၆၄။ မိုးကိုဒူးနှင့်တိုက်ချင်သူ ။
ကျေနာ်တို့ စခန်းခွဲမှာ ကျယ်ေြပာလှေသာ ေရနက်ကွင်းြကီးတခု၏ ဧရိယာ အတွင်းတွင် တည်ရှိသည်။ စခန်းေဘး ကပ်လျက်မှ တူးေြမာင်းမှာ အမှတ် (၁၆) ေြမာင်း ြဖစ်၏။ (၁၆) ေြမာင်းအတိုင်း တစ် နာရီေကျာ် ေလှခရီးတွင် ပင်မစခန်းရှိသည်။ ပင်မစခန်းမှာ ကတ္တရာ လမ်းမြကီးေဘး တွင် ရှိ၍ ထိုလမ်း တဘက်ြခမ်းတွင် မူလတန်းေကျာင်းငယ် ရှိြပန်ပါသည်။
အမည်ကား ဘဝသစ် မူလတန်းေကျာင်းဟူ၏။ အဆိုပါ မူလတန်းေကျာင်းတွင် ဘဝသစ် အကျဉ်းစခန်းမှ ဝန်ထမ်းမိသားစုများ၏ ကေလးငယ် အများစုနှင့် ဝန်းကျင် ရွာများမှ ကေလး ငယ် နှစ်ရာခန် ့ပညာ သင်ြကားလျက်ရှိေနသည်။
အဆိုပါ ေကျာင်းတွင် ဆရာအခက်အခဲေြကာင့် ေထာင်ပိုင်ြကီး၏ တာဝန်ေပးချက်အရ ကိုသက်ခိုင် အကျဉ်းသား ေကျာင်းဆရာ ြဖစ်ေနြပန် ပါသည်။ ထို့ေြကာင့် ကိုသက်ခိုင် စခန်းခွဲမှ တလေကျာ်ခန့် ကင်းကွာေနခဲ့သည်။ တစ်ခုေသာ နံနက်တွင် ကိုသက်ခိုင်သည် ေလှလမ်းမှ မဟုတ်ပဲ ေနွအခါ လယ်ကွင်းများကို ြဖတ်သန်းသွားလာရေသာ ဖုန်တေသာ ေသာ ထေနသည့် ေြမလမ်းဆီမှ ရုတ်တရက် စခန်း ခွဲရှိရာသို့ ေပါက်ချလာြပန်ပါသည်။ ကျေနာ်က သူ ့ကိုေတွ့ လျှင်ေတွ ့ချင်း ဝမ်းသာအားရ နှုတ်ဆက်လိုက်မိသည်။
" မဂင်္ငလာပါ ဆရာြကီး "
" ဟား ..။ မဂင်္ငလာပါ ကိုမင်းဒင် ။ ကျေနာ် ေကျာင်းဆရာ အလုပ်က အနားယူလိုက်ြပန်ြပီဗျ။ အခု ြမို ့ ေပါ်က ေကျာင်းသား စာေရးခံုေတွ လုပ်ဘို ့ လိုအပ် တဲ ့သစ်စာရင်းေတွ ၊ သစ်စက် မှာ ေအာ်ဒါေပးြပီး စခန်းခွဲ ကို အြပီးြပန်လာတာ။ ေနာက်နှစ်ရက်ေလာက်ေနရင်ေတာ့ သစ်ခွဲ သားေတွရရင် လက်သမား အဖွဲ ့နဲ ့ တိုင်ပင်ရေအာင် ပင်မစခန်းကို ြပန်သွားရအံုးမယ်။ ဒါေပမဲ ့ ခဏ ပါဗျာ။ "
" ဟ ... ဘယ်လိုြဖစ်တာလဲ ဗျ။ ဆရာ အလုပ်က ြပုတ်လာတာလား၊ ေကျာင်းပိတ်ချိန်လည်း မဟုတ်ပဲနဲ ့ "
မဟုတ်ဘူးဗျ။ ပင်မစခန်းမှာလည်း ကျေနာ့်လို ေကျာင်းဆရာ အေတွ ့အြကံုရှိတဲ ့ ဘွဲ ့ရ အကျဉ်း သား တေယာက် ရှိေနတယ်။ သူက လိုင်းဝင်တဲ့ ကိစ္စ ေတွ ဘာေတွ ေငွေြကး မတတ်နိုင်ရှာလို ့ ရိုးရိုး အကျဉ်းသားေတွနဲ ့အတူ ဘုတ်ထဲေရာဆင်းေနရတာ။ တစ်ေန ့ သူ ဘုတ်က ြပန်အတက် ကျေနာ့် ကို အသည်းအသန်လာေတွ ့ြပီး သူလည်း စာြပေပး နိုင်ပါ တယ်။ ေကျာင်းဆရာ ထပ်လိုရင် ေြပာပါဆိုလို ့ ေထာင်ပိုင်ြကီးနဲ ့တိုင်ပင်ြပီး သူ ့ကို ကျေနာ့် ေနရာ အစားထိုးလိုက်တယ် "
