၄၇။ ရဲေဘာ်လှခင် ၊ သင့်အား ဦးညွှတ်ပါ၏။
ကျေနာ်အိမ်ြပန်ေရာက်ေတာ့ ညေနေြခာက်နာရီ ေကျာ်ေနပါြပီ။ တိုက်ပွဲမှာ ကျသွားတဲ ့လှခင် ေခါ် ကရင်ြကီး ရဲ ့ အေလာင်းဟာ ကျေနာ့် အိမ်ေရှ ့ လမ်းဟိုဘက်ြခမ်းကုက္ကို ပင်ြကီး ရဲ ့ ေအာက်မှာ ေရာက်ေနပါတယ်။ ဟ။ ဘယ်နှယ့် ဒီအေလာင်းက ဒီနားမှာ ေကျာက်ချေနသလဲ ေတွးလို ့ေတာင် မဆံုးေသးပါဘူး ဗျာ။
“ကိုသက်ခိုင် ြပန်လာြပီေဟ့ “ဆိုတဲ ့ အသံက ဆူညံ သွားတာ ေြကာင့် အေလာင်းဆီကို ေလျှာက်သွားလိုက်ရတယ်ဗျာ။ အမှန်က ကရင်ြကီး ရဲ ့ အေလာင်း ကို သေဖာ့ေတာ သုဿန်မှာ သွားြမှုပ်ဘို ့ ကျေနာ့်ကို ေစာင့်ေနြကတာပါ။
……………………….
ေနာက်မှ ကျေနာ် သိရတာက တိုက်ပွဲမှာကျတဲ ့ ကရင်ြကီးကို ကိုလှေရွှတို ့ က အေလာင်း ရေအာင် ြပန်ဆွဲလာတယ်။ ရပ်ကွက်ထဲ ေရာက်ေတာ့ သူ ့ကို ဂုဏ်ြပုတဲ ့ အေနနဲ ့ တလမ်းဝင် တလမ်းထွက် အေလာင်းကို တိုက်ပွဲဝင် ရဲေဘာ်ေတွက ထမ်းြပီးေလျာက်လှည့်ြပ ြက တယ်။ အေလာင်းကိုေြမာက်၊ ေသနတ်ေတွကို ေြမှာက်၊ ဒီမိုကေရစီ ရရှိေရး ဒို ့ အေရး ဒို ့အ ေရး။ အေရးေတာ်ပံုေအာင်ရမည် ။ ေအာင်ရမည်။ လို ့ေအာ်ဟစ် ေြကွးေြကာ်ြပီး လှည့်တာမှ ေလးရပ် ကွက် ငါးလမ်းကွက် လမ်းေပါက်ေစ့ ဆိုပဲ ဗျာ။ ကရင်ြကီး အေလာင်းေြမကျဘို ့ ရပ်ကွက်လူထု က ဝိုင်းြပီး သူတို ့အသိစိတ်ဓာတ်နဲ ့သူတို ့ လှူြကတန်းြကတာ သိန်းချီြပီးေတာင် ရတယ်ဆိုပဲ။ အဲဒီေငွေတွ အားလံုးကို ကရင်ြကီး ရဲ ့ ဇနီးလက်ထဲကို အပ်လိုက်ြကတယ််။ စိတ်မေကာင်းစရာ က ကရင်ြကီးဟာ မိန်းမရတာ ရက်ပိုင်းပဲ ရှိေသး တယ် တဲ ့ဗျ။
……………………….
အေလာင်းက ဝါးဓနိ သယ်တဲ ့တွန်းလှည်းနဲ ့တင်ထားတာ ဗျ။ ေအးေလ။ သံေဂွေတွကို တာယာေဟာင်း ခံြပီး ဘီးလုပ်ထားတာ။ သစ်သားအိမ်နဲ ့ေနာက်ကေန တွန်းရတဲ့ လှည််းမျိုး ။ ။အေလာင်းက တွန်းလှည်း ြကမ်းြပင်ေအာက်ေြခမှာ ချထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ တွန်းလှည်းရဲ ့ အေပါ်နခမ်းကို သစ်သား တန်းပစ်ြပီး ခင်းထားတဲ့ အထပ်သားခင်း အေပါ် မှာပါ။ တတ်နိုင် သေလာက် အြဖစ်နိုင်ဆံုးနည်း ေတွနဲ ့သူ ့ကို ဂုဏ်ြပုထားတာ သိသာပါ တယ်။ ကရင်ြကီး ေခါ် လှခင်ဟာ အသားလတ်လတ် နဲ ့ အသက်သံုးဆယ် မေကျာ်ပါဘူး။ ေသနတ်ဒါဏ်ရာေတွ ေြကာင့် ေသွးသံရဲရဲ ြဖစ်ေနမယ် လို ့ ကျေနာ်ထင်တာ။ မဟုတ်ဘူးဗျ။ အဝတ်အစား အသစ်ေတွလဲေပးထားတယ်။ ေသွးစေတွတချို ့ေတွ ့ရေပမဲ ့ေြခာက်ေနပါြပီ ဗျာ။
……………………….
