မင်းဒင် ရဲ ့ သက်ခိုင်။(၆)

မင်းဒင် ရဲ ့ သက်ခိုင်။(၆)

အမျိုးသား ေခါင်းေဆာင်ြကီး ရဲ ့ဇာတိချက်ေြကွ။ေမွးရပ်ေြမ။

ကျေနာ်တို ့ ရွာနဲ ့ဗိုလ်ချုပ်ေအာင်ဆန်း အိမ် ရှိတဲ ့နတ်ေမာက်ြမို ့ တွင်း ဟာ ၁၀ မိုင်ေလာက် ေဝးတယ်။ နတ်ေမာက်ြမို ့ဖက်ကို ယာခင်းေတွ ေတာင်ခါးပန်းေတွ ကို ေထာ်လာဂျီနဲ ့ကျေနာ် သွားဘူးတယ်။ ရန်ကုန်ကေန ဆယ်တန်းေအာင်ြပီး မှ သွားဘူးတာ။ငယ်ငယ် က ဘယ်သွား ဘူးမလဲ ဗျာ။ ကျေနာ်က ေလးနှစ်သား ေကျာ်ေကျာ် ေလာက်ကတည်း ကရန်ကုန်ေရာက်ေန တာ။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ရွာကေန ထွက်လို ့ တတိုင်(နှစ်မိုင်) ေလာက်ေရာက်ရင် အင်ြကင်းေတာ ကိုေရာက်တယ်။ အင်ြကင်းေတာ ဟာ အင်ြကင်းငုတ်တို ေတွချည်းပဲ ရှိတဲ ့ေနရာ။ထူးဆန်းတာက အဲဒီ အင် ြကင်းငုတ်တို ေတွအားလံုးဟာ အားလံုး ေကျာက်ြဖစ်ေနတာပဲ။
ဟုတ်တယ်။ နှစ်ေပ ဝန်းကျင်ေလာက်ရှိတဲ ့ငုတ်တို အားလံုးဟာ ေြမြကီးမှာ သစ်ပင်ေတွ လို ရှိေနလျက်နဲ ့ေကျာက်ြဖစ်ေနတာ။ အင်းြကင်းငုတ်တို ေတွ ရာဂဏန်း ချီြပီး ရှိတယ်။ ကျေနာ် က ေထာ်လာဂျီ ရပ်ခိုင်းြပီး စပ်စုေတာ့ အဲဒီ ငုတ်တို ေတွမှာ ပုဆန်လို ရဲ ဒင်းလို အသွားထက် တဲ ့အရာနဲ ့ခုတ်ြဖတ်ထားတဲ ့အရာေတွ ထင်ထင်ရှားရှား ေတွ ့ရတယ်။ ကျေနာ် ြကားဘူး သ ေလာက် အင်ြကင်း ပင်ကေန အင်ြကင်းေကျာက်ြဖစ် လာဖို ့နှစ်သိန်းနဲ ့ချီြပီး ြကာတယ်။
ကျေနာ်တို ့အမျိုးေတွလား။ သူတို ့အရင် အနွယ်ေတွလား ေတာ ့မဆိုနိုင်ဘူး။ ကျေနာ်တို ့အ ရပ်မှာ လူေတွ အေြခချ ခဲ ့တာ ဟိုးလွန်ခဲ ့တဲ ့ နှစ်ေပါင်း များစွာ ကတည်းက ဆိုပါေတာ့ ဗျာ။
အင်ြကင်း ေတာက အခုထိ ရှိေသးတယ်။ သတင်းစာ ေတွထဲမှာ အင်ြကင်း ေကျာက်ေတွ ကို တရုတ်ြပည်က ဝယ်ေနတယ် လို ့ဖတ်ရတယ်။ ေရာင်းရမှန်း သိလို ့တူးေရာင်း ကုန်ရင်ေတာ ့ မေြပာတတ်ဘူး။ တူးရင်ေတာင် ေတာ်ေတာ် နဲ ့ကုန်နိုင်မယ် မထင်ဘူး။ ဝန်ချီစက် တို ့ကရိန်း တို သံုးမှ ြဖစ်မယ်ထင်တယ်။ သုေတသနလုပ်သင့်တာေပါ့။ ဒါေပမဲ ့ ဗျာ။ နတ်ေမာက် ဟာ အေမ ့ခံ ေဒသ ြဖစ်ခဲ ့ပါြပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
နတ်ေမာက် ြမို ့နဲ ့နီးလာရင် နန် ့ြကားထူး ေခါ်တဲ ့ရွာကိုေရာက်တယ်။ နန် ့ြကားထူးကေန ေနွအခါ ေရစပ်စပ်ပဲ ရှိတဲ ့ ေချာင်တိမ်ေလးကို ေကျာ်ရင် နတ်ေမာက်ကတ္တရာ လမ်းေပါ် ကို ေရာက်ြပီ။
ကျေနာ် အခုေြပာတာက ေထာ်လာဂျီနဲ ့လာတဲ ့လမ်း။နတ်ေမာက်ဘူတာ ကေနလည်း နတ် ေမာက်ြမို ့ေပါ်ကို ကျေနာ် သွားဘူးတယ်။ ဘူတာက ဆင်းရင် ြမို ့ကို တန်းမေရာက်ဘူး။