" ဒါဆို ခင်ဗျားက စာသင်ေကျာင်းနဲ ့မဆိုင်ေတာ့ဘူးလား "
"ဆိုင်ေသးတယ်ဗျ။ စာသင်ေကျာင်းတစ်ခု ြပည့်စံုေအာင်ြမင်ဘို ့ဆိုတာ ဆရာေတွချည်း ရှိေနရံုနဲ ့ မြပီးေသးဘူးဗျာ ။ စာေရးခံုလို ေကျာင်းသံုး ပရိေဘာဂ ေတွက အစ သင်ြကားမှု အေထာက်အကူြပု ရုပ်ပံုကားချပ်ေတွ အဆံုး အများြကီးလိုေသးတယ်ေလ၊ အခု အဲဒီ ေကျာင်း က စာေရးခံုေတွ သင်ေထာက် ကူပစ္စည်းေတွ အတွက် ကျေနာ် ့ တာဝန်ြဖစ် လာ တယ် ၊ ေနာက်ထပ်လိုေနတဲ ့ စာေရးခံုေတွ ၊ ေကျာင်းနံရံမှာ ချိတ်မဲ့ ကားချပ်ေတွ ၊ ေကျာင်း ဆိုင်း ဘုတ် အသစ်ေရးဘို ့ကိစ္စေတွ အတွက် ြမို ့ထဲနဲ ့သစ်စက်မှာ ချာလပတ်ရမ်းေနတာ တပတ်ေလာက် ရှိေနြပီ ဗျာ၊ သစ်သားက သစ်မာရဘို ့အေရးြကီး တယ် ဗျ။ ထုသစ်နဲ ့ခွဲသား ကလည်း ေဈးကွာတယ် ။ခွဲသားေတွက အကာသားေတွ ြဖစ်ေနြပန်ရင်လည်း သိပ်မနိပ်ြပန် ဘူး "
" ေအာ် .. ခင်ဗျားက ဂျီတီအိုင်ဆင်း ဆိုေတာ ့ သစ်နဲ ့ပါတ်သက်ြပီး အထိုက်အေလျာက် နားလည်မှာေပါ့ "
" မဟုတ်ဘူးဗျ။ ကျေနာ် ေကျာင်းဆင်းခဲ့လို ့သစ်အေြကာင်းနားလည်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ၊
ကျေနာ် ကိုယ်တိုင် သစ်ကုန်သည် ဘဝမှာ ကျင်လည်ခဲ့ဘူးေသးတယ် "
" ခင်ဗျားကေတာ ့လုပ်ြပန်ြပီ ဘဝတမျိုး ၊ ခင်ဗျား ဇာတ်ထုပ်ေတွက မကုန်နိုင်ေတာ့ဘူး လားဗျာ "
" ဟုတ်တယ်ဗျာ ။ ကျေနာ့်ဘဝဟာ တကယ့်ကို ရှုပ်ေထွးေပွလီခဲ့ပါတယ် ။ ေအာင်ြမင်မှု ဆိုတာကို ကျေနာ် အရူးအမူး ေတာင့်တခဲ့တယ်။ ေအာင်ြမင်မှု သာ ရပါေစ ဘယ်အရာကို မဆို ရင်ဆိုင်ဘို ့လည်း အဆင်သင့် ြဖစ်ေနခဲ့တယ်။ မိုက်မိုက်ကန်းကန်းေတွလည်း လုပ်ခဲ့ တယ်။ ဘာေြကာင့် ဒီလို စိတ်မျိုး ေတွ ြဖစ်လာခဲ့ရသလဲ ဘာေတွလုပ်ခဲ့သလဲ ြပည့်ြပည့်စံုစံု ကို ကျေနာ်ြပန်ေြပာြပချင်ပါတယ် ။ လာဗျာ ..။ ဇာတ်လမ်းက နည်းနည်း ရှည်နိုင်တယ် ။ တဲေပါ်သွားြကရေအာင် .. "
ေြပာေြပာဆိုဆို ကိုသက်ခိုင် က သူ ့တဲဆီသို ့ေလျှာက်သွားေနပါသည်။ ကျေနာ်က သူ ့ ေနာက်ဖက်မှ သူ ့ေကျာြပင်ကိုြကည့်ကာ လိုက်ပါ လာခဲ့သည်။ သူ ့တဲအတွင်း သူဆက်ခင်း ေသာ သူ ့ဇာတ်မှာ ေအာက်ပါအတိုင်းြဖစ်ပါသည်။
.........................................
