မင်းဒင် ရဲ ့ သက်ခိုင်

၄၉။ ြဖစ်ပျက်ရှာပံုေတာ် ခရီးသည်။

“ ေအာ်.. ြဖစ်ခဲ့ ပျက်ခဲ့သမျှ အခုေတွ ြပန်ေတွးရင် အိပ်မက်လိုပါပဲလားဗျာ“
ဇာတ်ရှည်ြကီးကို ခင်းေနေသာ ကိုသက်ခိုင် အသံေြကာင့် ကျေနာ် ရုတ်တရက် သတိြပန်ဝင် လာသည်။

ကိုသက်ခိုင်ကား ထံုးစံအတိုင်း စကားေြပာလိုက် ကွမ်းယာစားလိုက် မျက်လံုးကို ေမှးစင်း၍ ဘိန်းမှိန်းသလိုလို၊ တရားမှတ်သလိုလို လုပ်လိုက် ပံုေသအိုက်တင်နှင့်ပင်။အမှန်ဆိုရလျှင် ကျေနာ် ကိုသက်ခိုင် ့ ဇာတ်ေြကာင်းကို ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် ဝင်၍ စိတ်ကူးထဲတွင် သရုပ်ေဆာင် ေနမိ၍ ြငိမ်ေနြခင်းြဖစ်၏။
အေဆာင်နှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင်တည်ရှိေသာ ကိုသက်ခိုင်၏ တဲငယ်ထဲတွင်ပင်ြဖစ်သည်။ ညေနေြခာက်နာခွဲ ြပီ။ ဘုတ်ြပန်တက် ြပီး စားေသာက်ြပီးြကချိန်။ ကျေနာ်က ေကျာခင်းလျက်။ ကိုသက်ခိုင် က တပလ္လင်ေခွလျက် ။သူ ့ ပံုမှာ ဘိုးေတာ်လိုလို ။ဂိုဏ်းဆရာလိုလို ပံုစံေပါက် ေနသည်။ မုတ်ဆိတ် နှင့် ပါးမုန်းေမွှး တချို ့ ပင် အေတာ်ရှည်လျားေနေချြပီ။သူ ့ကို စကား ဆက်ေစရန် ကျေနာ် တရားေထာက်ကေလး လုပ်ဦးမှ ဟု စိတ်ကူးေပါ်သည် နှင့် ..
“ကိုသက်ခိုင်.. ခင်ဗျား မုတ်ဆိတ်ေလး ဘာေလး ရိတ်ပါဦးလား။ နည်းနည်း ရုပ်ပျက် ေနသ လားလို ့“
ဟု ဆိုလိုက်ရာ ကိုသက်ခိုင်က ခပ်ေထ့ေထ ့ အြပံုးြဖင့် ..
“ကျေနာ် အကျင့်က တခုခု လုပ်ရင် ေဇာက်ချလုပ်တယ်။ ကျန်တာေတွကို ေမ့ေမ့ေနတယ်။ တမင်လုပ်ေနတာေတာ ့မဟုတ်ဘူး။ ေဘးြကယ်ြကီး က ေတာင် ဆရာ။ သန် ့ရှင်းေရးဘာ ေလး လုပ်ပါဦး တဲ ့။ မေတွ ့မချင်း မရိပ်ဘူး ဗျာ “
ကိုသက်ခိုင် စကားကို ကျေနာ် နားမရှင်းပါ။ ထို ့ေြကာင့် ချက်ချင်း ြပန်ေမး လိုက်သည်။
“ဘာရှာေနလို ့လဲ ဗျ“
“ြဖစ်ပျက်ေလ“
“ြဖစ်ပျက်ကို ခင်ဗျား ေတွ ့မေတွ ့ေတာ ့မသိဘူး။ အခုေတာ ့ဆာဒူးတေယာက်ကို ကျေနာ် ရှာေတွ ့သလို ြဖစ်ေနတယ်။ ခင်ဗျားက ြဖစ်ပျက်ဆိုတာ ရှာေတွ ့နိုင်တယ် လို ့ဘာလို ့ စိတ်စွဲ ေနတာလဲ ဗျာ“
ကိုသက်ခိုင် က အလွန်တည်တန် ့ေသာ အြကည့်တခု ြဖင် ့ ကျေနာ့်ကို လှမ်းြကည့်သည်။ ေနာက်.. စကားကို တခွန်းချင်း ေြပာသည်။
