဘူးတဲ့ ။ေဝထားတဲ ့အရုပ်နဲ ့ဆို ေလာက်ငှ မှာ မဟုတ်ဘူးတဲ ့။ လူေတွ စိတ်ရှုပ်သွားြပန်ေရာ ေပါ့ဗျာ။
ဒီေတာ ့သူက ဒီလို လုပ်ပါ ဗျာတဲ ့။ အခု သူ ့မှာပါလာတဲ ့ ေြမွေတွ ကို အစာ ေကျွးဘို ့ ေြမွ စာဘိုး လှူနိုင်တဲ ့သူကို ေတာ ့ေရေမွှးပုလင်း ကို လက်ေဆာင် အြဖစ်ေပးပါမယ် တဲ ့ဗျာ။
ေအးေပါ့ ဗျာ။ လူေတွက မရရင်ေတာ ့ဒုက္ခပဲလို ့ေတွးတယ် ထင်ပါ့။ သူ ့စကားထဲမှာ ပါေသး တယ်ေလ။ သူ ့ဆရာ ရေသ ့အဓိဌာန်နဲ ့လုပ်ထားတာမို ့သဒ္ဓါတရား မရှိသူ ကိုင်မိရင် ကျိန်စာ သင့်မယ် လည်းဆိုတယ်။ ဒီေတာ ့ဘယ်သူမှ ြပန်မေပးရဲ ေတာ ့ဘူးေပါ ့ဗျာ။
တိုတိုေြပာြကပါစို ့ဗျာ။ အလုအယက်ဝယ်လိုက်ြက တာ မျက်လှည့်ဆရာလည်း အိတ်ေဖာင်း သွားေရာဆို ပါေတာ ့။ ဖာထဲက လူလား။ တနာရီေလာက်အြကာ ေဆးလည်းေရာင်းြပီး ဓား ေတွ လှံေတွ တေချာင်းချင်း ချွတ်လိုက်ေတာ ့အေကာင်းပကတိ ြပန်ထွက်လာတာေပါ့။
မိုးေပါ်တက်မဲ ့ြကိုးေခွလား ။ ဒီြကိုး မိုးေပါ်တက်ဘို ့အနှစ်ငါးဆယ်ေလာက်မှ တခါ နက္ခတ် ြကံုတာတဲ ့။ဝိုင်းစ တုန်းက ြကံုေနတဲ ့နက္ခတ်ဟာ အခု ဝိုင်းထဲက မသမာတဲ့ လူတေယာက် ေြကာင့် စည်းေပါက်သွားလို ့တဲ ့။ လူေတွကလည်း ဖာထဲက လူြပန်ထွက်လာတာ ကို အံ့ဩ တြကီး ြဖစ်ေနေတာ ့ြကိုးကိစ္စကို စိတ်မဝင်စားေတာ ့ဘူးထင်ပါ့။ နှစ်နာရီနီးပါး ဆိုေတာ ့ လည်း ေညာင်းညာေနေလာက်ြပီေလ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီလို အလားတူမျက်လှည့်ဝိုင်း ေပါင်းများစွာကို ြကည့်ခဲ့တယ်။ သရက်ေစ့ကို ေြမြကီး ထဲ ြမုတ်ြပီး တေထာင်ေလာက် သရက်ပင် တနာရီေလာက်အတွင်း ထွက်လာတာ။တိုင်ကီထဲ ကိုလူထည် ့၊ ေရနံဆီ ေလာင်းြပီး မီးရှိုတာ။ေသတ္တာပံုးေသးေသး ေလးထဲက ဘဲေလးေတွ ြကက်ေလးေတွ ထွက်လာတာ။ အစံုပါပဲ ဗျာ။
အြကိမ်ေပါင်းများလာေတာ ့ကျေနာ်လည်း ဒါေတွ ဘယ်လို လိမ်တယ်။ လှိမ့်တယ်ဆိုတာ အကုန်သိလာတယ်။ အခုေတာင် ဖာတခုထဲ ထည့်ြပီး လှံေတွ ဓားေတွနဲ ့ကျေနာ်ထိုးြပနိုင် တယ်။ အထဲက သူက သာ ကျေနာ့်စကားနားေထာင်။ မခက်ပါဘူး ဗျာ။ ဖာက ဘယ် ေလာက်ြကပ်ြကပ် ဓားတေချာင်းလှံတေချာင်း ထိုးနိုင်တဲ ့လွတ်ကွက်ေတွ အများြကီး ။ ေပါင်ြကား ဂျိုင်းြကား နံေဘးေစာင်း ။ကျေနာ်စိတ်ထင် အေချာင်းငါးဆယ်ထိုးေတာင် မထိနိုင် ဘူး။ ေနာက်အထဲက ေမာင်က ဓားချက်လွတ်တယ် မလွတ်ဘူး ဆိုတာ ဓားဖျားကို ကိုင်ြပီး အချက်ေပး ရတယ်။ ဒါကေတာ ့ပညာပဲ။ အချက်ေပးတာနဲ ့အားစိုက်ထိုးလိုက်ေပေတာ ့။
ေသချာဘာလို ့သိလဲ ဟုတ်လား ။ အဲဒီဓားထိုးခံတဲ့ေကာင်ေလးက ကျေနာ်နဲ ့မတိမ်းမယိမ်း ။ ေနာက်ေတာ ့သိရိြမိုင်မှာ သူတို ့ေနတာမို ့ကျေနာ်နဲ ့သူငယ်ချင်း ြဖစ်သွားလို ့အကုန်သိတာ ေပါ့။
သိရံုတင် ဘယ်ကမလဲ အေမအညာက တက်လာတုန်းက ယူလာတဲ ့အိမ်က ထန်းေခါက်ဖာ ြကီးနဲ ့ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် စမ်းတာေပါ့။မျက်လှည့်ဝိုင်းမှာ လိုေတာ ့ဘယ်စွတ်ထိုး မလဲ ။ သူက အထဲကေန ဘယ်ေနရာကို စထိုး ။ေနာက်ဒုတိယ တတိယ အချက်ေတွ ဘယ်ေနရာထိုး ေပါ့။ ဖာကို ဟြပီးထိုးြကည့်တာ ေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ခင်ဗျားစိတ်မှာ ကျေနာ်ဘာေတွ ေလျာက်လုပ်ေနတာလဲ လို ့ေတွးတယ်မဟုတ်လား။ ေလ ့ လာရမယ် ေလ။လူေတွကို မလှန်နိုင်ေအာင် ကျံုးသွင်းတဲ့ နည်းေတွ တတ်မှ ြဖစ်မယ်။သူများ မသိတာ အကုန်သိမှ ြဖစ်မယ်။သူများထက် ေခါင်းတလံုးပိုြမင့်ေနမှ ။အနှိမ်ခံ။ အနိုင်ကျင့်ခံ ေနရတဲ ့ဘဝက လွတ်မှာ မဟုတ်လား။အဲဒီတုန်း ကေတာ့ ဘယ်သိပါ့မလဲ ဗျာ။အခုမှ ဘဝေနာက်ဆံုး အချိန်ေတွမှာ ေစ့ေစ့ေတွးလို ့ေပါ်တာပါ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒီေလာက်နဲ ့ေတာ့ အဌာရသတဆယ့် ရှစ်ရပ်ဘယ် စံုအံုးမလဲ။ ေနာက်ကျေနာ်ဟာ ြကံုရင် ြကံုသလို ြကက်ဝိုင်းေတွ ဖက်လည်း ေရာက်တယ်။ကျေနာ်တို ့ရပ်ကွက်ထဲက ဦးလှေရွှ က ြကက်ြကီး လှေရွှ လို ့နာမည်တွင်ေလာက်ေအာင် ြကက်ဝါသနာပါတယ်။ သူ ့သားက မှတ် ြကီးတဲ ့။ သူလည်း လူဆိုးပဲ။
