မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၅၂)

မင်းဒင် ရဲ ့ သက်ခိုင်။(၅၂)

ကျေနာ် သူ ့ကို မျက်လံုးြပူးြပီး ြကည့်လိုက်ပါတယ် ။ ေခါင်းကို ဘယ်ညာမရမ်း ေစပဲ မျက်လံုး နှစ်လံုး ကို ဟိုေဒါင့်ကပ် ဒီေဒါင့် ကပ် လုပ်လိုက်ပါတယ်။ အဓိပ္ပါယ်ကေတာ့ မင်းဂျီးေဒါ်လင် ေတွ ေဘးမှာပါ တယ် ဆိုလိုတာပဲ ။ အမယ် .. ။ အကင်းေတာ့ အပါးသားဗျ။ တင်ေဌးဟာ ကျေနာ် ့ နဲ ့ ပုခံုး ချင်းယှဉ်ြပီး ေဘးက ေန ေလှခါးအတိုင်း ဆက်တက်သွားေလရဲ ့။
ေဘးက ေမာင် နှစ်ေယာက်ေတာင် ခပ်ေြကာင်ေြကာင် ြဖစ်သွားြပီး ...။ ေလှခါး ေလးထစ် ေလာက် လွန်ခါမှ ေစာေစာက လူ.. ခင်ဗျားကို နှုတ်ဆက် လိုက် သလားလို ့တဲ ့။ ကျေနာ်လည်း ...

ဗျာ ..ဘယ်သူလဲ ဗျ..။ ဆိုြပီး အရူးကွက်နင်းလိုက်ရတာ ေပါ့ ။


.........................................................

ေန ့လည် နှစ်နာရီေလာက် မှာ အချုပ်ခန်း ထဲ ြပန်ေရာက်ေတာ့ ကျေနာ့် အိမ်က ပို ့ ထားတဲ ့ အဝတ်အစား နှစ်စံုနဲ ့ ဘုရားရှစ်ခိုး အမျိုးမျိုး စာအုပ်တအုပ် ေတွ ့လိုက်ရတယ် ။ အဝတ်အ စား နှစ်စံုတာ ရှပ်အကျီ နှစ်ထည်၊ ပုဆိုးနှစ်ထည်၊ နဲ ့ စွပ်ကျယ် နှစ်ထည် စုစုေပါင်း ေြခာက်ထည် ဗျ။ ကျေနာ်က ရှပ်အကျီ ကို ေအာက်ခံ စွပ်ကျယ် မပါရင် မဝတ် တတ်ဘူး ေလ။
ေအးဗျာ။ သံုးရက်လံုးလံုး ဒါဝတ်ဘိုင် နဲ ့ေနလာတာ ၊ စစ်လိုက်ေဆးလိုက်နဲ ့ ေလာက ြကီးကို အဆက် ြပတ်သလို ြဖစ်ေနတာ ။ အိမ်က ပစ္စည်းေတွ ြမင်ကာမှ..။ ေအာ် ..။ ငါတကယ် အဖမ်းခံေနရ ြပီ ပဲလို ့ သတိကပ်မိေတာ့ တယ်.ဗျာ။
အမှန် အတိုင်း ဝန်ခံရရင် အဲဒီ တခဏမှာ ကျေနာ် စိတ်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလို ေချာက်ချား သလိုလို ြဖစ်သွားတယ် ဗျ ။ သူေြပာငါေြပာ တအံ့တဩ ေြပာေလ ့ ရှိြကတဲ ့ ၊ ရုပ်ရှင်ေတွ ဝတ္တုေတွ ထဲမှာ ဖွဲ ့ြကေရးြကတဲ ့ ေထာက်လှမ်းေရး ၊ ၎င်းေထာက်လှမ်းေရး၊ ထိုေထာက် လှမ်း ေရး ကို ကျေနာ် နဖူး
ေတွ ့ဒူးေတွ ့ ြကံုေနရပါြပီ။
...............................................................



အရွယ်မေရာက်ေသးတဲ ့ သမီးငယ်၊ ေယာကင်္ငျား လုပ်သမျှ အြမဲ မှန်သည် ဆိုတဲ ့ ဇနီးသည် ၊ ကျေနာ် ့ သတင်းတခုခု ြကားရင် အိမ်ကို လူလွှတ်ေခါ်ခိုင်းြပီး ငါ့သား ဘာေတွ ေလျှာက်လုပ် ေနတာလဲ .. အြမဲေမးတတ်တဲ ့ အေမ.. ကျေနာ် ့ ေခါင်းထဲကို တန်းစီ ဝင်လာေတာ့ တာပဲ ဗျာ ။
ကျေနာ် အေစာင့် စစ်သားမြမင်နိုင်တဲ ့ အဝင်တံခါး နဲ ့ သံုးေပေလာက် အကွာနံရံကို ေကျာမှီ ထိုင်ြပီး လက်နှစ်ဖက် ကို ဒူးနှစ်လံုး ေပါ်တင်လိုက်မိတယ် ။ ေခါင်းေတာ ့ မငံု ့ဘူး၊ ေခါင်းငံု စရာ မလိုဘူးေလ။ ကျေနာ် လုပ်ခဲ ့ သမျှ ဟာ ယံုြကည်ရာကို စိတ်သန် ့သန် ့ နဲ ့လုပ်ခဲ ့ တာ မို ့ပါ ။ ခဏြကာေတာ့ စိတ်ထဲမှာ တခုခု လုပ်ချင်စိတ် ေပါက်လာတယ် ။ ေဘးဘီ ကို ေသချာ ရှာလိုက်ေတာ့ ဇီးေစ့ ခပ်ြကီးြကီး အရွယ်ရှိတဲ ့ အုပ်နီခဲစ ေလးေတွ ့တာနဲ ့ ဇာတ် ကနဲ ေကာက်ြပီး ေနာက်ေကျာ က နံရံမှာ ...

တိုင်းြပည်နှင့် လူမျိုးကို ချစ်ြခင်း၏ သေကင်္ငတ ။ သက်ခိုင် . ၂၉။၀၃။၁၉၈၉

ဆိုတဲ ့ စာလံုးေတွကို အုတ်နီခဲစ မကုန်မချင်း ေလျာက်ြခစ် ေန မိ တယ်။ တကယ်ချစ်တယ် မချစ်တယ် ေတာ ့ေမးမေနပါ နဲ ့ေတာ့ ။ အားငယ်သလိုလို ြဖစ်ြပီး မာန်တင်းတဲ ့ သေဘာ ထင်ပါရဲ ့။
....................................................
အဲဒီ အချိန်မှာ ကျေနာ့် ေဘးအခန်းက တေဒါက်ေဒါက် အသံေတွ ြကားေနရတယ်၊ ေသာြကာေရာက်ေနတဲ ့ အခန်းကေလ၊ ေတာက် ေတာက်၊ ေတာက်ေတာက်ေတာက်၊ ေတာက်ေတာက် တဲ ့။ဘာလုပ်ေနပါလိမ် ့ ေပါ့ဗျာ။ ေနာက်ပိုင်း အြပင်ေရာက်မှ သိရတာက အဲဒါ ေသာြကာက ကျေနာ့် ကို သေဘင်္ငာသားေတွ လို ေမာ့စ် နဲ ့ စကားေြပာေနတာ တဲ ့ ။ သိပါဘူး ဗျာ။ ေမာ့စ် ဆိုတာ ကျေနာ် အိမ်ေဘးက ကိုသက်ဦး ဆိုတဲ ့သေဘင်္ငာသား တေယာက် ကျင့်ကျင့်ေနတာ ေတွ ့ေတာ ့ေတွ ့ဘူးတယ် ။ ဒစ်ဒစ်ဒါဒါ ..။ ဒါဒစ်ဒစ် ဆိုလား ။ ဒီေလာက်ပဲ သိတယ်.။
ခဏြကာေတာ့ ကျေနာ် နားမလည်တာ သူသိသွားတယ် ထင်ပါရဲ ့။ အသံထွက်လာတယ် ။ ကျေနာ် နဲ ့ နီးနဲ ့နံရံ နားကေန ကပ်ေြပာေနတာ ..။

ကိုသက်ခိုင် .လားတဲ ့..။

ဟုတ်ကဲ ့ သက်ခိုင်ပါ ။ ဆိုေတာ ့ ဓာရဏ ပရိတ် ရလားတဲ ့။။

ကျေနာ် ချက်ချင်းသိလိုက်တယ် ။ ေသာြကာ က လူလည် ပဲ ။ လက်နက်ကိုင် အေစာင့် ေထာက်လို ့မရေအာင် ဝိနည်းေရှာင်တာ ေလ။ အမှန်က သူ စကားေြပာချင်လို ့။ အေတာ်ပဲ ။ ကျေနာ်လည်း စကားေြပာချင်ေနတာနဲ ့။ မရဘူး ဗျ။ ခင်ဗျား ကိုေသာြကာ ဆို တာလား ြပန်ေမးေတာ့ ။ ဟုတ်ပါတယ်တဲ့ ။ ကျေနာ့်မှာ ဓာရဏ ပရိတ်စာအုပ်ရှိတယ်။ ယူ မလား၊ ဓာရဏ ပရိတ်က တကယ်စွမ်းတာ ဗျ ၊ ေန ့တိုင်းရွတ် အချုပ်အေနှာင် က အြမန် လွတ် တယ်တဲ ့။ ကျေနာ် ့ အဖွားက နှစ်အုပ်ေတာင် ထည့်ေပးလိုက်သတဲ ့။
ယူမယ် ဗျာ။ ယူမယ် လို ့လည်း ေြပာြပီးေရာ သူ ့အသံြငိမ်သွားတယ် ။ ေနာက် တေအာင် ့ ြကာေတာ့ အေစာင့် စစ်သားကို ဘယ်လို စည်းရံုးလိုက်သလဲ မသိဘူး။ တံခါးေအာက်ေြခ ကေန ်အဝါေရာင် ဓာရဏ ပရိတ် စာအုပ်ေလး ဝင်လာတယ်။ အမှန်က ဓာရဏ ပရိတ် ကို စိတ်ဝင်စားလွန်းလို ့ မဟုတ်ဘူး ။ ကိုယ့်လူ အချင်းချင်း စကားေြပာချင်ေနတာ ပါဗျာ။။ ေမာင်ေမာင်ြမင် ့ ဆီက သိရသေလာက် ေသာြကာဟာ ြမန်မာစာ အဓိကနဲ ့ မဟာဘွဲ ့ တက်ေန တာတဲ ့။
........................................................
ကျေနာ်လည်း ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ။ ေသာြကာ ေရးတဲ ့ ဇာတ်ညွှန်း ပိုပီြပင်သွားေအာင် ဆိုြပီး ဓာရဏ ပရိတ် စာအုပ်ေလးဖွင့် ြပီး သံုးေလးပိုဒ် ေလာက် အသံထွက် ဖတ်လိုက် တယ် ။ ေသာြကာ ဆီကေန အသံြပန်ထွက်လာတယ်။ ခင်ဗျား ရွတ်ေနတာ အသံထွက် မမှန်ဘူး တဲ ့။ မှားတဲ ့ ေနရာေတွ လိုက် ေထာက်ေပးေနတယ်။
တြခားစကားေတာ့ ေြပာလို ့မရဘူး ဗျ။ အေစာင့်က တြခားအေြကာင်း ပါလာရင် ဝင်ဝင်တား တယ်။ ဓာရဏ ပရိတ် အေြကာင်း ဆိုရင် ဘာမှ ဝင်မေြပာ ဘူး။ ဓာရဏ ပရိတ်ဟာ အချုပ်က လွတ်မလွတ် မသိေပမဲ ့ ေလာေလာဆယ်ေတာ့ အသံုးဝင် သဗျာ။
ဒါနဲ ့ မိုးချုပ်သွားေရာ ဆိုပါေတာ ့။ ည ဆယ်နာရီေလာက် မှာ အချုပ်ခန်းေဘး ြပူတင်းေပါက် ဖက်က အသံေတွ ြကားေနရတယ်။ မှန်းြကည့်ရတာ အဲဒီ နားမှာ စားပွဲခံုလို ဟာမျိုး ရှိ ပံု ရတယ်။ ပန်းကန်ေတွ ခွက်ေတွ ချတာ ြကားလို ့ေလ။
သိပ်မြကာပါဘူး ဗျာ။ ဘယ်လိုမှ ေမျှာ်လင့်မထားပဲ ။ အဲဒီ ြပူတင်းေပါက် ကို အြပင်ကေန ေခါက်ေနတယ် ။ ဟုတ်တယ် ..။ ကျေနာ့်ကို ေခါ်ေနတာ ဗျ။ မသိမသာ တေဒါက်ေဒါက် ေခါက်ြပီး ေခါ်ေနတာ ။ ဒါနဲ ့ကျေနာ် လည်း ြပူတင်းေပါက်နား ထသွားြပီး ြပန်ေခါက်လိုက် တယ် ။ ေဒါက် ...။ ေဒါက်..။ ေဒါက် .. ေပါ့။
ကျေနာ့်ေဒါက်သံလည်း ြကားေရာ အြပင်ဘက် ကလူတေယာက်အသံ ထွက်လာတယ်။ အထဲ က ဂျက် ကို ြဖုတ်လိုက်ေလတဲ ့။ကျေနာ်လည်းဂျက် ြဖုတ်လိုက်ေရာ အြပင်က လူ ဟာ ြပူတင်းတံခါးရွက် ကို အသာေလး ဆွဲဟ လိုက်ေလရဲ ့။ဟ ေနတဲ့ တံခါးရွက်နဲ ့ သံတိုင်ြကား ကေန သူ က ေလသံ တိုးတိုးနဲ ့ ေမး တယ်။။ ခင်ဗျား တို ့က ေကျာင်းသားေတွ လားတဲ ့။ဘာြဖစ်ြကတာလဲ ဗျ.. တဲ ့။သံတိုင်ေတွ ြကားကေန အသက်သံုးဆယ့်ငါးနှစ် ေလာက်အရွယ် မျက်နှာ ခပ်ရင့်ရင့် ေရှ ့တန်း ြပန် ပံုစံ နဲ ့ တပ်ြကပ်ြကီး တေယာက်ကို ေတွ ့လိုက်ရတယ်။
......................................................



ကျေနာ်လည်း ချက်ဆို နားခွက်က မီးေတာက်လိုက်ြပီ။ ဒီစစ်သားဟာ ရန်ကုန်က မဟုတ် ဘူး ။ အစိုးရဟာ ရန်ကုန်မှာ အဓိကရုဏ်းတခုခု ြဖစ်ရင် ေဝးလံတဲ ့ေဒသကို ေရာက်ေနတဲ ့ စစ်တပ်ကို ေခါ်ေခါ်ြပိး သံုးတတ်တယ် ဆိုတာ ကျေနာ် ြကားဘူးထားတယ်။ အခုေတာ ့ဒါ မှန်ေနြပီ ဗျ။
ကျေနာ်လည်း ပံုမှန်ေလသံနဲ ့ ခင်ဗျားတို ့စစ်တပ်က ဗိုလ်မှူးြကီးေဟာင်းတေယာက် ေတာခို တာကို ကူညီမိလို ့ ေခါ်စစ်ေနတာလို ့။ ကျေနာ်က ေကျာင်းသားေတာ့ မဟုတ်ဘူး ၊ဘွဲ ့ ရ ေကျာင်း သားေဟာင်း လို ့လည်း ြဖန်ေြဖေရာ။ သူက ကျေနာ်တို ့ေနာင်ချိုဖက် က ေန ေရာက်လာတာ ရက်ပိုင်းပဲ ရှိေသးတယ် တဲ ့။ ရန်ကုန်မှာ ဘာေတွ ြဖစ်ေနြကတာလဲ ၊ ကျေနာ် တပ်ြကပ်ြကီး ခင်ေမာင်ေသာင်း ပါတဲ ့ ။ သူ ့ြကည့်ရတာ တကယ် ့ စိတ်ရင်းနဲ ့ေမး ေန ေြပာေနပံုပဲ ဗျ။
ကျေနာ်လည်း တအံ့တဩနဲ ့ ... ။ ဒီေလာက် ကမ္ဘာပျက်မတတ် တတိုင်းြပည်လံုး ဆန္ဒြပပွဲ ေတွ ြဖစ်ခဲ့တာ ခင်ဗျား မသိဘူးလား။ အစိုးရကို မေကျနပ်လို ့ ေကျာင်းသားေတွ ြပည်သူ ေတွ ဆန္ဒြပခဲ ့ ြကတာေလ ဆိုေတာ့ ..။ သူက .. ။ြကားေတာ့ ြကားတယ် ။ ဒါေပမဲ ့ ဘာေတွ ြဖစ်ေနတယ် ဆိုတာ ေသေသချာချာ မသိဘူး တဲ ့။သူက ေြပာေနရင်း စားပွဲေပါ်က အိုးတလံုး ထဲကေန ခွက်နဲ ့ခပ်ြပီး ဘာမှန်းမသိ ၊ ေသာက်ေနတယ်။ေရ မဟုတ်ဘူး ဗျ။ သူေြပာတာ ..။ ေခါင်ရည်စိမ် ထား ေလ။ ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် စိမ်ထားတာ တဲ ့။ ေနာက်သူက ရီရီေမာေမာ နဲ ့ေသာက် ဦးမလား၊ ေသာက်တတ်လား တဲ ့။
ကျေနာ်လည်း ေခါင်းရမ်းြပြပီး ေကျးဇူးတင်တယ် ဗျာ လိုက်ရတယ်။ တကယ်ပါ ။ အဲဒီအချိန်ေတွ က ကျေနာ် အရက်ေသာက်ချင်စိတ်မရှိဘူး ။ ေရှ ့ ဘာ ဆက်ြဖစ်မယ် ဆို တာ ကိုပဲ ေတွးေနတာ။
တပ်ြကပ်ြကီး ခင်ေမာင်ေသာင်း ေမးသမျှ သိသေလာက် ြဖန်ေြဖရင်း ည တစ်နာရီ ေလာက် ြဖစ်သွားတယ်။ အဲဒီညက ကျေနာ် ေကာင်းေကာင်းအိပ်ေပျာ် တယ် ဗျ။
............................................

မနက် မိုးလည်း လင်းေရာ..။ ြပဿနာက အသင့်ေစာင့်ေန ေလရဲ ့။ ေအးေလ ။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကိုမိလာြပီ ဆို ေတာ ့ စစ် ေနြပီေလ။ နည်းနည်း စစ်လိုက် တာနဲ ့ သူ ့ ထွက် ချက်ေတွ နဲ ့ ကျေနာ် ထွက်ချက်ေတွ က ဘယ်လိုမှ ဆက်စပ်လို ့ မရေအာင် ကွဲေနတာ ကို မြကာခင် သေဘာေပါက်သွား တဲ ့ ... ြပဿနာ ေပါ ့။
.................................................
အမှန်ေတာ ့ ေမာင်ေမာင်ြမင် ့ အဖမ်းခံလိုက်တာ ဟာ သူ ့ ညီေြကာင့် ပါ။ ကျေနာ် ဒီအချက် ကို ထည့် မတွက်ခဲ့ မိခဲ ့ ဘူး ။ သူ ့ညီ ေမာင်ေမာင်ေအာင် က တိေမွးကု နဲ ့ဘွဲ ့ရြပီး ဗိုလ်ြကီး ြဖစ်ေနတာေလ။ ကျေနာ်နဲ ့ လည်း ရင်းနှီးပါတယ်။ ရင်းတာမှ ကျေနာ် သူ ့ လူပျိုေဆာင် ကို မိန်းမလှေလး တေယာက်ေခါ် သွားဘူးတာ သူ နဲ ့ေတာင် ေနာက်ပိုင်း ြငိ ကျန်ခဲ ့ေသး ဗျာ ။ ဒါလည်း ထားလိုက်ပါ ဗျာ။ ေြပာချင်တာက ေမာင်ေမာင်ြမင့် အဖမ်းမခံရင် ေမာင်ေမာင် ေအာင် ပါ ြပုတ်ေပါက် ေလ။ ေနာက်ပိုင်း သိရတာက ေမာင်ေမာင်ြမင့်ကို သူ ့ ညီကိုယ်တိုင် လာပို ့သွားတာတဲ ့။
အခုေြပာေနတာ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကို နာကျည်းေနတာ မဟုတ်ဘူး ဗျ ။ ပိုရှုပ်ကုန်လို ့ ေြပာ ေနတာ ။ ေအးေလ ..။ ေမာင်ေမာင်ြမင့်က ငယ်လည်း ငယ် ေြကာက်လည်း ေြကာက်တတ် ဆိုေတာ ့ ေမးသမျှ ကို ခေရေစ့တွင်း ကျ တာ ထက် အေသးစိတ်ေအာင် အစစ်ခံတာ က လား ။ သူ က အေသးစိတ်ေလ သူ ထွက်ချက်ထဲ မှာ ကျေနာ် လုပ်ခဲ့ သမျှ အကုန်ေပါ်ေလ ေပါ ့။
.........................................................................
ခင်ဗျား သိေအာင် ေြပာရအံုးမယ် ။ ေထာက်လှမ်းေရးတို ့ စ သံုးလံုး တို ့က ဆွဲတဲ ့ အမှု ေတွ မှာ အမှုတွဲေတွ ရဲ ့ ထွက်ချက်ေတွ က အချိတ်အဆက်မိမှ စစ်တာေဆးတာ ကို ရပ် တာ ။ လွဲေနလို ့ ကေတာ ့ တိုင်ပါတ်ြပီ မှတ်။ အခု တိုင်ပါတ်ေနြပီ ေလ။
မိုးလင်း မျက်နှာသစ်ြပီး လို ့ သံပန်းကန် ခပ်စုတ်စုတ် ထဲက ဘူးသီးဟင်းချို နဲ ့ ထမင်း ေတာင် စားလို ့ မြပီးတတ်ေသးဘူး။ ဆယ်နာရီခွဲ ေလာက်မှာ ေမာင်စိုးသန်း ေရာက်လာြပီး ြပန်ေခါ်ထုတ်သွား ပါေလ ေရာ ။နာရီ ကို သိေနတာက အချုပ်ခန်းေရှ ့မှာ အချုပ်ခန်း ေစာင့် ေတွ ြကည့်တဲ ့ တိုင်ကပ်နာရီ ရှိလို ့ဗျ။ ဟုတ်ပါတယ် ..ေခါင်းစွပ်နဲ ့ေပါ ့။ ေဘးကေန တွဲေခါ်ေနရင်း ကိုစိုး သန်း က ခင်ဗျား ဗျာ .။တကယ် ့ ကို အလုပ်မရှုပ်ရှုပ်ေအာင် လက်တလံုးြခား လုပ်တဲ ့ လူ ၊ ေတာ် ေတာ် ေြကာက်ဘို ့ ေကာင်းတဲ ့ လူပါလား တဲ ့..။ ခင်ဗျားလုပ်တာနဲ ့ အကုန် အစအဆံုး ြပန်လုပ်ရေတာ ့မယ်။ ေဘးက ေန ပွစိပွစိ လုပ်ေနေလရဲ ့။ ေအာ် .. ။ ေြပာဖို ့ ေနလိုက်တာ ။ အဲဒီေန ့ က ေတာ်လှန်ေရး ေန ့ ဗျ။ ၁၉၈၉ခုနှစ် မတ်လ(၂၇) ရက်ေန ့။ ဘယ်ေမ့ မလဲဗျာ။ အရှင်လတ်လတ် ငရဲကျခဲ ့ ရတဲ ့ေန ့ ေလ ။
ငရဲ က နည်းနည်းေတာ ့ ထူးတယ်။ ဘယ်သူမှေတာင် ြကံုဘူး မယ်မထင်ဘူး ဗျ။ စိုးသန်းက ကျေနာ် ့ ကွင်းလယ်ေခါင် မှာရှိတဲ ့ အမိုးခပ်နိမ် ့နိမ် ့ အေဆာက်အဦး တခု ဆီကို ေခါ်သွား တာ ။ အဲဒီ အေဆာက်အဦးက ေပနှစ်ဆယ်ပါတ်လည် ေလာက်ရှိမယ်။ အခန်းထဲမှာ စားပွဲ တလံုးနဲ ့ ကုလားထိုင် တလံုးပဲ ရှိတယ်။
ထူးြခားတာကေတာ ့ အဲဒီအခန်းဟာ ဝင်လိုက်တာနဲ ့ ေတာ်ေတာ်ကို ပူေလာင်ေနတာပဲ ။ သူ က ကျေနာ့်ကို ေလသံေအးေအးေလးနဲ ့ ထိုင်ဗျာတဲ ့။ စိုးသန်းဟာ ခါးတုတ်တုတ်နဲ ့ အညာ သား ပံုဗျ။ မျက်နှာကေတာ ့ ခပ်ချိုချို ပါပဲ။ ကျေနာ် အချုပ်က လွတ်ြပီးတာေတာင် ကျေနာ် ့ အိမ်ကို ေရာက် ေရာက်လာတတ် လို ့ အြပန်မှာ အဝတ်အစားေလး ဘာေလး လက်ေဆာင် ထည့်ထည့် ေပးေနရေသးတယ်၊
သူက ကျေနာ် ့ေရှ ့မှာ ငါးမိနစ်ေလာက်ထိုင် စာရွက်တချို ့ဟိုလှန်ဒီလှန်လုပ်ြပီး ..။ ခဏေနဦး ဗျာ ။ ကျေနာ်ေရေနွးအိုး သွားကျိုလိုက်ဦးမယ် ဆိုြပီး ထွက်သွားပါေလေရာ ဗျာ။
တကယ်ေတာ ့ သူဟာ ကျေနာ့်ကို အကွက်ကျကျ စီစဉ်ြပီး ငရဲခန်းထဲ ထည့်ခဲ ့တာ ဗျ။ ကျေနာ်လည်း အစက သေဘာမေပါက်ဘူး ။ေနာက် နှစ်နာရီ ေလာက် အြကာ မှ သေဘာ ေပါက်ေတာ ့တယ်။
........................................................