ကျေနာ် ဆံုးြဖတ်ချက်တခု ကို အခိုင်အမာ ချရပါတယ်။ အေလာင်းကို ေြမြမှုပ်ဘို ့အချိန်တန် ေနပါြပီ။ ဟုတ်တယ်ေလ။ ညခုနှစ်နာရီ ထိုးေတာ့မယ် ဗျ။သေဖာ့ေတာ သုဿန်ဟာေစာေစာ က တိုက်ပွဲြဖစ်ခဲ့တဲ ့ လှည်းတန်းဖက် ကိုြပန်သွားရမှာပါ။ အသုဘပို ့လိုက်မဲ ့ လူထုြကီးက လည်း ေထာင်ချီရှိေနပါတယ်။ ဒီေတာ့ ဒီလူထုြကီးနဲ ့သွားလို ့မေတာ်တဆ စစ်တပ်နဲ ့ ထပ် တိုးေနရင် မြဖစ်သင့်တာ ေတွ ထပ်ြဖစ်ကုန်ပါလိမ့်မယ်။ ဒါေြကာင့် ေြပးနိုင်လွှားနိုင်တဲ ့ လူတ ချို ့နဲ ့ ကရင်ြကီးမိန်းမေလာက်သာ လိုက်ပို ့ဘို ့ နားချရပါတယ်။ ေနာက်တခုက ေသနတ်ေတွ အတွက် ကျည်ဆံလက်ကျန်ဟာ နည်းေနပါြပီ။ အုန်းြမင့် နဲ ့ကို လှေရွှတို ့ကေတာ့ ေသွးဆူေန တုန်းပါ။ ကရင်ြကီးအေလာင်းေြမကျြပီးတာနဲ ့ကမာရွတ်ဘူတာရံု မှာ ရှိတဲ ့ ဂံုးေကျာ်တံတား ေပါ်ကေန ေနဝင်းစတင်း ကိုေထာက်ြပီး ဘူတာရံုလမ်း တေလျှာက် ဝင်လာမဲ ့ စစ်တပ်ကို ထပ်ြပီး ရင်ဆိုင်ဘို ့ အားသန်ေနြကြပန်ပါတယ်။ တကယ် ေတာ့ ဘူတာရံုလမ်းဟာ လမ်းကျဉ်းတခုပါ။ ဒီလမ်းကျဉ်းထဲမှာ စစ်တပ်နဲ ့သူတင်ကိုယ်တင် ပစ်ခတ်ဘို ့ဆိုတာ ဘယ်နည်းနဲ ့မှ မြဖစ်နိုင်ပါဘူး။ ဆိုလိုတာက ရပ်ကွက်ထဲက အိမ်ေတွ ထဲ ကိုကျည်ဆံေတွ ဝင်ကုန်မှာ ေသချာတာေပါ့။ ကျေနာ် ကိုလှေရွှကို နားချ ၊ အုန်းြမင့်ကို ဖိ ေဟာက်ြပီးတားရ ပါေတာ ့တယ်။ အမှန်ကို ဝန်ခံရရင် ကျေနာ် ့အသိဉာဏ်ကသာ တားေနတာ ။ ကျေနာ် ကိုယ်တိုင် စစ်တပ်ကို ဘယ်ေနရာကေန ပစ်ရင် ဂွင်ကျမလဲ ေတွးေနတာ ဗျ။
…………………………………
အတိုချုပ်ရရင်ေတာ့ ဗျာ။ ညခုနှစ်နာရီ ေကျာ်မှာ လက်ေရွးစင် လူငါးဆယ်ေလာက် နဲ ့အတူ ကရင်ြကီး ရဲ ့အေလာင်းကို သေဖာ့ေတာ သုဿန် ကို သယ်ခဲ့ြကေရာ ဆိုပါေတာ ့။ အေလာင်းေဘးမှာ ကရင်ြကီး မိန်းမေလးကလည်း တရှံု ့ရှံု ့နဲ ့ငိုြပီး လိုက်လာတာေပါ့ ဗျာ။ တခုထူးြခားတာက ဗျာ။ အသုဘ ပို ့လိုက်လာြကတဲ ့လူေတွ ဟာ တိုင်းြပည်အတွက် အသက်စွန် ့သွားရှာတဲ ့ သူရဲေကာင်းတေယာက် ရဲ ့ေနာက်ဆံုးခရီး ကို ဂုဏ်ြပုလိုက်ပါ ပို ့ ေဆာင်ေန ြကတဲ ့ ပံုစံဗျ။ ဟုတ်တယ် ။ ကျေနာ် ့စိတ်ထဲမှာလည်း ဒီအတိုင်းပဲ ဗျာ။ ဘဝဆိုတာ တိုက်ပွဲမကင်းဘူး ။ တိုက်ပွဲမှာ သူရဲေကာင်းပီသစွာ ကျဆံုးရတာမျိုး ကို ကျေနာ် နှစ်သက် တယ်။ ကျေနာ်တင်မက ပါဘူးဗျာ။ ကျေနာ်အေမပါလိုက်ေသး လို ့ဆိုရမယ်ဗျာ။