မှတ်ြကီးက ေတာ ့ကျေနာ့်ကို သိပ်အနိုင်မကျင့်လှဘူး။ သူ ့အေဖ ြကက်ဝိုင်းရှိရင် ကျေနာ် ့ ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် လာေြပာတယ်။ ြကက်ဝိုင်းက ဓနိေတာ ထဲမှာဗျ။ တခါတခါ ြကက် ဝိုင်း ေကာင်းရင် ြကက်ပွဲ ပရိသတ်က ရာချီရှိတယ်။
ကျေနာ်က ကေလးဆိုေတာ ့လူြကီးေတွ ေြပာတာ ေလာက်ပဲ လိုက်စပ်စုရတာ ေပါ့။ ဘယ် ြကက်က ဇိမ်း။ ဘယ်ြကက်က ေဖာင်း။ဘယ်နှစ်ပွဲ နိုင်ထားတယ်။ အထက်ေြကးဘယ် ေလာက် ေအာက်ေြကး ဘယ်ေလာက်။ ဘယ်သူ ြကက်ကိုင်တယ်။ေလာင်းေြကးဘယ် ေလာက်။ ေနာက်ဝိုင်းစြပီးမှ လက်ဖျားဆွဲတာ ဘယ်ေလာက် စတာေတွ ေပါ့ဗျာ။ြကက်ဆွဲ က ေရေပးတာ ချွဲချတာေတွလည်း ကျေနာ် စိတ်ဝင်စားတယ်။ သို ့ေသာ် ြကက်နဲ ့ကျေနာ်နဲ ့က သိပ် ေရစက်ရှိပံု မရဘူး။ ြကက်ဝိုင်းထဲကို ကျေနာ်ဝင်မရတာလည်း ပါမယ် ထင်ပါရဲ ့။ ြကက် ဝိုင်းကို ရဲ ဝင်ဖမ်းတာ နှစ်ခါေလာက် ြကံုေတာ ့ကျေနာ် ြကက်ဝိုင်းကို မသွားရဲေတာ့ဘူး။ရဲ ကို ကျေနာ် ေြကာက်တယ်ဗျ။ ေလးနှစ်သား အရွယ်ေလာက် ရန်ကုန်ကို စ တက်လာတဲ ့ေန ့က ရန်ကုန်ဘူတာ ြကီးမှာ ရထား ဘူတာက ကူလီထမ်းတဲ ့လူကို အထက်ေအာက် ဝတ်စံုအြပာနဲ ့ဆိုေတာ ့ကျေနာ်က ရဲမှတ်ြပီး အေမ့ ေနာက် ဆက်မလိုက်ရဲ ေတာ့ဘူး ေလ။ အဲဒီ မှာ ကျေနာ် ြကက်သင်ခန်းစာ မကုန်လိုက်ဘူး ဆိုပါေတာ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေအးဗျာ။ ြကက်ဝိုင်းထဲကို လူကိုယ်တိုင် ဝင်မရေတာ ့ကိုယ်တိုင်ဝင် လို ့ရတဲ ့ဖဲဝိုင်းဖက် လှည့် တာေပါ့။ အစေတာ ့တကယ့် ဖဲချပ်ြကီးေတွ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ။ ကျေနာ်တို ့ငယ်ငယ်က ေပါ် တဲ ့အရုပ်ကားချပ်ေတွက စတာေပါ့။ တာဇံအရုပ်တို ့။ေဇာရိုးအရုပ်တို ့။ေဇာရိုးဆိုတာ မျက်နှာ မှာ ငတက်ြပား မျက်နှာဖံုးနဲ ့ေလ။
အရုပ်ေတွ ထပ်ြပီး တူရင်စား ။မတူရင် ဆက်ထပ်။ေနာက်ကျေတာ ့လက်ထဲက ရှိသမျှ အရုပ် ဖဲချပ်ေတွကို တဆက်တည်းဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ထပ်။ တူတာေတွ ေဘးမှာ ဖယ်ထား။ လက်ထဲမှာ ရှိတာလည်းကုန််ေရာ ။ ေဘးချထားတဲ ့ တူတဲအြကိမ်ကိုမှတ် ထားတဲ ့ဖဲချပ်ေတွ ကိုေရတွက် ြကည် ့များတဲ့သူက စားေပါ့။လွယ်ပါတယ်။
ေကျာက်ဒိုး ဝိုင်းေတွ ေြမှာက်ပန်းဝိုင်းေတွ ။ပိုက်ဆံေထာင်ပစ်တာလည်း ဘယ်ကင်းမလဲ။ တကယ့် ကို လူြကီးေတွ စည်းစိမ်ြပုတ်ေလာက်ေအာင် ကစားြကတဲ ့ေြမှာက်ပန်းဝိုင်းေတွ မှာ ေတာင် ကျေနာ်က နာမည်ေကျာ်။
ေကျာ်မှာေပါ့ဗျ။ လူရာဝင်ေအာင် ြပင်းြပင်းထန်ထန်ေလ့ကျင့်ေနတာကိုး။ ေနာက်မြကာခင် မှတ်ြကီးက သူတို ့အိမ်က ကျိတ်ဝိုင်းက ကျတဲ ့ဖဲထုတ်အေဟာင်းတထုတ်ယူလာတယ်။ အေတာ်ေနရာကျသဗျာ။ အရုပ်ကားေတွနဲ ့လည်း ဖဲရိုက်ဘူးတာပါပဲ။ သို ့ေသာ် အရုပ်ဖဲ ချပ် က အေပါ်ဘက်က ပွတ်တာ ေဘးကပွတ်တာ လုပ်မရေတာ ့သိပ်ပညာမပါဘူး။ တကယ့်ဖဲ ချပ်ြကီး ကမှ ပွတ်လို ့ရတာ။ ဒါကို ကျေနာ်သေဘာကျတယ်။ ချွန်းလား။ ေဘးကွက်လား။ ေဘးစိတ်လား။သံုးတန်းလား။ ေပျာက်ေနသလား။
ဒါေတွ ြကည့်တတ်ရင် ကိုယ့်ဖဲကိုယ် အနီးစပ်ဆံုးမှန်း နိုင်တာကိုး။