အခန်းတခု ထဲမှာ တေယာက်တည်း ထားခဲ့တာများ ဘယ်နဲ ့ ငရဲခန်း ြဖစ်ရမှာလည်း ေမးေပ မေပါ ့။ ေသချာနားေထာင်။ အချိန်က မတ်လ ေနြခစ်ြခစ် ေတာက် ပူတဲ ့ရာသီ။ ထားသွားတာ က အမိုးခပ်နိမ့်နိမ့် မျက်နှာကျက်ေတာင် မရှိပဲ သွပ်မိုးမိုးထားတာ။ အချိန်က ဆယ့်တစ်နာရီ ။ ြပူတင်းတံခါးရွက် ေတွက မှန်ေတွ ကို သံတိုင်ကာထားတယ်။
ပထမ တနာရီက ဘာမှ မသိသာေပမဲ ့ ေန ့လည် ဆယ့်နှစ်နာရီလည်း ေကျာ်ေရာ ။ ဘယ်လို မှ ေနလို ့ မရေတာ ့ဘူး ဗျာ။ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ေနရင်း ပူလွန်းေလာင်လွန်းလို ့ အကျီေကာ ပုဆိုးပါ ေချွးေတွ ရွှဲလာ တယ်။ တကိုယ်လံုး ရွှဲနစ်လာေတာ ့ အကျီကို ချွတ်ြပီး ေချွးညှစ်ရတယ်။ ပုဆိုးေတာ ့မချွတ် ဘူးဗျ။ ေအာက်ခံေဘာင်းဘီ ပါမလာလို ့။ေချွးညှစ်ြပီး အကျီြပန်ဝတ်တယ် ။ မဝတ်လို ့မရဘူး ဗျ။ ပူလွန်းေတာ ့ အကျီအစိုေလးနဲ ့ သက်သာသလို ပဲ ။ အခုအထိ မေမ့ေသးဘူး ဗျာ၊ အဲဒီတုန်းက ကျေနာ် ဝတ်ထားတဲ ့ အကျီက အစိမ်းေရာင် ေအာက်ခံမှာ အနက်စင်းထရံ ကွက်ေတွနဲ ့၊ မြကာဘူး ၊ ြပန်ေြခာက် ။ ေနာက် ေတာ့ ြပန်စို ပဲ။ညှစ်လိုက် ြပန်ဝတ်လိုက် ြပန် ေြခာက်လိုက် ေချွးြပန်စိုလိုက်နဲ ့ ေန ့လည် နှစ်နာရီ ေလာက်လည်းကျေရာ ေခါင်းေတွ ပါ မူး လာေတာ့ တာပဲ ဗျာ။
ပိုဆိုးတာက ေသာက် စရာေရလည်း မရှိဘူး ဗျာ။ နံရံမှာ ကပ်ထားတဲ ့ နာရီ တလံုး က လွှဲရင် ဘာဆိုဘာမှ မရှိတဲ ့ အခန်းေလ။ အြပင်ကို သံတိုင်ေတွ မှန်ချပ် ေတွ ြကားကေန လှမ်းြကည့် ေတာ့လည်း ေနေရာင် ကျဲကျဲေအာက်မှာ ကွင်းြပင် ြကီးကို ေကျာ်ြပီး ေထာက်လှမ်းေရး ဝန်ထမ်း အိမ်ရာေတွကို ပဲြမင် ေနရတယ် ။ နှမေစာင်း ေတွ ဒီလို နှိပ်စက်တဲ ့ နည်းကို ဘယ် က ဘယ်လို ရှာေတွ ့ြက ပါလိမ့် လို ့လည်း ေဒါကန်ေနတယ် ။ ဒီလို လုပ်တာဟာ တပ်မှူး ဆိုတဲ ့ေမာင်က လမ်းညွှန်လိုက် တာ လား ၊ စိုးသန်းပဲ ေရွှဉာဏ်ေတာ် စူးေရာက်သလား သိချင်ေနတယ် ဗျ ။
..............................................
အဲဒီအချိန်မှာ ကျေနာ် ့ အေတာင့်တဆံုးကေတာ ့ တပ်ြကပ်ြကီး စိုးသန်း ြပန်လာေရးပါ ပဲ ။ ေရငတ်တာ သူြပန်လာမှ ေသာက်ရမှာေလ ။ တံခါးမှန်ေတွကို ထိုင်ေနတဲ ့ ကုလားထိုင်နဲ ့ ရိုက်ခွဲဘို ့ေတာင် စိတ်ထဲ ေပါ် လာေသးတယ်။ ဒါေပမဲ ့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကျေနာ့် မာနစိတ်ကေလး ကေပါ်လာေသး ဗျာ။
သူတို ့နှိပ်စက်တာကို ငါမခံနိုင်ဘူး ဆိုတာ သူတို ့မသိေစရဘူး ဆိုတဲ ့ စိတ်ဗျ။
လှုပ်လိုက်တာနဲ ့မူးလာတာေြကာင့် ြငိမ်ြငိမ်ေလး ေနလိုက်ရတယ်။ အတတ်နိုင်ဆံုး စိတ် ကို တင်းရတယ်။ သက်ခိုင်..။ မင်းဒီေလာက်ေတာ ့ ခံနိုင်ရမယ်။ မင်းကို ေရေနွးပူ စိမ်ြပီး လက် သည်းခွံ ခွာေနတာ မဟုတ်ဘူး ။ ေနပူထဲက အခန်းထဲမှာ ထားသွားတာေလာက် ေတာ ့ မင်း ခံနိုင်ရမယ် ေပါ့ ဗျာ။ညေန သံုးနာရီေနာက်ပိုင်းကျေတာ ့ နည်းနည်းခံသာသလို ရှိလာ တယ် ။ စိုးသန်းလား ။ နှမေစာင်းက ေလးနာရီေကျာ်ေလာက်မှ ြပန်ေရာက်လာတယ် ။ ေရေနွးအိုး တလံုးနဲ ့ ။ ေရာက်ေရာက်ချင်း ..။ ေဆာရီး ကိုသက်ခိုင် ရာ။ ဒီေန ့ ေတာ်လှန်ေရး ေန ့ဆိုေတာ့ နည်းနည်း အလုပ်ရှုပ်တယ် ေရာ့ ေရေနွး ..။ ေသာက် လိုက်ဦး တဲ ့..။
............................................
ေကာင်းြကေရာ ေပါ့ဗျာ။ ပါလာတဲ ့ ေရေနွးပူပူက ချက်ချင်းေသာက်မရြပန်ဘူးေလ။ ကျေနာ် လည်း မခံချင်စိတ်က ေရှ ့ထွက်လာတာနဲ ့ ကိုစိုးသန်း ခင်ဗျား လက်စားေချနည်းကထူးဆန်း ေပမဲ ့ လူမဆန်ဘူးလို ့ ခံတွန်းလိုက်ေသးတယ် ။ တကယ်ေတာ့ ကျေနာ် ဟာ ခံုေပါ်မှာ မူးြပီး လဲကျ မသွား ေအာင် အနိုင်နိုင်ထိန်းေနရပါြပီ ။ ရင်ထဲမှာ လည်း လှပ်လှပ် လှပ်လှပ် နဲ ့ ဗျာ ။ စိုးသန်းက ကျေနာ် ခံတွန်းတာကို ဘာမှ ြပန်မေြပာပဲ စာရွက်ထပ်ြကီး တခု ကို ေတာင်လှန် ေြမာက်လှန် လုပ်ေနတယ်။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ထွက်ချက်ေတွ ေလ။
ေအးေလ ။ ကိုယ့်ဖက်ကလည်း သူတို ့ကို တပါတ်ရိုက်ြပီး ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကို ချန်ထားတာ ရယ် ။ မှင်ေသေသ နဲ ့ ထွက်ချက်ေတွ လိမ်ထားရယ် ၊တပ်မှူးက စက္ကူလိပ်နဲ ့ေကာက်ေပါက် တာခံ ထားရတာ ရယ် ဆိုေတာ ့ ဒီေလာက်ေတာ့ ရှိမှာေပါ ့ဗျာ။
ကံေကာင်းတယ်ပဲ ေြပာရမလား ေနာက် ဆယ့်ငါးမီးနစ်ေလာက် မှာ ပဲဟင်းတခွက်နဲ ့ ြကက် ရိုးနှစ်တံုး ထမင်းပန်းကန် ေရာက်လာတယ်။ အမှန်က ကျေနာ့်ကို ေကျွးေနတာ ေထာင်ထ မင်း အချုပ်ထမင်းေတာ့ ဟုတ်ဟန်မတူဘူး။ေထာက်လှမ်းေရး မိသားစု ေတွ စားတဲ ့ အထဲ က လို ့ကျေနာ် ထင် တယ်။ အဲဒီေန ့က ထမင်းတနပ်ကေတာ ့ ဘယ်ဟိုတယ် က အစားအေသာက် မှ မမှီနိုင်ဘူး ထင်တာပဲ ဗျာ။ ဗိုက်ထဲ အစာဝင် သွား ေတာ့မှ နည်းနည်း ေနသာ ထိုင်သာ ြဖစ်သွားတယ်။ ဒါေပမဲ ့ ..။ ဒါေပမဲ ့ ဗျာ။ အခုမှ ပွဲက စတာကလား..။
..........................................................
ကျေနာ် ထမင်းလုပ် လည်ေချာင်းဝကေတာင် မဆင်းေသးဘူး ။ ေမာင်စိုးသန်းက ကဲ ။ ကို သက်ခိုင် ေနေအးတုန်း အလုပ်ေလး စလိုက် ရေအာင်တဲ့ ။အရင်တြကိမ်လို ကျေနာ်မေချာင် ေတာ့ ပါဘူး။ နံမည်နဲ ့မိဘအမည် အလုပ်အကိုင်ေလာက်သာ ေလျာေလျာလျူလျူ ြဖစ်ပါ ေတာ့တယ်။ အေရးအခင်း တွင်ပါဝင်ခဲ ့မှုများ ...ဆိုတာ စလိုက်တာနဲ ့ ကျေနာ်ေြပာသမျှ မယံုေတာ့ ပါဘူး ။ ဘယ်အချိန်က ယူလာမှန်း မသိလိုက်ပဲ စားပွဲေပါ်ကို ေရာက်ေနတဲ ့ မီးဆလိုက် တခုကလည်း မင်းသား ေချာကို ဒုက္ခလှလှ ေပးဘို ့အဆင်သင့် ြဖစ််ေနြပီ ဗျ ။ ေြခာက်နာရီ ေလာက် မှာ မီးေရာင်ေအာက်ကို ဝင်ရေတာ ့တာ ပဲ။ မီးဆလိုက် ကြကာေတာ့ ပူလာတယ် ဗျာ။ ေနရ ထိုင်ရတာလည်း ေတာ်ေတာ် စိတ်အိုက်ဘို ့ေကာင်းတယ်။
ေမာင်ေမာင်ြမင့် နဲ ့မတူမချင်း အေြခအတင် ြဖစ်ေနပါေတာ ့တယ်။ ေမးလိုက်ေြဖလိုက် မတူ လိုက် စာရွက်ေတွ ဆွဲဆုတ်ပစ်လိုက် နဲ ့ ဂျာေအး သူ ့အေမ ရိုက််ေနပါေတာ့တယ်။
ဆယ်နာရီေလာက်မှာ ေနာက်တေယာက်လဲ စစ်ြပန်ပါတယ်၊ ညလည်း နက်လာပါြပီ။ သန်းေခါင်ေကျာ် တနာရီမှာ ေနာက်တေယာက် ေြပာင်းြပန်ပါ တယ်။ ေမာင်ေမာင်ြမင့်နဲ ့ မတူ လိုက် ြပန်ေမးလိုက် ြပန်စဉ်းစားခိုင်းလိုက် ကျေနာ်က အိပ်ငိုက်သွားလိုက် မျက်နှာသစ်ခိုင်း လိုက် ...။ ြကာေတာ ့ ကျေနာ်လည်း ညစ်လာတာ ေပါ ့ဗျာ။ စာမျက်နှာ ရှစ်ဆယ်ေကျာ် ကို တေသွမတိမ်း တူဘို ့ဆိုတာ မြဖစ်နိုင်တဲ ့ ကိစ္စ ဗျ ။
........................................................



သူတို ့ အဓိက ေဇာင်းေပးေနတာက ဗိုလ်မှူးြကီး စိန်ြမ ကို မွန်ြပည်သစ် နယ်ေြမ ြဖတ်ခွင့် ရ ေအာင် မွန်ြပည်သစ် ပါတီနဲ ့ ကျေနာ် ဘယ်အတိုင်းအတာ အထိ ပါတ်သက်တယ် ဆိုတာ ကို သိချင်ေနတာ ဗျ ။ ဒီေလာက် ဝိုင်းဝန်း ပိတ်ဆို ့ထားတဲ ့ ြကားထဲကေန လွတ်သွားေအာင် လုပ်ခဲ ့တာကို လည်း စဉ်းစားရြကပ်ေနပံု ရတယ် ။ ခက်တာက ကျေနာ် ပါတ်သက်ခဲ့တာကို ေမာင်ေမာင်ြမင့် မသိ။ ေမာင် ေမာင်ြမင့်လိုက်လုပ်ခဲ ့တာ ကို ကျေနာ် မသိနဲ ့
မုန် ့လံုးကို စက္ကူကပ်ေနတာ ...။
ဒီထက်ပိုရှုပ်လာတာက ကိုရန်ဝင်း ထွက်ချက်ေတွ ကိုပါ ယူလာြပန်ေရာ ဗျာ။ နှစ်ေယာက် ေတာင် မတူတာ သံုးေယာက်ဆိုေတာ ့ ပိုဆိုးကုန်ြပန်တာ
ပဲ ဗျို ့။ကျေနာ်နဲ ့ ကိုရန်ဝင်း က လည်း သိပ်အဆက်အသွယ် ရှိလှတာ မဟုတ်ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ ဒါကို သူတို ့က မယံုြပန်ဘူး။
မနက်ေြခာက်နာရီေလာက်မှာ တနာရီေလာက် အိပ်ခွင့်ေပးြပီး ထပ်စစ်ြပန်ပါေရာ ဗျာ။ ကျေနာ် စိတ်ထဲမှာ ြမန်ြမန်ြပီး ြပီးေရာ ဆိုတဲ့ စိတ်ေတွ ေပါ်ေနပါြပီ။ ဒါေြကာင့် ခင်ဗျားတို ့ သေဘာအတိုင်း တြခားလူ ထွက်ချက်ေတွနဲ ့ ကျေနာ် ့ထွက်ချက်ညီေအာင် သာ ေရး လိုက်ေပေတာ ့ ေြပာ ေတာ ့လည်း ..။ ေတာ်ပါေတာ ့ကိုသက်ခိုင် ေနာက်တခါ ဒုက္ခ ထပ် မေပးပါနဲ ့ေတာ ့တဲ ့..။
ေနာက်တေန ့ ေန ့လည်ေလာက် ေရာက်လာြပန်ပါတယ်။
...............................................
ဒီေနရာမှာ တခုေြပာချင်တာက တကယ်ေတာ့ ကျေနာ် အမှန်ေတွချည်း ေြပာေတာ့ မယ် လို ့ ဆံုးြဖတ်ြပီးေနြပီ ဗျ။ ေအးေလ။ လိမ်ေန အပိုပဲ ြဖစ်ေနြပီ ေလ။ ကိုရန်ဝင်းလည်း အမှန် ေမာင် ေမာင်ြမင့်လည်း အမှန် ။ ကျေနာ်တေယာက်ထဲ ထွက်ချက်ကွဲေနတာ ။ ဒါကို ေရွှကိုယ်ေတာ် ေတွ က ကျေနာ့်ကို လိုတာပိုြပီး အထင်ြကီးေနတာ ဗျ။ သူတို ့စိတ်ထဲမှာ ကျေနာ်က ရဲရဲ ေတာက် ေသွးနဲ ့အာခံေနတယ် ထင်ေနတာ ။ ဘယ်ကလာ ရဲရမှာလဲ ပါတားနီ ြဖစ်ေနြပီ။

ပါတားနီ ဆိုတာေတာင် မသိဘူးလား ဗျာ ။

ကျေနာ်တို ့ငယ်ငယ်တုန်းက ဒန်အိုးဒန်ခွက် အေဟာင်းေတွ ကို ပါတားနီ လို ့ေခါ်တဲ ့ ေဆးနီဆိုးထား တဲ့ ပဲလံုးေလးေတွ နဲ ့လဲလို ့ရတယ် ။အဲဒီပါတားနီ က စားလိုက်ရင် ပါးစပ်မှာ နီကုန်တယ်၊ စားတုန်းခဏ ပဲ နီတာ ေနာက် ခဏ ြကာရင် ေပျာက်သွားေရာ။ ကျေနာ်နဲ ့ကာလူးချဖက် အလံနီလူထွက် ကိုတင်ထွန်းကို ကျေနာ် ေပးထားတဲ ့နာမည် က ပါတားနီ။ သူက သခင်စိုး တပည့်အရင်း။ အခု ကျေနာ်လည်း ပါတားနီ ြဖစ်ေနြပီလို ့ဆိုလိုတာ ေလ။
တခုေတာ ့ကျေနာ် အေသအေြက ဖုန်းကွယ်ထားတာ ရှိတယ် ။ ဒါက ဗိုလ်ြကီး ခင်ေဇာ် ကိစ္စ ။ ေထာက်လှမ်းေရးေတွ ေြခချင်းလိမ်ေနတဲ ့ အချိန် ကျေနာ် မုပွန် ေရတပ်စခန်း မှာ သွား သွားအိပ် ေနတဲ ့ ကိစ္စ ။မလုပ်ေကာင်းဘူး မြဖစ်သင့်ဘူးထင်လို ့ ပါဗျာ။ မေတာ်တဆ ေပါ် သွားရင် ခင်ေဇာ် ခမျာ မိန်းမရ တာေတာင် မြကာေသးဘူး ။တခါတည်း တန်းြပုတ်ြပီး ေထာင် ထဲ ဝင်ရ မဲ ့ကိန်းေလ။ ဒါေတာ ့ ကျေနာ် ထိန်းရမယ်။ ကံေကာင်းချင်ေတာ့ ခင်ေဇာ် ့ ကို ကျေနာ်အဖွဲ ့ ေတွ တေယာက်မှ မသိြကဘူး ။
...............................................


ေနဦး ြကံုတုန်း ခင်ေဇာ် ့ ကိုကျေနာ် ဂျီကျတာေြပာရအံုးမယ်။ ဘုန်းေကျာ်၊ ေရွှေသွးနဲ ့ ရဲမွန် လှိုင်တို ့လည်း လွတ်သွားေရာ ။ ကျေနာ်က မုပွန်ေရတပ် မှာ ရှိတဲ ့ ခင်ေဇာ် အခန်းမှာ သွား အိပ်ေနလိုက်တယ်။ သံုးညေလာက် ရှိမယ်။ ဒီေကာင်ကလည်း ဗိုလ်ြကီးြဖစ်မှ ဘာေသာက် သလဲ မေမးနဲ ့၊ အရက် ဆို လာသာလာခဲ့ အချိန်မေရွး ဆိုတဲ ့အထဲက ။ အကာလိေကာ လည်း ချတာပဲ ။ ကျေနာ် နဲ ့ ေတာ့ တကယ့်ကို ဘက်ကျေနတာပဲ ။ ကျေနာ် ေမာ်လြမိုင်ကို လာတာ ငန်းေတး လျှပ်စစ် စက်ရံုက မီးထိုးဆီပျက်ေတွ ေလလံ ဆွဲမလို ့လာတာ လို ့ေြပာထားတာ ၊ သူကလည်း တခွန်းမှ ထပ်မေမးဘူး ။ကျေနာ်ကလည်း မေမးေလ ြကိုက်ေလ။ လူချင်း ေတွ ့တာနဲ ့ပုလင်းဖွင့် တာ ပဲ ။ အရက် က အာမီေလ။ သူ ့အခန်းမှာ အလံုအေလာက် ရှိတယ်။
တည ခင်ေဇာ်နဲ ့ကျေနာ်မူးြပီး တပ်အြပင်ဖက်ထွက်တယ်။ ေသာက်ြပီး ထမင်းစားမလို ့ ဟင်း ထွက်ဝယ်တာ ထင်တယ်။ ခင်ေဇာ့် မိန်းမ က ရန်ကုန်ခဏ ြပန်သွားတယ်ေလ။ဒါေြကာင့် သူ ့ အိမ််မှာ ဘာမှ စားစရာမရှိ တာ ။
ဘာဝယ်ြပီးြပန်လာမှန်းေတာင် မမှတ်မိေတာ ့ပါဘူး ဗျာ။ တပ်ထဲ ြပန်အဝင်မှာ စခန်း အဝင်ဝ က ဆိုင်းဘုတ်ြကီးကို ကျေနာ် ြကည့်ြပီး အသံြပဲ ြကီးနဲ ့ ေအာ်ဖတ်ပစ်လိုက်တယ် ။

တပ်မေတာ်သားအမိ၊ တပ်မေတာ်သားအဖ ။ဒို ့အားလံုးေပါင်းသံုးေယာက်.... လို ့ ။

ေနာက်တခွန်းလည်း ထပ်ေအာ်လိုက်ေရာ ကင်းတဲ က တပ်ထိန်းနှစ်ေယာက်ထွက်လာ ပါေလေရာ ။ ခင်ေဇာ် ကိုေတွ ့ေတာ ့အေလးြပူတယ် ။ ခင်ေဇာ်က ငါ့သူငယ်ချင်းပါကွာ မူးေန လို ့တဲ ့ ။ ေဟ့ေကာင်သက်ခိုင် ..။ တပ်မေတာ်သာ အမိ။ တပ်မေတာ်သာ အဖ ။ ဒို ့တာဝန် အေရးသံုးပါး ပါကွ။ ေသချာလည်း မဖတ်ပဲနဲ ့တဲ ့၊ သူ ့ ခမျာ လိုက်ဖံုး ရှာကာရှာ တယ် ဗျာ။
သူ ့အိမ်မှာ ထိုင်ေသာက်ရင်း ရုပ်ြမင်သံြကားမှာ စစ်ချီသီချင်းေတွ ေပါ်လာရင် ထထြပီး ပိတ် ေပးတယ် ။ ကျေနာ် မြကိုက်တာ ရိပ်မိပံုရတယ်။ ဒါေတွေြကာင် ့ ဒီြပဿနာမှာ ခင်ေဇာ် ့ ကို ပါမလာေစ့ချင်ဘူး ။
.................................................