ကျေနာ့် ကေလးဘဝတေလျှာက်လံုးလိုလို သူတပါး အနိုင်ကျင့်တာ ခံခဲ့ရတယ် ။အနှိမ် ခံ ရခဲ့တယ် ၊ အထိုးအြကိတ်ခံခဲ့ရတယ်။ ေလးတန်းေကျာင်းသား ေလာက် အရွယ်မှာ ဘာမ ဟုတ်တဲ ့ကိစ္စေလးအတွက် လူေတွ မျက်နှာကို မြကည့်ရဲေလာက်ေအာင် အရှက်သည်း ခဲ့ရ တယ်။ ကျေနာ် ေသေသချာချာ ခံစားခဲ့ရတာက ရည်းစားစာေပးမိသလို ြဖစ်ခဲ့တဲ့ ခင်ေအး သန်း တို ့ အိမ်ေရှ့ ကို ြဖတ်တိုင်း ရှက်တဲ ့ စိတ် နာကျဉ်းတဲ ့စိတ်ဟာ အနှစ်နှစ်ဆယ်ေကျာ်ခဲ့ တယ်။ ဒီနာကျဉ်းချက်ေတွဟာ ေလာကြကီးကို စိန်ေခါ်ြပီး ငါတစ်ေန ့သူတို ့ကို ေကာင်း ေကာင်းြကီး အနိုင်ယူြပလိုက်မယ်ေဟ့ ၊ ဆိုတဲ ့ စိတ်ေတွ ေမွး ဖွားလာဘို ့အတွက် မီးစေတွပဲ ထင်ပါရဲ ့ဗျာ။
ကျေနာ် ့ စိတ်အေြခအေနတစ်ခုကို သိသာေအာင် ဆယ်တန်းေကျာင်းသားအရွယ်က ကျေနာ့် ဘဝခံယူချက်နဲ ့ပတ်သက်တဲ ့ အယူအဆ တစ်ခု ကို ေြပာြပရအံုးမယ် ။ တစ်ခုေသာ ညေနမှာ ကျေနာ်တို ့ ငယ်သူငယ်ချင်းေလးေယာက် ကမာရွတ်ဘူတာရံုနား ေဈးေလးေဘးနဲ ့ ကပ်လျက် လှိုင် ရတနာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်မိြကတုန်းကေပါ့ ။
ငယ်သူငယ်ချင်းေတွဆိုတာ ချစ်စိန် ၊ ေအးလွင် ၊ တင်လှ ဆိုတဲ ့ေကျာင်းေနဖက် ေတွဗျ။ ချစ်စိန်အေဖက ကုန်သွယ်ေရးမှာလုပ်တယ်။ သူ ့အေမက ရပ်ကွက်ထဲမှာ ေရွှေပါင်ခံတာ ေလးဘာေလးလုပ်ေတာ ့အထိုက်အေလျာက် ေချာင်လည်တယ် ဆိုပါေတာ ့။ ေအးလွင် အေဖ ဦးခင်ေမာင်ြမက ရပ်ကွက် လူြကီးဗျ။ အသက်ေမွးဝမ်းေကျာင်း ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ကျေနာ် ေသချာမသိဘူး။ တင်လှ အေဖ ဦးတင်ရီက သမဝါယမလူြကီး ။ ချစ်စိန်တို ့အိမ်က ေချာင်လည်ေပမဲ ့ ေကျာင်းပိတ်ရက်ေတွဆို ချစ်စိန်က ရပ်ကွက်ထဲမှာ နို ့ေအးေချာင်းပုန်း တစ်လံုးနဲ ့ ဂလိုင်ေလးတစ်လံုးေခါက်ြပီး သံုးဘို ့စွဲဘို ့ေလးရ ေအာင် ဖန်တီးတယ်။ ေသချာတာက အဲဒီလို အလုပ်မျိုးကို လူအထင်ေသးစရာလို ့ကျေနာ် ြမင်တယ်။ ကျေနာ်က ြကီးြကီးကျယ်ကျယ် နဲ ့ လူခန် ့ြငားတဲ ့ အလုပ်မျိုးကို ေမျှာ်မှန်းေနခဲ့တာ ။ ေအးလွင်ကေတာ့ ငယ်ငယ်ကတည်းက အေလာင်းအစား ဝါသနာြကီးတယ်။ သီရိလမ်းထိပ်က ကျွဲေခါင်းသီး ေတွစိုက် တဲ့ကန်ေဘးမှာ ဖဲရိုက်ေနတုန်း သူ ့အေဖ ဦခင်ေမာင်ြမ ေနာက်က ေရာက်လာြပီး သူ ့ဂုတ်ကိုဆွဲတာ .. ဖဲဝိုင်းမှာ အာရံုများေနေတာ ့ . အသာေန စမ်းပါ ကွာ ဆိုြပီး သူ ့အေဖ လက်ကို ထိုင်လျက် ေနာက်ြပန်ပုတ်ထုတ်လိုက်လို ့ သူ ့အေဖက ေရကန်ထဲ ကန်ချလိုက် တာမျိုး ေတာင်ြဖစ်တဲ ့ အထိ။ တင်လှ ကေတာ ့မလုပ်မရှုပ်မြပုတ်ထဲ ကပဲ ။
မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီေန ့က ကျေနာ်တို ့လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ရင်း ေြပာြဖစ်တာက ေလာက ြကီး အေြကာင်းပဲဗျာ။ ထူးဆန်းတာက သူတို ့သံုးေယာက် စလံုးဟာ လူ ့ဘဝ၊ လူ ့ေလာက ြကီး ဘယ်ေလာက် ညစ်ညူးဘို ့ေကာင်းတဲ ့အေြကာင်း ြပဿနာများတဲ့ အေြကာင်း ၊ ဘဝ ကို ေရှ့ ဆက်ဘို ့ဆိုတာ ခက်ခဲတဲ့ အေြကာင်း စိတ်ပျက်လက်ပျက် ြငီးြငူလိုက်ြကတာ ၊ စံုလို ့ ပါပဲဗျာ။
ကျေနာ် သူတို ့ေြပာတာကို အြကာြကီး ြငိမ်ြပီး နားေထာင်ေနရာက ကျေနာ့် အလှည့်လည်း ေရာက်ေရာ .. ။ ငါကေတာ လူ ့ဘဝကို မင်းတို ့ေြပာသလို မခံစားမိဘူး ကွ။ လူဘဝဆိုတာ ရခဲသတဲ ့။ အခုဘဝသာ လူလာြဖစ်တာ ေနာက်ဘယ်ေလာက် ြကာမှ လူ ့ ဘဝ ြပန်ရ မယ် ဆို တာလည်း မှန်းဆလို ့မရ ဘူး။ ဒီေတာ့ လူဘဝေရာက်ခိုက် ေလာကြကီးကို စိန်ေခါ်လိုက် တာ အေကာင်းဆံုးပဲ ။ ြဖစ်လာသမျှ ဒုက္ခမျိုးစံုကို ရင်ဆိုင်မယ် ၊ ေကျာ်ြဖတ်မယ် ၊ ေအာင် ြမင် မှု မျိုးစံုရေအာင် ြကိုးစားမယ် ၊ ဘဝကို ေပျာ်ေပျာ်ြကီး ရင်ဆိုင််မယ် ။ ကုန်ကုန် ေြပာမယ်ကွာ ။ ငါနားမလည်တဲ ့နိဗ္ဗာန်ဆိုတာလည်း ငါမေရာက်ချင် ဘူး ။ တကယ်လို ့ ြဖစ်ခွင့် ရမယ်ဆိုရင်် လူဘဝေတွချည်း အဖန်ဖန် တလဲလဲ ြပန်ရချင်တယ် ။ လူ့ဘဝကို ခဏခဏကို ြပန်ေရာက် ချင်တယ်။ ြကိုးစားရုန်း ကန်လိုက် ေအာင်ြမင်မှုရေအာင်လုပ်လိုက် အဲဒီကေန ေသသွားလိုက် ေနာက် တခါ လူြပန်ြဖစ်လိုက် ။ ထပ်ြပီး ြကိုးစားရုန်းကန်လိုက် ထိပ်ဆံုး ေရာက် ေအာင် ေမျှာ်မှန်းြပီး လုပ်စရာေတွ လုပ်လိုက် ေနာက်ြပန်ေသသွားလိုက် .. အဲဒီလို ဘဝမျိုးကိုပဲ ငါြကိုက်တယ် ။ ငါြမတ်နိုးတယ် .... လို ့လည်း စွတ်ေြပာ ချလိုက်ေရာ သူတို ့အားလံုးက ကျေနာ့်ကို ြပူးေြကာင်ေြကာင် မျက်လံုးေတွနဲ ့ အရူးတစ်ေယာက်ကို ြကည့်သလို ြပန်ြကည့် ြကတာ အခုထက်ထိ ကျေနာ့် မျက်လံုးထဲက မထွက်ေသးပါဘူးဗျာ။
.............................................