ဒီလိုပဲ တစတစ နဲ ့ကျွန်ေတာ် ဖဲသမားြဖစ်လာတယ်။ ကျေနာ့် ပညာေရးလား။ ဘယ်ေမ့မလဲ ။ ေကျာင်းပညာကို ကျေနာ်ဂရုစိုက်ပါတယ်။ အခုေလျာက်လုပ်ေနတာေတွက အေဖလစ်ရင် လစ်သလို ေလျာက်လုပ်ေနတာ ။ ပညာေရးမှတ်တမ်းက ဖတ်စ်။ စက္ကင်း။သာ့ဒ်။ဆိုေတာ ့ အေဖက ကျေနာ် ေလျာက်လုပ်ေနတာက သိပ်ဂရုမစိုက်မိဘူး။ မိဘူးတာေပါ့။ အေဖမိလို ့ ကေတာ့ အေမကျေနာ့်ကို ဆနွင်းနဲ ့ ြကပ်ထုတ်ထိုးေပေတာ့ ့ပဲ။အေဖကလည်း ေဈးြကီး ထဲ မှာ ေြခာက်ခန်းတွဲ ကုန်စံုဆိုင်ြကီးနဲ ့အလုပ်ရှုပ်ေနေတာ ့ကျေနာ် ့တို ့ညီအကိုေတွကို သိပ် ဂရုမစိုက်နိုင်ဘူး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အေဖ့ဆိုင်က ကျေနာ့်အတွက် ပေဒသာပင် ဗျ။ ေလာင်းကစားလုပ်ပါတယ် ဆိုမှ ။ ရှံုးချည် တခါ နိုင်ချည်တလှဲ ့။ ဘာတဲ ့နှဲသမားပါးစပ်လို ပိန်လိုက်ေဖာင်းလိုက်ေပါ့။ရှံုးတဲ့ အခါ ပိုက် ဆံလိုေတာ ့တိုတာ လျှိုတာလုပ်ရတာေပါ့။
တိုတယ်။ လျှိုတယ် ဆိုတာ ပိုက်ဆံခိုးတာကို ေြပာတာဗျ။ အေဖ ့ဆိုင်က ပိုက်ဆံကို အဆင့် ြမင့်နည်းပညာေတွနဲ ့ကို ခိုးတာ။ အေဖဘယ်ေလာက် ကျေနာ့် အိပ်ကပ်နဲ ့ပုဆိုးြကားကို စစ် စစ် ဘယ်ေတာ့မှ မမိဘူး။
ဘယ်လို ခိုးသလဲဟုတ်လား။ မိဘပိုက်ဆံခိုးတယ် ဆိုတာ မိဘကို ဒုက္ခေပးတာ ဗျ။ ကျေနာ် ့ သူတပါး ပစ္စည်းေတာ ့မခိုးပါဘူး။ ဒီအလုပ်ေတွကို ကျေနာ်ေနာင်တနဲ ့ေြပာေနတာ။ အားကျ ေစချင်လို ့မဟုတ်ဘူး။
ကျေနာ် မိဘပိုက်ဆံကို အြကိမ်ေပါင်းများစွာနည်းေပါင်းများစွာနဲ ့ခိုးဘူးတယ်။ ဒိုင်ယာေဘာ လစ်လိုေတာ ့ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဗျာ ။ကေလးဘဝဆိုေတာ ့ကေလးခိုးနည်း ေပါ့။ဒါေပမဲ ့ကွက် ေပျာက်နည်းေတွ။ သိချင်ရင် ေြပာပါ့မယ်။ အတုေတာ ့မခိုးေလနဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၁)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၁)

စာဂျပိုး သက်ခိုင်။ဘဝ ဂျပိုး သက်ခိုင်။
ကျေနာ့်သတင်းကေတာ ့ဗျာ။ စီအန်အန်တို ့။ဘီဘီစီ။ဘီအိုေအ။တို ့က လွှင့်တဲ ့သတင်းထက် ေတာင် ြမန်ေသး။ တရပ်ကွက်လံုး အုတ်ေအာ်ေသာင်းနင်းြဖစ်ကုန်တယ်။ ဒီေကာင်ေပါ့။ ေလး တန်းရှိေသး။ ခင်ေအးသန်း ဆိုတဲ ့ကေလးမေလးကို စာေပးလို အရိုက်ခံတဲ့ေကာင် ဆိုြပီး ေကျာင်း မှာပါ အ ြကိမ်ြကိမ် လူဝိုင်းြကည့်၊ ဝိုင်း ဟား ခံရတဲ ့အထိ။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက်ေန ့ေကျာင်းဆင်းချိန်ေတွမှာ ကျေနာ် ခင်ေအးသန်းတို ့အိမ်ေရှ ့က ြဖတ်မြပန်ရဲဘူး။ တြခားြပန် စရာလမ်းလည်း မရှိေတာ ့မြပန်လို ့လည်း မရဘူး။ေြကာက်တာေရာ။ ရှက်တာ ေရာ စိုးရိမ်တာေရာ။ ခံစားမှုမျိုးစံုနဲ ့ဆယ်နှစ်ေကျာ်ေကျာ် ြဖတ်ြဖတ်ြပန်ေနခဲ့ရတယ်။ အဲဒီ အိမ်ေရှ ့က ြဖတ်တိုင်း ကျေနာ့်မှာ ဒီေဝဒနာ နဲ ့ချည်းပဲ။
ေအးဗျာ။လူတကာ နဲ ့လက်ရံုးရည် ယှဉ်လိုက်တိုင်း ကျေနာ် အရှံုးဖက်က ချည်းပဲ။ စာေလး တေစာင် အစွမ်းြပချင်လို ့ေရးမိပါတယ်။ စြကာဝဠာ တတိုက်လံုး မီးေလာင်တဲ ့အတိုင်း ပဲ။
ကျေနာ် ့စိတ်ဟာ အဲဒီ အရာေတွကို စက်ဆုတ်လွန်းလို ့ဘယ်လို လွတ်ေြမာက်နိုင်မလဲ ဆို တာ မသိမသာ ရှာေဖွေနခဲ့ြပီ။ ဟုတ်တယ်။ ကျေနာ့်မသိစိတ်က ရှာေဖွ ့ေနခဲ ့တာ။ အခု ကျ ေနာ် ဘာလို ့ေသချာေြပာနိုင်သလဲ ဆိုေတာ ့ကျေနာ့် စိတ်ကို ကျေနာ် ရှာေဖွေတွ ့ရှိခဲ့ြပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒီလိုနဲ ့ကျေနာ် ခုနှစ်တန်း ရှစ်တန်း ေလာက်ကို ေရာက်လာတယ်။
ကျေနာ်အြပင်ထွက် ရမှာ ရှက်လာတယ်။ ဆယ်တစ်လမ်း ထိပ်က စာအုပ်ဆိုင်က ကျေနာ် ့ အမငှားလာတဲ ့ပံုြပင်စာအုပ်ေတွ ဖတ်ဖတ် ေနလိုက်တယ်။ ေနာက်အေမ ေဈးက ဝယ်ဝယ် လာတဲ ့ ေရွှေသွး။ေတဇ။ တို ့ေကျာင်းသား။ ရွှင်ြပံုး ။ မိုးေသာက်ပန်း။ ေရှ ့သို ့။ဘားမား စတား။ေတွ အကုန်ဖတ်တယ်။ ေမာင်သတ္တိတို ့၊ ဒီလံုးတို ့လိုလံုးချင်းကာတွန်း ေတွက အစေပါ့။ ေနာက်ပိုင်း ပံုြပင်နဲ ့ကာတွန်းေတွနဲ ့တင် မတင်းတိမ် နိုင် ေတာ့ဘူး။စာအုပ်ဆိုင်ကို ကိုယ်တိုင်သွား ေမွှတယ်။