………………………
ကရင်ြကီး အသုဘကို သေဖာ့ေတာ ့ပို ့ခါနီးေလးမှာ ကျေနာ် အေမ ့ဆီ ခဏဝင်လိုက်တယ် ဗျ။ အေမ ကျေနာ့်ကို စိတ်ပူေနမှာ စိုးလို ့ ေပါ့ဗျာ။ ကျေနာ်က အေမ စစ်သားေတွ နဲ ့ရင်ဆိုင် တိုက်တာ ဒီဖက်က ကျသွားတဲ ့ ရဲေဘာ် အေလာင်းကို ကျေနာ် သွားြမှုပ်ေပးမလို ့ဆို ေတာ့ ။ အေမက သူသိြပီးြပီဆိုပဲ ။ေနာက် စကားဆက်ေသးတယ်။ အေမ စိတ် မေကာင်းဘူး ။ သတ္တိေကာင်းချက်ကေတာ ့ ့။ သူေသကိုယ်ေသ ကို တိုက်ရဲ တဲ ့လူေတွ ။ အံ ့ ချက်တဲ ့။
………………………
တကယ်ေတာ ့ အေမဟာ စစ်ကို ဆန်းတယ် မှတ်တဲ ့ထဲ မပါဘူး ဗျ။ အေမ ခဏခဏ ေြပာဘူးတာေတွ ရှိတယ်။ လွတ်လပ်ေရး အြကို ကာလေတွ တုန်းက ကျေနာ်တို ့ရွာဖက်ကို မဟာမိတ်ေလထီး တပ်ေတွ ဆင်းဘူးတယ် တဲ ့။ ဂျပန်တပ်ေတွ နဲ ့ ဗမာ့ေတာ်လှန်ေရး တပ်ေတွ ရွာနားမှာ တိုက်ပွဲ ြဖစ်ဘူးတယ် တဲ ့။ ေနာက် ကျေနာ်တို ့ေဒသ တဝိုက်မှာ ..မထူးထ .ဘူးသတဲ ့။ မထူးထ တယ်ဆိုတာ အဲဒီ ေဒသ တဝိုက်မှာ ဆင်းရဲြကပ်တည်းလွန်းလို ့၊ စစ်ေဘးစစ်ဒါဏ်ြပင်းထန်လွန်းလို ့ ကိုယ်ပိုင် တပ်ေတွ ေထာင်ြပီး မထူးေတာ့ပါဘူး ဆိုြပီး လုြကယက်ြက၊ တိုက်ြကခိုက်ြကတာ တဲ ့။ နတ်ေမာက်ဖက် က ဂျပန်ေတာ်လှန်ေရးဟာ မထူးတပ်ေတွ တိုက်တာလည်း ပါတယ် တဲ ့။
………………………
သေဖာ့ေတာ ေရာက်ေတာ ့ သုဿန်လူြကီး ဦးေကျာ်ခင် ကို အကူအညီေတာင်း တယ် ။ ဦးေကျာ်ခင်လို လူကေတာင် လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ကူညီသဗျာ။ ပိုက်ဆံေတွ ဘာေတွ လုပ်မေန ပါနဲ ့ဆရာတဲ ့။ ဆရာြကိုက်တဲ ့ေနရာေြပာ ပါတဲ ့။ သူက ကျေနာ့်ကို သုဿန်ထဲေခါ်သွားြပီး တွင်းသစ်တွင်းေဟာင်း လိုက်ခွဲြပေနေသး တယ်။ ေအးေလ။ ကရင်ြကီး အေလာင်းက သရဏဂံုတင်တဲ ့ ဇရပ်ေပါ်က ခံုတခုေပါ်မှာ ရှိေနတယ် ။ ေနဦးဗျာ။ ေမ့ေနလို ့။ အသုဘ ချလာရင်း မီးရထားလမ်းေကျာ်လာေတာ ့မှ သရဏ ဂံုတင်ဘို ့ ဘုန်းေတာ်ြကီး သံုးပါးကို အလံတိုင်ေကျာင်းက ဝင်ပင့်လာေသးတယ်။ ဇရပ်ေပါ်မှာ သရဏဂံုတင်ေနတုန်း ကျေနာ်နဲ ့ ဦးေကျာ်ခင် က ေြမေနရာလိုက်ေရွးေနတာ ။
……………………….