“ေအာ်.. ကိုမင်းဒင်၊ သိဒ္ဒတ္ထ ဆိုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က စိတ်ရူးေပါက်ြပီး နန်းေတာ်ထဲက ထွက်သွားတာ ေတာ ့ မဟုတ်ေလာက်ဘူး။ သိဒ္ဒတလည်း လမ်းမှန်မေရာက်ခင် ဘယ်လမ်းဟာ အမှန်လည်း စမ်းတဝါးဝါး ေရွးရတာပဲ ေလ။ ေနာက် တကယ့် အကျင့်သိက္ခါ သမာဓိ နဲ ့ြပည်စံုတဲ ့ ဆရာေတာ်ြကီး ေတွကလည်း စားေကာင်းေသာက်ေကာင်း ေလျှာက်ေရး ေလျာက်ေြပာ ေလျှာက်ေဟာ ေနတာေတာ ့မဟုတ်ေလာက်ဘူး။ ဒီေနရာမှာ ယုတ္တိနည်းနဲ ့လက်ခံသင့် တယ် လို ့ကျေနာ်ထင်တယ် “
ကျေနာ်လည်း ဤတြကိမ် ေတာ ့ကိုသက်ခိုင် ့ စကားကို ြပန်ေထာက်လိုက်သည်။
“ ဒါနဲ ့ ခင်ဗျားပဲ ကာလာမသုတ်မှာ ယုတ္ထိနည်း နဲ ့ဆင်ြခင်မိယံုမျှ နဲ ့လက်မခံပါနဲ ့အံုးဆို“
“ေရာ။။ ခက်ပါလား ကိုမင်းဒင် ရာ..။ အဲဒါက ဘာသာအယူဝါဒ တခုကို တသက်လံုးစွဲြမဲ “လက်ခံဘို ့ ဆိုလိုတာဗျ။ အခုကျေနာ် ေြပာေနတာက ေလ့ကျင့်ခန်းရဲ့ ပထမအဆင့်ကို ေြပာေနတာပါ ။ အခု ကျေနာ် ေလ့ကျင့်ေနတာက ...“ဒီလို ေလ့ကျင့်ြကည့် ၊ ဒါေတွ ေတွ ့မယ်၊ ဒါေတွ သိမယ်၊ ဒါေတွ ရှိတယ် “ဆိုတာ ဟုတ်မဟုတ် တေသွးမတိမ်း ခပ်ြပင်းြပင်း လုပ်ြကည့် ေနတာ၊ ေနာက် ေလ့ကျင့်ခန်း ဆိုတာကလည်း ဓားစိုက်ထားတယ် ဗိုက်ေမှာက်ချလိုက် ဆိုတာမျိုးမှ မဟုတ်ပဲ ၊ေလဝင်ေလထွက်ကို ေစာင့်ြကည့်ရံု ကိစ္စ၊ အစွန်းေရာက်တယ် မဆိုနိုင်ဘူး၊ သိဒ္ဒတ္တအပါအဝင် ေလာကေကာင်းကျိုး ကို တကယ်ေမျှာ် ကိုးအားထုတ်ခဲ ့တယ် ဆိုတဲ ့ သာသနာ့ အာဇာနည် ပုဂ္ဂိုလ်ေတွ ဟာ ဒီနည်းကို လက်မလွှတ် ခဲ့ဘူး၊ ဒီေတာ့ တကယ် ဟုတ်မဟုတ် နည်းလမ်းတကျ ေလ ့ကျင့်ြကည့်ေနတာ၊ ကျေနာ်တို ့ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အများစု ဟာ စာကိုေသချာမဖတ်ဘူး၊ တရားကို ေသချာမနာဘူး ၊ လက်ေတွ့ မကျင့်ြကံဘူး၊ သူေရးတာ သူေြပာတာ ဆို ဟုတ်မှာပါပဲ ဆိုြပီး ဇွတ်ယံုေတာ့တာပဲ “
ကိုသက်ခိုင်၏ မျက်နှာထားသည် တစံုတရာ ကို ြပတ်ြပတ်သားသား ဆံုးြဖတ်ထားဟန်ရှိ၏။
သူက စကားဆက်ြပန်သည်။
