မင်းဒင် ရဲ ့ သက်ခိုင်

၁၀။ ကုလားလူမိုက် အာရကီး။

တကယ်ေတာ ့အာရကီး ဟာ လူေြကာက်ဗျ။ ဒါေပမဲ ့ သူ လူသတ်တာက တရားခွင်မှာ တရား သူြကီး ေရှ ့မှာ။ တိတိကျကျ ေြပာရရင် ဆိပ်ကမ်း တရားရံုး အေပါ်မှာ၊ေအးေပါ့ဗျာ။ တရားရံုး ေပါ်မှာ လူသတ်တယ် ဆိုတာ ယံုနိုင်စရာ ဘယ်ရှိပါ့မလဲ ။ဒါေပမဲ ့တကယ်ပဲ ြဖစ်ခဲ့တယ်။ ေသချာ ေြပာြပမှ ြပည့်စံုမှာပဲ။အဲဒီ အချိန် အဲဒီ ေခတ်က အခုနာမည်ေကျာ် ရုပ်ရှင်မင်းသားြကီး ေကျာ်ဟိန်း ရဲ ့စိန်ေဂါ်လီ ဂိုဏ်းဆိုတာကို လူငယ်ေတွ အားကျေနတဲ ့အချိန်ေပါ့။

ကမာရွတ် ေခါ် ေကျာ်ရှိန်တို ့နဲ ့တချိန်တည်း ေလာက်မှာ ကီလီပွဲရံုတန်းမှာ စားကျက်ကျေနတဲ့ ဟိန္ဒူကုလားအုပ်စုတခုမှာ နာသန် ဆိုတဲ ့ ကုလားတစ်ေယာက်က ဦးေဆာင်ြပီး ဂိုဏ်းတခုဖွဲ ့ တယ်။ နာသန်က ဟိန္ဒူ လူမျိုးေပမဲ ့ ခရစ်ယာန်ဘာသာ ကိုးကွယ်တာ။ အဲဒီေခတ်ကလမ်းသူရဲ ဂိုဏ်း ဆိုပါ ေတာ့။ နာမည်ေတာ ့ကျေနာ်မမှတ်မိေတာ့ဘူး။ နာသန်၊မန်းနီး ၊ဘားလား၊ အာရကီး တို ့အပါအဝင် ဂိုဏ်းဝင်နှစ်ဆယ်ေကျာ်ရှိတယ်။

………………………….
ြပဿနာကို စြပီး မီးေမွှးတာက ေတာ ့နာသန်ပဲ။ နာသန်က ြကည့်ြမင်တိုင် တဖက်ကမ်း ၊ ေအးရွာ ကိုကူးသွားြပီး အဲဒီရွာက ကုလားမေလး တေယာက် ကို သွားြကူရာကေန ရွာခံေတွနဲ ့ ရန်ြဖစ် လာတယ်။ နာသန် က တေယာက်တည်း ြဖစ်ေနေတာ ့ဒီဖက်ကမ်းကို ြပန်ကူး လာြပီး လူစု တယ်။ ေအးရွာက ေမာင်ေတွက လည်း မခံချင် စိတ်နဲ ့ဒီဖက် ကမ်းအထိ လိုက်လာတယ်။ တိုတိုေြပာရရင် အုပ်စု နှစ်စု ဒုတ်၊ ဓား ၊လက်နက် အြပည့်အစံု နဲ ့ထိပ်တိုက် တိုးေတာ့တာ ေပါ့။
နှစ်ဖက် ရင်ဆိုင် ေနတုန်း နာသန် က ဟိုဖက် လူအုပ်ေရှ ့ကို အမှတ်တမဲ ့ ကျွံသွားတယ်။ အဲဒီမှာ ဟိုဖက် က ဓားနဲ ့ပိုင်းလိုက်တာ နာသန် ရဲ ့ညာဖက် လက်ဟာ အရင်းကေန ြပတ် ကျ သွားတယ်။
…………………………….