ကဲ ပါဗျာ ။ စစ်တဲ ့ ေဆးတဲ ့ဇာတ်လမ်းကို ြဖတ်ြကပါစို ့။ ဂျာေအးနဲ ့မုန် ့လံုးဇာတ်ဟာ ေလး ဆယ့်ရှစ်နာရီေလာက် မနားတမ်းစစ်ြပီးေတာ ့နိဂံုးချုပ် သွား ေရာ ဆိုပါေတာ ့။ ကျေနာ်လည်း အရိုက်အနှက် မခံရပဲ ခပ်ေမျာ့ေမျာ ့ပဲကျန်ေတာ ့တယ်။ ေနာက်ေန ့ေတာ ့ေနပူထဲ မထားခဲ ့ ေတာ ့ဘူး ဗျ ။
သူတို ့လည်း ြပူတင်းတံခါးေတွဖွင့် ပန်ကာေတွယူလာြပီး ဆက်စစ်တာ ။ ကျေနာ် ့ အခန်း ြပန်ေရာက်ေတာ ့ တချိုးတည်း ထိုးအိပ်လိုက်တာ ေန ့တေန ့ ေတာင် ေပျာက်သွား တယ် ထင်ပါရဲ ့ဗျာ။
ေြခာက်ရက်ေြမာက်ေန ့ ေန ့လည်မှာ ေသာြကာက ဇာတ်လမ်းတခု ထွင်ြပန်ေရာ။ ေတာ တွင်း ကေန ဆက်သွယ်တဲ ့ဆက်သွယ်တဲ ့ အေရးြကီး စာရွက်စာတမ်း တချို ့ သူအိမ်မှာ ရှိေနတာ အခုမှ သတိရတယ်တဲ ့။အေစာင့်စစ်သားကို သတင်းပို ့ေနတယ်။ မြကာပါဘူး ဗျာ။ ဝုန်းဒိုင်းဆို တံခါးဖွင့် သံြကားြပီး ေသာြကာကို ေခါ်ထုတ်သွားပါေလ ေရာ။ အဲဒီေန ့က ေသာြကာ ြပန်ေရာက်ေတာ ့ ညတနာရီခွဲေလာက် ရှိေနြပီ။ ေခါ်သွားတဲ ့ငနဲ ေတွ
ရဲ ့မေကျ မချမ်းအသံေတွ ြကားေနရတယ်။ အလုပ်ရှုပ်ေအာင် လုပ်တဲ့ေကာင်ကွာ တဲ ့။ေသလည်း မေသချာပဲနဲ ့တဲ ့..။
ေနာက်ေန ့မနက် အေစာင့်အလစ်မှာ ေဟ့ ကိုေသာြကာ ..။ မေန ့က ဘာေတွြဖစ်ကုန်သလဲ ဆိုေတာ ့ အိမ်ကို ခဏြပန်ရတာ အြမတ်ပဲေလ။ စာရွက်ေတွက ဘယ်မှာ အထားမှားသလဲ မသိဘူး ။ ရှာမရေတာ ့ဘူး တဲ ့။ ြကည့် လုပ်ပံုက ။ခပ်ရှုပ်ရှုပ် ။ ကိုယ် တေယာက်တည်း ထင်ေနတာ ။ သူက ကိုယ့်ထက်ေတာင် သာေနေသးဗျာ..။
.............................................
ေနာက်ရက်ေတွ လား ။ ဓာရဏ ပရိတ်နဲ ့ နှစ်ပါးသွားတယ်ေလ။ ဘာအလုပ်မှ မရှိတာ ၊ဒါရွတ်ရင် ြမန်ြမန်လွတ်တယ် လည်းဆိုေတာ ့ ရွတ်တယ်ေလ။ လွတ်ချင်တယ်ေလ၊ ရွတ်လိုက်သမှ နှစ်ရက် ေလာက်ေနေတာ ့ အာဂံုေဆာင်၊ နှုတ်တိုက်ရြပီး ေဂျာင်းေဂျာင်းေြပး ရွတ်လာနိုင်ေတာ ့ တာပဲ ဗျာ။
ဓာရဏ ပရိတ်မရွတ်တဲ ့ အချိန်လား ။ သီချင်းဆိုတယ်ေလ။ ဘာလဲဗျာ။ လွှမ်းမိုးသီချင်း ေလ ။ ဟို အပျိုြကီးရဲ ့မခင်နှင်းဆီက ကျေနာ့် မူပိုင်ပဲ၊ဆိုတာမှ ဌာန်နဲ ့မာန်နဲ ့ ဌာန်ကရိုဏ်း ကျကျ ကိုဆိုတာ ။ ေအာ် ..။ စင်တင်ြပဇာတ်ေတွ ကိုတင်လာတဲ ့ ဒါရိုက်တာေလ။ သီတင်းကျွတ် တန်ေဆာင်တိုင်ေတွမှာ နှစ်ပွဲသံုးပွဲ ေလာက်ကျဲဘူးတယ်။ THE KING ဆိုတာ လွှမ်းမိုး ေထာင်ထားတဲ ့ တီးဝိုင်း ။ THE KING က တီးဝိုင်းပစ္စည်းေတွ ငှားြပီး သီချင်းတိုက် ြကေတာ့ ကျေနာ် လွှမ်းမိုး သီချင်းဟဲေနတုန်း ကိုစိုးစိုး (လွှမ်းမိုး)ေရာက်လာဘူးတယ်ေလ၊ သူက နား ေထာင်ြပီး ကျေနာ့် သီချင်းေတွ ကိုသက်ခိုင် ...
ဆိုလို ့ြဖစ်တယ် ဆိုပဲ ဗျ ။
ဒါလည်း ရ တယ် ဆိုပါေတာ့ ...။
ကျေနာ်တို ့ကို ချုပ်ထားတဲ ့ အချုပ်ခန်းက ကွင်းြပင်မှာ ဆိုေတာ ့ လွတ်လပ်တယ် ေလ။ေန ့ဖက်ေစာင့်တဲ ့ စစ်သားအေစာင့်ေတွေတာင် မြကာမြကာ ပွဲေတာင်း ပါသဗျာ။ ညဖက်ဆို ကိုခင်ေမာင်ေသာင်း က အားေပးြပန်ေရာ ။ ကိုသက်ခိုင် ..။ လုပ်ပါဦး ဗျ..။ ခင်ဗျားရဲ ့မခင် နှင်းဆီေလး တဲ ့။ တချို ့ရက် ေတွ ဆို အဲဒီတပုဒ်တည်းကို ေြခာက်ခါေလာက်ဆို ေနရတယ် ။ အေစာင့် ရဲေဘာ်တေယာက်ကေတာ ့ ဓာတ်ကူးသွား တယ် ထင်ပါရဲ ့။ စာရွက်ေလး တရွက် နဲ ့ေဘာပင်ထိုးေပးြပီး အဲဒီ သီချင်းေလး ေရးေပး ပါဗျာ ...တဲ ့။ ေတာင်းေတာင်းပန်ပန် ေြပာရှာတယ်။ ကိုခင်ေမာင်ေသာင်းက လည်း သြကင်္ငန် ကျေတာ ့မှာ ဗျ ၊ သြကင်္ငန်မှာ ဇာတ်စင်ထိုးမှာ ၊ မိုက်ကရိုဖုန်းကို ဒီအချုပ်ခန်းထဲ သွင်းြပီး ခင်ဗျားကို သီချင်းဆိုခိုင်း ရမယ်တဲ ့။ ဇာတာတက်ပံုများ ေထာက်လှမ်းေရး အချုပ်ထဲ ေရာက်ေနတာေတာင် ေတးချစ် သူ ပရိသတ် ေတွ နဲ ့..ဗျာ ။
ေသာြကာကေတာ ့ ရသမျှ စာအုပ်ေတွချည်း သွင်းြပီး ဖတ်ေနေလ ရဲ ့။ တခါတခါ ရှိတယ်ေတာင် မထင်ရဘူး ဗျာ ။သူက ကျေနာ် ့ သီချင်းသံ ကို နားြငီးတယ် ထင်ပါရဲ ့။ တခါမှ ပွဲမေတာင်းဘူး ဘူး ။
..............................................




ကိုခင်ေမာင်ေသာင်း ေြပာတာေကာ ။ ကျေနာ်သိထားသေလာက် ဆိုရင် ကျေနာ် တို ့ကို စစ်ေဆးထားတဲ ့မှတ်တမ်းေတွကို တပ်မေတာ် ေထာက်လှမ်း ေရး ညွှန်ြကားေရးမှူးချုပ် ဆီ တင်ထားတာပါ။ သူ ့အမိန် ့ကို ေစာင့်ေနတာပါ ။ ေနာက်တချက် က တရားရံုး ကျင့်ထံုး အရ ကျေနာ် တို ့ကို ချုပ်ေနှာင်ထား ခွင့် ဟာ ဆယ့်ေလးရက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ဒီရက်မတိုင်ခင် လွှတ် ရင် လွှတ် မလွှတ်ရင် တရားစွဲဆိုခံရဘို ့ေသချာပါြပီ။ တရားစွဲခံ ရရင် တပ်ထားတဲ့ ပုဒ်မေတွ နဲ ့ဆို အနည်းဆံုး ဆယ်နှစ်ေလာက်ေတာ ့ တန်းေနပါြပီ။
ကိုခင်ေမာင်ေသာင်းကေတာ ့ ဗိုလ်မှူးြကီး ခင်ညွှန် ့ကို ညည မှာ ေမတ္တာပို ့ပါလားတဲ ့။ ညွှန်ချုပ်က သေဘာေကာင်းပါတယ် တဲ ့။ ေအးဗျ။ ကိုယ့်ဖမ်းထားတဲ ့လူ ကို ေမတ္တာ ပို ့ဘို ့ ဆိုတာ ထင်သေလာက်ေတာ ့မလွယ်လှဘူး ဗျ။ ပို ့မိသလား မပို ့မိဘူးလား လည်း မမှတ်မိ ေတာ့ပါဘူး ဗျာ။
ဟုတ်ပါတယ် ၊ ဓာရဏ ပရိတ်ရွတ်လိုက် သီချင်းဆိုလိုက်နဲ ့ လက်ရှိအေြခအေန ကို ေမ ့ ေပျက်ေနနိုင်ေအာင် ကျေနာ် ြကိုးစားေနပါြပီ ။ လူ ့ ဗီဇစိတ်
လို ့ေြပာရမလား ၊ ေြကာင် တယ် ေြပာမလား မာတယ် ေြပာမလား ြကိုက်သလိုသာ ေြပာေပေတာ ့ဗျာ ။
မနက်မိုးလင်းရင် အြပင်ကိုထွက်ြပီး မျက်နှာသစ်ခွင့် ေပးတယ် ။ ဧြပီ လဆန်း ေရာက်လာ တာ ေြကာင့် အေဝးမှာ လှမ်းြမင်ေနရတဲ ့ ပိေတာက်ပင်ြကီး
တချို ့ဆို ကျိုးတိုးကျဲတဲ ့ ပွင့် တဲ ့ အပင်ေတွေတာင် ြမင်ေနရြပီ ဗျ။ ဒါေပမဲ ့ ငါနဲ ့မဆိုင်ဘူး လို ့သာ သေဘာပိုက်ရေတာ ့သဗျ၊
.........................................
လူပဲ ဗျာ..။ ရီမန် ြပည့်မဲ ့ေန ့ကိုေတာ့ ေမျှာ်တာေပါ ့။ ေအးေလ၊ ရီမန် မြပည့်ခင် လွှတ်လိုက် ရင် ပွဲြပီးြပီ ေပါ ့။
အထဲမှာ ဆိုေပမဲ ့ အြပင်က သတင်းေတွလည်း သိေနရတာပါ ပဲ ဗျာ။ အချုပ်ခန်း ထဲ ကို သတင်း သွင်းေပးတယ် ဗျ။ ေတာခိုသွားတဲ ့ ေကျာင်းသားေတွ ကို မိဘရင်ခွင် ြပန်လည် ပို ့ ေဆာင်ေပးေနတာတို ့။ ဘယ်အဖွဲ ့က နိုင်ငံ ေတာ် အလံကို ကိုင်ြပီး ေလယာဉ်ပျံေပါ်က ဆင်းလာတာတို ့သိေနရတယ်၊
နည်းနည်းေတာ ့စိတ်ထဲမှာ ကွက် မိတယ် ဗျာ။ ပို ့မိတဲ ့ ေကာင်ေတွက အချုပ်ထဲက မထွက်ရေသးဘူး ။ ြပန်လာတဲ ့ ေကာင်ေတွက ေလယာဉ်ပျံေပါ်က ဆင်း လာ ေနလို ့။ တခါတခါ များ ကားလမ်းေပါ်က ကားေတွ ေမာင်းသွားတဲ ့ အသံြကားရင် ။အဲဒီ ကားေတွ ေပါ်မှာ ေတာခိုေကျာင်းသားေတွများ ပါခဲ ့ ရင် လမ်းြကံုတုန်း ငါတို ့ ကို ဝင်ြကည့် ဦး ဟ.. လို ့ေတာင် ေအာ်ချင်စိတ်ေပါက် တဲ ့ အထိ ဗျာ..။



ေထာင်မှာ လွတ်ေြကာင်ဆိုတာ ြကားဘူးတယ် မဟုတ်လား ။ လွတ်ခါနီး တဲ ့ အကျဉ်းသား က စိတ်ဂေယာက်ေချာက်ချား ြဖစ်တတ်တာေလ။ ေသချာေပါက် လွတ်မယ် ဆိုတာ သိေန တဲ ့ အကျဉ်းသားဟာ နှစ်ရက် သံုးရက် အလိုမှာ အိပ်မေပျာ် စားမဝင်ေတာ့ ဘူး ။လွတ်ချင် စိတ် ေစာြပီး ဂေဘာက်တိ ဂေဘာက်ချာ ေတွ ေလျှာက်ေြပာတတ်တယ်။
အခု ကျေနာ် က ေသချာေပါက်လွတ်မယ် ဆိုတာ မသိလို ့ အဲဒီေလာက်ေတာ ့မဆိုးဘူး ။ ေမျှာ်ေတာ့ ေမျှာ်တာပဲ ..။
ဒီလိုနဲ ့ ..။ ရီမန်ြကီး နှစ်ပါတ်ြပည့် တဲ့ ေန ့ကို ေရာက်လာပါေတာ့တယ်။ တေနကုန် ဓာရဏ ပရိတ်ကို ရွတ်ပါေတာ ့တယ် ။ထမင်းလည်း ေြဖာင့်ေြဖာင့် မစားနိုင်ေတာ့ ပါဘူး ။အချုပ်ခန်း တံခါးကို ဘယ်အချိန်လာဖွင့်ြပီး ... ခင်ဗျား အိမ်ြပန်လို ့ရြပီ လို ့လာေြပာမှာ ကိုပဲ ေစာင့်ေန မိ ေတာ ့တာပါ ပဲ ဗျာ ။
တကယ့်ကို ေန ့တာရှည်တဲ ့ ေန ့ြကီးတေန ့ပါပဲ ..။ အချိန်ေတွဟာ ထင်တာထက်ေတာင် ကုန်ခဲ ေနပါတယ်။ အိပ်ရာထဲ မှာ ပက်လက်လှဲလိုက် ။ လမ်းထေလျာက်လိုက် ။ ြပန်လှဲလိုက် နဲ ့ လှဲေလျှာက် သံသရာ လည်ေနတာေပါ ့ဗျာ။။
ညေန ေြခာက်နာရီသာ ထိုးသွားတယ် ။ ေမျှာ်ေနတဲ ့ ေခါ်သူက ေရာက်မလာ ေတာ ့ပါဘူး ။ မခင်နှင်းဆီကိုလည်း မတ နိုင်ေတာ ့ပါဘူး ။ စိတ်ကိုေလျာ ့ လိုက်ရပါေတာ့ တယ်။ ေထာင် ထဲမှာ နှစ်ေပါင်းများစွာ ေနနိုင်တဲ ့ နည်းလမ်းကို ငါရှာရေတာ ့မယ်။ ဘာဘဲ ြဖစ်လာြဖစ်လာ ရင်ဆိုင်လိုက်ဘို ့ တလမ်းသာ ကျန်ပါေတာ ့တယ်။
တကယ်ေတာ ့ ကျေနာ် ဟာ ဘယ်အချုပ် ဘယ်ေထာင်မှ ေရာက်ခဲ ့ ဘူးတာ မဟုတ် ဘူး ဗျ၊ အခု ေထာက်လှမ်းေရး အချုပ်ခန်း ထဲ ကိုေရာက်ေနတာ ဟာ ပထမ ဦးဆံုး အြကိမ် ။ပွဲဦး ထွက် ကိုင်းြကီးြကီးမှာ နား ြပီ လို ့လည်း. ..ေတွးမိသေပါ့ဗျာ။
ညဖက်ေရာက်ေတာ ့ ကိုခင်ေမာင်ေသာင်း က ြပူတင်းေပါက် သံတိုင်ေတွ ြကားကေန တိုးတိုးေလး ကပ်ေြပာတယ်.. ။

ကိုရန်ဝင်း ဆိုတဲ ့လူကို ဒီေန ့လွှတ်လိုက်ြပီ တဲ ့..။

ေအာ်...။ ေသချာပါြပီ... ။

ကျေနာ့်ကို မလွှတ်ေတာ့ဘူး ေပါ ့။ ရီမန်လည်း ေစ့ သွားခဲ ့ ပါြပီ ။

(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်၊)

(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်၊)

6 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၅၁)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်၊(၅၁)

ကိုသက်ခိုင် ကို ကျေနာ်တို ့ေမးစရာရှိလို ့ ခဏလိုက်ခဲ့ ပါတဲ ့..။ သိတဲ့ အတိုင်းေပါ့ဗျာ၊ ဖမ်းတယ်မေြပာေပမဲ့ ဖမ်းတာပါပဲ။ ၊ ဒါေလာက်ေတာ့ ကျေနာ်လို လူလည်မေြပာနဲ ့ ကေလးေတာင် သိေနတာ၊ ကျေနာ် စိတ်ကို ေလျာ့ထားလိုက်ပါတယ်။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကေတာ ့ကျေနာ့် ေဘး ၊ လိုက်ခဲ ့ပါ ြမနန္ဒါ ေြပာေနတဲ ့ ေမာင်နဲ ့ ဓားလွယ်ခုတ် မှာ ၊ အကျီချွတ်ြကီးနဲ ့ ၊ပုဆိုးကို မိန်းမေတွထမိန်ရင်လျားထားသလို ပံုစံနဲ ့။