“ေနာက်တခု ရှိေသးတယ်၊ ကိုယ်က စိတ်မဝင်စားတဲ ့ အေြကာင်း၊ ကိုယ်လုပ်ဘို ့ခက်ခဲတယ် ဆိုတဲ ့ ကိစ္စမျိုးနဲ ့ ေတွ ့လာရင် ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာ ပါ ။ ဒါကိုလုပ်ေနတဲ ့လူေတွက ငါတို ့နဲ ့ လိုင်းမတူဘူး လုပ်ချပစ်လိုက်ေရာ၊ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အဲဒီအလုပ်မျိုးလုပ်ေနတဲ ့ သူေတွကို ခပ်ေြကာင်ေြကာင် လိုင်းထဲ သွင်းပစ်လိုက်ေရာ။
ဒီထက်ဆိုးတာရှိေသးတယ် ဗျာ။ တကယ့်ေလ့ကျင့်တဲ ့လူက အထိုက်အေလျာက် သမာဓိ ေလးရလာလို ့ ရှိစုမဲ ့ သမာဓိေလးနဲ ့ အထူးအဆန်းလုပ်ြပလို ့ကေတာ ့ ဗျာ၊ တခါတည်း အေဖြကီး ကိုအားကိုးပါတယ် ြဖစ်ေတာ့တာပဲ၊
ဒါေတွ ဘာေြကာင့်ြဖစ်သလဲ ၊ လူအများစုဟာ ေလာကြကီးကိုတပ်မက် စရာေတွ ြပည့်ေန တယ် ထင်လို ့၊ ပါတ်သက်မှုေတွကေန ြပဿနာ ရှုပ်တာကို မသိလို ့၊ လွတ်ေြမာက်မှု အစစ် ရှိတယ် ဆိုတာ မသိလို ့၊ လွတ်ေြမာက်ေရးေလ့ကျင့်ခန်း ေတွ နည်းစံနစ်ေတွ ရှိတယ် ဆိုတာ မသိလို ့။ တချို ့သိတယ် ဆိုတဲ ့လူကို ေမးြကည့်လိုက် ဘယ်စာအုပ်မှာေလ၊ ဘယ်ဆရာ ေတာ် ေဟာတာေလ ဆိုြပီး အိေယာင်ဝါးလုပ်ချ လိုက်တာ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှံုး၊
အခု ကျေနာ် ရှာေနတာက မှန်ကန်ချက် တခုကို ရှာေနတာ ၊ ြပည်စံုတိကျတဲ ့နည်းစံနစ်ြကီး တခုဟာ ဒီေလာကြကီးထဲမှာ တကယ့်ရှိမရှိ သိချင်လို ့။စာထဲမှာေရးထားတာ၊ ဆရာေတာ် ေတွ ေရးထားတာ ဟုတ်မဟုတ် ၊ ကျေနာ် ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှာြကည့်ေနတာ ၊ သူတို ့ က ဇွတ်ယံု ခိုင်းေနတာ မဟုတ်ဘူး ၊ ေလ့ကျင့်ြပီး ရှာြကည့် ေတွ ့မယ်ဆိုလို ့ေလ့ကျင့်တာ ၊တိတိကျကျ ေလ့ကျင့်လို ့မေတွ ့ဘူးဆိုရင် အဲဒီလိုမေတွ ့ရြခင်းရဲ ့အေြကာင်းကို ခိုင်ခိုင် လံုလံု ရှင်းမြပနိုင် ရင် ဒီေလ့ကျင့်ခန်းကို ကျေနာ်ရပ်မယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ ဆိုတာလည်း ကျေနာ် ကိုး ကွယ်ရမဲ ့ ဘာသာ မဟုတ်တာ ေသချာြပီ“
“ဒီလိုဆို ကိုသက်ခိုင် က ေလ့ကျင့်ခန်း ကေန တခုခု သိလာတာ ရှိလို ့ ဆက်လုပ်ေနတာလား“
“ဒါေပါ ့ဗျ၊ သူ ့အဆင့်နဲ ့သူ တဆင့်ချင်း လက်ခံနိုင်စရာေတွ ရှိလို ့ဆက်လုပ်ေနတာ ေပါ့ ။
ဘာေတွများ ေတွ ့သိလာသလဲ ဗျာ“