အဲဒီတုန်းက သုဿန်ေတွဟာ ေတာ်ေတာ် ေအာ်ဂလီဆန်စရာ ေကာင်းတာကလားဗျာ။ ညှီစို့စို့ အနံ့ြကီးက ေတာ်ေတာ်ကို စိတ်ပျက်ဘို့ေကာင်းပါတယ်။တချို ့ ေနရာေတွမှာ လူရိုးေတွ ဦးေခါင်းခွံေတွေတာင် ြမင်ြမင်ေနရတယ် ၊ေခွးေတွ လာလာယက်လို ့ဆိုလား ဗျာ။စိုစိ စိုစိေြမေပါ်မှာ အရိုးေတွ ေခါင်းေတွ ေကျာ်ခွြပီး ဦးေကျာ်ခင်က ေလျှာက်ေခါ်ေနေတာ ့ ကျေနာ်လည်း တွန် ့ေနလို ့ဘယ်ြဖစ်ေတာ့မလဲ ။ လိုက်ရေတာ့ တာေပါ့။ သူက ဘယ်ေနရာဟာ တွင်းနှစ်ထပ်။ ဘယ်ေနရာက သံုးထပ် ၊ ကေလးနဲ ့လူြကီး ဘယ်လိုထပ်ြမှုပ်ထားတယ် ဆိုတာေတွပါေလျှာက် ရှင်းြပေနေသးတယ်။ ေနာက်ဆံုး ေတာ ့.. ဦးေကျာ်ခင် ေကာင်းတဲ ့ ေနရာသာ ေရွးပါေတာ ့ ဆိုြပီး အာဏာကုန်လွှဲရေတာ့ သဗျာ။
……………………….
အခုမရှိေတာ့ တဲ ့ သေဖာ့ေတာ သုဿန်ရဲ ့ ဇရပ်ညာဖက်ေဘး လမ်းမနဲ ့မလှမ်းမကမ်းမှာ ကရင်ြကီး ကို ြမှုပ်လိ်ုက်ြက တယ်ဗျာ။ ကျေနာ် ့ကေတာ ့ ဦးေကျာ်ခင်နဲ ့ ေဖာက်သည် ြဖစ်သွားတယ် ေြပာရမှာပဲ ။ ဟုတ်တယ်ဗျ။ ေနာက်ေန ့လည်း ကျေနာ်လူေသလာ ြမှုပ်ရေသးတယ်။ တေလာင်းတည်းေတာင် မဟုတ်ပါ ဘူးဗျာ။ေြခာက်ေလာင်း တြပိုင်နက်။ ဒီလိုဗျာ။။
……………………..