ပါးစပ်ေလး ဟ.. ေနတယ် ။ ကျေနာ်လည်း .. ေခါင်းြငိမ့် လိုက်ေရာ ။ သူက ကိုေမာင်ေမာင်ြမင့် ကိုသိလားတဲ ့။ ဒီလူေထာက်လှမ်းေရး သာလုပ်ေနတာ ေတာ်ေတာ်ညံ ့ တာပဲလို ့ စိတ်ထဲမှာ ေတွးလိုက်မိတယ်။ ကျေနာ်က ခပ်ေအးေအးေလသံနဲ ့.. သိတယ်..လို ့ လည်း ေြဖလိုက်ေတာ့ ၊ သူဘယ်မှာေနသလဲ တဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်က တကယ့်ကို တည်ြငိမ်ေအးေဆးတဲ ့ ေလသံနဲ ့.. ေမာင်ေမာင်ြမင့်နဲ ့ကျေနာ် တေန ကုန်အတူရှိေနတာ ဗျ။ မနက်ရှစ်နာရီ ေလာက်က ကျေနာ်ရံုးကို လာတယ်၊ တေနကုန်နီးပါး ေနြပီး ညေန သံုးနာရီ ေလာက်ကမှ သူ ့အိမ်ြပန်သွားတာလို ့..။ ေြဗာင်လိမ်လိုက်ေရာ ဗျာ။ လူလည်ပါဆို ေမာင်ေမာင်ြမင့် အေြကာင်းြပန်ေြဖေတာ ့ ေမာင်ေမာင်ြမင့်ဘက် ဘယ်လှည့် ြကည့်မလဲ ။ ကျေနာ်လှိမ့်လံုးက ေထာက်လှမ်းေရး ကိုယ်ေတာ်ရဲ ့ ဂိုးေပါက်ထဲကို တန်းဝင် သွားေတာ ့တာပဲ ဗျာ။
ကိုေမာင်ေမာင်ြမင့် အိမ်ကို လိုက်ြပေပးပါတဲ ့။ သူက ခပ်ေလာေလာ ကျေနာ်လက်ေမာင်း ကို ကိုင်ြပီး ကားေပါ်တက်ဘို ့ လက်ဟန်ြပလိုက်တယ်။ ကျေနာ်ေပါင်မုန် ့ကားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက် တယ် ။ ထိုင်လို ့ေတာင် ေနရာမကျေသးဘူး။ ကျေနာ့် ေဘးမှာ ဝင်ထိုင်တဲ ့တေယာက်ေသာ ေမာင်က စိတ်ေတာ့ မရှိပါနဲ ့ဗျာ။ ဒါေလး စွတ်လိုက်ပါတဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ေအးေပါ့ဗျာ..။ နက်ြပာေရာင် ေခါင်းစွပ်ေပါ့ ။ အနက်ေရာင်မဟုတ်ဘူး ။ နက်ြပာေရာင် ။ ဇင်ပိတ်စ ခပ်ထူထူနဲ ့ချုပ်ထားတာ ။ ဘယ်ေချာင်ကေန လာခါနီး ဝင်ဆွဲလာသလဲ ေတာ့ မသိဘူးဗျာ။ ေခါင်းစွပ်က ခပ်ညစ်ညစ်နဲ ့ မှိုေစာ်ေတာင် နံေနြပီ ဗျာ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ ။ စွတ်ဆို စွတ်ရံုေပါ့ ။စွပ်ြပီးေတာ့လည်း မြပီး ဘူးဗျာ။ ကျေနာ် ေသချာထိုင်လိုက်ေတာ့မှ ကျေနာ့်အရပ်ြကီး နဲ ့ ထိုင်ေနတာ ကားအြပင်က ထင်းထင်းြကီး ြမင်ေနရတယ် ။ ဒီေတာ့ ခင်ဗျား ေခါင်းငံုထား တဲ ့။ ငံု ့တယ်။ မရဘူး ဗျာ။ ေဘးမှန် ေအာက်ကို မေရာက်ဘူး ။ ဒါနဲ ့ သူက ကိုသက်ခိုင် လှဲြပီးေတာ့ သာအိပ်ေနပါ ဗျာ တဲ ့။ လှဲတယ်ဗျာ။ အိပ်တယ် ဗျာ။ ကားေမာင်းထွက်ေတာ ့ ကျေနာ်လည်း ေကာက်ေကာက် ေကွးေကွးနဲ ့ လှဲလျက်ပါသွားတယ်။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကေတာ ့ ဘယ်လို ပံု
နဲ ့ကျန်ေနခဲ ့ သေလ သလဲ မသိေတာ့ ဘူး ။ ကျေနာ် ့ ဝတ္တရားေတာ ့ ကုန်ေလာက်ြပီ ထင်ပါတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေမာင်ေမာင်ြမင် ့ အိမ်ကိုဘယ်လိုေမာင်းရမယ် ဆိုတာ လှဲေနရင်း လမ်းညွှန်၊ လမ်းညွှန်ရင်း လှဲ နဲ ့ေရာက်သွားေရာ ဆိုပါေတာ ့။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် အိမ်ကို ေရာက်ေတာ ့ သူတို ့ေကာင်စီ လူြကီးကို ရှာေသးတယ်။ ေကာင်စီလူြကီးေရာ ေထာက်လှမ်းေရး နှစ်ေယာက်ပါ ေမာင်ေမာင် ြမင့် အိမ်အတွင်း ထဲ ကို ေနရာအနှံ ့ဝင်ြပီး ပိုက်စိတ်တိုက်ေနတာ ကို အသံေတွ ြကားေနရ တယ် ဗျို ့။ ေမာင်ေမာင်ြမင် ့ အေမ ရဲ ့အသံေတာင် ြကားရေသး။ ဘာတဲ ့..။ ကိုသက်ခိုင် ရံုးဘက်ကို မနက်ရှစ်နာရီေလာက်ကတည်းက ထွက်သွားတာ ခုထိ ြပန်မလာေသးဘူး တဲ ့။
ေမာင်ေမာင်ြမင့် ေရှ ့ကထွက်လာြပီး ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကိုလာရှာေနတာ ဘယ်ေတွ ့မလဲ ဗျ။နာရီဝက်သာသာေလာက် အိမ်ထဲ ေမွှြပီး မေကျမချမ်း အသံေတွ နဲ ့ြပန်ထွက်လာြကတယ် ။ကျေနာ်လည်း ကားထဲမှာ လှဲေနရင်း ရီချင်စိတ် ေပါက်ေနတယ် ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ထံုးစံ အတိုင်းေပါ့ ဗျာ။ ေထာက်လှမ်းေရးက ဖမ်းေခါ်လာတယ် ဆိုေတာ ့ လမ်းကိုေြဖာင့် ေြဖာင့် တန်းတန်း မေမာင်းပဲ ဟိုေကွ ့ ဒီေကွ ့ေမာင်းေနတာ ေပါ ့။ သူတို ့အချင်းချင်း တိုးတိုး လုပ်ေနတာ ကျေနာ် ရိပ်မိေနတယ် ေလ။ ကျေနာ်လည်း မထူးေတာ့ပါဘူး ဆိုြပီး အသက် ေလး မှန်မှန်ရှူြပီး မျက်လံုးမှိတ် ေနလိုက်တာ အိပ်ေပျာ်သွားသဗျာ။
အချိန် ဘယ်ေလာက်ြကာသလဲ ေတာ့ မသိဘူး။ ေဟ့လူ ကိုသက်ခိုင် ထေတာ့ တဲ ့၊ ခင်ဗျား ဗျာ ၊ ဒါအိပ်ေပျာ်ေနရမဲ ့ အချိန်လားဗျတဲ ့။ ကျေနာ်လည်း လူးလဲထြပီး ကားြပင်လည်း ထွက် လိုက်ေရာ ..၊ တေယာက်ေသာ ေမာင်က ကျေနာ်လက်တဖက် ကိုတွဲြပီး အေဆာက်အဦး တခုတည်း ကို ေခါ် သွား သဗျာ။ မျက်ေစ့ကေတာ ့ မြမင်ရဘူးေလ။ ဒါေပမဲ ့ ေအာက်က သမံ သလင်း ကို ေြခေထာက်က သတိြပုမိ၊ေနာက် အေဆာက်အဦး အတွင်းအြပင် အလင်းအေမှာင် ြခားနားချက်ရှိေတာ သိေနတယ်ေလ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အေဆာက်အဦး ထဲမှာ ဟိုေကွ ့ဒီေကွ ့ သံုးေလးေကွ ့ လည်း ေကွ ့ြပီးေရာ အခန်းတခု ထဲ ကိုေရာက်လာေရာ။ ေနာက် ကျေနာ် ့ ေခါင်းက အစွပ်ကို ြဖုတ်ေပးလိုက်တယ်။ ဟာ ။ တခန်း လံုး ေမှာင်အတိ ဖံုးေနပါေရာလား ဗျာ..။
ဟုတ်တယ်ဗျ။ သူတို ့ ကျေနာ် ့ကို အေမှာင်ခန်း တခုထဲမှာ ထားခဲ့ြပီး ထွက်သွားြကြပီ။ တကယ် ့ အေမှာင်ခန်း ဗျာ။ အလင်းေရာင် တစက်မှ မဝင်နိုင်တဲ ့ အြပင် နံရံကိုေတာင် ေဆး အမဲ ေတွ သုတ်ြပီး မဲေမှာင်ေနေအာင် လုပ်ထားတာ ဗျ။မသိဘူးေလ။ ဘာေြကာင့် ဖမ်းလာတဲ ့ လူတေယာက်ကို အေမှာင်ခန်း ထဲ စထည့် ရဆိုတာေတာ ့..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ကျေနာ် အေမှာင်ခန်း ထဲလည်းေရာက်ေရာ ၊ အေမှာင်ထဲမှာ ေတာင်စမ်းေြမာက်စမ်း လုပ်ရင်း အခန်းဘယ်ေလာက်ကျယ်သလဲ ၊ ဘာစက် ေတွများ တပ်ထားသလဲ ေလျှာက်စပ်စုတယ်။ အခန်းက ၁၅ ေပ ၈ ေပ ေလာက်ရှိမယ် ၊ အြမင့် ၉ ေပေလာက်ရှိတယ်။ အရမ်းေမှာင်ေန တယ် ဆိုေပမဲ ့ နည်းနည်းြကာလာေတာ ့ ခပ်ေရးေရး ြမင်နိုင်တာေတွ ရှိတယ်ေလ။ ဝင်လာတဲ ့တံခါးေပါက်နဲ ့ တည့် တည့် အခန်းအဆံုး နံရံအထက် ၈ ေပေလာက် အြမင် ့ မှာ စပီကာေသးေသးတလံုးလို ဟာမျိုးကိုေတွ ့ေနရတယ်။
ခင်ဗျား က ရှုပ်တယ် ေြပာလည်း ခံရံုပဲ ဗျာ။ ကျေနာ် သတိြပန်ဝင်လာေတာ ့ ရင်ထဲမှာ ဒိတ် ကနဲ ြဖစ်သွားတယ်။ ထိတ်ရမှာ ေပါ့ဗျာ။ ကျေနာ့် အိတ်ကပ် ထဲမှာ ေဒါ်လာတသန်း တန်တယ် ဆိုလား။ ၁၈၀၄ ခုနှစ်က အေမရိကန်မှာ ထုတ်တဲ ့ ေရှးေဟာင်း ေငွဒဂင်္ငါး တြပားပါလာတာ ကို အခုမှ သတိရေတာ့ တယ် ဗျာ။ ဒုက္ခေတာ ့ ေရာက်ြကြပီ ထင်ပါရဲ ့ေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ဒီလိုဗျာ..။ ကျေနာ့်မှာ ငယ်ဆရာတေယာက် နာမည်က ဦးြမေမာင်တဲ ့၊ ကျေနာ် အလယ် တန်း ေကျာင်းသားဘဝ က စာသင်ခဲ့တာ ။ နှစ်ေတွ အများြကီး ကွဲေနြပီးေတာ ့ လွန်ခဲ ့ တဲ ့ တနှစ်ေကျာ်ေလာက် ကမှ အဆက်အသွယ်ြပန်ရတာ။ သူက အင်းသား ဗျာ။အင်းသား ဆိုတာ အင်းေလးမှာ ေမွးတာလို ့ ေြပာတာဗျ။
သူက ေကျာင်းဆရာအလုပ်က ထွက်ြပီး ေကျာင်းသံုးစာအုပ်ေတွ ထုတ်ေနတာ။ သူတို ့အင်း ေလးမှာ ေရှးေဟာင်း ပစ္စည်းေတွ ေတာ်ေတာ်များများ ရှိတယ် ဆိုပဲ ။ တေန ့ ကျေနာ် ့ ရံုးခန်း ေရာက်လာြပီး ေရှးေဟာင်း ဒဂင်္ငါး တြပားထုတ်ြပတယ် ။ ထုတ်တဲ ့ ခုနှစ်က ၁၈၀၄ ခုနှစ်။ တဖက်မှာ အမျိုးသမီး တေယာက်ရဲ ့ေခါင်း ၊ ေနာက်တဖက်မှာ လင်းယုန်ငှက်တေကာင် က ြမှားေတွကို ေြခသည်းမှာ ဆုတ်ထားြပီး သံလွင်ခက်ေတွ ရံထားတဲ ့ ပံု။
ဒဂင်္ငါး တခုတည်း ြပရံုနဲ ့ေတာ ့ ဘယ်ေလာက်တန်ပါတယ် ဆိုတာ ယံုပါ့မလား ဗျာ။ ကျေနာ် ့ ဆရာက ဒဂင်္ငါးေရာ ။ ဒဂင်္ငါး ေတွ အေြကာင်း အေသးစိတ်ေဖာ်ြပထားတဲ ့ကတ်တေလာက် စာအုပ်တအုပ် ေရာ ။ ေနာက် အဲဒီ ၁၈၀၄ ခုနှစ် အေမရိကန် ဒဂင်္ငါး ရဲ ့ ေနာက်ဆံုး ေလလံ ပွဲ အေြကာင်း မှတ်တမ်း တင်ထားတဲ ့ ဗွီဒီယို အေခွ တခုပါ ပါတာ ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ြကားြဖတ်ေြပာရရင် ကျေနာ်ေတာင် အင်းေလးဖက်ကို ဆရာနဲ ့လိုက်သွားဘူးတယ်။ မှတ်မှတ် ရရကေတာ ့။ ေဖာင်ေတာ်ဦး ေရာက်ေတာ့ လည်းေသာက် ထားတာပဲ ။ အင်းေလး ေရြပင်ကျယ်ြကီးမှာ ေလှတစီးနဲ ့ ရွာနီးချုပ်စပ်ေတွ ေလျာက်လည်ေတာ ့လည်း ေသာက်ထား တာပဲ။ ကျေနာ် ေရာက်သွားတာ အင်းေလး ဟဲယားရွာမဗျ။ ဆရာ ဦးြမေမာင် ဇာတိေလ။ ခင်ဗျားကို ဗဟုသုတ အေနနဲ ့ေြပာရဦးမယ် ။ အရက်ေသာက်ြပီး အင်းေလး ေရြပင် ေလှေပါ်မှာ အိပ်ေနရင် ဖျားတတ် သတဲ ့ဗျ။
ေရေပါ်မှာ ခရမ်းချည်သီးလို စိုက်ခင်းတင် မကဘူး ေဘာလံုးကန်တဲ ့ကွင်းေရာ ၊ ေဘာလီေဘာ ရိုက်တဲ ့ကွင်းေရာ ရှိတယ်။ ဆရာအမ အိမ်ကေန အင်းေလး အရက်ဆိုင် သွားရင် ေဘာလီေဘာကွင်းကို ြဖတ်ြဖတ်သွားရလို ့ တအံ့တဩနဲ ့မှတ်မိေနတာ ဗျ။တအိမ်နဲ ့ တအိမ် ြခံဝင်းတဝင်းနဲ ့တဝင်း ဆက်ထားတာက ေရေပါ်မှာ လုပ်ထားတဲ ့ ေြမလမ်းေလး ေတွ နဲ ့ဗျာ။ေနာက် သံုးဆယ့်ေြခာက်ေကာင် ဆိုတာလည်း စပ်စုခဲ ့ေသးတယ်။ ကျေနာ် နားလည်သေလာက် ေတာ ့ ဖွင့်မဲ ့ အေကာင်ကို မနက်ပိုင်းမှာ အိတ်ထဲထည့် ြပီး အိမ်ေခါင်မှာ ဆွဲထားတာ။ ေနာက် ကဗျာလိုလို ၊တေဘာင်လိုလို စာချိုးေလးနဲ ့အတိတ် စိမ်း ေပးတယ်။ ဒါကို လူေတွက မှန်းဆြပီး ထိုးြကတာ ။ ေသချာေတာ ့သေဘာမေပါက်ဘူး။ ကျေနာ် နားလည်သေလာက်
ေတာ ့လူလိမ်ေတွ ပါရင် ကစားလို ့ ေကာင်းတဲ ့ အလုပ်မဟုတ်ဘူး ထင်တာပဲ ။ ဟုတ်တယ်ေလ။ ထုတ်တန်းမှာ ဆွဲထားတာ အချိန်မေရွး ချြပီး ြပင်
လို ့မရ ဘူးလား ေတွးမိလို ့..။
ေနဦးဗျ။ ကျေနာ်မူးမူးနဲ ့ ဘီလူးေချာင်းအတိုင်း ဆန်တက်သွားဘူးတယ်။ ခပ်တိမ်တိမ် ခပ်ကျဉ်းကျဉ်း ေချာင်းေလးပါ ဗျာ။ တချို ့ေနရာေတွ ဆို ေလှ အေသး စားေတာင် ေြမြကီး နဲ ့ မလွတ်လို ့ ေလှကို လူက ဆင်းဆင်းတွန်းေနရေသးတယ်။
ေချာင်းတဖက် တဖက်မှာ ြခံေတွချည်းပဲ ဗျာ။ လိေမ္မာ်ြခံေတွ ကျွဲေကာြခံေတွ ၊ အြပန်ေတာင် ဆရာအသိ ကျွဲေကာြခံတြခံထဲ ဝင်ြပီး ေရွှလိေမ္မာ်တပုလင်း ချခဲ့ ေသးတယ်..။ ြကိုက်တယ်ေလ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ေချာင်းအထက်ကို ေလးနာရီ ခရီးေလာက် ေတာ်ေတာ်ေဝးေဝး သွားလိုက်ေတာ့ ေဈးေန ့ လို ေဈးေရာင်းေနတဲ ့ေနရာတခု ကိုေရာက်တယ် ၊ နံမည်
ေတာ ့မမှတ်မိဘူး ေတာ်ေတာ် ေခါင်တဲ့ ေနရာ ဗျ။ ေတာင်ရိုးေပါ်မှာ ေနတဲ ့ လူေတွ ဆင်းလာြပီး ေရာင်းြကဝယ်ြကတာ။
ထူးထူးဆန်းဆန်း ဗျ။ အဲဒီေဈးေန ့မှာ ထမင်းေရာင်းတာ ပိသာချိန်နဲ ့..။တပိသာ နှစ်ရာ ေလာက်ရှိမယ် ။ ထမင်းဝယ်ရင် ပဲဟင်းခပ်ညိုညို အလကား ေပးတယ် ဗျာ။ ကျေနာ် က မိုးလင်း ေလှေပါ်ေရာက်ကတည်းက ေသာက်ထားေတာ ့ ဗိုက်ထဲ ဟာတာတာ ရှိတာနဲ ့ ပဲဟင်းနဲ ့ထမင်းကို နယ်ြပီး တလုပ် ေလွှးလိုက်တာ ..။ ဟာ..။ ခါးလိုက်တာ ဗျာ။ ဘယ်လိုေြကာင် ့ ပဲဟင်းအခါး ြကီးကို အများြကိုက်ေနြကသလဲေတာ ့ ကျေနာ်လည်း အခုထိ မသိဘူး။ ဆရာ ေြပာတာေတာ ့အဲဒါ ရိုးရာ အစားအစာ ဆိုပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက် ေဈးနဲ ့မလှမ်းမကမ်း မှာ ဉာဏ်ေတာ် ခပ်ြမင့်ြမင့်နဲ ့ ေစတီေတာ်တဆူရှိတယ် ။ ဉာဏ်ေတာ်က ေပတရာေကျာ်ေလာက်ကို ရှိနိုင်တယ် ဗျ။ ကျေနာ် ေလှခါးအတိုင်း တက်သွားေသးတယ်။ ဆရာ ေြပာေတာ ့ မင်းတုန်းမင်းြကီး ေကာင်းမှုတဲ ့။ ဘယ်နှယ် ့ ဒီေလာက် ေချာင်ကျတဲ ့ ေနရာမှာ ဒီေလာက် ဘုရားအြကီးြကီး ဘယ်လိုလုပ် လာတည်ထားသလဲ ေတာင်ေတွးမိေသးဗျာ။
အမယ်.. ။ ဘုရားရဲ ့ပရဝုဏ်ကို ကာထားတဲ ့ တံတိုင်းမှာ ဗိုလ်မှူးြကီး သူရေကျာ်စွာ ေကာင်းမှုတဲ ့၊ ေအးေလ ။ အေရးအခင်းတုန်းက စစ်ကိုင်းမှာ ဆန္ဒြပ
တဲ ့ ြပည်သူေတွကို ရာနဲ ့ချီြပီး ေသေအာင် ရက်ရက်စက်စက် ပစ်ခတ်ဖို ့အမိန် ့ေပးခဲ့တဲ ့ သူရေကျာ်စွာ ေပါ ့။
ဟုတ်ပါတယ်..။ အဲဒီရက်စက်မှုေြကာင့် သဲကုန်း ဆရာေတာ် ဦးဉာဏိဿရ က ရာေဇာ ဝါဒ ဆိုြပီး မင်းကျင့်တရား ဆယ်ပါးအေြကာင်း ေဟာြဖစ်တာ
ေပါ ့။ဒါနဲ ့စကားမစပ် ေရွှကျင်ေကျာက်ြကီးဖက် ကျေနာ်ေရာက်တုန်းကေတာင် ေစတီတဆူထီးတင်တာ ။ မဟာရံတံတိုင်း ကာတာေတွ ကျေနာ် ဝင် လှုခဲ့ေသးတယ်။ ေကျာက်ြကီးေရာက်ရင် အြကီးဆံုး ေရှးေဟာင်းဘုရားရဲ ့ မဟာရံတံတိုင်းမှာ ဦးသက်ခိုင် မိသားစု ေကာင်းမှုဆိုြပီး စာတမ်းထိုးတာ
ေတွ ့လိမ့်မယ်။ အဲဒါ ကျေနာ့် အလှူပဲ ။ ဘာလို ့လှူသလဲ ဟုတ်လား ။ တိုင်းမှူးက ကိုသက်ခိုင်လည်း တခန်းလှူအံုး ဆိုလို ့။
အဲဒီ ေဈးထဲမှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ကေန ေရွှထည်ေတွ အထိေရာင်းတယ် ေလ။ ဆိုင်ခန်းေတာ ့သီးြခားမရှိဘူး။ ပါလာတဲ ့ မိုးကာဖျင်ကာစကို ေြမြကီး ေပါ် ချခင်းလိုက်ရင် ဆိုင် ြဖစ်ေရာ ။ အင်ရွက်ေတွနဲ ့ေတာ ့ အမိုးမိုးထားတာေပါ ့ ဗျ။ ခင်ဗျားကလည်း ကပ်တီးကပ်ဖဲ ့ အမိုးမရှိပဲေတာ ့ ဘယ်ေနမလဲ ..။ ကျေနာ်လိုက်လာတဲ ့ ေလှက အဲဒီေဈးမှာ ေရွှထည်လာ ေရာင်းတဲ ့ ဆရာဦးြမေမာင် တူ ရဲ ့ေလှေလဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


အေရးထဲ ခင်ဗျားက ဒဂင်္ငါးအေြကာင်း စိတ်ေရာက်ေနြပန်ပါ ြပီ။ အဲဒီ ဒဂင်္ငါးအေြကာင်းက ေြပာရ ရင် အရှည်ြကီး ဗျ..။အစစ်ဟုတ်မဟုတ် ခွဲတဲ ့ အချက် ေတွေတာင် နှစ်ဆယ်နီးပါးေလာက် ရှိ တယ်။ UNITED STATE OF AMERICA , IN GOD WE TRUST , ONE DOLLAR , ဆိုတဲ ့ စာတန်း ေတွက ဘယ်လို၊ ြကယ်ေတွ ကဘယ်ပံု။ အမျိုးသမီး ေခါင်း က ဆံပင် ဒီဇိုင်း က အတုအစစ် ဘယ်လိုကွဲတယ်။ သံလွင်ခက်က တမျိုး ၊ ေတာ်ေတာ့် ကို ရှုပ်ရှုပ်ေထွးေထွး ခက်ခက်ခဲခဲ ခွဲရမဲ ့ အလုပ်ပါဗျာ။ ေအးေလ...။ ဒါေြကာင့် ကျေနာ်ဆီေရာက်လာတာေပါ ့။
တကယ်တမ်း စစ်မစစ်ေတာ ့မသိဘူး ။ ထိတ်ထိတ်ြကဲ သူေဌးေတွ တေယာက်နှစ်ေယာက် ြပြကည့်ေတာ ့ သူတို ့ လည်း ေတာ်ေတာ် စိတ်ဝင်စားြက တယ်။ ကျေနာ်ကေတာ ့ အေြဖမှန် ထွက်ေအာင် ေရှးေဟာင်းသုေတသန က ကျွမ်းကျင်သူတေယာက်ေယာက်နဲ ့ ချိတ်ြပီး စစ်ေဆးဘို ့လုပ်ေန တုန်း ၊ တခု အံ့ဩဖို ့ ေကာင်းတာက အဲဒီ ဒဂင်္ငါးြပားကို လက်ညှိုးနဲ ့ လက်မြကား မှာ ထားြပီး ပါးစပ်နဲ ့မှုတ်လိုက် ။ ေနာက်နားနားမှာ ကပ်ြပီး နားေထာင်ရင် လိုဏ်သံြကားတယ် ဗျ။ ေတာ်ေတာ်ကို သိသာတာ ။ေထာက်လှမ်းေရး က လာေခါ်ေတာ့ ကျေနာ် ့ အိတ်ကပ်ထဲ ပါလာတာ ပဲဗျာ။ ဒီလို ပဲဗျာ့ ။ ကျေနာ် ့ အကျင့်က တြခားလူေတွ သိပ်ဂရုစိုက်ေနတာ ကို ကျေနာ် က သိပ်အေလးမထားတတ်ဘူး ။ ေကာင်းတဲ ့အကျင့်ေတာ ့မဟုတ် ေလာက် ဘူး ။ အခု ြကည့်ေလ။ ဒီေလာက်တန်ဖိုး ရှိပါတယ် ဆိုတဲ ့ ပစ္စည်းက ကျေနာ် ့ အိတ်ကပ်ထဲ က ေန ေထာက်လှမ်းေရးကေတွ ့သွားရင် ြပဿနာ ပို ရှုပ်ြပီ ေပါ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ကံဆိုးရင် ကျေနာ် ့ ဆရာေတာင် အေဖာ်ပါလာအံုးေတာ ့မယ်။ အမှန်က ကျေနာ် ့ကို ေခါ်လာတဲ ့ ေမာင်ေတွက ငတံုးေတွ မို ့ဗျ။ တကယ်လည် တဲ့ ေကာင်ဆို ကျေနာ့် ကို အေမှာင်ခန်း ထဲ မသွင်းခင် တကိုယ်လံုး ပိုက်စိ်တ်တိုက်ရမှာ..။
ကျေနာ်လည်း ေခါင်းေအးေအးနဲ ့ အြကံထုတ်လိုက်တယ်။ ရြပီ..။ ကျေနာ် စီးလာတဲ ့ ေြခညှပ် သားေရ ဖိနပ် ြမမာလာ အသစ်ြကီးရဲ ့ ေအာက်ခံ သားေရကို အစ မရရေအာင် ရှာြပီး အသာေလး ခွာတယ် ၊ အများြကီး ခွာလို ့မရဘူး ေလ။ ဒဂင်္ငါးတြပားစာ သာသာေပါ ့။ြပီးေတာ ့ အဲဒီ ေအာက်ခံသား ေရနဲ ့ အေပါ်သားေရြကားကို ဒဂင်္ငါးြပား ကို ညှပ်ေနေအာင် ေသချာထိုးထည့် လိုက်တယ်။ကံြကီးပါေပ ့ဗျာ။။
ကျေနာ် ့လွတ်တဲ ့ အထိ အဲဒီ ဒဂင်္ငါးြပားဟာ အြပင်ကို ြပန်ပါလာသဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေမာင်ေမာင်ြမင့်ကို မျက်နှာေြပာင်ေြပာင်နဲ ့ေြဗာင်လိမ်ြပီး ချန်ထားခဲ့တဲ ့ ကိစ္စလား ။
ပထမ နှစ်ရက် ကျေနာ် ့ကို စစ်ေဆးေနတဲ ့ အထိ ဘာြပဿနာ မှ မရှိေပမဲ ့ ေနာက် သံုးရက် ေြမာက်မှာ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကို ဖမ်းမိေတာ ့ ကျေနာ် ေဂျာက်ကျေတာ ့ တာပဲ ။
သံုးရက်ေြမာက် မနက်မှာ ကျေနာ် ့ကို တိုက်ပိတ်ထားတဲ ့ အခန်းထဲ ကေန အေပါက်ကျဉ်းကျဉ်းေလးထဲ က ေချာင်းြကည့်လိုက်ေတာ ့ ေခါင်းကို နက်ြပာေရာင် စွပ်ထား တဲ ့ေမာင်တေယာက်ကို ေတွ ့တာနဲ ့ေသချာေအာင် စပ်စုလိုက်တာ ..။ ဟာ..။ အဲဒါ ေမာင်ေမာင်ြမင့်ပါ ပဲဗျာ ။ ေသချာတာ ေပါ ့။ ကျေနာ့်ေတာ ့ ေခါင်းထဲမှာ ချာချာလည်သွား ေတာ့ တာပဲ ဗျို ့။ ကွိုင်ကေတာ ့တက်ြပီ ဗျာ။ ေအးေလ။ ေမာင်ေမာင်ြမင့်ကို ကျေနာ်ထားခဲ ့ တယ် ။ ေနာက်ေမာင်ေမာင်ြမင့်နဲ ့ ကျေနာ် လုပ်ခဲ့သမျှ ကိစ္စေတွကို ကျေနာ် အားလံုး မလိမ့် တပါတ်လုပ်ထားတာေလ။
မြကာပါဘူး ဗျာ။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ကို သွားဆွဲတဲ ့ေမာင်က ကျေနာ်ကို ဆွဲခဲ ့တဲ ့ေမာင်ပဲ ဆို ေတာ ့ ကျေနာ် ့ကို ထည့်ထားတဲ ့ အခန်း ေရှ ့ကို ေမာြကီးပန်းြကီး ေရာက်လာြပီး သံဇကာ ေပါက်ေသးေသးေလးကေန ကိုသက်ခိုင်..။ ေမာင်ေမာင်ြမင့်ကို ကျေနာ်တို ့မိလာြပီ.။
ခင်ဗျား ေတာ်ေတာ့်ကို လည်တဲ ့လူပဲ ဗျာ။ ကျေနာ်တို ့ကိုေတာင် တပါတ်ရိုက်တယ်။ တပ်မှူး သိရင်ေတာ ့ ကျေနာ် အလုပ်ြပုတ်ေပါက်တဲ ့။ ခင်ဗျား သတိ ြကပ်ြကပ် ထားပါ တဲ ့... ။ ကဲ ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