ဓူဝံ။ ြကူေမွှး ။လင်းယုန်ေမာင်ေမာင်။ ပါရဂူ၊ တက္ကသိုလ် တင်ထွန်းေအာင်။ အေထာက်ေတာ် လှေအာင်။ ဒဂုန်ေရွှမျှား။ ေရွှဥေဒါင်း။ ေသာ်တာေဆွ။ ြမသန်းတင့်။ ဂျာနယ်ေကျာ် မမေလး။ ခင်နှင်းယု။ နိုင်လင်း။ေအာင်လင်း။ထင်လင်း။ သခင်ြမသန်း။ မင်းေကျာ်။ ေဒါက်တာ ေမာင်ေမာင်ြဖူ ။သိန်းေဖြမင့် ။တက်တိုး။ ေဆွလှိုင်ဦး။ လင်ယုန်သစ်လွင်။ပီမိုးနင်း။ ြမင့်ေကျာ်။ ြမင့်နီ၊ ကရမက်။ ေမာင်သာရ။ ပွင့်လန်း(သတ္တုတွင်း)။လူထု ေဒါ်အမာ။ အို ဗျာ ။ အဲဒီေခတ်က စာေရးဆရာ ေတွ ရဲ ့ထွက် သမျှ စာအုပ်မှန်သမျှ ကျေနာ်မဖတ် ဘူးတဲ ့ စာအုပ်မရှိသေလာက်ပဲ။ဘာတဲ ့ဗျာ။ သံမဏိသူရဲေကာင်း။ သူရဲတစ်ေထာင်။ မရဏ ေမာင်း ေလာ ေအာင်စည်ေလာ။ အရိုင်းစံ ပယ်။ မုန်း၍မဟူ၊ သူလိုလူ၊စိတ္တရ ေလခါ။ အြဖူကို မည်သူ အနက်ဆိုးသ နည်း။ စစ်အတွင်း ခရီးသည် ၊ တရုတ်ြပည်ေပါ်က ြကယ်နီ။ ကမ္ဘာေကျာ် ေလျှာက်လဲ ချက်များ။ ဘဝချင်းမတူ သည့် တရုတ်ြပည်။ ေချေသာ်မေြက။ အချစ်ေနှာင်ထံုး စစ်ေတာင်ကုန်း။ မေချာဆယ်ေယာက် ကိုယ် တေယာက်။ ေလဟုန်စီး၍ ေြမြကီးတုန်။ဂျက်မ၊ နျူရင်ဘတ် စစ်ခံုရံုး မှတ်တမ်း များ။ ေမှာင်လွန်းေသာေန ့ရက်များ။ ေမှာင်လွန်းေသာညများ။ မတ်တပ် ရပ်လို ့လမ်းမှာ ငို။ ကျဉ်တုတ်ခံဝံ့မခံဝံ ့။ အသားနက်မြကီး ေအာင်လံထူ။ လမ်း၌ ေတွ ့ ေသာ သစ်တပင်။ မျိုးမမ ပကာသနီ၊ ေလျှာက်ရွတ်ရင် မဆံုးေတာ့ပါဘူး။
ကဲ ထားပါေတာ ့ဒါကျေနာ် လက်တမ်းရွတ်ြပေနတာ ။ စဉ်းစားြပီး ေြပာရင် တညလံုးမိုးလင်း ေြပာနိုင်တယ်။တချို ့စာအုပ်ေတွ ဆို မူရင်းအတိုင်း ရွတ်နိုင်တယ်။
ဆိုပါေတာ ့။ ပါရဂူရဲ ့ စိတ္တရေလခါ စာအုပ်ရဲ ့။ စစချင်း အပိုဒ်က ။ နို ့။ မေကာင်းမှု ဆိုတာက ဘယ်ဟာ တုန်း။ ေသတံက က ေမးေလျာက် လိုက် သည်။ ဆိုတာမျိုး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်ြကွားေနတာ အထင်ြကီးေအာင် ေြပာေနတာ မဟုတ်ပါဘူး။စာအုပ်ဖတ်တာ ေကာင်း တာေပါ့လို ့လွယ်လွယ်ေြပာ ရင်ရပါတယ်။ သို ့ေသာ် ကျေနာ်ဟာ စာအုပ်ေပါင်းများစွာကို ဖတ်ရင်း ကျေနာ့်ဘဝမှာ ေပျာက်ဆံုးေနတဲ ့အနိုင် ဆိုတဲ ့အရာကို မသိစိတ်ကရှာေနခဲ့တာ ဗျ။
စာအုပ် မှာ ရှာယံုနဲ ့ေတာ ့ဘယ်လံုေလာက်မလဲ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ် စွဲစွဲလမ်းလမ်း ြဖစ်တာတခု က ဇာတ်ပွဲေတွ။ ကျေနာ်တို ့ေခတ်က ကမာရွတ် ချစ်တီး ဘုရား မီးနင်းတဲ ့ကွင်းြကီးထဲမှာ ပွင့်လင်းရာသီ အထူးသြဖင့် ေဆာင်းကာလ ဆိုရင် ပွဲေတွ သွင်းတယ်။ ဇာတ်ရံုနာမည် က နဝရတ် ရံုတဲ့ ။
အဲဒီ ေခတ်က ပွဲရှိတဲ ့ေန ့ေတွဆို ေဒါ့ဂျစ်ကား ေဘးမှာ ဇာတ်ပိုစတာ ြကီးေတွ ကပ်ြပီး ရပ် ကွက်ထဲကို ေလာ်စပီကာနဲ ့ေလျှာက်ေအာ်ြပီး ေြကာ်ြငာတာ ဗျ။ ဘာတဲ ့မှတ်မိေသးတယ်။
ဒီေန ့ည နဝရတ် ရံုေတာ် မဂင်္ငလာြကီး မှာြဖင့် ေရွှမန်း ဦးတင်ေမာင်ရဲ ့ ေတာထွက်ခန်း ကို အထူးစီစဉ် တင်ဆက်မှာမို ့ မြကည့်လိုက်ရ မရှိရေအာင် ပွဲ လက်မှတ်၊ ဖျာလက်မှတ် များ ကို အြမန်ဝယ်ယူ ြကဘို ့နဲ ့၊ ရံုဝင်ခ များဟာ ဆိုရင်ြဖင့် အထူးတန်း ။။။။။ဘာညာေပါ့ဗျာ။စပီကာ နဲ ့လည်းေအာ် ။ ဇာတ်ပွဲ ေြကာ်ြငာေတွ လည်း ကားေပါ်ကေန ပစ်ချ။ ကျေနာ်တို ့က လည်း လမ်းေဘး ကားေနာက် ကေနလိုက်ြပီး ေြကာ်ြငာ မရရ ေအာင် လိုက်လု။ ေြကာ်ြငာ စာရွက် ရရင် ဗျာ ထီေပါက်တာ ထက်ေတာင် ေပျာ်မိတယ် ထင်ပါ့။
ေရွှမန်းတင်ေမာင်တင် မကဘူး။ စိန်ေအာင်မင်း။ စိန်မာဒင်။ ေနာက်စိန် မဟာ သဘင်။ ေအာင်လံေတာ် ခင်စိန်။ပန်တျာ ြကည်လင်။ဦးေမာင်ေမာင် ဆပ်ကပ်၊ ေရွှမန်း ကံချွန် ဆပ် ကပ် ။ ြမို ့ေတာ် သိန်းေအာင် ဇာတ်။ ေတာ်ေတာ် များများကို မလွတ်တမ်း ြကည့်ခဲ ့ဖူးတယ်။