စစ်တပ်ကို ရင်ဆိုင်တွန်းလှန်ေနတဲ ့သူေတွ ရှိသလို အေချာင်ရတုန်း လုပ်ထားမှ ဆိုတဲ ့သူ ေတွ လည်း ဒုနဲ ့ေဒးဗျ။စစ်တပ်က ဖွင့်ထားခဲ့လို ့ ပွင့်ေနတဲ ့ ဂိုေဒါင်ေတွ ကေန ပစ္စည်းသွား သယ်ေနြကတဲ ့ သူေတွကလည်း ပွဲေတာ်ြကီးလို ြဖစ်ေနြပန်ြပီ ဗျာ။ စစ်တပ်ကလည်း အာဏာသိမ်းတာ ဟန်ကျေလာက်ြပီ ထင်ေတာ ့ ဂိုေဒါင်ေတွ ေဖာက်တယ် ဆိုြပီး ပစ်မိန် ့ ေပးတယ်။ လူထုကေတာ ့ဗျာ ၊ စစ်တပ်ဆင်တဲ ့ေထာင်ေချာက်ထဲ တည့်တည့် ကိုတိုးေတာ ့ တာပဲ ။သယ်လာထမ်းလာြကတဲ ့လူေတွလည်း တရုန်းရုန်း ။ ပစ်လို ့ခတ်လို ့ ေသးရတဲ ့ မသာေတွလည်း အတုန်းအရုန်း ဆိုပါေတာ ့။
………………………….
၂၀။၉။၁၉၈၈ ေန ့လည်မှာ ကိုလှေရွှတို ့က ကရင်ြကီး ြမှုပ်ထားတဲ ့ေနရာကို သွားြပီး ေသနတ်တင် အေလးြပုြကေသးတယ်။ ေအာ် ။။ စစ်သားေဟာင်းချင်းေတာ ့ သံေယာဇဉ် ြကီးြက ရှာသားပဲ ဗျာ။ စစ်ထံုးစံနဲ ့အညီ အေလးြပုတာတဲ ့။ ေြမြမှုပ်ဘို ့ သွားတုန်းက သူတို ့ မပါဘူး ေလ။ ကျေနာ်ပဲ ခင်ဗျားတို ့ေနရစ်ခဲ ့ြကလို ့ ထားခဲ့တာ ။ မလိုလားအပ်ပဲ ဇာတ်ေတွ ထပ်ရှုပ် ကုန်မှာ စိုးလို ့။
…………………………
ကိုလှေရွှတို ့ က ကျဆံုးရဲေဘာ် ကရင်ြကီးကို အေလးြပုြပီး ကမ်းနားဖက်ကို ြပန်ြကတယ် ။ ကျေနာ်က ဘူတာရံုလမ်းထိပ်က ကိုသန်းညွန် ့အရက် ဆိုင်ဖက်ကို သွားတယ်။ ဒါေပါ့ဗျာ။ ကျေနာ် လည်း ေန ့ေတွ ညေတွ ေရာကုန်ြပီေလ။ နည်းနည်းေတာ ့ေသာက်လိုက်အံုးမှေပါ ့။ သံုးစိတ်ေလာက်လည်း ချြပီးေရာ အိမ်ြပန်ဦးမှ ဆိုြပီး ဆိုင်ထဲ ကေနထွက်ြပီး လမ်းဟိုဘက် ြခမ်းကို ကူးလိုက်တယ်။ လမ်းတဖက်ေတာင် မေရာက်ေသးဘူး ဗျာ။ေဒါ ့ဂျစ်ကား တစီးက ဟွန်းအဆက်မြပတ်တီး ြပီး လာေနလို ့ ခဏရပ်ေပးလိုက်ရတယ်။ လမ်းလည်ေခါင်တည့်တည့် မှာ ။ဒီကား ဘာေြကာင့် ဟွန်းရှည်တီး ရသလဲ လှမ်းြပီး စပ်စုလိုက်ေတာ ့..။ လားလား ကားေနာက်မှာ လူေတွ ပိုးလိုး ပက်လက်နဲ ့။ ေခါင်းေတွက ကားေမာင်းတဲ ့အရှိန်နဲ ့ဘယ်ညာ ရမ်းေနတယ်ဗျာ။
လက်စသတ်ေတာ ့အေလာင်းေတွ ပါလား ။ ဟုတ်တယ် ။ သမိုင်း ဘုရားလမ်း ဖက်က သိပ္ပံပစ္စည်း စက်ရံုမှာ ဂိုေဒါင်ေတွ ဖွင့်ထားတယ် ဆိုြပီး သွားသယ်ရာက ကျည်ဆံနဲ ့ညား လာြကတာ တဲ ့။
…………………..