မထင်မှတ်ပဲ ြဖစ်သွားတာ ေြကာင် ့နှစ်ဖက် စလံုး တန် ့သွားတယ်။ လက်ဦးမှုရသွားတဲ့ ေအးရွာ အုပ်စုက လူစု ခွဲသွားေတာ့ နာသန် ကို ရန်ကုန်ေဆးရံု ြကီးကို ပို ့ြကတယ်။ ညဖက် ကျေတာ ့ ရန်ကုန် ေဆး ရံုြကီးမှာ သူတို ့အဖွဲ ့ဂိုဏ်းဝင်ေတွ စုြပီး လက်စားေချဘို ့ အတွက် တိုင်ပင်ြကတယ် ။
ေနာက်ဆံုး ရတဲ ့အေြဖက ဂိုဏ်းသားအားလံုး မဲနှိုက်ြပီး မဲကျတဲ ့သူက နာသန် ရဲ ့လက်ကို ြဖတ်ခဲ့တဲ ့ ေကာင်ကို ရတဲ ့နည်းနဲ ့ြပန်သတ်ဘို ့အားလံုး သေဘာတူြပီး မဲ နှိုက်ြကတယ်။
စုစုေပါင်း နှစ်ဆယ့်ငါးေယာက် တိတိ ရှိေတာ ့နှစ်ဆယ့်ငါးမဲ လိပ်ြပီး နှိုက်ြကတာ ေပါ့။
အဲဒီ တုန်းက လူမိုက်နာမည်ြကီး ေတွထဲမှာ ပါတဲ ့မဂင်္ငလာေတာင်ညွန် ့က မန်းနီး။ကမာရွတ်က ဘားလားတို ့ဦးေဆာင်ြပီး တက်တက်ြကွြကွနဲ ့အရင်ဆံုး မဲနှိုက် တယ်။
ြဖစ်ေနပံု ကေတာ ့ကုလားကား ရုပ်ရှင်ထဲကလို ပါပဲ ဗျာ။ အာရကီးက ငယ်လည်းငယ် ေြကာက်လည်းေြကာက် ဆိုေတာ ့မဲ မနှိုက်ရဲဘူး လို ့ဆိုတယ်။ ြဖစ်ချင်ေတာ ့ေရှ ့က နှစ် ဆယ့်ေလးေယာက်လံုး နှိုက်လိုက်တာ တေယာက်မှ မေပါက်ဘူးတဲ ့။ ေနာက်ဆံုး ေပါက်မဲနဲ ့ အာရကီး ပဲကျန်ေတာ ့။ တေယာက်က အာရကီး လိုေကာင်က ဘယ်လို သတ်ရဲမှာ လည်းလို ့ အသံလည်း ထွက်လာေရာ။ အာရကီးက။။ အနဲ(အကို) ပါးစပ်ကိုပိတ်ထား ။ ကျေနာ်ရ ေအာင် သတ်ြပ မယ် ….ဆိုြပီး မဲေတာင် မနှိုက်ြကည့်ေတာ့ပဲ သတ်ဘို ့သေဘာတူလိုက်တယ် ။
ဘယ်လို သတ်မလဲ ဟုတ်လား။ ရတဲ ့ေနရာ။ ရတဲ ့အချိန်မှာ အြမန်ဆံုးသတ်ဖို ့ေပါ့။
………………………………….