ရံုဝင်လက်မှတ် လား။ အြမဲတမ်းေတာ ့ဘယ်ဝယ်နိုင်မလဲ ဗျ။ မဝယ်နိုင်ရင် ဇာတ်ရံုထဲက ထွက်လာတဲ ့ အသိကို ေစာင့်တယ်။ အဲဒီ တုန်းက ရံုြပင်ထွက် ရင် ကျေနာ် ့တို ့အရွယ် ကေလးေတွ ရဲ ့လက်ကို တံဆိပ်တံုး ထုေပးလိုက်တယ်။ အဲဒီ တံဆိပ်တံုးက တေယာက်နဲ ့ တေယာက်ကူးလို ့ရတယ်။ လတ်လတ် ဆတ်ဆတ် ဆို ပို ေကာင်းတယ်။ တခါတေလ ေြခာက်သွားရင် မသိမသာ ေရဆွတ်ြပီး ကပ်ြကတယ် ေအာ် သူ ့ အလှည့်ကိုယ့် အလှည် ့ေပါ့ ဗျာ။ ကိုယ်ကလည်း ကပ်ေပးတဲ့ အခါ ရှိ သူ ့ဆီက ြပန်ကပ်တာ လည်းရှိေပါ့။
တချို ့ဇာတ်ေတွကျေတာ ့ တံဆိပ်တံုး မထုဘူး။ ရံုြပင်ထွက်တဲ ့လက်မှတ် ေပးတယ်။ အဲဒီ အခါမျိုးကျရင် ြပန်ချင်တဲ ့ေကာင် ဆက်မြကည့်ချင်တဲ ့ေကာင်ကို ရှာရတယ်။ တခါတခါ အလကား ရတယ်။တခါ တခါ တဝက်ေြကး။ တဝက်ေြကးေလာက်ေတာ ့ကျေနာ်မှာ ရှိတတ် ပါတယ်။
မရှိတဲ ့အခါလား ။ ခပ်ဆိုးဆိုး ေကာင်ေတွလုပ်သလို ေပါ့ဗျာ။ ရံုေဘးမှာ မေယာင်မလည် လုပ်ြပီး လူလစ်တာနဲ ့ ရံုအမိုးေပါ်ကို ေဘးဖက်တက်ြပီး ရံုထဲ ခုန်ချလိုက်တာေပါ့။ အန္တရယ် ေတာ ့များတယ်။ အြမဲတမ်း လုပ်လို မရဘူး။ ဇာတ်ပွဲက လူသိပ်များေနြပီး ရံုလျှံ ေတာ့မဲ ့ အခါကျမှ ဒီနည်းကို သံုးလို ့ရတာ ။
ဇာတ်ပွဲေတွ ဆပ်ကပ်ေတွ ကို ေဈးသက်သာေအာင် ။ အလကား ြကည့်ရေအာင် လုပ်တဲ ့ နည်းေတွ ကျေနာ် ့မှာ အများြကီး ရှိတယ်။ကျေနာ်က တရက် ၊ နှစ်ရက်လာြကည့်တာ မှ မဟုတ်တာ ေန ့တိုင်းနီးပါး ။ ဝင်လို ့ရတဲ ့အချိန်ြကည့်တယ်။ မေချာင်ရင်ေစာင့်တယ်။ မှီတဲ ့ အခန်း ြကည့်တယ်။ြပီးတဲ ့ အထိြကည့်တယ်။
တခါတေလများ ေနာက်ပိုင်း ဇာတ်က ေမျာြပီး သိမ်းမရလို ့မနက်မိုးလင်း ခုနှစ်နာရီ မတ်တင်း ေလာက်မှ သိြကားမင်း ဇွတ်ဆင်း ြပီး ဇာတ်သိမ်းတာေတွ ေတာင် ြကံု ေသးဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ် ့မှာ အကျင့်တခု ရှိတယ်။ ဘယ်အရာကို မဆို ေစ့ေစ့စပ်စပ် သိရေအာင်လုပ်တဲ ့အ ကျင့်။ တခါက ဇာတ်စင် ေပါ်မှာ ကေနတဲ ့ပန်တျာ ြကည်လင်ဟာ ကျေနာ့်မျက်ေစ့ ထဲမှာ ြကည့်လို ့ အရမ်းအဆင် ေြပေနတယ်။ ဒီေလာက် ေချာေမာ လှပေနေအာင် ဘယ်လို များ ဖီး လိမ်းြပင်ဆင် ထားပါလိမ် ့ ဆိုြပီး ဇာတ်စင် ေဘးက ကန် ့လန် ့ကာ ဆွဲတဲ ့ေဒါင့်ကို မေရာက် ေရာက်ေအာင်သွားြပီး မင်းသား ဆင်းအလာကို ေစာင့်ြကည့်တယ်။ မီးေရာင် ေအာက်မှာ မ ဟုတ်ရင် သူလို ကိုယ်လို ပါပဲ ဗျာ။
ေနာက်မင်းသမီး ေတွကို လည်း ဇာတ်ထရံေပါက်က ေချာင်းြကည့်ဘူးတယ်။ နတ်မိမယ် ေတွ လို ြဖစ်ေအာင် ဘယ်လို ြပင်ြကသလဲ သိချင်လို ့ပါ။ ကျေနာ်တေယာက်တည်း ေတာ ့ဘယ် ဟုတ်မလဲ ။တြခား ေကာင်ေတွလည်း ပါတာ ေပါ့။ ြခင်ေထာင်ေတွ ေသတ္တာေတွ ရှုပ်ယှက် ခတ််ေနတဲ ့ြကားထဲမှာ မှန်တင်ခံုေတွ ကိုယ်စီနဲ ့ တို ့ပတ်ရိုက်ေနတာေတွ ေချွးစီးြပန်ေန တာ ထမီရင်လျားေတွနဲ ့ ဟိုေလျာက်ဒီ ေလျာက်လုပ်ေနတာ ေတွ ြကည့်ြပီး ကျေနာ်လည်း မှတ် ချက်ချမိတယ်။ ဒီလို ဆိုေတာ ့လူလို ပါပဲလား ေပါ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက် ကျေနာ် ြကိုက်တာ ရှိေသးတယ်။ အဲဒါ က မျက်လှည့်ဝိုင်း။ တြခားလူေတွက အေပျာ် တမ်း ခဏ ြကည့်တာ ြဖစ်မယ်။ ကျေနာ်က မျက်လှည့်ဆရာ ရဲ ့ေြပာပံု ဆိုပံု။ လှည့်ပံု ပတ်ပံု ။ ေဆးေရာင်းခါနီး လှိမ့်လံုး ဆင်ပံု။ လူများများ ပိုဝယ်ချင် ေအာင် ဂွင်ဆင်ပံု။ သူ ြပထားတဲ ့ မျက်လှည် ့ကို အဆံုးမသတ်ဘဲ ေဝ့ဝိုက်ြပီး ကျံုးသွင်းေနပံု ေတွကို ေသချာေလ့လာတယ်။ ကျေနာ်ဒါကို သိပ်စိတ်ဝင်စားတယ်။