“အခုေတာ့ ေနဦးဗျာ။ ကျေနာ်ကိုယ်တိုင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သေဘာေပါက်လာတဲ့ တေန ့မှာ ြဖစ်ပျက်ရှာပံုေတာ် ခရီးသည် ဆိုြပီး ဇာတ်လမ်းတွဲတခု ခင်ဗျားကို ေြပာြပနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ အခုေန ေလျှာက်ေြပာရင် ေတာင်တခွန်း ေြမာက်တခွန်း နဲ ့ မြပည့်စံုေလာက်ဘူး “
“ကဲပါ ကိုသက်ခိုင် ရာ။ မြပည်စံုလည်းေနပါေစ။ ထူးဆန်းရင်ြပီးေရာ ဗျာ ။ ခင်ဗျားေတွ ့တာ ေလး တခုေလာက်ေတာ ့ ေြပာစမ်းပါ။ အနည်းဆံုး ဗဟုသုတ ေလာက်ေတာ ့ ြဖစ်တာေပါ ့။
ခက်တာပဲ ကိုမင်းဒင်ရာ၊ ခင်ဗျားတို ့ကျေနာ်တို ့တသက်လံုး ဒီအထူးအဆန်း အံ့ဩစရာေတွနဲ ့ ပဲ နပမ်းလံုး ခဲ့ြကတာကလား“
“အေရးထဲ ခင်ဗျားက ေဈးကိုင်ေနြပန်ြပီ ဗျာ“
“ေဈးမကိုင်ပါဘူး ဗျာ။ ကျုပ်က တချိန်မှာ ခင်ဗျား အမှန်တရားရှာတဲ ့ အခါ လမ်းလွှဲေနမှာ စိုးလို ့ အထူးအဆန်းကို ဦးစားမေပးချင်တာ၊ဒါေပမဲ ့ ကျေနာ် ေနာက်ဆံုး ေတွ ့တဲ ့ ြဖစ်ရပ် က ခင်ဗျားပါ အရံဇာတ်ေဆာင်အြဖစ်ပါ ေနလို ့ေြပာလိုက်ပါ့မယ်၊ ဒီလိုဗျ၊
ကျေနာ် ေလ့ကျင့်ခန်း လုပ်ြပီး တပါတ်ေလာက်မှာပဲ အလင်းမှုန်ေတွ အလင်းတန်းေတွ ေတွ ့ ေတွ ့လာတယ်၊ စာထဲ မှာ ပါတဲ ့အတိုင်းေပါ့ ဗျာ။ ေနာက်တဆင့်တက်လာေတာ ့ အိပ်ေပျာ် ြခင်းနဲ ့ အိပ်မေပျာ်ြခင်း ကာလ နှစ်ခု စပ်ြကားမှာ ြမင်တာြကားတာေတွ ြဖစ်လာတယ်။ ေြပာရ ရင်ေတာ ့ အများြကီးပဲ ။ အခုေြပာမှာက မေန ့ညကမှ ေတွ ့တဲ ့ ေနာက်ဆံုးေပါ် အြဖစ် ။
ထံုးစံအတိုင်း ေလ့ကျင့်ခန်း ြဖုတ်ြပီး အိပ်ရာထဲကို အမှတ်မပျက်ပဲ လှဲလိုက်တယ် ဗျာ။ ပထမ ညာဘက်ကို ေစာင်းေနတာ ၊ ေန ့လည်းက ကွမ်းစားတာ များလို ့လားေတာ ့မသိဘူး ၊ အသက်ရှူရတာ သိပ်အဆင်မေြပတာနဲ ့ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ အသက်ရှူလို ့အဆင် မေြပဘူး ဆိုတာ ေလရှူရတာ ြပင်းထန်ေနလို ့။ အဲဒီလို ပက်လက်လှန်ြပီး မျက်ေစ့မှိတ်ထား လို ့ငါးမိနစ်သာသာေလာက် ရှိေတာ့ ...။ကျေနာ် ့နားထဲကို အသံတခု ဝင်လာတယ် ။ ဒီမှာ ြကည့်စမ်းပါ တဲ ့..။ ဟ..။ ဘာများတုန်းဆိုြပီး မျက်စိဖွင့်ြကည့်လိုက်တယ် ဗျာ“
…………………..