စစ်ပံုေဆးပံုေလး အေသးစိတ်ေြပာြပမှ ြပည့်စံုပါလိမ့် မယ်ဗျာ..။
အေမှာင်ခန်းထဲကို ထည့်ထားြပီး ကျေနာ်လည်း ဒဂင်္ငါးြပားကို ဖိနပ်ေအာက်ထိုးသွင်းြပီးေရာ ကိုယ်ေတာ်နှစ်ေယာက် ေရာက်လာြပီး ကျေနာ် ့ကို ြပန်ထုတ်သွားြကတယ်။ေခါင်းစွပ် ေတာ ့ မစွပ်ေတာ ့ဘူး ဗျာ။ အခန်းတခုထဲကိုေရာက်ေတာ ့ ကုလားထိုင်တလံုးမှာ ထိ်ုင်ခိုင်းတယ်။ ကျေနာ်တို ့ေခတ်က မဂင်္ငလာေဆာင်ေတွမှာ သံုးတဲ့ သစ်သားေခါက်ကုလားထိုင်မျိုး ပါဗျာ။
အခန်းက စစ်ဘို ့ေဆးဘို ့သီးသန် ့လုပ်ထားတဲ ့အခန်း ဗျ။ ဘာမှ ရံုးသံုးပစ္စည်း မရှိဘူး ။ စာပွဲေသးေသး တလံုးနဲ ့ ကုလားထိုင် သူတလံုး ကိုယ်တလံုး ။
သူ ့ကုလားထိုင်က ကျေနာ် လို မဟုတ်ဘူး။ လက်တန်းနဲ ့လက်တင်နဲ ့.။
ဘာမှေတာင် မေမးရေသးဘူး ဗျာ။ ဘယ်ကေရာက်လာမှန်း မသိတဲ့ ေမာင်တေကာင်က ကျေနာ့် ေရှ ့က စားပွဲကို လက်ဝါးနဲ ့ ဝုန်းကနဲ ့ခပ်ြပင်းြပင်း ရိုက်လိုက်တယ် .. ။ြပီးေတာ ့ ေြပာေသးတယ် ။ ေကာင်းေကာင်းေမးတာကို ေကာင်းေကာင်းေြဖ..တဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ရုတ်တရက်ေတာ ့လန် ့သွားတာ အမှန်ပဲ ။ ေနာက် ချက်ချင်းေဒါကန်သွားတယ်။ သက်ခိုင် ဗျာ ။ ဒင်နဲ ့ဒိတ် ဆိုတဲ ့လူမိုက်ေတွ ြကားမှာ ြကီးလာတာ ။ ဟိုဒင်းကို ဟိုဒင်းနဲ ့ လာေြခာက် သလိုြဖစ်ေနလို ့။။ကျေနာ့်ကို စစ်မဲ ့ေမာင်က လုပ်ေသးတယ် ။ အဲဒီလူက ခါးပတ်နက်တဲ ့။ေအးေပါ့ဗျာ ။ ခါးပတ်နက်
နဲ ့ေြခာက်ေတာ့လည်းေြဖလိုက်ရတာေပါ ့။ ေြဖလိုက်တာမှ အေရးြကီးတဲ ့ေနရာေတွ မှာ ေယာင်ဝါးနဲ ့အမှားြကီးပဲ။
ဒါလည်း ကျေနာ် ့ အကျင့်ဗျ။ ကျေနာ်က ြခိမ်းလားေြခာက်လား။ မင်းဘာလဲ ငါဘာလဲ လုပ် တဲ့ေကာင်ေတွကို ြဖိုရမှ အရသာ ရှိတယ် ထင်တဲ့ေကာင်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ကျေနာ့်မျက်နှာ ေရှ ့မှာ ဓာတ်ပံုရိုက်တဲ ့အခန်းေတွထဲက အားေကာင်းေကာင်းမီးဆလိုက် တလံုး ထိုးထားြပီး စ စစ်ေတာ ့တာပဲ ဗျို ့။။ကျေနာ် ့ကို စစ်
တဲ ့အဖွဲ ့ေခါင်းေဆာင် နံမည် က စိုးသန်းတဲ ့။ တပ်ံြကပ်ြကီး အဆင့်။ ကျေနာ်ကို လာဖမ်းတဲ ့ ေမာင်ပဲ ေလ..။
နံမည်.. ။ သက်ခိ်ုင် ..။ တြခားနံမည်ရှိေသးလား ။ အေဖနံမည်ေြပာ ဆိုတာေတွနဲ ့ ည ရှစ်နာရီေလာက် က စလိုက်တာ မနက်ေြခာက်နာရီထိုးေရာ။ အဲဒီေတာ ့ခဏအိပ်ဆိုြပီး စစ်တဲ ့ေမာင်က ထွက်သွားတယ်။ ေနာက်ေြခာက်နာရီခွဲေတာ ့ေနာက်တေယာက် ေရာက်လာတယ်။ ထေတာ ့တဲ့ ။မျက်နှာသစ်လိုက်တဲ ့။ ဒန်ခွက်ခပ် ြကီးြကီးနဲ ့ေရတခွက် လာချေပးတယ်။ မျက်နှာေတာင် သစ်မြပီးေသးဘူး ။ ဗိုလ်မှူးြကီး စိန်ြမအေြကာင်း ဆက်ြက ရေအာင်တဲ ့။ ဆက်လိုက်တာ ညေန ေလးနာရီထိုးြပန်ေရာ။ထမင်းချိန်ေတာ ့ထမင်းပန်းကန် လာလာချြပီး စားရင်းနဲ ့ေြဖပါလုပ်တယ် ဗျ။ ဘယ်စား နိုင် မလဲ ဗျာ။ စားချင်စိတ်လည်း မရှိဘူး ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သူတို ့သာ လူလဲတာ ကျေနာ်က တေယာက်တည်း ဒိုင်ခံ။ ေနာက်ေန ့ေလးနာရီမှာ စစ်တာ ခဏရပ်ြပီး သူတို ့အြပင်ထွက်သွားတယ်။ ခဏေတာ့ အိပ်လိုက်ဦးမယ် လုပ်ခါရှိေသး ။ မရှင်း တာရှိလို ့ ထပါဦး တဲ ့။ ကျေနာ်သိလိုက်ပါြပီ..။ ကျေနာ့်ကို တမင် ညှင်းေနတယ် ဆိုတာကို ေပါ ့။ ေနာက်ညလည်း မအိပ်ရဘူး ဗျာ။ မှတ်မှတ်ထင်ထင် ေြပာရရင် စုစုေပါင်း မနားတမ်း နာရီငါးဆယ်ေကျာ်ေလာက် ရှိမယ်။ ြကာေတာ ့မခံနိုင်ဘူး ဗျ။
ေန ့လားညလား သိပ်မကွဲ ေတာ ့ဘူး ။ စိတ်ကလည်း မရှည်ချင်ေတာ ့ဘူး။
ေအးေလ..။ ကျေနာ် အိပ်ချုင်စိတ်ေြကာင့် ေရှ ့ကိုငိုက်ငိုက်ကျေတာ ့ စားပွဲနဲ ့နဖူးနဲ ့ ခဏခဏ ရိုက်မိေနေတာ ့ ကျေနာ် နဖူးတခုလံုး ကျိန်းေနြပီ။ မျက်နှာသစ်တဲ ့ေရခွက်ထဲ ကို လှမ်းြကည့်လိုက်ေတာ ့ ကျေနာ် ့နဖူးတခုလံုး သေြပသီးမှည့်ေရာင်ေပါက်ေနြပီ ..။
ကျေနာ်လည်းေမးသမျှကို လှိမ့်နိုင်သေလာက် လှိမ့်တာပဲ ။ ေထာင်စကားနဲ ့ေြပာရရင် ရိုက် ေတာ့ရိုက်တယ် မမှတ်မိေပါ ့။
တခု ကျေနာ် ့ဘက်က အားသာေနတာက ဗိုလ်မှူးြကီး စိန်ြမ တို ့ရှိေနတဲ ့ေမာ်လြမိုင်ကို ကျေနာ်လိုက်သွားတာ မဟုတ်ဘူး။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် လိုက်သွား တာ ဆိုေတာ ့ေမာင်ေမာင််ြမင် ့ ကိုမမိပဲ ဘယ်လို မှ သူတို ့အမှန်အတိုင်း မသိနိုင်ဘူး။ ဒါေြကာင့် ကျေနာ် ပါတ်တာလှိမ့်တာကို သူတို ့ခံ ေနရ တာ ။ ထို
ေန ့က ကျေနာ် လိုက်ပါ မသွားပါ..။ မုတ်ဆိတ် လက်ဖက်ရည် ဆိုင်တွင် ဆံုခဲ့သူများမှာ ငါးဦးခန် ့ရှိမည် ထင်ပါသည်..။နာမည်များေတာ ့မ မှတ်မိပါ..။
ေန ့စွဲ အတိအကျ ကို မမှတ်မိေတာ ့ပါ ..။လူြမင်လျှင်မှတ်မိပါသည်..။ ေတာခိုသွားသူများ ယခုဘယ်ေရာက် ေနသည်ကို မသိပါ..။ စသည်ြဖင်ေပါ့ ဗျာ။ အားလံုး ဂျက်စီဂျိန်း အေြဖေတွ ချည်း ဆိုပါေတာ ့။ေမာင်ေမာင်ြမင် ့အတွက် ကျေနာ်မပူဘူးေလ။ ေဘးလွတ်ေအာင် ကျေနာ် လုပ် ေပးထားခဲ ့ြပီ။
သူ ့အစီအစဉ်နဲ ့သူ ေရွှေသွးတို ့ေနာက် လိုက် သွားရံုပဲ ေပါ ့။
ကျေနာ် စိတ်မရှည် နိုင်လို ့ခင်ဗျား တို ့ေရးချင်တာသာ ေရးေတာ ့ဗျာလို ့ နှစ်ခါေလာက် ြပန် တွန်းလိုက်ေသးတယ် ဗျာ။ ဒါလည်း ေနာက်ပိုင်း ြပဿနာ တက်ြပန်တာပဲ ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


နာရီငါးဆယ်ေကျာ်ေလာက်လည်း စစ်ြပီးေရာ စစ်ေဆးချက် စာရွက်ေပါင်း ရှစ်ဆယ်ေကျာ် ရှိသွားတယ်။ သိတယ်ေလ။ တရွက်ချင်းထိပ်မှာ နံပါတ်စဉ်ေတွ တပ်ထားလို ့..။
ကျေနာ့်ကို မျက်နှာဖံုးြပန်စွပ်ြပီး အလံုပိတ် အခန်းတခု ထဲကို ပို ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲ မသွင်းခင် ကိုစိုးသန်းက ကျေနာ့်ကို တိုးတိုးေလး ေမးတယ်။ ခင်ဗျားအခု ဘယ်ေရာက်ေန သလဲ ဆိုတာ သိလားတဲ့ ။ ကျေနာ်က သိတယ် လို ့လည်း ေြဖလိုက်ေတာ့..။ ဘယ်ေနရာ လဲ တဲ ့။ မဂင်္ငလာဒံု ေထာက်လှမ်း ေရးတပ် လို ့လည်း ြပန်ေြဖေရာ..။ ဟ..။ ကိုသက်ခိုင် ဘယ်လိုသိတာလဲ တဲ ့မျက်ကလဲ ဆန်ြပာလုပ်ပါေရာ ။။
ခင်ဗျားဗျာ .. ။အခု ခင်ဗျား ြပန်ေခါ်လာတုန်း ကျေနာ် မျက်နှာဖံုးစွပ်ထဲက ေချာင်းြကည့်ေတာ့ အြဖူအနီ ြကားေဆးသုတ်ထားတဲ ့ တိုင်ကီေတွ တင်ထား တဲ့ ေရစင်အြမင့်ြကီး ေတွေတွ ့ တယ်။ စစ်ေနတဲ ့ ေန ့ေတွ ညေတွ ေလယာဉ်ပျံ ဆင်းသံတက်သံေတွ ြကားရတယ် ။ ဒါ မဂင်္ငလာဒံု မဟုတ်လို ့ ဘယ်ေနရာ ြဖစ်ရမလဲ လုပ်လိုက်ေရာ ဗျာ။
သူ ကခပ်ညစ်ညစ် အသံနဲ ့ ခင်ဗျားသိလည်း မတတ်နိုင်ဘူး ဗျာ။ ဒါေပမဲ ့ ခင်ဗျားသိတယ် ဆိုတာ တပ်မှူး မသိပါေစနဲ ့တဲ ့။ အခန်းထဲ သွင်းလိုက်ေရာ ဗျ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ့် ကိုချုပ်ထားတဲ ့ အခန်းဟာ စံနစ်တကျ ေဆာက်ထားတဲ ့ အကျဉ်းခန်း မဟုတ်ဘူး ဗျာ။ လက်နက်တိုက် တြခမ်းကို အခန်းနှစ်ခန်း ဖွဲ ့ြပီး အချုပ်ခန်း လို ြဖစ်ကတတ် ဆန်း လုပ်ထားတာ ။ ေပေလးဆယ်ေကျာ်ေလာက် အေဆာက်အဦးဟာ အလယ်ေခါင်တည့် တည့်မှာ လမ်းရှိတယ်။ ေဘးတဖက်တချက်မှာ အခန်းနှစ်ခန်း စီ စုစုေပါင်း ေလးခန်း ရှိ တယ်။ညာဖက် က နှစ်ခန်း က အချုပ်ခန်း ။ ဘယ်ဖက်မှာက လက်နက်ေတွ သိမ်းထား တာ။ ြဖစ်ကတတ်ဆန်းလို ့ေြပာရတာက တချို ့ြပူတင်းေပါက်ေတွ ကို အထပ်သား အေဟာင်းေတွ ကတ္တူစက္ကူချပ်ေတွ နဲ ့ ကာထားတာကို ေြပာတာ။ ဂျီသရီး ကိုင်ြပီး ေန ့ေရာ ညေရာ ေစာင့်ေနတဲ့ အေစာင့်စစ်သား သံုးေယာက်အြမဲ ရှိတယ်။ သူတို ့က လက်နက်တိုက် ကိုလည်း ေစာင့် ကျေနာ်တို ့ကို လည်း ေစာင့် ။ တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ြပတ် လုပ်ထားတာ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အခု မဂင်္ငလာဒံုေထာက်လှမ်းေရး အကူတပ် ကိုဝင်လာရင် အဝင်ဝကေန ဓာတ်တိုင်ေလး ငါး တိုင်ေလာက် အကွာ၊ ညာဖက်မှာ ရှိတဲ ့အေဆာက်အဦးပဲ ။
ဒီေနရာကို ဘာလို ့ တိတိကျကျေြပာနိုင်သလဲ ဟုတ်လား။ ကျေနာ် ေနာက်တေခါက် ေရာက် ေသးတယ်ေလ။ ဘယ်ကလာ။ အချုပ်ထပ်ကျရမှာလည်း ။ ဝ အမျိုးသားများ ဖွံ ့ြဖိုးတိုးတက် ေရး အဖွဲ ့ရဲ ့ ရန်ကုန်တိုင်း စီးပွားေရး တာဝန်ခံ အြဖစ် ဦးသက်ခိုင် အားအသိအမှတ်ြပုပါ သည် ။ ပံု သန်းြကိုင် ..။(ဗိုလ်မှူး) တပ်မှူး..။တပ်မေတာ် ေထာက်လှမ်းေရး အကူတပ် ...။ဆိုတဲ ့ ေထာက်ခံချက်ကို လာထုတ်တာ။ ကျေနာ့်ကို သူတို ့ဧည့်သည်ေဟာင်းြကီး မှန်းမသိြကေတာ့ ဘူးေလ။ တပ်မှူး ကလည်း ေနာက်တေယာက် ေြပာင်းသွားြပီကိုး။ အံ့ဩသွားလား။ ဟုတ်ပါတယ်။ ဝ လွတ်ေြမာက်ေရး တပ်မေတာ် က ေပါက်ယူချန်း တို ့အဖွဲ ့ ေပါ ့။ ဒီအေြကာင်း ေြပာရင် နည်းနည်းရှည်မယ် ။ ေနာက်များ ြကံုမှ ေြပာြကစို ့။ ေပါက်ယူချန်း ရဲ ့ ညာလက်ရံုး ဦးေကျာက်အိုက်နပ်က ကျေနာ်နဲ ့ဘယ်လို ခင်မင်သွားတယ် ဆိုတဲ ့ အေြကာင်း ေပါ ့။ အခုေတာ ့ ငရဲခန်းေလးပဲ ဆက်လိုက်ြကအံုးစို ့ ..။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အခန်းထဲ ေရာက်ေတာ ့ ဖျာတချပ်ေစာင်တထည် ေတွ ့တယ်။ ေရေသာက်ချင် ရင် အြပင်က ခပ်ေပးမယ်တဲ ့ ေသနတ်ကိုင်ထားတဲ ့ ေမာင်က ခပ်တင်း တင်း ေြပာတယ်။အခန်းက ဆယ့်နှစ်ေပပါတ်လည်ေလာက်ရှိတယ် ဗျ ။
ကျေနာ် ့ကို ထည့်ြပီး မြကာပါဘူး ။ ေဘးခန်းက အသံြကားတယ် ။ ေသာြကာထွက်မယ်တဲ ့။ ေသာြကာ အြပင်ထွက်မယ်တဲ ့။ ေအာ်..။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် ေဘာ်ဒါ ေသာြကာ က ကျေနာ် ့ အခန်းနဲ ့ကပ်လျက် အခန်းမှာ ေရာက်ေနတာကိုး ။ ကိုရန်ဝင်း လည်း ေရာက်ေလာက်ြပီ ေပါ ့ ။ ေအးေလ ။ တပ်ြကပ်ြကီး စိုးသန်း ကျေနာ့်ကို စစ်ေနတုန်း မှာ ကိုရန်ဝင်းေြပာေတာ ့ ဘယ် လို ဘာညာ ထည့်ေြပာတာကိုး ၊ ကျေနာ် ရိပ်မိတာ မထူးဆန်းပါဘူး ဗျ ။
အခန်းထဲကို ကျေနာ် ေရာက်ေတာ ့ မနက်ခုနှစ်နာရီေလာက် အိပ်မေပျာ်ေသးလို ့ အြပင်ဖက် ကို ကျေနာ် ေချာင်းြကည့်လိုက်တာ ေမာင်ေမာင်ြမင့်ကို
ေတွ ့တာေပါ ့။
ြပဿနာ ကေတာ ့ စ တက်ေနပါြပီ ဗျာ..။
ခင်ဗျားတို ့ေရးချင်သလို သာေရးေတာ ့ ဗျာလို ့ေြပာမိတဲ ့ စနက်ေပါ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
တိုက်ထဲ စပိတ်တဲ ့ေန ့ ညေန ေလးနာရီေလာက်မှာ ကျေနာ် ့ကို မျက်နှာဖံုးစွပ်ြပီး လာေခါ် ြပန်တယ်။ ငါးမီးနစ် ေကျာ်ေကျာ်ေလာက် ေလျှာက်မိေတာ့ အရာရှိ ရံုးခန်း တခု ထဲကို ေရာက်သွား တယ်။ ကျေနာ် ေရာက်စက အရာရှိ ေရာက်မလားေသးဘူး ။ တေအာင့်ြကာ မှ အင်ဒိုနီးရှား ပါတိတ် ဟာေဝယံ ရှပ်အကျီ နဲ ့ ဆရာ ကေရာက်ချလာတယ်။သူ ့အသက်က ရှိလှ ရင် သံုးဆယ့် တစ်၊ သံုးဆယ့်နှစ် ေပါ့ ။
ကျေနာ် ဗိုလ်မှူးသန်းထွန်း ပါတဲ ့..။ ဟုတ်ကဲ ့ ကျေနာ် သက်ခိုင်ပါ ေပါ့ဗျာ..။
ေအးေပါ့ ဗျ။ ေနာက်ပိုင်း ေထာက်လှမ်းေရးမှာ ဗိုလ်မှူးချုပ်အထိ ြဖစ်လာြပီး ကမ္ဘာ ေပါ်မှာ လူေတွ ြမန်မာြပည် က စြဖစ်တယ် ဆိုတာမျိုး ရုပ်ြကွင်း ပရိုင်းမိတ်ေတွ တူးေဖာ် မှတ် တမ်း တင် တဲ ့ဖက်မှာ လူတွင်ကျယ် ြဖစ် လာတဲ ့ေမာင်ေပါ ့..။
သူက ကျေနာ် ထွက်ချက် အရှည်ြကီး ကိုအြကာြကီးဖတ်ေနတယ်.။ ကျေနာ် ေနာက်မှာ ကိုစိုးသန်း ကမတ်တတ်ရပ်ြပီး ေစာင့်ေနတယ် ။ ကျေနာ် ့စိတ် ထင် တနာရီ နီးပါးေလာက်ကို ြကာမယ်ထင်တယ်။ ထွက်ချက်ေတွ ဖတ်လို ့ လည်းဆံုးေရာ ။။ ဗိုလ်မှူးသန်းထွန်းဟာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပံုစံနဲ ့..။
ကိုသက်ခိုင် ..။ ခင်ဗျား ဗျာ။ တပ်မေတာ်ကို လက်နက်စွဲကိုင် ေတာ်လှန်မှ ဒီမိုကေရစီ ရမယ် လို ့ခင်ဗျား ယံုြကည်တယ် ဆိုတယ် ဆိုတာ တကယ်ပဲလား ဗျာ.. ။။ေတာ်ေတာ် ခက်တဲ ့ လူပဲ ဗျာ..တဲ ့။ သူက ဆက်ေြပာေသးသဗျာ။ ကျေနာ်တို ့လုပ်ေနတာ ဦးေနဝင်းခိုင်းလို ့ မဟုတ်ဘူး ။ ဗိုလ်မှူးြကီး ခင်ညွန် ့ ခိုင်းလို ့မဟုတ်ဘူး ။ ေရွးေကာက်ပွဲ ြပီးရင် ကျေနာ် တို ့ ဘာလုပ်ေနတယ် ဆိုတာ အားလံုးရှင်းသွားမှာပါ .. တဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