အေြပာေကာင်းတဲ ့မျက်လှည့်ဆရာေတွကေတာ ့ အများြကီး ြကံုဘူးတယ် ဗျ။ တခါများ မျက်လှည့် ဆရာ တေယာက်က ။။ သူ ့ ေရှ ့က ြကိုးေခွကို မိုးေပါ်ပစ်တင်လိုက်ရင် ြကိုးဖျားဟာ ဟိုး ေကာင်းကင်ကို တက်သွားြပီး မိုးတိမ် ေတွကို ေကျာ်ေဖာက်သွားမယ်။ အဲဒီ ြကိုး ကိုတွယ်ြပီး သူတက်သွားရင် ေကာင်းကင် ြမို ့ေတာ်ြကီး တခုဆီ ေရာက်သွားမယ်။ သူ ့ ြကိုးမှာ ထံုးထားတဲ ့အထံုးေလးေတွက ကိုင် လိုက်တာနဲ ့ တထစ်ချင်း တက်သွားတာမျိုးတဲ ့။ မယံုြကည်တဲ့သူ အတူလိုက်ပါ လိုတဲ ့သူ ေတွ အဆင်သင့်လုပ်ထားပါတဲ့။
ေနာက် အဲဒီ ခရီးကို မသွားခင် အခု ြကည့်ေနတဲ ့ ေရွှပွဲလာ ပရိသတ်ြကီးကို ကယ်တင်ဘို ့ သူ ့မှာ အဓိဌာန်ထားတာ ရှိလို ့ခဏေနပါ အံုးတဲ ့။ ဒါေလးြပီး ရင်ေတာ ့သူ လည်းေကာင်း ကင်ခရီးကို သွားေတာ့မှာ ပါတဲ ့။
ကျေနာ်လည်း ကေလးဆိုေတာ ့ ေကာင်းကင် ြမို ့ေတာ်ဆိုတာြကီးကို လိုက်ြကည့်အံုးမှ ဆိုြပီး ေစာင့်တာေပါ့။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၀)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၁၀)

အရှံုးေတွြကားက သက်ခိုင်

တကယ်တမ်းေြပာရရင် ဒီအေြကာင်းေတွဟာ အခုထိ ကျေနာ်ရင်ထဲမှာ ပူပူေနွးေနွး ရှိေန တုန်း ။ ကေလးဘဝက ြဖစ်ခဲ့ လို ့လား ေတာ့မဆိုနိုင်ဘူး။

ကျေနာ် အသက်ငါးနှစ် ေလာက်ကျေတာ့ အေဖက ေကျာင်းအပ်တယ်။ ငါးနှစ်ေလာက်လို ့ ေြပာရတာ လည်း အေြကာင်းရှိတယ်။ ကျေနာ်တို ့ေမွးချင်း ရှစ်ေယာက်မှာ ဆံုးသွားတဲ ့ကျ ေနာ့် အကိုက အစ အားလံုးမှာ ေမွးစာရင်း ရက်ချုပ်ဇာတာေတွ ရှိတယ်။ထူးထူးဆန်း ဆန်း ကျေနာ် ့ ရက်ချုပ်ဇာတာ ကေတာ ့ရှာမရဘူး။ ရက်ချုပ် ဇာတာ ဆိုတာ ထန်းရွက်ေပါ်မှာ ကညစ်နဲ ့ေရးထားတာ ဗျ။အမိဘယ်သူ အဖ ဘယ်သူ က ဘယ်ေန ့နံနက်၊ မွန်းတည့် ၊မွန်း လွဲ၊ ညာဉ် ့သန်းေခါင်ေကျာ် တွင်း မီးရှူးသန် ့စင် ဘာညာဆိုြပီး ေရးထားတာ။ ဘာတဲ ့။ အ သက်တစ်ရာ ့နှစ်ဆယ် ရှည်ေစသတည်း ဆိုတာေတာင် ပါေသး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အေမက လည်း ဒီကေလး မီးတွင်းတုန်းက ေဆာင်းတွင်းြကီး ၊ နှင်းေတွ အရမ်းအံု ့လို ့ဆို ေတာ့ အေဖက ကျေနာ် ့အကိုနဲ ့ညီ ေမွးတဲ ့ြကားထဲက သက္ကရာဇ်တခု ကို ရှာတယ်။နှစ် နှစ် ြကီး နှစ်နှစ်ငယ် ဆိုေတာ့ ရှာရတာ မခက်လှဘူး။ ေမွးတဲ ့လလား။ ေဆာင်းတွင်း ဆိုေတာ ့ တန်ေဆာင်မုန်း ဆိုြပီး ထည့်လိုက်တာပဲ။ ရက်လား ။ မှန်းတုတ်၊ရမ်းတုတ်ေပါ ့ ဗျာ။ဆယ် တန်း စာေမးပွဲ ေြဖဘို ့လုပ်ေတာ ့အဂင်္ငလိပ်လို ေမွးသက္ကရာဇ် ထည့်ေတာ့ လည်း ထိုနည်း လည်းေကာင်းပဲ။ ဆရာမက ဗမာသက္ကရာဇ်နဲ ့တိုက်လို ့မရတဲ ့အဆံုး ထင်ရာြမင်ရာ စွတ်ြပီး ေမွးေန ့ကို ထည့်လိုက်တာ ေအာက်တိုဘာ (၂၄) တဲ ့။ဟုတ်တယ် ။ အဲဒါ ကမ္ဘာကုလ သမဂ္ဂ ေန ့ပဲ။အဲဒီ ထဲက ပညတ်သွားရာ ဓာတ်သက် ပါေလ ေရာ့သလား ေတာ ့မသိဘူး။ ရှုပ်လိုက် တဲ ့ဘဝ။ ကုလသမဂ္ဂ ထက်ေတာင် သာေသး ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ် မဆိုးသွမ်းခဲ ့ပါဘူး။ ေကျာင်းမှာ ေကာင်းေကာင်း စာြကိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ကျေနာ် ့ ဉာဏ်ရည် ကလည်း ပင်ကိုယ်က အထိုက်အေလျာက်ရှိေတာ ့ထူးချွန်တဲ ့ေကျာင်းသား ထဲ မှာ ပါခဲ ့ပါတယ်။ဆိုလိုတာက ေကျာင်းစ ထားကတည်း က ပ။ဒု။တ စာရင်းဝင်တာကို ေြပာ တာ။ ဒါေပမဲ ့အဲဒီ ပ။ဒု။တ ကကျေနာ့် ဘဝ ရဲ ့အစမှာ ဘာမှအသံုးမဝင်ဘူး။
နတ်ေမာက်လို ေတာြမို ့က တက်လာြကတဲ ့ကျေနာ်တို ့မိသားစု ဟာ ပါတ်ဝန်းကျင်မှာ ခပ်နံု နံု ခပ်အအ။ မိသားစု ြဖစ်ေနတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာက အားလံုး လက်ရဲ ဇက်ရဲ ေတွချည်းပဲ။ ထစ်ကနဲ ရှိ ရင် မိုက်တဲ့ေကာင်ထွက်ခဲ ့ ဆိုတာချည်းပဲ။