ယင်းေချာင်း ကျယ်ြကီးကို ြဖတ်ရတယ်။ ေနွအခါေတာ ့ေရခန်းတယ်။ သဲေသာင်နှံုးေြမေတွ အေပါ်မှာ စိုက်ခင်းေတွေတာင် ရှိတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီ ယင်းေချာင်း သဲြပင်ြကီး ေပါ့ဗျာ။ ဗိုလ်ချုပ်ေအာင်ဆန်း တက္ကသိုလ် ေကျာင်းသား ဘဝ ေနွရာသီ ေကျာင်းပိတ်လို ့အိမ်ြပန်ရင် ဖိနပ်ကိုခါးြကားထိုး ပါလာတဲ ့အိပ်ကို ဆွဲြပီး ေနပူပူမှာ ေခါင်းငိုက်စိုက် ငိုက် စိုက်နဲ ့ သူ ့အေမ ့အိမ် ကိုေရာက်ဘို ့ြဖတ်ခဲ ့တဲ ့ယင်းေချာင်းြကီးေပါ့။ဗိုလ်ချုပ်က တြခား တက္ကသိုလ် ေကျာင်းသားေတွလို ဘူတာမှာ တကူးတက လာြကိုတာကို သေဘာမကျဘူး ဆိုပဲ ။ ြပန်လာမဲ ့ ရက်ကို စာေတွ ဘာေတွ ေရးြပီး အသိမေပးဘူးတဲ ့။
ေနကျဲကျဲ ပူေနတဲ ့အချိန် သဲြပင်ြကီးကို ေြခဗလာနဲ ့ြဖတ်ြပန်လာတဲ ့ ဗိုလ်ချုပ်ဟာ ေတွ ့တဲ ့ တဲမှာ ေရေတာင်းေသာက် ေရေနွးေတာင်းေသာက် နဲ ့လုပ်တတ်သတဲ ့။ ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် ဘယ်သိမလဲ ။နတ်ေမာက်ဘုန်းေကျာ် ေရးတဲ ့စာအုပ်မှာ ေတွ ့တာ။နတ်ေမာက်ဘုန်းေကျာ် လား။ သူက ဗိုလ်မှူး အြငိမ်းစား ဗိုလ်ချုပ်မကျဆံုးခင် အနီးကပ်ေနခဲ ့တယ်။
နတ်ေမာက် ကလူြကီးသူမေတွက နတ်ေမာက်သားချင်းဆိုေတာ ့ ဗိုလ်မှူး ဘုန်းေကျာ်ကို ။။ဗိုလ်ချုပ်ကို ေသချာေစာင့်ေရှာက်ပါကွာ။ လူဆိုတာ ချစ်တဲ့သူေတွချည်း ရှိတယ်လို ့တွက်လို ့ မရဘူး လို ့မှာထားြကဘူးတယ်တဲ ့။ ဗိုလ်မှူးဘုန်းေကျာ် ခွင့်နဲ ့နတ်ေမာက် ကို ြပန် လာတုန်း ဗိုလ်ချုပ်တို ့လုပ်ြကံခံရေတာ့ ။။ ေခွးမသား ေလး။ မင်းေြပာေတာ ့ေစာင့် ေရှာက်ပါတယ် ။ ကျန်တဲ့သူေတွ နဲ ့စိတ်ချရပါတယ် ဆို ။အခုေတာ ့ေရတိမ်နစ်ြပီ ဆိုြပီး ။။
ဝိုင်းဆူတာဆဲတာ ေတာင်ခံ ရဘူးတယ်တဲ့။သူေရးထားတာ ထဲမှာ ပါတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
နတ်ေမာက် က ကတ္တရာလမ်း အရှည်သိပ် မရှိလှဘူး ။ ကျေနာ်စိတ်ထင် နတ်ေမာက် မှာ ကတ္တရာလမ်း ခင်းထားတဲ ့ အရှည် ဟာ စုစုေပါင်း ငါးမိုင် ေြခာက်မိုင်ထက် မပိုဘူး။
ြမို ့ထဲကို ဝင်မိလို ့သိပ်မြကာဘူး ဗိုလ်ချုပ်တို ့အိမ်ကို ေရာက်တယ်။ သံုးနှစ်သစ်သားတန်း ေတွနဲ ့ြခံစည်းရိုး ဝင်းခတ်ထားတယ်။ ကျေနာ်ေရာက်တာက ၁၉၇၇ ခုနှစ် ဝန်းကျင်ဆို ေတာ့ ဗိုလ်ချုပ်အိမ်ကို ြပတိုက်လုပ်ဘို ့ ဦးစန်းယု (ေနာင်သမ္မတ ြဖစ်လာခဲ့သူ) အမိန် ့ေပးသလိုလို ြကားခဲ့ ရတယ်။