အမှန်ေတာ ့အရှင်းြကီး ဗျ။ ေတာခိုမဲ ့ လူငယ်ေကျာင်းသားေတွကို အိမ်မှာ တည်းခိုင်း စား ရိတ်ထုတ်ေပး ၊ လွတ်ေအာင်လိုက်ပို ့။ ြပည်ထဲေရးဝန်ြကီး ေဟာင်းကို လည်း မလွတ်လွတ် ေအာင် လုပ်ေပး။ ဒါဟာ လက်နက်ကိုင်လမ်းစဉ်ကို ယံုြကည်လို ့ေပါ့..။
ဒါေပမဲ ့ သူက ကျေနာ် ့ စစ်ချက်ကို ကိုင်ေြပာေနေတာ ့ စစ်ချက်ထဲမှာ ငါလည်း မေြပာမိ ပါလား ဆိုြပီး တချက်ြပန်ေထာက်လိုက်တယ်..။
ေနပါဦး ။ ဗိုလ်မှူး..။ ကျေနာ်လုပ်ခဲ့တာ ကိုယ်ကျိုးတြပားသားမှ မပါခဲ့ဘူး။ မဆိုင်တဲ ့ ကေလး ေတွ မပါေအာင်သာ ထွက်ချက်ေပး ခဲ့တာ။
အခု ဗိုလ်မှူးက ကျေနာ် ့ထွက်ချက်မှာ ဘာေရးထားတာ ေတွ ့လို ့လည်း လို ့....။
ကျေနာ်လည်း ေမးလိုက်ေရာ .. ။ ဟ.။ ခင်ဗျားက ခင်ဗျားထွက်ချက်ကို ခင်ဗျား ြပန်ဖတ်မြကည့်ရေသး ဘူး လား ။ ဒီမှာ ဖတ်ြကည့် ခင်ဗျား ထွက်ထား တာ.. ဆိုြပီး ေနာက်ဆံုးစာရွက်နှစ်ရွက် ကို ကျေနာ့် ေရှ ့ထိုးေပးလိုက်တယ်။
ကျေနာ် ဖတ်တာေပါ့။ အမယ် ..။ တပ်မေတာ်ကို လက်နက်စွဲကိုင် ေတာ်လှန်မှ ဒီမိုကေရစီ ရမယ်လို ့ ကျေနာ် ယံုြကည်တဲ ့ အေြကာင်း ေရးထားလိုက် တာ ဖတ်လို ့ေတာင် ေကာင်းေန ေသးဗျာ။အဲဒီ အချက်နဲ ့ကို နိဂံုးချုပ်ထားတာ။
ဒါနဲ ့ကျေနာ်လည်း ဖတ်ြပီးေရာ..။ ဝမ်းနည်းပါတယ် ဗိုလ်မှူး ။ ဒီစာထဲက စာလံုးေတွကို ကျေနာ် မေြပာခဲ့ဘူး။ ခင်ဗျားတို ့ေရးချင်တာေရး လို ့ေတာ ့ ေြပာမိတယ်.. ။ လို ့လည်း ေြပာမိေရာ ..။ ဗိုလ်သန်းထွန်း ဟာ သူတပည့် ရှိရာကို ကျေနာ် ့စစ်ချက် စာရွက်ထပ်ြကီး နဲ ့ လှမ်းေပါက်လိုက် ပါေလေရာ ဗျာ။
ေဟ့ေကာင်။ စိုးသန်း ။ မင်းသူဘာဘွဲ ့ရထား သလဲ ဆိုတာ ဖတ်မြကည့်ဘူးလားတဲ ့။ သူေြပာမှ ကျေနာ်လည်း သတိရတယ်။ ဟုတ်သားပဲ ။ ကျေနာ့်မှာ စာေပးစာယူ ဥပေဒ ဘွဲ ့ ေလး ရှိေသးတယ်လို ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ခင်ဗျား အထင်ေသးလည်း မတတ်နိုင်ဘူး ဗျာ။ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ခဲ ့ြပီးြပီ။ ဒါကို ရင် ေကာ့ြပီး အြပစ်ပိုြကီးချင်ြကီးေပ့ေစ လို ့ သေဘာထားြပီး သူေရး သလို စကားမျိုးေတာ ့ ကျေနာ် မေြပာခဲ့တာ အမှန်။
ဘာဘဲ ြဖစ်ြဖစ် မိုးကိုေတာ ့မီးေလာင်စြပုေနပါြပီ။
ေနာက်တေန ့မနက် ဆယ်နာရီ ေလာက်ကျေတာ့ ကျေနာ်မေတွ ့ဘူးတဲ ့ ေမာင်နှစ်ေယာက် ေရာက်လာြပီး ေခါင်းစွပ်စွပ် ၊ ကားေပါ်တင်ေခါ်သွားြပန်ေရာ။ ကားကလည်း တီအီးကားြကီးပါ ဗျာ။ ထံုးစံအတိုင်း လှဲအိပ်ြပီး လိုက်လာရတာပါပဲ။ လှည်းတန်းမေရာက်ခင် ရန်ကုန်ဝိဇ္ဖာသိပ္ပံ တက္ကသိုလ်ကို နှစ်ပါတ် ပါတ် ေနေသးတယ်။ ေနာက်ဆံုးေတာ ့ဘားလမ်း ေရာက်တာပါ ပဲ။ သိတယ်ဗျ ။ ကျေနာ်က လစ်တာနဲ ့ခိုးခိုး ြကည့်ေနတာ။
ဘားလမ်းလည်း ေရာက်ေရာ ကျေနာ် ့ ေခါင်းစွပ်ကို စွပ်ြပီး ပထမထပ်ကို ေဘးနှစ်ဖက် လူနှစ် ေယာက်ညှပ်ြပီး ေခါ်သွားတယ်။ ေနာက် တရားသူြကီး တေယာက်ရဲ ့ ရံုးခန်းထဲကို ေရာက်သွားတယ် ။ အဲဒီတရားသူြကီးက ဟိုေမာင်ေတွ တင်ြပတဲ ့ စာရွက်တချို ့ကို ဖတ်ြပီး ကျေနာ့် ကိုလှမ်းေြပာတယ်။
ကိုသက်ခိုင် .။ ခင်ဗျားကို ပုဒ်မ(၁ရ)(၁)။ ပုဒ်မ ၅(ည) ေတွ နဲ ့ချုပ်ေနှာင်ခွင့် ရီမန်ယူတယ် ။ ခင်ဗျား ဘာေြပာစရာ ရှိသလဲ တဲ ့။
ကျေနာ်လည်း နည်းနည်းေတာ ့လျှာရှည်လိုက်မိတယ်။ အဲဒီပုဒ်မေတွက ဘာေတွလည်း ကျေနာ် သိချင်တယ် လို ့..။
တရားသူြကီးက မျက်မှန်ကို ေကျာ်ြပီး ကျေနာ့်ကို ြကည့်တယ်။ သက်ြပင်းချတယ်။ ေနာက် တခွန်းချင်း ေြပာတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ပုဒ်မ (၁၇)(၁) က လက်နက်ကိုင် ေသာင်းကျန်းသူနဲ ့ဆက်သွယ်မှု၊ ပုဒ်မ ၅(ည) က ၁၉၅၀ ြပည်နှစ် နိုင်ငံေတာ် လံုြခံုေရး အေရးေပါ် အက်ဥပေဒ တဲ ့။။ ဒါနဲ ့ ကျေနာ်လည်း ရှင်းပါြပီ ဆို တဲ ့ အဓိပ္ပါယ်နဲ ့ ေခါင်းြငိမ့် ြပလိုက်တယ်။
ေဘးကေမာင်နှစ်ေယာက်ကလည်း တရားသူြကီး လက်မှတ်ထိုးထားတဲ ့ စာရွက်ကို ေကာက် ယူြပီး ကျေနာ် ့ကို အြပင်ြပန်ေခါ်ထုတ်လာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ဆီမန်းမန်း သလိုေြပာေန ေလရဲ ့။ ဒါေြကာင့် တပ်မှူးက မှာလိုက်တာ .. ။ သက်ခိုင် ဆိုတဲ့ေမာင် စာတတ်တယ် သတိ ထားလို ့တဲ ့။။ တခုထူးတာက ကိုရန်ဝင်းတို ့ေသာြကာတို ့ ကို ရံုးထုတ်ြပီး ရီမန် မယူဘူး ။ ခိုးမှုတို ့မသကင်္ငါမှုတို ့နဲ ့အချုပ်ထဲက မထုတ်ပဲယူ တာတဲ ့။ သူတို ့လွတ် လာေတာ ့ြပန်ေြပာတယ်ေလ။
ရီမန်ယူြပီးလို ့ ဘားလမ်းရံုးြကီး ေပါ်ကေန ေလှခါးတထစ်ချင်းဆင်းလာြကတယ်။ ကျေနာ် က အလယ်က ေဘးလူနှစ်ေယာက် က တိုက်ပံုကိုယ်စီနဲ ့၊ သူတို ့က တိုက်ပံု အကျီေတွ အိတ်ထဲ ကိုလက်နှိုက်ထားြကတယ်။ ေအာ် ..။ ကျေနာ် ကိုလက်ထိပ် ခတ်မထားဘူး ဗျာ ့။
လက်ထိပ်ခတ်မထားလို ့ေပါ ့ဗျာ။။ ေလှခါးတဝက်ေလာက် ေရာက်ေတာ ့ ကျေနာ် တို ့ ဂျီတီအိုင် ေကျာင်းသားများသမဂ္ဂ ထဲမှာ ဆံုခဲ ့တဲ ့ တင်ေဌး ဆို
တဲ ့ေမာင်က ကျေနာ် ့ကို လှမ်းြမင်သွား ြပီး ..။ဘာအရိပ်အကဲ မှ မြကည့်ပဲ..။
ကျေနာ် ေရှ ့တည့်တည့် ကေန လာရပ်တယ်။ ြပီးေတာ ့ ဝမ်းသာအားရ နှစ်ေပါင်းများစွာ ကွဲေနတဲ ့ေယာက်ဖ ကိုေတွ ့ တဲ ့ ေလသံနဲ ့...။
ဟား...။ ကိုသက်ခိုင်ြကီး ေနေကာင်းရဲ ့လားတဲ ့..။
ခက်ေတာ ့ေနပါြပီ...။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)

1 comments

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၅၀)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၅၀)

ကိုမင်းဒင်..။ ကျေနာ် ့ အေြကာင်း ကျေနာ် ေြပာရတာ ေြခာက်ကပ်ကပ်ြဖစ်လာ သလိုပဲဗျာ။
ဇာတ်ရှည်ြကီးကို ခင်းေနေသာ ကိုသက်ခိုင် အသံေြကာင့် ကျေနာ် ရုတ်တရက် သတိြပန်ဝင် လာသည်။


ကိုသက်ခိုင်ကား ထံုးစံအတိုင်း စကားေြပာလိုက် ကွမ်းယာစားလိုက် မျက်လံုးကို ေမှးစင်း၍ ဘိန်းမှိန်းသလိုလို၊ တရားမှတ်သလိုလို လုပ်လိုက် ပံုေသအိုက်တင်နှင့်ပင်။အမှန်ဆိုရလျှင် ကျေနာ် ကိုသက်ခိုင် ့ ဇာတ်ေြကာင်းကို ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် ဝင်၍ စိတ်ကူးထဲတွင် သရုပ် ေဆာင် ေနမိ၍ ြငိမ်ေနြခင်းြဖစ်၏။
ကိုသက်ခိုင် ၏ နန်းေတာ်တဲငယ် ထဲတွင်ပင်ြဖစ်၏။ ညေနေြခာက်နာခွဲ ြပီ။ ဘုတ်ြပန်တက် ြပီး စားေသာက်ြပီးြကချိန်။ ကျေနာ်က ေကျာခင်းလျက်။ ကိုသက်ခိုင် က တပလ္လင်ေခွလျက် ။သူ ့ ပံုမှာ ဘိုးေတာ်လိုလို ။ဂိုဏ်းဆရာလိုလို ပံုေပါက်ေနသည်။ မုတ်ဆိတ် နှင့် ပါးမုန်းေမွှး တချို ့ ပင် အေတာ်ရှည်လျားေနေချြပီ။သူ ့ကို စကားဆက်ေစရန် ကျေနာ် တရားေထာက်ကေလး လုပ်ဦးမှ ဟု စိတ်ကူးေပါ်သည် နှင့်။
ကိုသက်ခိုင်..။ ခင်ဗျား မုတ်ဆိတ်ေလး ဘာေလး ရိတ်ပါဦးလား။ နည်းနည်း ရုပ်ပျက် ေန သ လား
လို ့။ ဟု ဆိုလိုက်ရာ ကိုသက်ခိုင်က ခပ်ေထ့ေထ ့ အြပံုးြဖင့် ..။
ကျေနာ် အကျင့်က တခုခု လုပ်ရင် ေဇာက်ချလုပ်တယ်။ ကျန်တာေတွကို ေမ့ေမ့ေနတယ်။ တမင်လုပ်ေနတာေတာ ့မဟုတ်ဘူး။ ေဘးြကယ်ြကီး က ေတာင် ဆရာ။ သန် ့ရှင်းေရးဘာ ေလး လုပ်ပါဦး တဲ ့။ မေတွ ့မချင်း မရိပ်ဘူး ဗျာ။
ကိုသက်ခိုင် စကားကို ကျေနာ် နားမရှင်းပါ။ ထို ့ေြကာင့် ချက်ချင်း ြပန်ေမး လိုက်သည်။
...ဘာရှာေနလို ့လဲ ဗျ။
....ြဖစ်ပျက်ေလ။



....ြဖစ်ပျက်ကို ခင်ဗျား ေတွ ့မေတွ ့ေတာ ့မသိဘူး။ အခုေတာ ့ဆာဒူးတေယာက်ကို ကျေနာ် ရှာေတွ ့သလို ြဖစ်ေနတယ်။ ခင်ဗျားက ြဖစ်ပျက်ဆိုတာ ရှာေတွ ့နိုင်တယ် လို ့ဘာလို ့ စိတ်စွဲ ေနတာလဲ ဗျာ။
ကိုသက်ခိုင် က အလွန်တည်တန် ့ေသာ အြကည့်တခု ြဖင် ့ ကျေနာ့်ကို လှမ်းြကည့်သည်။ ေနာက်..။ စကားကို တခွန်းချင်း ေြပာသည်။
ေအာ်..။ ကိုမင်းဒင်။ သိဒ္ဒတ္ထ ဆိုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က စိတ်ရူးေပါက်ြပီး နန်းေတာ်ထဲက ထွက်သွားတာ ေတာ ့ မဟုတ်ေလာက်ဘူး။ သိဒ္ဒတလည်း လမ်းမှန်မေရာက်ခင် ဘယ်လမ်းဟာ အမှန်လည်း စမ်းတဝါးဝါး ေရွးရတာပဲ ေလ။ ေနာက် တကယ့် အကျင့်သိက္ခါ သမာဓိ နဲ ့ြပည်စံုတဲ ့ ဆရာေတာ်ြကီး ေတွကလည်း စားေကာင်းေသာက်ေကာင်း ေလျာက်ေရး ေလျာက်ေြပာ ေလျာက်ေဟာ ေနတာေတာ ့မဟုတ်ေလာက်ဘူး။ ဒီေနရာမှာ ယုတ္တိနည်း
နဲ ့လက်ခံသင့် တယ် လို ့ကျေနာ်ထင်တယ်။....။
ကျေနာ်လည်း ဤတြကိမ် ေတာ ့ကိုသက်ခိုင် ့ စကားကို ြပန်ေထာက်လိုက်သည်။
ဒါနဲ ့ ခင်ဗျားပဲ ကာလာမသုတ်မှာ ယုတ္ထိနည်း နဲ ့ဆင်ြခင်မိယံုမျှ နဲ ့လက်မခံပါနဲ ့အံုးဆို။။
ေရာ။။ ခက်ပါလား ကိုမင်းဒင် ရာ..။ အဲဒါက ဘာသာအယူဝါဒ တခုကို တသက်လံုးစွဲြမဲ လက်ခံဘို ့ ဆိုလိုတာဗျ။ အခုကျေနာ် ေြပာေနတာက ေလ့ကျင့်ခန်း ကိုေြပာေနတာ ။ အခု ကျေနာ် ေလ့ကျင့်ေနတာက ...ဒီလို ေလ့ကျင့်ြကည့် ၊ ဒါေတွ ေတွ ့မယ်၊ ဒါေတွ သိမယ်၊ ဒါေတွ ရှိတယ် ဆိုတာ ဟုတ်မဟုတ် တေသွးမတိမ်း ခပ်ြပင်းြပင်း လုပ်ြကည့်ေနတာ၊ ေနာက် ေလ့ကျင့်ခန်း ဆိုတာကလည်း ဓားစိုက်ထားတယ် ဗိုက်ေမှာက်ချလိုက် ဆိုတာမျိုးမှ မဟုတ်ပဲ ၊ေလဝင်ေလထွက်ကို ေစာင့်ြကည့်ရံု ကိစ္စ၊ အစွန်းေရာက်တယ် မဆိုနိုင်ဘူး၊ သိဒ္ဒတ္တအပါအဝင် ေလာကေကာင်းကျိုး ကို တကယ်ေမျှာ်ကိုးအားထုတ်ခဲ ့တယ် ဆိုတဲ ့ သာသနာ့ အာဇာနည် ပုဂ္ဂိုလ်ေတွ ဟာ ဒီနည်းကို လက်မလွှတ်ခဲ့ဘူး၊ ဒီေတာ့ တကယ် ဟုတ်မဟုတ် နည်းလမ်းတကျ ေလ ့ကျင့်ြကည့်ေနတာ၊ ကျေနာ်တို ့ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အများစုဟာ စာကိုေသချာမဖတ်ဘူး တရားကို ေသချာမနာဘူး သူေရးတာ သူေြပာတာ ဆို ဟုတ်မှာပါပဲ ဆိုြပီး ဇွတ်ယံုေတာ့တာပဲ ။
ေနာက်တခု ရှိေသးတယ်၊ ကိုယ်က စိတ်မဝင်စားတဲ ့ အေြကာင်း၊ ကိုယ်လုပ်ဘို ့ခက်ခဲတယ် ဆိုတဲ ့ ကိစ္စမျိုးနဲ ့ ေတွ ့လာရင် ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာ ပါ ။ ဒါကိုလုပ်ေနတဲ ့လူေတွက ငါတို ့နဲ ့ လိုင်းမတူဘူး လုပ်ချပစ်လိုက်ေရာ၊ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အဲဒီအလုပ်မျိုးလုပ်ေနတဲ ့ သူေတွကို ခပ်ေြကာင်ေြကာင် လိုင်းထဲ သွင်းပစ်လိုက်ေရာ။
ဒီထက်ဆိုးတာရှိေသးတယ် ဗျာ။ တကယ့်ေလ့ကျင့်တဲ ့လူက အထိုက်အေလျာက် သမာဓိ ေလးရလာလို ့ ရှိစုမဲ ့ သမာဓိေလးနဲ ့ အထူးအဆန်းလုပ်ြပ
လို ့ကေတာ ့ ဗျာ၊ တခါတည်း အေဖြကီး ကိုအားကိုးပါတယ် ြဖစ်ေတာ့တာပဲ။
ဒါေတွ ဘာေြကာင့်ြဖစ်သလဲ ၊ လူအများစုဟာ ေလာကြကီးကိုတပ်မက် စရာေတွ ြပည့်ေန တယ် ထင်လို ့၊ ပါတ်သက်မှုေတွကေန ြပဿနာ ရှုပ်တာကို မသိလို ့၊ လွတ်ေြမာက်မှု အစစ် ရှိတယ် ဆိုတာ မသိလို ့၊ လွတ်ေြမာက်ေရးေလ့ကျင့်ခန်း ေတွ နည်းစံနစ်ေတွ ရှိတယ် ဆိုတာ မသိလို ့။ တချို ့သိတယ် ဆိုတဲ ့လူကို ေမးြကည့်လိုက် ဘယ်စာအုပ်မှာေလ၊ ဘယ်ဆရာ ေတာ် ေဟာတာေလ ဆိုြပီး အိေယာင်ဝါးလုပ်ချ လိုက်တာ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှံုး၊
အခု ကျေနာ် ရှာေနတာက မှန်ကန်ချက် တခုကို ရှာေနတာ ၊ ြပည်စံုတိကျတဲ ့နည်းစံနစ်ြကီး တခုဟာ ဒီေလာကြကီးထဲမှာ တကယ့်ရှိမရှိ သိချင်လို ့။စာထဲမှာေရးထားတာ၊ ဆရာေတာ် ေတွ ေရးထားတာ ဟုတ်မဟုတ် ၊ ကျေနာ် ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှာြကည့်ေနတာ ၊ သူတို ့ က ဇွတ်ယံု ခိုင်းေနတာ မဟုတ်ဘူး ၊ ေလ့ကျင့်ြပီး ရှာြကည့် ေတွ ့မယ်ဆိုလို ့ေလ့ကျင့်တာ ၊တိတိကျကျ ေလ့ကျင့်လို ့မေတွ ့ဘူးဆိုရင် အဲဒီလိုမေတွ ့ရြခင်းရဲ ့အေြကာင်းကို ခိုင်ခိုင် လံုလံု ရှင်းမြပနိုင်ရင် ဒီေလ့ကျင့်ခန်းကို ကျေနာ်ရပ်မယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ ဆိုတာလည်း ကျေနာ် ကိုး ကွယ်ရမဲ ့ဘာသာ မဟုတ်တာ ေသချာြပီ။