ေအးေလ ကျေနာ်တို ့က မိုက်မှ မမိုက်တာ ဘယ်ထွက်ရဲ မလဲ။ဒါေပမဲ ့ေကျာင်းမှာ ခဲတံနဲ ့ထိုး တာ။ ေကျာက်သင်ပုန်းနဲ ့ခုတ်တာ။ လက်သီးချင်းထိုးတာ။ နပမ်းလံုးတာ ။ရပ်ကွက်ထဲမှာ ြကက်ေပျာက်၊ ဘဲေပျာက် ၊အရက်မူးြပီး ရမ်းတာကအစ။ အားလံုး ကမ်းအွန်။ ချဲလင့် ချည်း ပဲ ဆိုေတာ ့ကျေနာ်လည်း ဘယ်ေရှာင်နိုင်ပါ့မလဲ။ကျေနာ်က ငယ်ငယ်က လူဗလံေလး ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
မှတ်မှတ်ရရ ကျေနာ့်ကို စ သမ တာကေတာ ့ဖိုးေအး ပဲ။ သူ ကကျေနာ့်ထက် တတန်းငယ် တယ်။ေကျာက်ဒိုး ပစ်ရာက ချဲလင့် လုပ်ြကေရာ ဆိုပါေတာ့။ နှစ်ေယာက်သား မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်တာနဲ ့ ကျုပ်စိတ်ထဲ ငါဘာလုပ်ရင်ေကာင်းမလဲ စဉ်းစားေနတုန်း ရှိေသး။ ဖိုးေအး ပစ်သွင်းလိုက်တဲ ့လက်သီးက ကျေနာ် ့ ညာဘက်နားထင် ကို တည့်တည့်ထိြပီး ေခါင်းထဲမှာ မီးပွင့်သွား တယ်။
အိမ်ြပန်ေရာက်ေတာ့ ကျေနာ် ့ညီ သက်ပိုင်က အားေပးတယ်။ မင်းက လက်ေနှးတာကို ကွ။ နည်းေတာင်နည်းေသးတယ် တဲ ့။ကေလးေပမဲ ့ကျေနာ် ရှက်တာေပါ့။ ညာဘက်မျက်လံုးက လည်း ပိတ်ေနသလို ြဖစ်သွားတာေြကာင့် ဖိုးေအး လက်ချက်နဲ ့ကျေနာ် အီစလံ ေဝတာကို လမ်းထဲကေရာ။ ေကျာင်းမှာ ပါသိကုန်တယ်။
အေမကေတာ ့သူ ့လက်သံုးစကား အတိုင်းပဲ။ သားရယ် ေခွးပါးရင် အြမီးကုတ်။ လူပါးရင် ေနာက်ဆုတ်သတဲ ့။ဆိုြပီး ကျပ်ထုပ် ထိုးထိုးေပးတယ်။ ကျုပ်လား ။ဘယ်ေနာက်ဆုတ်မလဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ရဲထွဋ် ဆိုတဲ ့ဂျပု တေကာင်နဲ ့ညဖက် ဆယ်နာရီ ေလာက် နှစ်ေယာက်ချင်း ချိန်းြပီးထိုးတယ်။ ဒါကလည်း ကျေနာ်တို ့ထက် အသက်ြကီးတဲ ့သူေတွက ေြမှာက်ေပးတာ။ မင်းတို ့နှစ် ေယာက်် ရွယ်တူတယ်။ ဘယ်ေကာင် ဗိုလ်လဲ ဆိုတာက စတာ။
ေဘးနှစ်ဖက်မှာ အုန်းပင်တံုးေတွ ြဖတ်ြပီးကာထားတဲ ့လမ်းြကားေလး ထဲမှာဗျ။ ကျေနာ်တို ့ နှစ်ေယာက်ရဲ ့လက်ရည်စမ်းပွဲက။ နှစ်ေယာက်စလံုး ပုဆိုးေခါင်းေတာင်း ကျိုက်ြပီး အသင့် အေနအထားနဲ ့စြပီး ရင်ဆိုင်လိုက်ြကတာေပါ့။ ထံုးစံအတိုင်းပဲ အေရးအေြကာင်း ဆို ကျေနာ့် လက်နှစ်ဖက်က လှုပ်မရေတာ့ဘူး။ ေခါင်းထဲကသာ ဘယ်ေနရာထိုးရင် ေကာင်းမလဲ စဉ်းစား ေနတာ။ ရဲထွဋ် ဟာ မိုက်တိုင်စန်လို ေကာင်မျိုး ဗျ။
ဘယ်လို ထိုးလိုက်မှန်း မသိဘူး။ သတိထားမိေတာ ့အုန်းတံုးေတွ ေဘးကို ကျေနာ် လွှင့်ကျ သွားတာ သိလိုက်တယ်။ကျေနာ်လား။ ဘယ်ေလျာ့ပါ့မလဲ ။နတ်ေမာက်ေသွးပဲ။ ြပန်ထြပန် ရင်ဆိုင်တာ ေပါ့။ မထူးပါဘူး။ သံုးချီသံုးလား အုန်းတံုးေတွ နဲ ့နှစ်ပါးသွားရတာချည်းပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒါနဲ ့လည်း ကျေနာ် အားမေလျာ့ဘူး။ ကမာရွတ်ေဈးြကီး ထဲမှာ တစ်ရပ်ကွက်က ေကာင်ေတွ နဲ ့စွန်လိုက်ရင်း ပွဲြကီးပွဲေကာင်းနွှဲလိုက်ေသးတယ်။ ကံြကီးလို ့ေပါ့ဗျာ။ ေနာက်ေကာက်ပွဲ မ ြဖစ်ခင် ညီေတာ်ေမာင် ေရာက်လာြပီး ဝင်သမ သွားလို ့။
ခံပွဲေတွကေတာ ့ေြပာမကုန်နိုင်ဘူး။ေကျာင်း လူဆိုးစာရင်းဝင် သံြကိုးတိုင် ဖက်က ေကျာင်းသားတေယာက်က ကျေနာ့်ကို ေကျာင်းဆင်းချိန် ဘာမှန်းမသိ ပါးရိုက်သွားတာ လည်းပါေသး။ ေနာက်ေတာ့မှ သိတာက ကျေနာ် ကိုပါးရိုက်ြပမယ်။ မုန် ့ဝယ်ေကျွးေြကး ဆို ြပီး ရိုက်တာတဲ ့။အဲဒီေတာ့ ကျေနာ် ေြခာက်တန်းေရာက်ေနြပီ။ေနအံုးဗျာ။ ေြခာက်တန်း မ ေရာက်ခင် ေလးတန်းတံုးကလည်း ြပဿနာ အြကီးအကျယ်တက်ေသးတယ်။ ဒါက မိန်းမ ကိစ္စ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေလးတန်းမှာ မိန်းမကိစ္စဆိုတာ ရည်းစားစာေပးတဲ ့အမှု ။ ြဖစ်ပံုက ကျေနာ်ေရးတဲ ့စာစီစာ ကံုးေတွက အတန်းထဲမှာ အြမဲတမ်းလို လို ဆရာမက ချီးမွမ်းရာက စတာ။ ကျေနာ်နဲ ့တခံု ထဲထိုင်တဲ ့တရုတ်ေမာင်ေမာင် နဲ ့ချစ်စိန်က မင်းစာေရးတတ်ေနတာ ရည်းစားစာ ေရးြကည် ့ ပါလားတဲ ့။ဟ ဘယ်သူ ့ကို ဘာကိစ္စ ရည်းစားစာ ေရးရမှာလည်း ဆိုေတာ ့ အတန်းထဲက ခပ်ေချာေချာ ေကာင်မေလး ခင်ေအးသန်းကို ေရးကွာတဲ ့။