ြဖစ်ချင်ေတာ့ ေနာက် သံုးရက်ေလာက် အြကာမှာ နာသန့် လက်ကို ခုတ်ြဖတ်တဲ ့တရားခံကို ရဲက ဖမ်းမိသွားတယ်။ ရဲစခန်းမှာ ေြဖာင့်ချက်ေပးေတာ ့ ရမန်ယူဘို ့ ဆိပ်ကမ်းတရား ရံုးကို ရံုးထုတ်လာတယ်။ တရားသူြကီး က အမှုတွဲ ြကည့်ြပီး ရမန်ေပးဘို ့လုပ်ေနတုန်း တရားရံုး ထဲကို အာရကီး ဝင်လာြပီး တရား ခံကို တရားသူြကီး ေရှ ့၊ရံုးေပါ်မှာတင် ခါးြကားထဲက ဓားနဲ ့ ဝင်ထိုးတာ ပွဲချင်းြပီး ပါေလေရာ။
အဲဒီအမှုနဲ့ အာရကီး ေသဒါဏ် ကျတယ်။ေနာက် ေတာ့ ေထာင်ဒါဏ် အနှစ်နှစ်ဆယ် ေြပာင်း သွားတယ်။ေထာင်ထဲမှာ လူသတ်မှု ထပ်ြဖစ်တယ်။ အေရးအခင်း ြပီးေတာ ့မှ အာရကီး ေထာင်က လွတ်လာတယ်။ အာရကီး ေဟ့ဆိုရင် ပွဲြပီးတဲ ့အထိ နာမည်ြကီး လူဆိုးေပါ့။
ကျေနာ် ဘာလို ့အေသးစိတ်သိသလဲ ဟုတ်လား။ ဘားလား ကလည်း ကျေနာ့်တပည့် အရင်း ြဖစ် လာတယ်ေလ။ သူ တလံုးမကျန် ြပန်ေြပာတာ ေပါ့ဗျာ။
ဘာလားလိုလူမျိုးက ကျေနာ့်ကို ဆရာတင်တယ်ဆိုတာ တကယ်ေတာ့ လွယ်တဲ့ ကိစ္စေတာ ့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ကျေနာ့်ရဲ့ လက်ရံုးရည် နှလံုးရည်ကို ဘာလား အြကိမ်ေပါင်းများစွာ စမ်းခဲ့ဘူး တယ်။တြကိမ်တုန်းက ဘားလားြကီးရဲ့ ပဏဍိတလမ်း ဂိုေဒါင်မှာထိပ်ထိပ်ြကဲ ဖဲသမားေတွ ၊ လူမိုက်ေတွတင်မကဘူး၊ မိန်းမလှေလး ေတွပါ ေခါ်ထားြပီး ဘားလား ကျေနာ့်ကို အချဉ် ေဖာက်ဘို့ ြကိုးစားဘူးတယ်၊
ဘယ်နှယ်ဗျာ။ တေကာင်မှ ဆယ်တန်းမေအာင်ပဲ ကျေနာ်ကိုလာေဖာက်တာ ကျေနာ့် အတွက် ရီစရာေတာင် ြဖစ်ေနေသးတယ်၊ ဖဲဝိုင်းထဲမှာတင် မိန်းမလှေလးကို ကျေနာ့်ဖက်လံုးလံုး ပါလာ ေအာင် သူတို့ထက် ေဈးနှစ်ဆပိုေပးဝယ်လိုက်တာ၊ ဘားလားတို့ လိမ်ဆင်အကုန်ေပါ်ရံုမက ရင်ခွင်ထဲကေတာင် မထွက်ေတာ့ပါဘူး ြဖစ်တဲ့ အထိ၊လူငယ်ေြခတက်ေလး ဘဝနဲ့ ရှုပ်ခဲ့ တုန်းက ေပါ့ဗျာ။ ေနာက်ပိုင်းေတာ့ ဘားလားဟာ ကျေနာ့်အေပါ် တကယ်ကို သစ္စာရှိခဲ့ ပါတယ်၊ ပွဲြကီးပွဲေကာင်းေတွ မှာ အမှုတွဲေတွ ြဖစ်လာခဲ့ပါတယ်။
…………………………………..