ေအးေပါ့ဗျာ။ ခင်ဗျား အေနနဲ ့ ကေလးဘဝက ေြပာခဲ့တာများ ေရးြကီးခွင်ကျယ်လုပ်လို ့ ဆိုတာမျိုး ေတွးမိေပမေပါ့ ။ ကျေနာ့်အေနနဲ ့ကေတာ့ အခုလို ငရဲခန်းေရာက်ေနချိန်မှာ ြဖတ်သန်းခဲ့တဲ ့ဘဝေတွကို ရုပ်ရှင် အေနှးြပကွက်ေတွလို ြပန်ရစ်ြကည့်ေနမိတာ ဆိုေတာ့ ကျေနာ့်ဘဝေြခလှမ်း ေတွ တလှမ်းချင်း ြပန်ြမင်ေနရသလိုပါပဲဗျာ။ တလှမ်းတည်းလည်း မဟုတ် ၊ တခရီးတည်းလည်း မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ြပန်ြပင်ဘို ့ဆိုတာလည်း မြဖစ်နိုင်ေတာ့ပါဘူး ။ကျေနာ် ဟာ အရူးအမူးကို ေအာင်ြမင်ြကီးပွားချင်ခဲ့ပါတယ် ။ ဒါေြကာင့်လည်း ဘဝမျိုးစံုကို ြဖတ်သန်းခဲ့ပါတယ် ။
.............................................
မူလတန်းြပဆရာ လုပ်သက် သံုးနှစ် အလယ်တန်းြပဆရာလုပ်သက် ငါးနှစ် စုစုေပါင်း ပညာ ေရး လုပ်သက် ရှစ်နှစ်မှာ ကျေနာ် ေကျာင်းဆရာ အလုပ်က ထွက်လိုက်တယ်။ မှတ်မှတ်ရရ ေြပာရရင် ၁၉၈၆ ခုနှစ်ေပါ့ ။ ကျေနာ့် ြမို ့နယ်ပညာေရးမှူးရဲ ့မှတ်ချက်ကို ကျေနာ်သတိ ရမိေသး တယ် ။ သက်ခိုင် .. ပညာေရးဌာန ဟာ မင်းေပျာ်ေမွ ့ရမဲ ့ေနရာဌာန မဟုတ်ဘူး ။ မင်းနဲ ့ သင့်ေတာ်မဲ ့ဘဝတခုကို ေရွးချယ်ပါေတာ ့ .. တဲ ့။ တကယ်ကို မှတ်သားထိုက်တဲ ့ စကားပါပဲ ။ ကျေနာ်နဲ ့သင့်ေတာ်မဲ ့ဘဝကို ကျေနာ် မေနမနားလိုက်လံရှာေဖွ ေရွးချယ်ခဲ့ ရြပန်ပါတယ် ။
အလုပ်ကထွက်လိုက်ေတာ ့ချက်ချင်း အလုပ်အသစ်တစ်ခု ဘယ်ရနိုင်မလဲဗျာ။ အလုပ်မရှိပဲ ေယာက္ခမ အိမ်မှာ ထိုင်ေနလို ့ မြဖစ်တာေြကာင့် မနက်လင်း တာနဲ ့ ဇနီးသည်ကို ထမင်းချိုင့် ထည့်ခိုင်းြပီး တေနကုန်အလုပ်ရှာတယ်။ တချို ့ေန ့ေတွဆို ေရွှတိဂံု ဘုရားမှာ တေနကုန် သွားထိုင်ေနရတဲ ့ ရက်ေတွ လည်း ရှိရဲ ့။
ဘယ်ကလာ ..။ ဘုရားမှာ အဓိဌာန်ရမှာလည်း ဗျာ။ ကျေနာ်နဲ ့ဥပေဒစာေပးစာယူ အတူ တက်ခဲ့တဲ့ မျိုးဝင်းညွန် ့ ဆိုတဲ ့ေမာင်က ဘုရားမှာ ဘုရားရဲ တပ်ြကပ်ြကီး လုပ်ေနလို ့သူ ့ဆီ သွားသွားထိုင်ြပီး အချိန်ြဖုန်း ေနခဲ့တာပါဗျာ။ သူကလည်း တေကာင်ြကွက် တကိုယ် တည်း သမားဆိုေတာ ့အံကိုက်ပဲ။