ေဒါ ့ဂျစ်ကားက ေရှ ့ဆက်မေမာင်းဘူး ဗျာ။ ဘူတာရံုလမ်းထိပ်မှာတင် ရပ်ေနတယ်။ ရပ်တာက ကျေနာ် ့ ကိုေတွ ့လို ့ရပ်တာေလ၊ ဒရိုင်ဘာက ကားကိုလမ်းေဘး မကျတကျရပ်ြပီး ဆင်းလာ တယ်။ ဘယ်သူရှိရမလဲ ဗျာ။ ဘူတာရံုလမ်းထိပ်က ကုလားလှဝင်းေပါ ့။ စစ်တပ်က အတင်း တင် ေပး လိုက်လို ့ေြကာက်ေြကာက်နဲ ့တင်ေမာင်း လာရတာ တဲ ့။ ကျေနာ့် ဆီ တန်းတန်း မတ်မတ် ေလျှာက်လာြပီး ဆရာလိုက်ခဲ့ပါအံုး ၊ဒါေတွ ကို သေဖာ့ေတာမှာ လိုက်ြမှုပ်ေပးပါ အံုးတဲ ့။ ေကာင်းြကေရာ ေပါ ့ဗျာ။ ကျေနာ် ဘယ်လိုြငင်းမလဲ ဗျ။ မလိုက်ချင် မပို ့ချင်ဘူး ဆိုရင် ဒီအေလာင်းေတွရွာလည်ေနအံုး မယ်။ ေဘးက လူေတွကလည်း အမှုပါတ်မှာ ေြကာက်တဲ ့ ပံုစံနဲ ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းကေနအသုဘ ကမ္မဌာန်းလှမ်းရှုေနြကတာ ။ တချို ့လည်း ဘယ်စက်ရံုက ေဖာက်လာမှန်း မသိတဲ ့ဘာမှန်း မသိတဲ ့ ပစ္စည်း မျိုးစံုထမ်းပိုးြပီး သူတို ့အလုပ်နဲ ့သူတို ့ ရှုပ်ေနတာေလ။ဒါနဲ ့မထူးပါဘူး၊ ပို ့ တာ ေပါ့ ကွာ ။ ဦးေကျာ်ခင် နဲ ့ငါ ရင်းနှီးပါတယ် ဆိုြပီး မူးမူးနဲ ့ကားေခါင်းခန်း ေပါ်တက်ထိုင် ြပီး သေဖာ့ေတာ ေမာင်းကွာလုပ်လိုက်ရေတာ ့တာေပါ့ ။
သေဖာ့ေတာ ေရာက်ေတာ ့ဦးေကျာ်ခင်က ဆရာလာြပန်ြပီလားတဲ ့။ ဒီေလာက် အေလာင်း ေတွကို ကျင်းေစ့တူးဘို ့မလွယ်ဘူး တဲ ့။ အေလာင်းစုစုေပါင်း ေြခာက်ေလာင်းဗျာ။ေယာကင်္ငျါး အေလာင်းေတွချည်းပဲ၊ ကတံုးေတွ ေရာ ။ အကျီရင်ပတ်ဟကွဲနဲ ့ေရာ။ ပုဆိုးခါးပံုစ ခပ်ရှည်ရှည်နဲ ့ေကာ၊ေဘာင်းတိုနဲ ့ေကာ၊ အေလာင်းဒီဇိုင်းအစံု ။ ဒါေပမဲ ့အေလာင်းေတွ အားလံုးဟာ အညိုေရာင်သန်းေနြပီ ဗျ။ ဘာတတ်နိုင်မလဲဗျာ။ တကျင်းတည်းေတာ ့မလုပ်ပါနဲ ့ ။ သံုးေယာက် တကျင်းေလာက် လုပ်ပါ ေဈးဆစ်ြပီး ကိစ္စြဖတ်လိုက်ရေတာ ့တာေပါ ့။အခုမှ သတိရတယ်ဗျာ ။ အဲဒီတုန်းက ကျေနာ် ဦးေကျာ်ခင် ့ကို ပိုက်ဆံတြပားမှ မေပးခဲ ့ဘူးဗျ။ ကျေနာ်ေခါင်းထဲဝင်လာတာက ဒီလူေတွ ဘယ်ကလဲ ၊ အသက်ဘယ်ေလာက်လဲ၊သူတို ့ မိသားစုေတွ ဘယ်လိုလုပ်သိြကမလဲ ၊ ဆိုတာေတွပဲ ၊ ေသာက်ထားတဲ ့အရက်အရှိန်ေလး ေတာင် ဘယ် ေပျာက်သွားမှန်း မသိေတာ့ပါဘူး ဗျာ။
……………………….