ဒီလိုဆို ကိုသက်ခိုင် က ေလ့ကျင့်ခန်း ကေန တခုခု သိလာတာ ရှိလို ့ ဆက်လုပ်ေနတာ လား။။
ဒါေပါ ့ဗျ။ သူ ့အဆင့်နဲ ့သူ တဆင့်ချင်း လက်ခံနိုင်စရာေတွ ရှိလို ့ဆက်လုပ်ေနတာ ေပါ့ ။
ဘာေတွများ ေတွ ့သိလာသလဲ ဗျာ။
အခုေတာ့ ေနဦးဗျာ။ ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သေဘာေပါက်လာတဲ့ တေန ့မှာ ြဖစ်ပျက်ရှာပံုေတာ် ခရီးသည် ဆိုြပီး ဇာတ်လမ်းတွဲတခု ခင်ဗျားကို ေြပာြပနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ အခုေန ေလျှာက်ေြပာရင် ေတာင်တခွန်း ေြမာက်တခွန်း နဲ ့ မြပည့်စံုေလာက်ဘူး ။
ကဲပါ ကိုသက်ခိုင် ရာ။ မြပည်စံုလည်းေနပါေစ။ ထူးဆန်းရင်ြပီးေရာ ဗျာ ။ ခင်ဗျားေတွ ့တာ ေလး တခုေလာက်ေတာ ့ ေြပာစမ်းပါ။ အနည်းဆံုး ဗဟုသုတ ေလာက်ေတာ ့ ြဖစ်တာေပါ ့။
ခက်တာပဲ ကိုမင်းဒင်ရာ၊ ခင်ဗျားတို ့ကျေနာ်တို ့တသက်လံုး ဒီအထူးအဆန်း အံ့ဩစရာေတွ နဲ ့ပဲ နပမ်းလံုး ခဲ့ြကတာကလား။
အေရးထဲ ခင်ဗျားက ေဈးကိုင်ေနြပန်ြပီ ဗျာ။
ေဈးမကိုင်ပါဘူး ဗျာ။ ကျုပ်က တချိန်မှာ ခင်ဗျား အမှန်တရားရှာတဲ ့ အခါ လမ်းလွှဲေနမှာ စိုးလို ့အထူးအဆန်းကို ဦးစားမေပးချင်တာ၊ဒါေပမဲ ့ ကျေနာ် ေနာက်ဆံုး ေတွ ့တဲ ့ ြဖစ်ရပ် က ခင်ဗျားပါ အရံဇာတ်ေဆာင်အြဖစ်ပါ ေနလို ့ေြပာလိုက်ပါ့မယ်။ ဒီလိုဗျ။
ကျေနာ် ေလ့ကျင့်ခန်း လုပ်ြပီး တပါတ်ေလာက်မှာပဲ အလင်းမှုန်ေတွ အလင်းတန်းေတွ ေတွ ့ ေတွ ့လာတယ်၊ စာထဲ မှာ ပါတဲ ့အတိုင်းေပါ့ ဗျာ။ ေနာက်တဆင့်တက်လာေတာ ့ အိပ်ေပျာ် ြခင်းနဲ ့ အိပ်မေပျာ်ြခင်း ကာလ နှစ်ခု စပ်ြကားမှာ ြမင်တာြကားတာေတွ ြဖစ်လာတယ်။ ေြပာရ ရင်ေတာ ့ အများြကီးပဲ ။ အခုေြပာမှာက မေန ့ညကမှ ေတွ ့တဲ ့ ေနာက်ဆံုးေပါ် အြဖစ် ။
ထံုးစံအတိုင်း ေလ့ကျင့်ခန်း ြဖုတ်ြပီး အိပ်ရာထဲကို အမှတ်မပျက်ပဲ လှဲလိုက်တယ် ဗျာ။ ပထမ ညာဘက်ကို ေစာင်းေနတာ ၊ ေန ့လည်းက ကွမ်းစားတာ များလို ့လားေတာ ့မသိဘူး ၊ အသက်ရှူရတာ သိပ်အဆင်မေြပတာနဲ ့ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ အသက်ရှူလို ့အဆင် မေြပဘူး ဆိုတာ ေလရှူရတာ ြပင်းထန်ေနလို ့။ အဲဒီလို ပက်လက်လှန်ြပီး မျက်ေစ့မှိတ်ထား လို ့ငါးမီးနစ်သာသာေလာက် ရှိေတာ့ ...။ကျေနာ် ့နားထဲကို အသံတခု ဝင်လာတယ် ။ ဒီမှာ ြကည့်စမ်းပါ တဲ ့..။ ဟ..။ ဘာများတုန်းဆိုြပီး မျက်စိဖွင့်ြကည့်လိုက်တယ် ဗျာ။



ေြကာင်တယ်ေတာ ့မထင်လိုက်နဲ ့ ။ ကျေနာ် အိပ်ရာအထက် ေြခာက်ေပေလာက် အြမင့်မှာ ပန်းခင်းြကီးတခု ေပါ်ေနတယ်ဗျ။ ပန်းေတွမှ ေတာင်ြကီး ရှိုးပန်းေတွ ဗျာ။ ေနဦး၊ ကျေနာ် ့ ရံုးခန်းမှာ ဘုရားစင်ေကာင်းေကာင်းရှိတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်မို ့သာ ဘုရားစင်လုပ်ထားတာ ပါဗျာ။ ဘုရားတရားအားထုတ်တဲ ့ထဲ မပါခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီဘုရားစင်ကို ဘုရားပန်းတင်ရင် ေတာင်ြကီး ရှိုးပန်းေတွကို ကျေနာ် တင်ေလ့ရှိတယ်။ ဘုရားက ေတာင်ြကီးရှိုးပန်းကို ြကိုက် မြကိုက်ေတာ ့ကျေနာ် မသိဘူး ။ တင်တာက ကျေနာ်ြကိုက်လို ့။ ဒါေြကာင့် ေတာင်ြကီး ရှိုး ပန်းေတွကို ကျေနာ် ရင်းနှီး ေနတာ၊ သိေနတာေလ။
ကျေနာ့်အိပ်ရာ အထက်မှာ ေလထဲဆိုင်းြပီး ေပါ်ေနတဲ ့ပန်းခင်းဟာ အလျားေြခာက်ေပ အနံ ေလးေပေလာက်ရှိမယ်။ တီဗွီမှာ ေပါ်ေနတာမျိုးနဲ ့လည်း ခပ်ဆင်ဆင်ပဲဗျာ။ ကျေနာ်က ဒါနဲ ့ ပဲယံုလိုက်ေရာထင်လို ့လား။ သက်ခိုင်ပဲ ဗျာ။ ဆက်ြပီး စပ်စုတာေပါ့။ ေသချာစိုက်ြကည့်ေန လိုက်တယ်။ ပန်းေတွက တေရာင်တည်းမဟုတ်ဘူး ေရာင်စံု။ အြပာ၊ လိေမ္မာ်၊ အဝါ ။ေနာက် စပ်ြကားအေရာင်ေတွ ။ ဒါေပမဲ ့တခုသိသာတာက အဝါေရာင်ေတွ များတယ်။ ပန်းေတွကို ြကည့်ေနရင်း ကျေနာ် မျက်လံုးက ပန်းခင်းေအာက်ေြခကို ေရာက်သွားတယ်။ ဒီပန်းေတွ ဘယ်လို စိုက်ထားြပီး ဘယ်လို လာေပါ်ေနတာလဲ ဆိုတာ သိချင်လို ့။ ဟာ..။ ကျေနာ် ြခံု အိပ်ေနတဲ ့ ေစာင်က ပန်းခင်းေအာက်ေြခကို ေရာက်ေနသဗျာ။
ဒါနဲ ့ကျေနာ်လည်း ငါ့ေစာင်ေလးေတာ ့ြပန်ယူထားအံုးမှ ဆိုြပီး ေစာင်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ် ။ မတ်တတ်ရပ်ြပီး ဆွဲတာေပါ့ဗျ။ ေအာင်မယ် ။ေစာင်က ကျေနာ့်လက်ထဲ ကို အလိုက်သင့် ြပန် ပါလာသဗျာ။ အမှန်အတိုင်း ေြပာရရင် ကျေနာ် နည်းနည်း လန် ့သွားတယ်။
ဒီေလာက်ထူးဆန်းေနတာ ဘာသေဘာလဲ ။ ငါတေယာက်တည်း ြကည့်ေနလို ့မြပီးေသးဘူး ။ တြခားသူေတွပါ ေခါ်ြပအံုးမှ၊ လို ့စိတ်ကူးေပါက်လာတယ်။ ဒါနဲ ့ကျေနာ် ့ ေခါင်းထဲမှာ ခင်ဗျား နံမည်ေပါ်လာတာနဲ ့..။ အသံခပ်ကျယ်ကျယ်နဲ ့..။ ဗျို ့။။ ကိုမင်းဒင်လို ့လှမ်းေခါ် လိုက်ေတာ ့ ခင်ဗျားက အိပ်ချင်မူးတူးနဲ ့ေရာက်လာတယ်။ အမယ် အေဖာ်ေတာင်ပါလိုက် ေသးဗျာ။ ဘယ်သူရှိရမလဲ ။ မူဆလင်ကိုတင်ဝင်းေပါ့။
ကျေနာ်က ခင်ဗျားတို ့နှစ်ေယာက်ကို ပန်းခင်းြကီးကို လက်ညှိုးထိုးြပြပီး ကဲ..။ြကည့်ြကစမ်း ပါအံုးဗျာလို ့ ေြပာေတာ ့ခင်ဗျားတို ့နှစ်ေယာက်ကလည်း အံ့ဩတြကီး ပန်းခင်းကို ေမာ့ြကည့် ေနြကတယ်။ ေနာက်ခင်ဗျားက ေြပာေသးတယ်၊ ထူးဆန်းလှချည့်လား။ ဒီပန်းခင်းြကီးက ဒီအိပ်ရာေပါ် ဘယ်လိုလုပ်လာေပါ်ေနတာလဲ တဲ ့။ ကျေနာ်က .။ ကျေနာ်မသိလို ့ခင်ဗျားတို ့ ကိုေခါ်ြပတာေပါ့ ဗျာလို ့အေငါ်တူးလိုက်ေသးတယ်။
ခင်ဗျားေရာ ကိုတင်ဝင်းပါ ေတာ်ေတာ်ြကာေအာင် ငူတူတူ ေငးေတးေတး စဉ်းစားြပီး ေခါင်း ရှုပ်တဲ ့ပံုစံနဲ ့ ြပန်ထွက်သွားတယ် ဗျာ။ ပန်းခင်းြကီးနဲ ့ကျေနာ် နှစ်ေယာက်တည်း ကျန်ေနခဲ့ ြပန်ေတာ့ အသံတခု ထွက်လာတယ် ။။ဒါဟာ.....။ ပညတ်ေတွတဲ ့။ ပညတ်ဆိုတာလည်း ြကားေရာ တရားစကားပါလား လို ့ကျေနာ်လန် ့ြပီး ထပ်ြကည့်လိုက်ေတာ ့ ပန်းခင်းြကီးလည်း ေပျာက်သွားတယ်။ ခင်ဗျားတို ့တကယ်လာ သွားသလား ြပန်စဉ်းစားေနတယ်။ ဒီေလာက်ပဲ ဗျာ။



ဘာအဓိပ္ပါယ်လည်း ကိုသက်ခိုင်ရယ်။ ပန်းခင်းြကီးနဲ ့ပညတ် .. ဘာဆိုင် လို ့လည်း ။
ခင်ဗျားကလည်း ရှင်းတာကို ရှုပ်ေအာင်လုပ်ေနြပန်ပါြပီ။ ပညတ်ဆိုတာ တကယ်ရှိတာ မဟုတ်ဘူးလို ့ ဆိုလိုတာေလ။ တိတိကျကျ ေြပာရရင် ဒီပန်းခင်းြကီးဟာ ကျေနာ့် အိပ်ယာ ေပါ်မှာ တကယ် ရှိတာမဟုတ်ဘူးေပါ့ ဗျာ။
ဘာေြကာင့် လာေပါ်ေနသလဲ ဗျ။
အဲဒါ ြဖစ်ပျက်ကို ကျကျနန မေတွ ့ေသးလို ့၊ အားေကာင်းလွန်းတဲ ့သမာဓိေြကာင့် ေပါ်တာ လို ့ပဲ ကျေနာ်ယူဆတယ်။ဝိပဿနာ လမ်းလွဲေပါ ့။ ဝိပဿနာမှာ တင်လမ်းလွဲရှိတာ မဟုတ် ဘူး ၊ ဒီမိုကေရစီမှာလည်း လမ်းလွဲရှိတယ်။

ကိုသက်ခိုင်ကေတာ ့ ထပ်ရှုပ်ေအာင် ြပန်လုပ်ေနြပန်ပါြပီ။
မရှုပ်ရပါဘူး ဗျာ။ ေလာကုတ္တရာမှာ မဂ်ဖိုလ်ကို ေမျှာ်မှန်းသလို ေလာကီမှာ ဒီမိုကေရစီေရး ကို ေမျှာ်မှန်းြကတာပဲ ေလ။ ဒီမိုကေရစီတို ့လူ ့အခွင့်အေရး
တို ့ကို ေဟာေြပာလှံု ့ေဆာ်ခဲ ့ သူ ေတွဟာ အရူးေတွမှ မဟုတ်ပဲ ။ ကိုယ်ကျိုးေတွစွန် ့၊ အသက်ေတွ စွန် ့ြပီး လမ်းညွှန်သွားခဲ ့ ြကတာပဲ ။ ဒါေြကာင့် ဒီမိုကေရစီ ရေအာင်ကျိုးပမ်းတာ ဟာ မမှားဘူး ။ သို ့ေသာ် ဒီမိုကေရစီ လမ်းလွဲေရာက်မသွားဘို ့သာလိုတယ်။
ခင်ဗျားက ဒီမိုကေရစီကို စိတ်မကုန်ေသးဘူးလား ဗျာ။ အခုလည်း မဂ်တရား၊ ဖိုလ်တရား ရှာ ေနြပီလည်း ဆိုေသး..။
ခင်ဗျားနဲ ့ေတာ ့ခက်ေနပါြပီ ကိုမင်းဒင် ။ ခင်ဗျား ေြပာေနပံုက မဂ်ဖိုလ် အလုပ်လုပ်တဲ ့ သူက တသက်လံုး ဒီမိုကေရစီေရးမလုပ်ရဘူး၊ ဒီမိုကေရစီေရး လုပ်ေနတဲ ့သူက မဂ်ဖိုလ်ကို မစူးစမ်းရဘူး လို ့ဆိုလိုရာ ေရာက်ေနယ်။ အဲဒါ အမှားြကီး ဗျ။ ကျေနာ်က အခု တရားေတွ ့ ြပီး မိုးေပါ်ပျံတက်သွား မှာမဟုတ်ဘူး။ အြမင့်ဆံုးဉာဏ်အလင်း ရြပီလို ့ဆိုရင်ေတာင် ဒီခန္ဓာ သက်တမ်းကုန်ေအာင် ဝန်ထမ်း ရအံုးမယ်။ လွတ်ေြမာက်ြခင်းဆိုတာ ဘယ်ကာလမှာ ြဖစ်ေပါ်လာမယ် ဆိုတာ ကျေနာ် မသိဘူး။ ဒါေြကာင့် မလွတ်ေြမာက်ခင် စပ်ြကား ေလ့ကျင့်ခန်းလည်းဆင်း ၊ ေလာက အကျိုးလည်း တတ်နိုင်တာေဆာင်ရွက် ေပါ ့ ေလ့ကျင့်ထားလို ့အမှန်တရားြကီးကို သိေနရင် ပူပူ ေလာင်ေလာင် မခံစားရဘူးေပါ့။ အခု ကျေနာ် လုပ်ေနတာ ရဟန္တာ ြဖစ်ေအာင်လုပ်ေနတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျေနာ်တို ့ခင်ဗျားတို ့လို လူေတွ အတွက် ရဟန္တာြဖစ််နည်း ဆိုတာလည်း ဆိုတာလည်း မရှိဘူး။ ဒါက Original နဲ ့ ဆိုင်တယ်။ ဂျပန်အင်ဂျင်လို အနှိုးြမန်တာ ၊ ြကာြကာခံတာ ၊ ဆွဲအားေကာင်းတာက တမျိုး၊ အမှန်တရားကို သိေအာင်လုပ်တဲ ့ နည်းသာ ရှိတယ်။ သိလာရင် သူ ့အလုပ်သူ ဆက်လုပ်ြပီး တိုက်ဆိုင် အံကျလာတဲ ့ တဆင့်ြပီး တဆင့် သူ ့အ လိုလို ြဖစ်လာတတ်တာမျိုး။ဒီမိုကေရစီလည်း ဒီနည်းအတိုင်း ပဲ အကျိုးကို အားမထုတ်ပဲ အေြကာင်းကိုသာ ြဖည့်ရင် ဒီမိုကေရစီမဂ် ဟာ အချိန်တန်ရင် ဆိုက်လာတာမျိုးပဲ လို ့သာမှတ်။
ကဲ ခင်ဗျားရဲ ့ေလာကုတ္တရာ ေြကာင်းကို ခဏထားပါအံုး ဗျာ ။ ဒီမိုကေရစီလမ်းလွဲဆိုတာ ခင်ဗျား ြကံုခဲ ့ဘူးလို ့လား။
ဟာ။။ ြကံုပါေသာ်ေကာ ဗျာ။ အေရးအခင်းအြပီးမှာ အေရာင်အလင်းေတွြမင် အာရံုမျိုးစံု ရ ။ သူေဌးြဖစ်ချင်တဲ ့ စိတ်က တားမရေတာလမ်းလွဲေရာက်သွား တာေပါ ့။
ကဲ ခင်ဗျားရဲ ့ ဒီမိုကေရစီ လမ်းလွှဲတရားေလး နာပါရေစ ကိုသက်ခိုင်ရာ။
ေအာ်..။ ဒီလိုလား ။ လမ်းလွဲတရား မနာခင် ေထာက်လှမ်းေရး အချုပ်စခန်းတရား ေလး..။ စေဟာမှ ြပည့်စံုေပမဗျာ။ဗိ်ုလ်မှူးြကီး စိန်ြမတို ့ လွတ်ေြမာက် နယ်ေြမဆိုလား ေရာက်သွားြပီး လို ့တလေကျာ်ေလာက်မှာေပါ့ ။
ဤ သို ့လျှင် အစချီလျက် မဂ်တရားဖိုလ်တရား ရှာေနေသာ ကိုသက်ခိုင် သည် သူ၏ ဒီမိုကေရစီ လမ်းလွဲတရားကို ေဟာြပန်ေတာ ့၏။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်လူေတွ ေတာခိုရာကို ကျေနာ်လိုက်မသွားြဖစ်တာဟာ ေြမေပါ်မှာလိုတာလုပ်ေပး ဘို ့ တခုတည်းေတာ ့မဟုတ်ဘူး ဗျ။ စံရိပ်ြငိမ် မှာ စစ်တပ်ကို ေသနတ်ေတွနဲ ့တက်ပစ်တဲ ့ေနရာ မှာ ပါခဲ့တဲ ့ ေမာင်ေတွအတွက် ရတက်မေအးတာလည်း ပါတယ်။
ေအးေလ။ စစ်တပ်ဖက်က လူနှစ်ဆယ်နီးပါး ကျေအာင်တက်ပစ်ထားတဲ ့ ကိစ္စဟာ မြငိမ်းနိုင် ေသာ မီးဆိုတာ ေလာက်ေတာ ့ ကျေနာ် ေသချာသိထားတယ်။ တြခားလူေတွကို လက်လှမ်း မမှီေပမဲ ့ အုန်းြမင့်နဲ ့ ကိုလှေရွှ အတွက် ကျေနာ့်မှာ တာဝန်ရှိတယ်ေလ။ ဒါေပမဲ ့ဗျာ ။ တခုထူးြခားတာက ဒီြဖစ်စဉ်ကို စစ်တပ်က သိပ်ြပီး လူသိေစချင်တဲ ့ပံု မေပါ်ဘူး။ေအးေလ။ တကယ်လို ့ဟိုးေလးတေကျာ်ြဖစ်ကုန်ရင် စစ်တပ်သိက္ခါ ကျမယ်။ ြပည်သူက ဒီေလာက် ေတာင် ေမတ္တာထားေနြပီ ဆိုြပီး စည်းရံုးေရးပါထိခိုက်နိုင်တယ်။ဒါေြကာင့် ဒီစစ်တပ်နဲ ့ြပည်သူ ရင်ဆိုင်တိုက်ပွဲ ကိုေမှာင်ချထားပံုရတယ် ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