ဒါနဲ ့ တလေလာက်ေနေတာ ့ကျေနာ့် ဂျီတီအိုင်က ဆရာ ၊ ဆရာဦးထွန်းခင် အဆက်အသွယ်နဲ ့ စက်မှု(၁) ြပင်ထိန်းမှာ အလုပ်ရေရာဆို ပါေတာ ့။ကျေနာ် တာဝန်ကျတဲ ့ေနရာက သာယာ ဝတီပန်းကန်စက်တဲ ့။ ဒါနဲ ့ပဲ မက္ခရာနယ်ေြမက သက်ခိုင်ဟာ ေတာင်သူလယ်သမား သူပုန် နယ်ေြမ သာယာဝတီကို ေရာက်ခဲ့ေရာ ဆိုပါေတာ့ ဗျာ။
ကျေနာ့်ရာထူးလား ။ ဘာရာထူးမှ မဟုတ်ဘူးဗျ။ လုပ်ငန်းတာဝန်ခံ အေနနဲ ့ ယာယီအစမ်းခန် ့ ထားတာ။ တာဝန်က ပန်းကန်စက်က အရာရှိ ေတွ အတွက် ဝန်ထမ်းအိမ်ရာတချို ့ ေဆာက် ေပးဘို ့။
...........................................
အမှန်က သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်သာ ဆိုတယ် ။ သာယာဝတီမှာ ရှိတာမဟုတ်ဘူး ဗျ။ ပန်းကန်စက်က အင်းရွာမှာ ရှိတာ ။ အင်းရွာက လက်ပံတန်းနဲ ့ သာယာဝတီြကား မှာ ရှိတာ ။ အင်းရွာနဲ ့သာယာဝတီက ေြခာက်မိုင် ခုနှစ်မိုင်ေလာက်ေတာ့ ေဝးမယ်ထင်ပါရဲ ့။
ေြပာရရင် ရီစရာေတာ ့အေကာင်းသားဗျာ။ ကျေနာ်က ဂျီတီအိုင်ကသာ ြပီးခဲ့တာ အေဆာက် အဦးနဲ ့ပတ်သက်လို ့ ဘာတစ်ခုမှ အေတွ ့အြကံုမရှိ ေလ ေတာ ့ အစစအရာရာ လက်သမား ေခါင်းေဆာင်အားကိုးပဲ ။ အရာရှိေနအိမ် စေဆာက်လို ့ အုတ်ြမစ်လုပ်ငန်းအတွက် ေြမတူး တာကို ေတွ ့ေတာ ့ကျေနာ့် စိတ်ထဲမှာ ဘယ်နှယ့် အေဆာက်အဦးက အေပါ်တက်ရမှာ ေြမြကီးထဲဘာေြကာင့် ြပန်ဝင်ေနရတာလဲလို ့ ေတွးမိတဲ ့အထိကို ကျွမ်းကျင်တာကလား။ လက်သမားေခါင်းေဆာင် က ကျေနာ့်ဦးေလး ဦးေကျာ်နိုင်နဲ ့ ရဟန်းအတူ ဝတ်ြပီး မေရှး မေနှာင်း လူထွက်ခဲ့တဲ့ ကျေနာ် တို ့ တရွာတည်းသား ဦးေသာင်း ေရွှ တဲ ့ဗျ။ တင်ဝင်းဆိုတဲ ့ ကျေနာ့် တပည့်ေကျာ် တစ်ေယာက် လည်း စတို စာေရးအေနနဲ ့ပါလာတယ် ။