ကျေနာ့်ဘဝ ဟာ လူဆိုးလူမိုက်ေတွနဲ ့ဘယ်လိုေရစက်ပါခဲ့ေလ သလဲေတာ့ မသိဘူး။ နိုင်ငံ ေရး ပုဒ်မ ၅(ည)။ ၁၇(၁)နဲ ့ေထာင်ထဲ ေရာက်တုန်းကလည်း နာမည်ေကျာ်ေတွနဲ ့ချည်း ထပ် ေတွ ့ြပန်တယ်။ စိုးေအာင်၊ မျိုးေအာင်(နွားြကီး၊ နွားေလး)၊ အလံု စိုးြမတ်။ ြကိုးသိန်းဝင်း။မ ရမ်းကုန်း ဦးကို။ တင်ေဌး။ သဃင်္ငန်းကျွန်း စိုးသန်း။ တို ့ေတွနဲ ့လည်းေကာင်းေကာင်းအဖွဲ ့ ကျခဲ့တယ်။ အဖွဲ ့ကျရံု မကဘူး ။ သူတို ့အြပင်ေရာက်လာေတာ့ ကျေနာ်ဟာ ရန်ကုန်ြမို ့မှာ လူဆိုးလူမိုက် မှန်သမျှ မပါတ်သက်ဘူးတဲ ့ဘူးတဲ ့သူ မရှိေလာက်ေအာင် ြဖစ်လာခဲ့တယ်။
ကျေနာ် လူဆိုးမဟုတ်ပါဘူး။ သတ်တာ ြဖတ်တာလည်း မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ လိုလည်း မလို ေတာ့ ဘူးေလ။ ကျေနာ် ပါးစပ်က ေြပာလိုက်ရံုပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ကျေနာ်ဟာ အြကမ်းနည်းကို သံုးခဲတယ်၊ မတတ်သာလွန်းမှသာ ြကမ်းတဲ့ ရမ်းတဲ့ နည်းကိုသံုးတယ်။ ကျေနာ် အြကမ်းနည်းသံုးြပီ ဆိုရင် ဒိတ်ဆိုတဲ့ လူမိုက်ေတွ ဖျားသွားေလာက်တဲ့ နည်းေတွကို သံုးဘို့ ြကံဆတတ်တယ်။
တခါတုန်းက ရန်ဘက်တေယာက်ကို ဘယ်လိုမှ ေြပာလို့ဆိုလို့ မရတဲ့ အဆံုး .. ဘားလားရာ .. ရံုးေခါ်ြပီး နားထဲကို ေလးလက်မသံ ေတ့ြပီး လက်ဖမိုးနဲ့ ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ထည့်လိုက် လို့ ေြပာလိုက်ေတာ့ ဘားလား မျက်နှာပျက်ြပီး လန့်သွားလိုက်တာ ဟန်ေတာင်မေဆာင် နိုင်ဘူးဗျ။
အခု ေသချာြပန်စဉ်းစားတဲ ့အခါ အဲဒါေတွ အားလံုး ဟာ ကျေနာ် ့နှလံုးသား ကို စူးဝင်ခဲ ့တဲ့ ဆူးေတွ ေြကာင့် ဗျ။ ေသရာပါမဲ ့ဆူးေတွ ေပါ့ဗျာ။ ဘယ်လို ဘယ်ပံု စူးဝင်ခဲ့သလဲ ဟုတ်လား။ ေသချာေြပာပါ့မယ်။ နာကျည်း စိတ်နဲ ့ေတာ ့မဟုတ်ေတာ့ဘူး။ သံေဝဂနဲ ့ပဲ ကျေနာ်ေြပာပါ့ မယ်။ အခု ကျေနာ် ေအးရာ ေအးေြကာင်း တခုလုပ်ေနတယ် ဗျာ။ တကယ်လည်း အထိုက် အေလျာက် ေအးခဲ့ြပီ ထင်ပါတယ်။
………………………………..

ရုပ်ပံု။ ။ ဂူဂဲလ်