ဗိုလ်ချုပ်အိမ်က ကျေနာ်တို ့ရွာမှာ ြမင်ေနကျ သာမန်အိမ်မျိုးပါပဲ။ ေတာသူေဌးအိမ်ဆိုပါေတာ့
ေြခတံရှည် အိမ်။ ေအာက်ဖက်မှာ ေြမစိုက်ဆိုေတာ ့အခင်းမရှိဘူး။ ကွပ်ပျစ်ေတွပဲ ထားတာ။
အထဲေတာ ့ကျေနာ် ဝင်မြကည့် ြဖစ်ေတာ ့ပါဘူး ဗျာ။ ထူးတာက အိမ်ေရှ ့ေဘးဖက်မှာ ဆီ ေလှာင်တဲ ့အုတ်ကန် တဲ ့။ အလျားေပ ဆယ်ငါးေပ အနံ ရှစ်ေပ ။ အြမင် ့သံုးေပ ေလာက် ရှိ တယ် ။အစဉ်အဆက် ချမ်းသာတဲ ့အမျိုးဆိုေတာ ့ဆီကို အုတ်ကန်နဲ ့ေလှာင်နိုင်တာ ေနမှာ ေပါ့။ ချမ်းသာတဲ ့မိခင် ြဖစ်ေနလို ့ဗိုလ်ချုပ်ဟာ မိသားစု အတွက်ေနာက် လှည့်မြကည့်ရ ပဲ တိုင်း ြပည်တာဝန်ကို တစိုက်စိုက် မတ်မတ် လုပ်နိုင်ခဲ ့ပံုပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ြမို ့လယ်ပန်းြခံ ထဲမှာ ဗိုလ်ချုပ်ေအာင်ဆန်း ရုပ်ထု ရှိတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်က စာရွက်ေခါက် တခု ကိုကိုင်ြပီး လက်တင်ြပားြကီးြကီးနဲ ့ေနာက်မှီ ကုလားထိုင်ြကီး တခုေပါ်မှာ စမတ်ကျကျ ထိုင်ေနတဲ ့ပံုစံ ရုပ် တု။ပန်းြခံသာ ဆိုတယ် ဘာပန်းမှ မရှိတဲ ့ပန်းြခံပါ ဗျာ။
ပုဏ္ဏရိပ် ပင်ကျိုးတိုးကျဲ တဲ ခပ်ပုပုေလးေတွရှိတယ်။ ကားထားတဲ ့စည်းရိုး ဝင်းထရံက လည်း သစ်သားတန်း ခေနာ်ခနဲ ့ပါပဲ။ ခပ်ေြခာက်ေြခာက် မစိုမေြပ ေနရာပါ။ ကျေနာ် အဲဒီ ေရာက် တာ ့ ဗိုလ်ချုပ် နဲ ့ပါတ်သက်ြပီး အစာမေြကတဲ ့ကာတွန်း ဆရာ တေယာက်သေရာ်ထားတဲ ့ ကာတွန်းတခု သွားသတိရတယ်။
။။ကာတွန်းပံုမှာ ဆွဲထားတာ ဒီရုပ်တုက ပံုစံ ဗိုလ်ချုပ် ဗျ။ သူက စာရွက်လိပ်ကို ကိုင်လျက် ကုလားထိုင်ေပါ်ကေန ထိုင်ထြပီး စကားေြပာေနတဲ ့ပံု။
ဘာတဲ ့။။ အင်း ငါ့စကားကို နားေထာင်မေထာင် ေတာ ့မသိဘူး။ ငါရုပ်တုနားက နွားေတွ ေတာင် ငါကိုယ်တိုင် ေမာင်းေနရပါလား တဲ့။
ေအးဗျာ။ ေြပာရရင် မေကျချမ်းစရာေတွချည်း ပါပဲ။
ကျေနာ် ေမှးလိုက်အံုးမယ် ဗျာ။ အိပ်ေပျာ်လို အိပ်ေပျာ်ြငားေပါ့။ တခုခု ေတာ ့လုပ်အံုးမှ ပါ။
ဒီအတိုင်း ဆက်သွားေနရင်ေတာ ့ ဘယ်ေနရာြမှုပ်မယ်မှန်း မသိတဲ ့ဘဝေရာက်ဖို ့သိပ်မေဝး ေတာ့ဘူးထင်တယ်။ ဟုတ်တယ်။ ကျေနာ် တခုခု လုပ်ရမယ်။ တခုခု လုပ်မှြဖစ်မယ်။
ခင်ဗျား လည်း ေရတိုင်ကီ သွားြဖည့်လိုက်အံုး ။ေတာ်ြကာ ဘုတ်တက်လာြပီ ေရမရှိရင် ေြခေထာက် စင်ေအာင် မေဆးပဲ အေဆာင်ေပါ် တက်လာြကလို ့ ညစ်ပတ်ကုန်မယ်။
ြပန်ေဆး ေတာ့လည်း စိုစိ စိုစိ နဲ ့စိတ်ညစ်ဘို ့ေကာင်းပါတယ် ဗျာ။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)