ရန်ကုန်ြပည်လမ်းကေန အင်းရွာဘူတာဖက်ကို ချိုးတဲ့ လမ်းချိုးတစ်ခုရှိတယ်။ စချိုးတဲ ့ေနရာ မှာ မဆလေခါင်းေဆာင်ြကီး ဦးေနဝင်း သူ ့ဇာတိ ေပါက် ေခါင်းကို နှစ်စဉ်ြပန်ေနကျမို ့ လမ်း ခရီး တဝက်မှာ နားေနဘို ့အတွက်ေဆာက်ထားတဲ ့ ဧည့်ရိပ်သာြကီး တစ်လံုးရှိတယ်။ ကျေနာ် ေရာက်ေတာ ့အဲဒီ ဧည့်ရိပ်သာြကီးက အြပီးမသတ်ရေသးဘူး။ ဒါကို အြပီးသတ်ဘို ့ လည်း ကျေနာ် တာဝန်ကျတယ် ဆိုပါေတာ့ ။ ကျေနာ့်စိတ်ထင် ဦးေနဝင်းဟာ အဲဒီ ဧည့်ရိပ် သာ မှာ တခါမှ တည်းမသွားရရှာဘူး ထင်ပါရဲ ့။ ေအးေလ .. ။ ၁၉၈၈ ခုနှစ်မှာ တတိုင်းြပည် လံုး အေရးအခင်းြကီးြဖစ်ြပီး သူ ြပုတ်သွားတာ မဟုတ်လားဗျာ။
ဧည့်ရိပ်သာေဘးမှာ ကပ်လျက်က ပန်းကန်စက်ပဲ ဗျ ။ ကျေနာ်တို ့ေခတ်က အထိုက် အေလျာက် ြပည်တွင်းမှာ ေဈးကွက်ဝင်ခဲ့တဲ ့ ပန်ကန်လံုး ပန်းကန် ြပားေတွ အဲဒီ စက်ရံုက ထုတ်တာေပါ ့။ စက်ရံုမှူးကေတာ ့ဦးြမင့်ေသာင်းတဲ့။ ြကည့်ရတာ တရုတ်ကြပားထင်တယ် ။ အစပိုင်းေတာ ့ ကျေနာ်နဲ ့ သိပ်အ ဆင် မေြပလှေပမဲ ့ ေနာက်ပိုင်း အဝင်အထွက် ကေလးနဲ ့ ဆိုေတာ ့ေြပလည်သွားတယ် ။ ဒီလိုပဲ အဆင်ေြပေအာင် အေပးအယူ ကိစ္စေတွ ပါလာတယ် ဗျာ။
.....................................
အဲဒီ အေပးအယူကေန ကျေနာ်လည်း ပျက်စီးြခင်း ငါးပါး စြပီး ဆိုက်ေတာ ့တာပါပဲ ။ ဒီလိုဗျ။ စက်မှု(၁) ြပင်ထိန်းက အေဆာက်အဦး ေဆာက်ဘို ့ ထုတ်ေပးတာေတွ က မြပည့်စံုဘူး။ လိုတာပိုတာေတွ ရှိတယ်။ လိုတာေတွကို ထပ်ဝယ် ။ ပိုတာေတွကို ထုတ်ေရာင်း ရတာေတွ ရှိတယ်။ ေနာက်တစ်ခု က အေသးစိတ် ခန် ့မှန်းတွက်ချက်မှု ကေန ပိုေနတဲ ့ ပစ္စည်းေတွ လည်း ရှိေလရဲ ့။ ဒီမှာတင် ကိုယ့်အိပ်ကပ်ထဲ ပိုပိုသာသာေရာက်ေအာင် အတိုအလျှို ေတွ စလုပ်တတ်ေရာ ဆိုပါေတာ့ ။ ထုတ်ေရာင်းမဲ ့ပစ္စည်း ထဲက စက်ရံုမှူး လိုချင်တာေတွ လည်း ခွဲေဝေပးရတာေပါ ့ဗျာ။