ကျေနာ်စိတ်ထဲ ခင်ေအးသန်းကို ဘယ်လိုမှ မေနဘူး။ ဟိုစိတ်ဒီစိတ် ြဖစ်ရမဲ ့အရွယ်မှ မဟုတ် တာ။ရန်ပွဲတိုင်း ခံရဖန်များေတာ ့ ဒီတခါ အစွမ်းြပ လိုက်မဟဲ့ ဆိုြပီး ရည်းစာစာ ေရးလိုက် ေရာ။ ကေလးပဲ ဗျာ။ ကေလးလို ေရးတာေပါ့။ သို ့ ။ချစ်လှစွာေသာ ခင်ေအးသန်းေပါ ့။ေန ့ တိုင်းြမင်ေနေတာ ့ချစ်မိတယ်။ ချစ်ရင် အေြကာင်းြပန် မုန်းရင်သည်းခံ။ ေတာ်ေသးြပီ ေပါ့။
စာေရးနည်းကလည်း အညာက စာေတွ စာတိုက်က လာရင် အေမ့ကို ဖတ်ဖတ်ြပေန လို ့ အတုခိုးတာ ပါဗျာ။ ဘယ်က ဘယ်လို ေမာင်ေမာင်တို ့ချစ်စိန်တို ့လှုပ်ရှား လိုက်လဲ လည်း ေတာ ့မမှတ်မိေတာ ့ပါဘူး ဗျာ။ခင်ေအးသန်း လွယ်အိတ်ထဲကို ကျေနာ့်နာမည်နဲ ့ ရည်းစား စာ ေရာက်သွားပါေလေရာ။
အခု ကျေနာ်ေြပာေနတာေတွ ဟာ ရီစရာလိုပဲ။ သို ့ေသာ်အဲဒီေန ့က အြဖစ်ဟာ ကျေနာ့်ဘဝ မှာ အနှစ်နှစ်ဆယ်ေကျာ် ေမ ့ေပျာက်လို ့မရတဲ ့ ဆူးြကီး တေချာင်းဆိုတာ အခုမှ ကျေနာ် သိ လာတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်က မဟုတ်တာ လုပ်ထားတဲ ့သူဆိုေတာ ့အဲဒီေန ့က အိမ်ကို တန်းမြပန်ရဲဘူး။ လမ်း ထိပ်မှာ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ေယာင်ေပေပ လုပ်ေနလိုက်တယ်။ ငါလုပ်တာ မှားြပီထင်တယ် လို ့ လည်းေတွးေနတယ်။ ေြကာက်လည်းေြကာက်ေနတယ်။ ေြကာက်ဆို ခင်ေအးသန်း အဖက ပပက လူြကီး ဗျ။ ပပက ဆိုတာအခုေခတ် သမဝါယမ လိုဆိုပါေတာ့ ။ သူ ့အေမ ေဒါ်လှခင် ကေတာ်ေတာ် ့ကို အာြကမ်းလျှာြကမ်း။
ကျေနာ်ထင်တာ မမှားဘူး။ ခင်ေအးသန်းက ေကျာင်းက ြပန်ေရာက်ေရာက်ချင်း သူ ့အေမ ကို ကျေနာ် ေရးထားတဲ ့စာ ြပေတာ ့ေဒါ်လှခင် လံုချည်ကို ခါးအထိမြပီး ကျေနာ်တို ့အိမ် ကို ချီတက် တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အညာသားေတွ လူပါးဝလို ့ငါ့သမီး ပိစိေလးကို စာေပး ရတယ် ။မေအ နှမ မျိုးစံုေအာင် ့ အသံချဲ ့စက်ရှံုးေလာက်တဲ ့ စစ်ချီေတးေတွ နဲ ့ေပါ့။ ထံုးစံအတိုင်း ပပက လူြကီး မိန်းမ ဆိုေတာ့ တရပ်ကွက်လံုး ပွဲခံသလို ထွက်ြကည် ့ ြကတာေပါ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ့် အိမ်လည်းေရာက်ေရာ ေနမေကာင်းလို ့ေစာင်ြခံုအိပ်ေနတဲ ့ကျေနာ် ့အကိုကိုကျေနာ်
မှတ်ြပီး စွတ်ရိုက်ေတာ ့တာပဲတဲ ့။ဒါေတွက ေနာက်မှ ကျေနာ့်အကို ြပန်ေြပာြပတာ။ ကျေနာ် ကေတာ ့အေမ ရှိတဲ ့ေဈးဘက်ကို ထွက်သွားလိုက်တယ်။
ကျေနာ်ပံုစံက မူပျက်ေနေတာ ့အေဖက အေမ့ကို နင့်သားဘာေတွ လုပ်လာြပန်ြပီလဲ မသိ ဘူး ။ေမးစမ်းပါအံုး ဆိုေတာ ့ကျေနာ်လည်း မေြဖတတ်ဘူး။မျက်ရည်ပဲ ဝဲေနတယ်။ေနာက် ေတာ ့အကိုလိုက်လာြပီး အေြကာင်းစံုသိေတာ ့အေဖက သက်ခိုင်ရာ မင်းဘာေတွ ေလျှာက် လုပ်တာလဲ။ မင်းနဲ ့ေတာ ့ြပဿနာပဲ။တဲ ့။ ရိုက်ေတာ ့မရိုက်ဘူး။ အေမက ငါ့သားရယ် ဒါမျိုး မလုပ်ရဘူး။ ကေလးက ကေလးလိုေနမှေပါ့။ ဟိုက လူြကီးသမီး။တဲ့။
ြပဿနာက မြပီးေသးဘူး။ ေဒါ်လှခင်က ရာဇသံပို ့တယ်။ မိဘေတွ ကိုယ်တိုင် ေသချာ လာ ေတာင်းပန်မှ ေကျမယ်။ ရဲစခန်းပို ့မယ်။ ကေလးေထာင်ေရာက်ေအာင် လုပ်မယ်ချည်း ြကိမ်း ေနတာ ေြကာင် ့အေဖေရာ အေမပါ သွားေတာင်းပန်ရတယ်။ အေမက မသိသာဘူး ဗျ။ ကျေနာ် အေဖ မျက်နှာ ေအာက်ချြပီး စိတ်ရှုပ်ေနတဲ ့ပံုကို ဒီေန ့အထိ ကျေနာ့်မျက်ေစ့ ထဲ က မထွက်ဘူး။ေအးေပါ့ ဗျာ ရပ်ေကျာ်ရွာေကျာ်ြဖစ်မဲ ့ဇာတာ ပါ ထင် ပါ့။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

0 comments