အဲဒီရက်ေတွ ကကျေနာ် အလုပ်ရှုပ်ေနတာ များဗျာ။ ေြပာေတာင် မကုန်ေလာက်ေတာ ့ဘူး။ ကရင်ြကီးကို ြမှုပ်ြပီး တဲ့ေန ့ညကိုးနာရီေလာက် ကို ကျေနာ် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ေရှ ့ကို ေရာက် သွားေသးတယ်။ ဘာလို ့လည်း ဟုတ်လား။ တက္ကသိုလ်ေကျာင်းထဲမှာ ေကျာင်းသား ေတွ ပိတ်မိကုန်ြပီ ြကားလို ့ေြပးသွားတာ ဗျို ့။ ခင်ဗျား ကေတာ ့မဆိုင်ဘူး ေြပာမှာပဲ ။ ကျေနာ့်စိတ်ထဲမှာ ဆိုင်ေနတယ်။ စစ်တပ်ရဲ ့မေတာ် မတရားလုပ်မှုကို ကျေနာ် တတ်နိုင်သမျှ တားဆီးကာကွယ်ရမယ်။ ကျေနာ် ဘာေကာင်မှ ေတာ ့မဟုတ်ဘူး။ တက္ကသိုလ်ေရှ ့ ကိုကျေနာ်ေရာက်သွားေတာ ့ တံခါးပိတ်ထားတယ်။ တက္ကသိုလ်စာတိုက် နဲ ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရန်ကုန် ဝိဇ္ဖာနှင့် သိပ္ပံ တက္ကသိုလ် ဆိုတဲ ့မိန်းဂိတ်ေပါက် မှာေပါ ့ဗျာ။တံခါး အြပင်မှာ ရပ်ကွက် ထဲက လူနှစ်ရာေကျာ်ေလာက် ေရာက်ေနတယ် ။ အထဲက ေကျာင်းသား တချို ့က ဝင်ခွင့် မေပးဘူး ။ မလှမ်းမကမ်းက စစ်ကားေတွ ေမာင်းသံ ၊ ဟွန်းတီးသံေတွ ေတာင်ြကားေနရတယ်။
…………………………..
ကျေနာ့်မှာ လူရှုပ်ဇာတာပါလာတယ် ဆိုတာ အမှန်ပဲ ။ ကျေနာ် ဝင်ရှင်းလိုက်ေတာ ့ေကျာင်း အထဲကို ဝင်ခွင့် ရသွားတယ်။ ြဖစ်ေနပံုက ေကျာင်းထဲက ေကျာင်းသားတချို ့က ေကျာင်း ကေန တဖဝါးမှ မခွာပဲ အေသခံမယ်လုပ်ြပီး တံခါးဖွင့်မေပးတာ ဗျ။ အထဲေရာက်ေတာ ့ စစ်ကားေတွ အသံေတွ သိပ်နီးလာတာနဲ ့..။ အဓိပတိလမ်းမြကီး အတိုင်း ဘွဲ ့နှင်းသဘင် ခမ်းမဘက်ကို ေြပးြကရတယ်။ကျေနာ်လည်း ေြပးေနရင်းတန်းလန်း နဲ ့ နီးရာအေပါက်က ထွက်ြကဘို ့ေအာ်ေနရတယ်။ ေအာ်ရမယ်ဗျ။ စစ်တပ်ဟာ ဘာဆင်ြခင်တံုတရားမှ မရှိေတာ ့ ဘူး။ ပစ်တာခတ်တာ ေသတာ ေကျတာ ကျေနာ် ့မျက်ြမင် ကိုယ်ေတွ ့မို ့။ မင်းတို ့ငါ့စကား ကိုနားေထာင်ပါ။ အကုန်ေသကုန်လိမ့် မယ်လို ့ စွတ်ေအာ်ေနရတယ်။ မှတ်မှတ်ရရ ေကျာင်းသူ မိန်းခေလးတေယာက် ကဘွဲ ့နှင်း သဘင်ေရှ ့မှာ ေနရစ်ြပီး အေသခံပါ့မယ်လုပ်ေနလို ့ ေတာ်ေတာ်နားချယူရတယ် ။ ငိုယိုြပီးေတာ ့ကို ဇွတ်ေနရစ်မယ် လုပ်ေနလို့စီးပွားေရး တက္ကသိုလ်ဖက် အေပါက် ကေန တရွတ်တိုက် ဆွဲေခါ်လာရတယ် ဗျာ။ တကယ့်ကို အမှတ်တရ ေန ့တေန ့ ။ မေမ ့နိုင်တဲ ့ေန ့တေန ့ ေပါ ့။
…………………….