စစ်တပ်ကေကာင်ေတွ ကလည်း ငလည်ေတွ ဗျ။ တက်ပစ်တဲ ့လူေတွကို စိတ်မဝင်စား ပါဘူး တဲ ့။ ေသနတ်ေတွကေတာ ့လံုြခံုေရးအရ အေရးြကီးလို ့ ြပန်လိုချင်ပါတယ်တဲ ့။ကျေနာ် ့ကို လာေြပာတာ မဟုတ်ဘူးေလ။ ငါးရပ်ကွက် ဓမ္မသုခ ၁ လမ်းထဲမှာရှိတဲ ့ေဇယျာသိဒ္ဓိ ဘုန်းြကီး ေကျာင်းက ေကျာင်းထိုင်ဆရာေတာ်ကို ေလျှာက်တာေလ။
အမှန်က ဆရာေတာ်ဟာ ရပ်ကွက်နဲ ့မရင်းနှီးေသးဘူး ဗျ။ ရပ်ကွက်ေကာင်စီ လူြကီး ဦးေအာင်နိုင်က ေရဦးဘက်ကေန ပင့်လာြပီး ေကျာင်းေဆာက်ကိုးကွယ်ထား တာ မြကာ ေသးဘူး ။ဒါေြကာင့် ထံုးစံအတိုင်း ရပ်ကွက်ထဲမှာ ဘယ်ေကာင် လူရည်လည် သလဲ ေလျာက်ြကည့်ေတာ ့ကျေနာ်ကို ေတွ ့ေတာ့တာပဲ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေအးဗျ။ ကျေနာ်ကလည်း အေရးအခင်း မြဖစ်ခင် က ရန်ကုန်ကို ေရာက်လာြကတဲ ့ ရဲ အဖွဲ ့ အသစ် ေနြပည်ေတာ်ရဲ ဆိုတာေတွနဲ ့ေတာင် အေတာ်အဖွဲ ့ကျခဲ့တာကလား။ အဲဒီေနြပည် ေတာ်ရဲ ေတွ က အရင်ရဲေတွနဲ ့ ကွာတာ ဦးထုတ်ပဲ။ အရင်ရဲေတွ ဦးထုပ်က လမ်းစဉ်လူငယ် တို ့ြကက်ေြခနီတို ့ ေဆာင်းတဲ ့ဦးထုပ်မျိုး ။ အသစ်ေရာက်လာတဲ ့ေနြပည်ေတာ် ရဲေတွ ရဲ ့ ဦးထုတ်က စစ်တပ်က အရာရှိေတွ ေဆာင်းတဲ ့ဦးထုပ်မျိုး ။ ကျေနာ်ေတာ ့နာမည် မေခါ်တတ် ဘူး ။ ဘာမှမဟုတ်ဘူး ။ေသွးြကွေအာင် တမင်ထွင်တာလို ့ပဲ ကျေနာ်ထင်တယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အဲဒီ ရဲေတွက ေဒသအစံုက ေြပာင်းလာေတာ ့သူတို ့ကေလးေတွ ကို လှိုင်မှာ ေကျာင်းြပန် အပ်ြကရတယ်။ လှိုင် ေကျာင်းဆရာေလာက မှာ ကျေနာ်က ခပ်ရှုပ်ရှုပ်စာရင်းထဲ ပါေနေတာ့
ေကျာင်းအပ်တာ။ ေမးခွန်းလိုချင်တာ ေတွ ။စာေမးပွဲေအာင်ချင်တာေတွ အထိုက်အေလျာက် ကူညီနိုင်တယ် ။ ေနာက်တခု က လူဆိုးေတွနဲ ့ကျေနာ်
နဲ ့က ငယ်ေမွးြခံေပါက်ေတွ ြဖစ်ေန တာ လည်း ပါပါရဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဇာတ်လမ််းဆက်ရရင် အဲဒီေကျာင်းထိုင် ဆရာေတာ်က ကျေနာ်ကို သူ ့ေကျာင်းလာပါဦးလို ့ ဦးေအာင်နိုင်က တဆင့် ေခါ်ခိုင်းတယ် ။ေခတ်ေြပာင်းေနေတာ ့ ဦးေအာင်နိုင်လို ေကာင်စီ ြပုတ်က ဘာအာဏာမှ မရှိေတာ ့ဘူးေလ။ ကျေနာ်က ဦးေအာင်နိုင်ကိုေတာ ့ခင်ပါတယ်။ သူ လည်း ေဟာ့ေဟာ့ ရမ်းရမ်း မဟုတ်ဘူး ။အသက်ငါးဆယ်ေကျာ် ေလာက်ရှိတဲ ့၊ ေရွှဘိုသားပါ။
ေြပာစရာ ဆိုလို ့ မဆလ လုပ်တာမှန်သမျှ အားလံုးေကာင်းတယ် လိုက်ေအာ်တာ တခုပဲ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒါနဲ ့ကျေနာ် ေကျာင်းထိုင် ဆရာေတာ် ဆီ ကျေနာ်ေရာက်သွားေရာ ဆိုပါေတာ ့။ကျေနာ်တို ့ လူမျိုးက ဘုန်းြကီးေခါ်ရင် ြငင်းတဲ ့လူမျိုး မဟုတ်ဘူး ေလ။ ေကျာင်းေရာက်ေတာ ့ဘုန်းေတာ် ြကီးက ဒကာြကီး ..။ ရပ်ကွက်မနာေအာင် ကူညီပါ တဲ ့..။ ကျေနာ်လည်း ခပ်တံုးတံုးေကာင်မှ မဟုတ်တာ ။ ဘုန်းြကီးစကား မဆံုးခင် ေသနတ်ေတွ ေြပးြမင်ေတာ့ တာပဲ။
ဘာြပဿနာမှ ေနာက်ဆက်တွဲ မြဖစ်ေအာင် သူတာဝန်ယူပါတယ် တဲ ့။ စစ်တပ်က တပ်ရင်း မှူးကိုယ်တိုင်ကလည်း .. စံရိပ်ြငိမ် မှာ တက်ပစ်တဲ ့သူ ေတွကို ဘာမှ အေရးမယူပါဘူး လို ့ကတိ ြပုပါသတဲ ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒါနဲ ့ကျေနာ်လည်း အရှင်ဘုရား ေသနတ်ေတွ က တပည့်ေတာ် သိမ်းထားတာ မဟုတ်ဘူး ေလ။ တက်ပစ်တုန်းက တပည့်ေတာ်က ြမို ့ထဲမှာ ေရာက်ေနတာ ေပါ့ ။ငါးဖယ်တိုးေလးနဲ ့ ေရှာင်ြကည့်တာေပါ ့ဗျာ။ မရဘူးဗျ။ ဒကာြကီးရာ ..။ ဒီလူေတွ ဒကာြကီးေြပာရင် နားေထာင် မဲ ့သူေတွ ဆိုတာ ဘုန်းြကီးသိပါတယ်တဲ ့။ေသနတ်ေတွ ြပန်အပ်ဘို ့နားချေပးပါတယ် တ ဲ့။ ဇွတ်တွန်းေနြပန်ေရာ ဗျာ။
ေနာက်ဆံုးေတာ ့ ကျေနာ်လည်း ဒီေသနတ်ေတွ ဆက်ရှိေနရင် ေသချာအသံုးမြပုတတ်ရင် ေကာင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးသာ များမယ်လို ့ေတွးမိတာနဲ ့။
ကဲ .. ။ အရှင်ဘုရား ေနာက်ဆက် တွဲ ြပဿနာ အတွက် တာဝန်ယူတယ် ဆိုတာ သာ ေသချာပါေစ။ တပည့်ေတာ် ဘယ်လို လုပ် ေပးရမယ် ဆိုတာ သာ အမိ်န် ့ရှိပါလည်း ဆိုေရာ။ ဒကာြကီး ေကာင်းသလို သင့်ေတာ် သလို လုပ်ပါ ။ ေသနတ်ေတွ ြပန်ရရင် ြပီးပါတယ် တဲ ့။ ြကည့်...။ ဒီေခါင်းေပါ် တည့်တည့် ြပန်ကျတာ ပါပဲဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ဒါနဲ ့မထူးပါဘူးေလ ဆိုြပီး ..။ အရှင်ဘုရား နှစ်ရက်သံုးရက်ေစာင့်ပါ ။ ဘယ်ေနရာမှာ ဘယ်အချိန် လာယူရမယ် ဆိုတာ တပည့်ေတာ် လာထပ်ေလျာက်ပါ့မယ် ဆိုြပိး ကိုလှေရွှတို ့ ကို နားချရေတာ ့တာေပါ ့။ မြငင်းြကပါဘူး ဗျာ။ ဆရာ တာဝန်ယူရင်ြပီးေရာ တဲ ့။လာြပန်တာ ပဲ ေခါင်းေပါ်ကို ။။ကဲ ဒါဆို ခင်ဗျားတို ့ေသနတ်ေတွ သိမ်းထားတဲ ့ရဲေဘာ်ေတွကို အချင်းချင်း သံေချာင်းသာ ေခါက်လိုက်ေပေတာ့ ။ ညဆယ့်နှစ်နာရီမှာ ဘယ်ကင်းတဲ ကို ဘယ်ေသနတ် လာပို ့မယ် ဆိုတာသာ ေြပာေပေတာ ့လို ့ ဇယားဆွဲလိုက်ရေတာ ့တာေပါ့ ။
ေနာက်တေန ့ည ကိုလှေရွှ နဲ ့ြပန်ဆံုေတာ ့ ဆယ့် နှစ်လမ်းထိပ်က မူဆလင်ဗလီေရှ ့တည် ့ တည့်မှာ ဗျ။ သူက ေနဝင်းစတင်းကို ပုဆိုးေဟာင်း တထည်
နဲ ့ထုပ်ထားတယ်။ ဘာမှေတာင် မေြပာရေသးဘူး ။ ေရာ ့..။ ဆရာ။ ဆရာ ဖာသာ ြကည့်ရှင်းေပေတာ့တဲ ့။ေကာင်းေရာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်လည်း ပုဆိုးကိုေြဖြပီး ေနဝင်းစတင်းေလးကို ြကည့်မိတယ်။ ေနာက်ဖက် က ဒင်ဟာ ကွင်းေလးနဲ ့ေပါ့ ဗျာ။ အားလံုးသံချည်းပဲေလ။ စစ်သားမဟုတ်ေတာ ့ေသနတ်ကို ြကံုတုန်း ရင်းနှီးေအာင်လုပ်ထားမှ လို ့။။မအပ်ခင် စပ်စုေနတာ ။ေဟ့လူ ကိုလှေရွှ ..။ ကျည်ဆံေတွကို ေရာ.. ။ ဆိုေတာ ့ ကုန်ြပီဆရာတဲ ့။ ကျည်ဆံမကုန်ရင် ဆရာ့ကို ေသနတ်ြပန်အပ်ချင် မှ ြပန် အပ်ြဖစ်မှာတဲ ့။။
သိပ်ြကာြကာ ကိုင် မထားလိုက်ပါဘူးဗျာ။ ကိုလှေရွှ လာေပးေတာ့ ညဆယ်နာရီ။ ကျေနာ် ဆယ့်တလမ်ထိပ် ေရေြမာင်းနားက ကင်းတဲကို သွားတင်ထားလိုက်ေတာ ့ ညဆယ့်နှစ်နာရီ။
ေနာက် ကျေနာ့်ညီ အငယ်ဆံုးက ဘုန်းြကီးေကျာင်းလွှတ်ြပီး ေသနတ်တလက် သွားသိမ်းလို ့ ရြပီ လို ့သတင်းပို ့လိုက်ေတာ့တာ ပဲဗျာ။
လက်လွတ်စပါယ်ေတာ ့ ဘယ်ထားခဲ ့မလဲ ဗျ။ အဲဒီကင်းတဲ ကို ကျေနာ့် အိမ်ေရှ ့က လှမ်း ြမင် ေနရတယ်။ ကျေနာ်လှမ်းလှမ်း ြကည့်ေနတာေပါ ့။
ဘယ်လိုသတင်းဆက်ပို ့ သလဲေတာ ့ ကျေနာ်မသိဘူး ။ ညသန်းေကာင်ေကျာ် နှစ်နာရီ ေလာက်မှာ စစ်ကားတစီး ခပ်ြပင်းြပင်းေမာင်းလာ၊ခဏထိုးရပ်ြပီး ေသနတ်ကိုို လာသိမ်းသွားေလ ရဲ့ ဗျာ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျန်တဲ ့ ေသနတ်ေတွလည်း ထို ့နည်းလည်ေကာင်း ေပါ့ဗျာ။ ေန ့ရက်၊ အချိန် ၊ေနရာ ေတာ ့ ကွာတာေပါ ့။ြပန်အပ်ြပန်သိမ်း တဲ ့နည်းကေတာ ့အတူတူ ပါပဲ။
ကျေနာ် စိတ်ချေနတယ် လို ့ခင်ဗျား ထင်လို ့လား။ ကျေနာ် ဒီေလာက် မအ ဘူးဗျ။ ေနာက် နှစ်ရက်ေလာက် ေနေတာ ့ ကျေနာ် အုန်းြမင့်ကို ေခါ်လိုက် တယ်။မင်းဘယ်လို သေဘာရ သ လဲလို ့ေမးတယ်။ သူက ဆရာ့ သေဘာပဲေလတဲ ့။ဒါနဲ ့ ကိုလှေရွှကိုပါ ထပ်ေခါ်ြပီး တေနရာ ရာကို ေရွ ့ေန
ဘို ့အြကံေပးတယ်။ သူကလည်း အစပိုင်းမှာ ကျေနာ် ့သေဘာလို ့ဆိုေပမဲ ့ ကျေနာ်နဲ ့သူက ြငိထားဘူးတာလည်း ရှိ၊ သူ ့မိန်းမ မစန္ဒါကလည်း ဘာမှမြဖစ်ေလာက်ပါဘူး ေြပာတာကို နားဝင် ေနေတာ့ ေနာက်ပိုင်း ကျေနာ်ဆွဲတဲ ့ ဇယားထဲမှာ မပါေတာ့ဘူး။

ကျေနာ် စိတ်မေအးတာ အေြကာင်းရှိတယ် ဗျ။ တရက် ..။ ရှမ်းစုလမ်းထိပ်က ကျေနာ် ့ရံုးခန်း
ကို နယ်ထိန်းရဲ တပ်ြကပ် ထွန်းထွန်း ေရာက်လာြပီး ဆရာ ့ တပည့်ထဲမှာ အုန်းြမင် ့ ဆိုတာ ရှိ သလား။ စစ်တပ်က ထွက်လာတာ ေလတဲ ့။ အမှန်က အုန်းြမင့်က ေနာက်ခန်းထဲမှာ အိပ်ေနတာ။
ကျေနာ် ချက်ချင်း ြပန်ေြဖလိုက်ရတယ်။ အုန်းြမင့်ေတာခိုသွားတာ တလေတာင်ေကျာ်ြပီလို ့.။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒါနဲ ့အုန်းြမင့်ကို လမ်းစားရိတ်ထုတ်ေပးြပီး ဧရာဝတီတိုင်းဘက်ကို ေရှာင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ သွားမဲ ့ေနရာကို ကျေနာ့်ကိုေတာင် မေြပာနဲ ့လို ့ ေြပာရ တယ်။ မင်းလိုတာရှိရင်သာ ငါ့ကို လှမ်းဆက်လို ့။ ဟုတ်တယ်ေလ။ ကျဉ်းထဲကျပ်ထဲမှာ မေြပာမြဖစ်ရင် သိမေနတာ အေကာင်း ဆံုးလို ့ ကျေနာ်ထင်လို ့။
အုန်းြမင့် ေရှာင်သွားလို ့ ဆယ်ရက်မြပည့်ခင် ကိုလှေရွှတို ့ကို ဆွဲေတာ ့တာပဲ ။ဖမ်းမိတာ ခုနှစ်ေယာက်တဲ ့။ ေနာက်ပိုင်း ကိုလှေရွှတို ့ကို ရံုးထုတ်
ေတာ ့ဘား လမ်းမှာ တြကိမ် သွား ေတွ ့ေသးတယ်။ ဆိုင်မဆိုင်ေတာ ့ တိတိကျကျ ေြပာဘို ့ခက်တယ်ဗျာ။ အေရးအခင်းြပီး ေနာက်ပိုင်း ေဇယျသိဒ္ဓိ ဘုန်းြကီး ေကျာင်းဟာ တိုက်ေကျာင်းြဖစ်ြပီး ဘုန်းြကီးလာတာပဲ ဗျ။ ေအးေလ အရင်က သစ်သားေကျာင်း ။ ကျေနာ်ေတာင် ြကမ်းခင်းေတွ လှူဘူးေသးတယ် ။ ဒီအေြကာင်း က မေြပာတာ ပိုေကာင်းပါ လိမ့်မယ်။ ကျေနာ် ့အတွက်ေတာ ့ ကျေနာ့် ရဲေဘာ် ေတွ ကို ကတိအတိုင်း တည်ေအာင် မတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး လို ့သာ ေြပာပါရေစ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

မြကာပါဘူး ဗျာ။ ကျေနာ် ့ကို ဖမ်းတဲ ့ေန ့ေရာက်လာတာပါ ပဲ။။
မှတ်မှတ်ရရ ၁၉၈၉ ခုနှစ် မတ်လ(၂၄)ရက်ေန ့ပဲဗျာ။
ဘာလို ့မှတ်မိလဲ ။ ဟုတ်လား ။ ကျေနာ် ့ကိုမိြပီး ေထာက်လှမ်းေရးအကူမှာ ချုပ်ထားတာ နှစ်ရက်ြကာေတာ့ ေတာ်လှန်ေရးေန ့ေလ။ အခုေတာ ့ ့တပ်မေတာ်ေန ့ဆိုလား ဗျာ။
အဖမ်းခံရမဲ ့ ေန ့က နည်းနည်းေတာ ့ထူးြခားေနတယ် ဆိုတာ မနက်ကိုးနာရီ ေလာက် ကတည်းက သိေနတာ ။ ဒီလိုေလ။ မနက် ရှစ်နာရီ ေလာက်မှာ ေမာင်ေမာင်ြမင် ့ ကျေနာ် ့ ရံုးေရာက်လာတယ်။
သူ ့နဲ ့လှုပ်ရှားဖက် ေသာြကာဆိုတဲ ့ေမာင်ကို ဖုန်းဆက်လို ့မရဘူးတဲ ့။တခုခုေတာ ့ြဖစ်ြပီ ထင်တယ်တဲ ့။ေသာြကာ ဆိုတာက ကျေနာ်နဲ ့အမှုတွဲပဲ။
သူ ့ကို ေထာက်လှမ်းေရးတိုက်ထဲ မှာ အသံသာ ြကားဘူးတာ ။ လူချင်းဒီေန ့ အထိ မြမင်ဘူးဘူး။
ေမာင်ေမာင်ြမင့်က ေသာြကာကို ဆက်မရဘူး ေြပာေတာ ့မှ ကျေနာ် ကိုရန်ဝင်းကို သတိရ တယ်ဗျာ။ ဖုန်းဆက်ြကည့်တယ်။ ကိုရန်ဝင်းတပည့် ဖုန်းကိုင်တယ်။ သူ ့အသံက တုန်တုန်ရီ ရီနဲ ့ မရှိဘူး မသိဘူး ချည်း လုပ်ေနတယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒါနဲ ့စိတ်ထဲမှာ ပိုရှင်းသွားေအာင် ဆူးေလ ဘုရားနားကို ကိုရန်ဝင်း အလုပ်ထဲကို လိုက်သွား လိုက်တယ်။ အခု Sofitel Hotel တပိုင်းတစ ေဆာက်ထားတဲ ့ေနရာေလ။ ဟိုတယ်ခရီးသွား ရံုးနဲ ့မေဝးလှဘူး ။ ခင်ဗျားမှတ်မိေအာင် ေြပာရရင် အဲဒီကွက်လပ်ြကီးက ဘတ်စကားမှတ် တိုင်နဲ ့နီး တယ်။ ဘတ်စကား ေစာင့်တဲ ့ေယာကင်္ငျားေတွ အေပါ့ သွားလို ့ရတဲ့ ကွက်လပ်ြကီး ။
ေနာက် အာဏာသိမ်းြပီး ေနာက်ေန ့ စစ်တပ်က ရက်ရက်စက်စက် ပစ်တာ အဲဒီေနရာပဲ ဗျာ။
ကိုရန်ဝင်း လုပ်ငန်းခွင် ရံုးထဲ ကိုေရာက်ေတာ ့ သူတပည့်တချို ့မျက်ေစ့မျက်နှာ ပျက်ေနတာ ေတွ ့တယ်။ ဘာမှေမးလို ့မရဘူး။
တခါတခါ ြကိုသိေနတာ မေကာင်းဘူးဗျ။ ေထာက်လှမ်းေရးက ဖမ်းေတာ့မယ်ဆိုတာ ကျေနာ် ြကိုသိေနြပီ။ အဖမ်းခံရတာက ငါးနာရီခွဲ သိေနတာက ေန ့လည် နှစ်နာရီ၊ ေတာ်ေတာ် ခံစားရ ခက်တဲ ့ ေဝဒနာဗျာ။ ကျေနာ်က မတုန်လှုပ်ပါဘူး။ လို ့လိမ်မေြပာချင်ဘူး ။ ကျေနာ် လည်း ေသွးနဲ ့သားနဲ ့ကိုယ် ေြကာက်တာပဲ။ ဒါေပမဲ ့ လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာကို ကျေနာ် လုပ်ဘို ့မေမ့ဘူး ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်နဲ ့ ေမာင်ေမာင်ြမင့် လှိုင်ရှမ်းစုရံုး ကိုြပန်ေရာက်ေတာ ့ညေန သံုးနာရီထိုးေနြပီ ။ ကျေနာ် သူ ့ကို ေသချာေြပာတယ် ။ ေမာင်ေမာင်ြမင့် မင်းေရှာင်ေနချင်ရင် အချိန်ရတယ်။ ငါေတာ ့ ဒီအချိန်မှ မေရှာင်ေတာ့ဘူး။ဒီေတာ ့မင်းေရှာင်ေနမလား ။ အဖမ်းခံမလား ။ မင်း ဖာသာဆံုးြဖတ် ။ အချိန်သိပ်မရှိဘူး။လို ့။ ..။
ေမာင်ေမာင်ြမင့်က ကေလးဗျ။ အသက်က ကျေနာ် ့ထက် ငါးနှစ်ေလာက် ငယ်တယ်။ ေရဒီယိုသတင်းေတွ နားေထာင်ြပီး စကားြကီး စကားကျယ်ေတွသာ ေြပာေနတာ ။တကယ် ့ မိုးထဲေရထဲ ကျေတာ့ အင်းမလုပ်အဲ မလုပ် အူေြကာင်ကျားေနတယ် ေလ။ ကျေနာ့်ဖက်က ေတာ ့ဝတ္တရား ကုန်ြပီေလ။ သူ ့ကိုယ်တိုင် ဆံုးြဖတ်ဘို ့သာလိုေတာ့တယ် ဆိုြပီး ရံုးခန်းထဲ မှာ ငုတ်တုတ််သွားထိုင်ေနလိုက်တယ်။ အရက်လား ။ တကယ်ဗျာ။ အဲဒီေန ့က အရက် ေသာက်ချင်စိတ် ကုန်ေနတယ်။
ေနာက်တခု က ဒီအချိန်မျိုးမှာ အရက်ပါလာရင် ပိုရှုပ်ပိုဆိုးကုန်မှာကို လည်းသိေနလို ့ဗျ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေမာင်ေမာင်ြမင့်လား ။။ ကျေနာ့်ရံုးေဘးက ဝါးကပ်ေတွ ပံုထားတဲ ့ အပံုေပါ်မှာ ပက်လက်လှန် ေနတယ်။ အကျီချွတ်ြကီးနဲ ့ေလ ။ေရချိုးမလို ့ြပင်ေန ၊ ထင်ပါရဲ ့။
မြကာပါဘူးဗျာ။ ညေနငါးနာရီခွဲ ဝန်းကျင်ေပါ့။ ကျေနာ့် ရံုးေရှ ့ကိုေပါင်မုန် ့ကား တစင်းဝင်ချ လာတယ်။ ေပါင်မုန် ့ေရာင်းတဲ ့ ကားမဟုတ်ပါဘူး ဗျာ။ Town Ace တို ့ Lite Ace တို ့လို ဗင် ကားမျိုးကို ေြပာတာပါ။အဲဒီကားကို ကျေနာ် ြခံတံခါး ကိုေကျာ်ြပီး ကျေနာ်ြမင်ေနရတယ်။ ကျေနာ့် ရံုးခန်းက လမ်းမြကီးေပါ်မှာ မဟုတ်ဘူး ။ လမ်းမြကီး ကေန အုတ်တံတိုင်း တခုကို ေကွ ့ ေကျာ်ြပီးမှ ေရာက်တာ ၊ ရုတ်တရက် လူတရံုးရံုး ြဖစ်ေလာက်တဲ ့ ေနရာမဟုတ်ဘူး ဗျ။
ကားေပါ်ကေန အရပ်ဝတ်နဲ ့ လူနှစ်ေယာက်ဆင်းလာတယ်။ အသက်သံုးဆယ်ေကျာ် ဝန်းကျင်ေတွ ။ ကားေမာင်းတဲ ့ဒရိုင်ဘာကေတာ ့မဆင်းဘူး။
ကျေနာ်သိလိုက်ပါြပီ..။ ဒီလူေတွ ဟာ ကျေနာ့်ကို လာ ပင့်တဲ ့ ပုဂ္ဂိုလ်ေတွ ဆိုတာကိုေပါ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။


ကျေနာ်ေြကာက်စိတ်နည်းသွားြပီ ဗျ။ မလာခင် ေြကာက်ြပီးြပီေလ။ ေတာ်ေရာ ့ ေပါ ့။ လုပ်စရာရှိတာ ရှင်းစရာရှိတာ ရှင်းယံုပဲ။ ကျေနာ် ရံုးေရှ ့ကို ဆင်းချသွားလိုက်တယ်။ ေနာက် ြခံတံခါး နားကို ေလျှာက်အသွားမှာ ေစ့ရံုေစ့ထားတဲ ့ ြခံတံခါးကို တွန်းဖွင့်ြပီး နှစ် ေယာက်ဝင်လာတယ် ။ အဲဒီအထဲက တေယာက်ဟာ ကျေနာ်နဲ ့အရမ်းကပ်ေနတယ်။ ေနာက်တေယာက် ကခပ်လှမ်းလှမ်း က။
ကျေနာ်နဲ ့ကပ်ေနတဲ ့ လူက ..။ ကျေနာ် တပ်မေတာ်ေထာက်လှမ်းေရးကပါ တဲ ့။ ေြပာေနရင်း သူ ့အိတ်ကပ်ထဲကို လက်နှိုက်ြပီး မှတ်ပံုတင်ကဒ်တခုကို တဝက်ေကျာ်ေကျာ် ထုတ်ြပ တယ်။ ကျေနာ်မှတ်မိတာေတာ့ ..။ အဲဒီမှတ်ပံုတင်ကဒ် မှာ ဓာတ်ပံုတပံုနဲ ့ အနီေရာင် ြကက်ေြခခတ် ခပ်ြကီးြကီးတခု ကန် ့လန် ့ြဖတ်ခတ်ထားတယ် ဆိုတာပဲ ။ေနာက် သူ ့ကဒ်ကို ြပန်ထည့်လိုက်ရင်း ..။
ကိုသက်ခိုင် ဆိုတာ ခင်ဗျားလား။။ တဲ ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သက်ခိုင် ေရှ ့တည့်တည့်ရပ်ြပီး သက်ခိုင်လားဆိုေတာ ့ .။ ဟုတ်ပါတယ် ကျေနာ်သက်ခိုင်ပါ ေပါ့ဗျာ။ဘာလဲ ..။ ခင်ဗျားြကည့်ပံုက သူတို ့ လုပ်သမျှ ခံရေလသတည်း လို ့ထင်လို ့လား။။
ဟား။ဟား ။ ။ သက်ခိုင် ဗျ။ သူတို ့ေတွးေနတာက တြခား ကျေနာ် ြကံေနတာက တြခား .။ သက်ခိုင် သူများနဲ ့မတူဘူး ဆိုတာ ဒီေမာင်ေတွ ေနာက်သံုး ရက် ြကာေတာ့ မှသိသွားတယ်။
ရီစရာလို ့သေဘာထားပါ ဗျာ။ ြကွားတာမဟုတ်ရပါဘူး ။
ဒီေမာင်ေတွ ကျေနာ့်ကို သက်ခိုင်လား ေမးေနမှေတာ ့ သက်ခိုင်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ သူတို ့ ြကိုမသိတာ ထင်ရှားေနတာေပါ ့။
ေအာ်..။ မျက်လံုးြပူးြကီးနဲ ့ြကည့်ေနြပန်ပါြပီ။ ကျေနာ် ့ေဘးမှာ ေမာင်ေမာင်ြမင့်ေလ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

0 comments