ကိုသက်ခိုင်ကို ြကည့်ရသည်မှာ တခုခုကို ေဇာကပ်ြပီး ေြပာေနဟန်ရှိသည်။ လူကသာ ကျေနာ့်အနားမှာ ရှိေနသည်။ သူ့စိတ်က တေနရာရာသို့ ေရာက်ေနသည့်ပံုြဖင့် စကား ဆက်ပါသည်။

“ေြကာင်တယ်ေတာ ့မထင်လိုက်နဲ ့ ။ ကျေနာ် အိပ်ရာအထက် ေြခာက်ေပေလာက် အြမင့်မှာ ပန်းခင်းြကီးတခု ေပါ်ေနတယ်ဗျ။ ပန်းေတွမှ ေတာင်ြကီး ရှိုးပန်းေတွ ဗျာ။ ေနဦး၊ ကျေနာ် ့ ရံုးခန်းမှာ ဘုရားစင်ေကာင်းေကာင်းရှိတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်မို ့သာ ဘုရားစင်လုပ်ထားတာ ပါဗျာ။ ဘုရားတရားအားထုတ်တဲ ့ထဲ မပါခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီဘုရားစင်ကို ဘုရားပန်းတင်ရင် ေတာင်ြကီး ရှိုးပန်းေတွကို ကျေနာ် တင်ေလ့ရှိတယ်။ ဘုရားက ေတာင်ြကီးရှိုးပန်းကို ြကိုက် မြကိုက်ေတာ ့ကျေနာ် မသိဘူး ။ တင်တာက ကျေနာ်ြကိုက်လို ့။ ဒါေြကာင့် ေတာင်ြကီး ရှိုး ပန်းေတွကို ကျေနာ် ရင်းနှီး ေနတာ၊ သိေနတာေလ။
ကျေနာ့်အိပ်ရာ အထက်မှာ ေလထဲဆိုင်းြပီး ေပါ်ေနတဲ ့ပန်းခင်းဟာ အလျားေြခာက်ေပ အနံ ေလးေပေလာက်ရှိမယ်။ တီဗွီမှာ ေပါ်ေနတာမျိုးနဲ ့လည်း ခပ်ဆင်ဆင်ပဲဗျာ။ ကျေနာ်က ဒါနဲ ့ ပဲယံုလိုက်ေရာထင်လို ့လား။ သက်ခိုင်ပဲ ဗျာ။ ဆက်ြပီး စပ်စုတာေပါ့။ ေသချာစိုက်ြကည့်ေန လိုက်တယ်။ ပန်းေတွက တေရာင်တည်းမဟုတ်ဘူး ေရာင်စံု။ အြပာ၊ လိေမ္မာ်၊ အဝါ ၊ေနာက် စပ်ြကားအေရာင်ေတွ ။ ဒါေပမဲ ့တခုသိသာတာက အဝါေရာင်ေတွ များတယ်။ ပန်းေတွကို ြကည့်ေနရင်း ကျေနာ် မျက်လံုးက ပန်းခင်းေအာက်ေြခကို ေရာက်သွားတယ်။ ဒီပန်းေတွ ဘယ်လို စိုက်ထားြပီး ဘယ်လို လာေပါ်ေနတာလဲ ဆိုတာ သိချင်လို ့။ ဟာ.. ကျေနာ် ြခံု အိပ်ေနတဲ ့ ေစာင်က ပန်းခင်းေအာက်ေြခကို ေရာက်ေနသဗျာ။