အာဏာသိမ်းေတာ ့ ကျေနာ်ေြခြငိမ်သွားတယ် ထင်လို ့လား။ မြငိမ်ဘူးဗျာ။ ကျေနာ့်အကျင့် ကိုက ခက်ခက်ကိုမှ လိုချင်တာ။ ဒီစစ်တပ်ကို ဘယ်နည်းနဲ ့ ဒုက္ခေပးရမယ် ြပိုေအာင် ြဖို ရမလဲ ဆိုတာ ကျေနာ် ဆက်ြကံတာေပါ ့။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျေနာ့် ဆရာဦးေအာင်ေကျာ်ေဇာက သူ ့ မိတ်ေဆွ ဦးခင်ဝင်းနဲ ့မိတ်ဆက်ေပးတယ်။ ဦးခင်ဝင်း ရဲ ့သားက အေရးအခင်းမှာ အပစ်ခံရလို ့ ဆံုးသတဲ့။သူက ဓာတုေဗဒနဲ ့ ပါတ်သက်ြပီး ေတာ်ေတာ်နှံ ့စပ်တဲ ့ပုဂ္ဂိုလ်။ ဆရာ ဦးေအာင် ေကျာ်ေဇာ က လျှာမှာ ကင်ဆာ ြဖစ်ေနလို ့ သိပ်မေနရေတာ့ ဘူးဆိုတာ ကျေနာ်သိေနတယ်။ သူ ့ပါးစပ်ပါးေချာင်မှာ နွယ်ချို ြမစ်ကေလး ဝါးရင်း အေရးအခင်း တေလျှာက်လံုး သံရံုးေပါင်းစံု ကို ကျေနာ်နဲ ့ေလျှာက် သွားေနတာ။ စာပို ့တာ ၊အကူအညီေတာင်းတာ မျိုးစံုပဲ ။ အားကိုးရလို ရြငားေပါ ့ဗျာ။ ဆရာက ကျေနာ့်ကိုေတာ်ေတာ် အားထားပံုရတယ်။ ဦးခင်ဝင်းနဲ ့မိတ်ဆက် ေပးတာ ဟာ ကျေနာ်ဘာဆက်လုပ်သင့်တယ် ဆိုတာ ပညာသားပါပါ လမ်းညွှန်လိုက်တယ်လို ့ ကျေနာ် ထင်တယ်။ ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မယ်ေပါ ့ဗျာ။
………………………….
ခင်ဗျားကို ဟိုတခါ ကျေနာ့်ေြပာခဲ့သလိုေပါ့ ။ဓာတ်ဆီတိုင်ကီေတွကို ဂံုးေကျာ်တံတားေတွ လိုဆင်ေြခေလျာ ေနရာမှာ ထားြပီး စစ်ကား ေတွ လာတာနဲ ့ လှိမ့်ြပီး မီးရှို ့တာကေန့ အေဝးထိန်း ခလုပ်ပါတဲ ့ကစားစရာ ေတွနဲ ့ ထိန်းချုပ်ေဖာက်ခွဲ တာတို ့အထိ အမျိုးကို စံုေအာင် ကျေနာ်ေလျှာက်ေလ့လာခဲ့ပါ သဗျာ။ ြဖစ်နိုင်မြဖစ်နိုင်တာထက် ကျေနာ် ့စိတ်မှာ ထက်သန်ေနလို ့ေလျာက်လုပ်ေနတာ ဗျ။ဆရာ ဦးခင်ဝင်း နဲ ့တလ ေလာက် တွဲလိုက်ြပီး ရုတ်တရက် အဆက်အသွယ်ြပတ်သွားတယ်။ ြပတ် မယ်ေလ။ ဖမ်းတာ ဆီးတာ စစ်တာ၊ ေဆးတာေတွ လုပ်လာေနြပီကိုး။ သူဘာြဖစ်ေလသလဲ ေတာ ့မသိဘူး။ ကျေနာ့်ကို ပို ့ချေနတဲ ့ သင်ခန်းစာေတွကေတာ ့အဲဒီမှာ တစခန်းရပ်သွား ေတာ ့တာပဲ။
…………………………
0 comments:
Post a Comment