အံအလွဲဆံုး အချက်ကေတာ ့ ကျေနာ်ေဆာက်ေနတဲ ့ အေဆာက်အဦးအတွက် လိုတဲ ့ သစ်ေတွကို သမိုင်းလမ်းဆံုမှာရှိတဲ့ ြပင်ထိန်းပစ္စည်း သိုေလှာင်ေရး စက်ရံုကေန ထုတ်ေပးတာပဲ ဗျာ။ ဟုတ်တယ်ဗျ။ သာယာဝတီနယ်က သစ်ခိုးခုတ်ြပီး ခိုးထုတ်တဲ ့ေဒသ။ ပျဉ်းကတိုး နဲ ့ ကျွန်းကေတာ ့ေပါသလား မေမးနဲ ့။ ရန်ကုန်ေဈးနဲ ့ဆို ထက်ဝက်ေလာက်ကို ကွာတယ်။ ဒီေတာ့ ရန်ကုန်ကေန ကားခ၊ အလုပ်သမားခ အကုန်ခံြပီး သယ်မေနေတာ့ပဲ ရန်ကုန်က သစ်ကို ရန်ကုန်မှာတင် ေဖျာလိုက်ေရာ ဆိုပါေတာ့ ။ လိုတဲ ့သစ်ကို ေအာ်ဒါေပး လိုက်တာေပါ ့ ဗျ။ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ အထိကို ေရာက်ေအာင်ပို ့ပါသဗျာ ။ ကျေနာ် သစ်ကုန်သည် သစ်ေမှာင်ခို သမား ြဖစ်တယ်ဆိုတာလည်း အဲဒီက စတာပါပဲေလ။ သစ်ခွဲသား ေရာင်းချင်တဲ့ သူေတွက အေဆာက်အဦး ေဆာက်ေန တယ်ဆိုတာ ြကားတာနဲ ့ သစ်လို သလား လာေမးေနတာမို ့ အဆက် အသွယ်ေတာင် တကူးတက လိုက်ချိတ်ေနစရာ မလိုပါဘူးဗျာ ။
.......................................
ကျေနာ် ့လုပ်ငန်းခွင်ရံုးက ပန်းကန်စက်ရံုနဲ ့ေတာ်ေတာ်လှမ်းတဲ ့ကွင်းြပင်ြကီး ထဲမှာ ဗျ။ တကယ့်ကွင်းေခါင်ေခါင်ြကီး ထဲမှာ။ လံုြခံုေရး အြဖစ် ကျေနာ် ခန် ့ ထားတာက ကွန်ြမူနစ် လူထွက်ြကီး ဦးနှံတဲ့ ။ အသက်ေြခာက်ဆယ်ေကျာ်ေလာက် ရှိမယ်။ သူကေတာခိုြပီး အလင်း ြပန်ဝင် လာတာေလ။ သူေတာခို တုန်းက ရဲေဘာ်သံုးကျိပ်ဝင် ဗိုလ်ေစာေနာင်နဲ ့ေတာင် တွဲြပီး တိုက်ပွဲေတွ ဝင်ခဲ့ဘူးေသးတယ် ဆိုပဲဗျ။ ဗိ်ုလ်ေစာေနာင် ကေတာ ့ ြမစ်ြကီးနားဖက်မှာ ကျသ လိုလို သူေြပာဘူးတယ် ။
သူက သာယာဝတီနယ်မှာ ဆရာစံလယ်သမား သူပုန်ထခဲ့တာကိုလည်း တစွန်းတစ မှီခဲ့ေသး ဆိုပဲ ။ ချစ်တီးကုလားေတွကို အိမ်ေပါ်အထိ တက်ြပီး ဓားနဲ ့ တက်ခုတ်တဲ ့ ဇာတ်လမ်းေတွ လည်း ေြပာေသးဗျာ။
ဦးနှံ ေြပာတဲ ့ ဆရာစံသူပုန်ထတုန်းက အသတ်ခံခဲ့ရတဲ ့ ချစ်တီးေတွ ရယ်၊ ကျေနာ် တာဝန်ကျ ေနတဲ ့ လူသူအသွားအလာြပတ်တဲ ့ လွင်တီး ေခါင် ကွင်းြပင် ကျယ်ြကီးရယ် ဘယ်လိုများ ဆက်စပ်ေနသလဲေတာ ့ မသိပါဘူး ဗျာ။ ချစ်တီးသူရဲလိုလို အေြခာက်ခံခဲ့ရတာ မှတ်မိေသး တယ် ဗျ။
.................................................
ရုပ်ပံု။ ။ဂူဂဲလ်
0 comments:
Post a Comment