ဒါနဲ ့ကျေနာ်လည်း ငါ့ေစာင်ေလးေတာ ့ြပန်ယူထားအံုးမှ ဆိုြပီး ေစာင်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ် ။ မတ်တတ်ရပ်ြပီး ဆွဲတာေပါ့ဗျ။ ေအာင်မယ် ။ေစာင်က ကျေနာ့်လက်ထဲ ကို အလိုက်သင့် ြပန် ပါလာသဗျာ။ အမှန်အတိုင်း ေြပာရရင် ကျေနာ် နည်းနည်း လန် ့သွားတယ်။
ဒီေလာက်ထူးဆန်းေနတာ ဘာသေဘာလဲ ။ ငါတေယာက်တည်း ြကည့်ေနလို ့မြပီးေသးဘူး ။ တြခားသူေတွပါ ေခါ်ြပအံုးမှ၊ လို ့စိတ်ကူးေပါက်လာတယ်။ ဒါနဲ ့ကျေနာ် ့ ေခါင်းထဲမှာ ခင်ဗျား နံမည်ေပါ်လာတာနဲ ့..။ အသံခပ်ကျယ်ကျယ်နဲ ့..။ ဗျို ့ .. ကိုမင်းဒင်လို ့လှမ်းေခါ် လိုက်ေတာ ့ ခင်ဗျားက အိပ်ချင်မူးတူးနဲ ့ေရာက်လာတယ်။ အမယ် အေဖာ်ေတာင်ပါလိုက် ေသးဗျာ။ ဘယ်သူရှိရမလဲ ။ မူဆလင်ကိုတင်ဝင်းေပါ့။
ကျေနာ်က ခင်ဗျားတို ့နှစ်ေယာက်ကို ပန်းခင်းြကီးကို လက်ညှိုးထိုးြပြပီး “ကဲ..ြကည့်ြကစမ်း ပါအံုးဗျာ“လို ့ ေြပာေတာ ့ခင်ဗျားတို ့နှစ်ေယာက်ကလည်း အံ့ဩတြကီး ပန်းခင်းကို ေမာ့ြကည့် ေနြကတယ်။ ေနာက်ခင်ဗျားက ေြပာေသးတယ်၊ ထူးဆန်းလှချည့်လား။ ဒီပန်းခင်းြကီးက ဒီအိပ်ရာေပါ် ဘယ်လိုလုပ်လာေပါ်ေနတာလဲ တဲ ့။ ကျေနာ်က . ကျေနာ်မသိလို ့ခင်ဗျားတို ့ ကိုေခါ်ြပတာေပါ့ ဗျာလို ့အေငါ်တူးလိုက်ေသးတယ်။
ခင်ဗျားေရာ ကိုတင်ဝင်းပါ ေတာ်ေတာ်ြကာေအာင် ငူတူတူ ေငးေတးေတး စဉ်းစားြပီး ေခါင်း ရှုပ်တဲ ့ပံုစံနဲ ့ ြပန်ထွက်သွားတယ် ဗျာ။ ပန်းခင်းြကီးနဲ ့ကျေနာ် နှစ်ေယာက်တည်း ကျန်ေနခဲ့ ြပန်ေတာ့ အသံတခု ထွက်လာတယ် ။။ဒါဟာ.....။ ပညတ်ေတွတဲ ့။ ပညတ်ဆိုတာလည်း ြကားေရာ တရားစကားပါလား လို ့ကျေနာ်လန် ့ြပီး ထပ်ြကည့်လိုက်ေတာ ့ ပန်းခင်းြကီးလည်း ေပျာက်သွားတယ်။ ခင်ဗျားတို ့တကယ်လာ သွားသလား ြပန်စဉ်းစားေနတယ်။ ဒီေလာက်ပဲ ဗျာ“
“ဘာအဓိပ္ပါယ်လည်း ကိုသက်ခိုင်ရယ်။ ပန်းခင်းြကီးနဲ ့ပညတ် .. ဘာဆိုင် လို ့လည်း “
“ခင်ဗျားကလည်း ရှင်းတာကို ရှုပ်ေအာင်လုပ်ေနြပန်ပါြပီ။ ပညတ်ဆိုတာ တကယ်ရှိတာ မဟုတ်ဘူးလို ့ ဆိုလိုတာေလ။ တိတိကျကျ ေြပာရရင် ဒီပန်းခင်းြကီးဟာ ကျေနာ့် အိပ်ယာ ေပါ်မှာ တကယ် ရှိတာမဟုတ်ဘူးေပါ့ ဗျာ“
“ဘာေြကာင့် လာေပါ်ေနသလဲ ဗျ“
“အဲဒါ ြဖစ်ပျက်ကို ကျကျနန မေတွ ့ေသးလို ့၊ အားေကာင်းလွန်းတဲ ့သမာဓိေြကာင့် ေပါ်တာလို ့ ပဲ ကျေနာ်ယူဆတယ်။ဝိပဿနာ လမ်းလွဲေပါ ့။ ဝိပဿနာမှာ တင်လမ်းလွဲရှိတာ မဟုတ် ဘူး ၊ ဒီမိုကေရစီမှာလည်း လမ်းလွဲရှိတယ်“
“ကိုသက်ခိုင်ကေတာ ့ ထပ်ရှုပ်ေအာင် ြပန်လုပ်ေနြပန်ပါြပီ“
“မရှုပ်ရပါဘူး ဗျာ။ ေလာကုတ္တရာမှာ မဂ်ဖိုလ်ကို ေမျှာ်မှန်းသလို ေလာကီမှာ ဒီမိုကေရစီေရး ကို ေမျှာ်မှန်းြကတာပဲ ေလ။ ဒီမိုကေရစီတို ့လူ ့အခွင့်အေရးတို ့ကို ေဟာေြပာလှံု ့ေဆာ်ခဲ ့ သူ ေတွဟာ အရူးေတွမှ မဟုတ်ပဲ ။ ကိုယ်ကျိုးေတွစွန် ့၊ အသက်ေတွ စွန် ့ြပီး လမ်းညွှန်သွားခဲ ့ ြကတာပဲ ။ ဒါေြကာင့် ဒီမိုကေရစီ ရေအာင်ကျိုးပမ်းတာဟာ မမှားဘူး ။ သို ့ေသာ် ဒီမိုကေရစီ လမ်းလွဲေရာက်မသွားဘို ့သာလိုတယ်“
“ခင်ဗျားက ဒီမိုကေရစီကို စိတ်မကုန်ေသးဘူးလား ဗျာ။ အခုလည်း မဂ်တရား၊ ဖိုလ်တရား ရှာ ေနြပီလည်း ဆိုေသး..“
“ခင်ဗျားနဲ ့ေတာ ့ခက်ေနပါြပီ ကိုမင်းဒင် ။ ခင်ဗျား ေြပာေနပံုက မဂ်ဖိုလ် အလုပ်လုပ်တဲ ့ သူက တသက်လံုး ဒီမိုကေရစီေရးမလုပ်ရဘူး၊ ဒီမိုကေရစီေရး လုပ်ေနတဲ ့သူက မဂ်ဖိုလ်ကို မစူးစမ်း ရဘူး လို ့ဆိုလိုရာ ေရာက်ေနယ်။ အဲဒါ အမှားြကီး ဗျ။ ကျေနာ်က အခု တရားေတွ ့ ြပီး မိုးေပါ်ပျံတက်သွား မှာမဟုတ်ဘူး။ အြမင့်ဆံုးဉာဏ်အလင်း ရြပီလို ့ဆိုရင်ေတာင် ဒီခန္ဓာ သက်တမ်းကုန်ေအာင် ဝန်ထမ်း ရအံုးမယ်။ လွတ်ေြမာက်ြခင်းဆိုတာ ဘယ်ကာလမှာ ြဖစ်ေပါ် လာမယ် ဆိုတာ ကျေနာ် မသိဘူး။ ဒါေြကာင့် မလွတ်ေြမာက်ခင် စပ်ြကား ေလ့ကျင့်ခန်းလည်း ဆင်း ၊ ေလာက အကျိုးလည်း တတ်နိုင်တာေဆာင်ရွက်ေပါ ့၊ ေလ့ကျင့် ထားလို ့အမှန်တရား ြကီးကို သိေနရင် ပူပူ ေလာင်ေလာင် မခံစားရဘူးေပါ့။ အခု ကျေနာ် လုပ်ေနတာ ရဟန္တာ ြဖစ်ေအာင်လုပ်ေနတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျေနာ်တို ့ခင်ဗျားတို ့လို လူေတွ အတွက် ရဟန္တာြဖစ်် နည်း ဆိုတာလည်း ရှိတာလည်း မရှိဘူး။ ဒါက Original နဲ ့ ဆိုင်တယ်။ တချို့ လူေတွရဲ့ ေနာက်ေြကာင်းတရားဟာ ဂျပန်အင်ဂျင်လို အနှိုးြမန်တာ ၊ ြကာြကာခံတာ ၊ ဆွဲအားေကာင်းတာကမျိုးလည်း ရှိေတာ့ အချိန်တိုတိုနဲ့ ေအာင်ြမင်ထေြမာက်သွား တာမျိုး ေတာ့ ရှိတတ်ပါရဲ့ ၊ ကျေနာ်တို့ ခင်ဗျားတို့လို လူသာမန်အေနနဲ့ ကေတာ့ အမှန်တရားကို သိေအာင်လုပ်တဲ ့ နည်းသာ ရှိတယ်။ သိလာရင် သူ ့ အလုပ်သူ ဆက်လုပ်ြပီး တိုက်ဆိုင် အံကျလာတဲ ့ တဆင့်ြပီး တဆင့် သူ ့အ လိုလို ြဖစ်လာတတ်တာမျိုး။ဒီမိုကေရစီလည်း ဒီနည်းအတိုင်း ပဲ အကျိုးကို အားမထုတ်ပဲ အေြကာင်းကိုသာ ြဖည့်ရင် ဒီမိုကေရစီမဂ် ဟာ အချိန်တန်ရင် ဆိုက်လာတာမျိုးပဲ လို ့သာမှတ်“
“ကဲ .. ခင်ဗျားရဲ ့ေလာကုတ္တရာ ေြကာင်းကို ခဏထားပါအံုး ဗျာ ။ ဒီမိုကေရစီလမ်းလွဲဆိုတာ ခင်ဗျား ြကံုခဲ ့ဘူးလို ့လား“
“ဟာ .. ြကံုပါေသာ်ေကာ ဗျာ။ အေရးအခင်းအြပီးမှာ အေရာင်အလင်းေတွြမင် အာရံုမျိုးစံု ရ ။ သူေဌးြဖစ်ချင်တဲ ့ စိတ်က တားမရေတာလမ်းလွဲေရာက်သွား တာေပါ ့“
“ကဲ ခင်ဗျားရဲ ့ ဒီမိုကေရစီ လမ်းလွှဲတရားေလး နာပါရေစ ကိုသက်ခိုင်ရာ“
“ေအာ်..။ ဒီလိုလား ။ လမ်းလွဲတရား မနာခင် ေထာက်လှမ်းေရး အချုပ်စခန်းတရား ေလး..။ စေဟာမှ ြပည့်စံုေပမဗျာ။ဗိ်ုလ်မှူးြကီး စိန်ြမတို ့ လွတ်ေြမာက် နယ်ေြမဆိုလား ေရာက်သွားြပီး လို ့တလေကျာ်ေလာက်မှာေပါ့ “
ဤ သို ့လျှင် အစချီလျက် မဂ်တရားဖိုလ်တရားရှာေနေသာ ကိုသက်ခိုင်သည် သူ၏ ဒီမိုကေရစီ လမ်းလွဲတရားကို ဆက်၍ေဟာြပန်ေတာ ့၏။