မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၂၈)

မင်းဒင် ရဲ ့သက်ခိုင်။(၂၈)
ဘိုကေလး ဆရာအတတ်သင်နဲ ့ ဘိုကေလး ရဲသိပ္ပံနဲ ့က ေတာ်ေတာ်နီးတယ်၊ ဘုန်းြကီး ေကျာင်းတခုပဲ ြခားတာ ဗျ။ ကျေနာ်တို ့ မေရာက် ခင် နှစ်နှစ် ေလာက်က ရဲ သိပ္ပံနဲ ့ဆရာ အတတ်သင် ရိုက်ပွဲဆင်ြကေသး ဆိုပဲ။။ ကိုေသာင်း တို ့စားကျက်ကျတဲ့ အရက်ဆိုင်က ရဲသိပ္ပံဘက်မှာ ဆိုေတာ့ နယ်ေြမအေြခအေနနဲ ့ ေနာက် ေြကာင်း ရာဇဝင်ေလး ဘာေလး တီးေခါက်ထား ရေသးတယ်။ဆိုင်သွားေသာက် တာက သိပ် မခက်လှဘူး ဗျ။ ေသာက်ြပီး ြပန်လာမှ သတင်းေပးရန် ေြကာက်ရတာ ။သင်တန်းသား ထဲမှာ စွမ်းအားရှင်လို ေကာင် ေတွလည်း ရှိေသးဗျာ။။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဒီေတာ့ ကိုေသာင်းြကီး က ေနရာတကာ နှံ ့စပ်တဲ ့ ကျေနာ် ့ကို စည်းရံုးေနတာ။ ကျေနာ်က ေရာက်တာမှ မြကာေသးဘူး။ ဌာနမှူးေတွ သာတင်တဲ ့ ကဇာတ်ကို တင်နိုင်တဲ ့ေကာင် ဆို ေတာ ့ လူရာဝင်ေနတယ် ဆိုရမလား ဗျာ။ ငချွတ်ကေလး ဆိုေပမဲ ့ လူရှိန်တယ် ေပါ့။။
ဒါနဲ ့ ကိုေသာင်းက ရဲေကျာင်း ဘက်က အရက်ဆိုင် သွားတိုင်း ကျေနာ့်ကို အေဖာ်ေခါ်တယ် ။ အဲဒီ တုန်းက အရက်တလံုးမှ တဆယ်ေလာက် ေခတ်ဗျ။ ဘီအီး ေပါ့ဗျာ။ ဘီအီး ကို ကျေနာ် ဆံုခဲ့တာ ြကာြပီ။ ဆယ်သံုးနှစ်သား ေလာက်ကတည်း ကအရက်ဆိုင် ထဲေရာက် ဘူး တာ။ ကမာရွတ် ဘူတာနားမှာ အစိုးရအရက်ဆိုင် ရှိတယ်။ အထပ်သား စက်ရံု မှာ လုပ်တဲ ့အိမ်ေဘးက ကိုလှြမင် ့ဆိုတဲ ့ လူနဲ ့ အရက်ဆိုင်ထဲကို ခဏခဏ လိုက်သွားဘူးတယ်။ ေသာက်ဘို ့ မ ဟုတ်ပါဘူး။ စပ်စုချင်တာနဲ ့လိုက်သွားတာ။ အသက်ဆယ့် ရှစ်နှစ်ေအာက် မေရာင်း ပါလို ့စာ တန်း ချိတ်ထားတယ် ဗျ။။ ေသချာမှတ်မိတာက တပက်ြပားနှစ်ဆယ် ဆိုတာပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနအံုးဗျ။ အချိန်အတွယ် ကနည်းနည်း ကွဲြပားတယ်။ ဆိုင်မှာ ဆယ့်နှစ်ပက်ဆို တလံုး။ အြပင်ေရာက်ေတာ့ ဆယ်ေြခာက်ပက် ြဖစ်သွားတယ်။ ဒီအလံုးပဲ။ ကျေနာ် ့ စိတ်ထဲ ဆိုင်ထဲ ကအလံုးက ေခါင်းချိုးထားလို ့လားလို ့။ မဟုတ်ဘူး ဗျ ၊ အတူတူ။ ဒါေပမဲ ့ အံ့ဩဘို ့ေကာင်းတာက ဒီသတ်မှတ် ချက် ကို ယမကာ ကိုယ်ေတာ်ေတွ အားလံုး တညီတညွတ်တည်း သေဘာတူြကတယ် ဗျာ။ ဆိုင် က အလံုး လိုက်မေရာင်းဘူး။ တေယာက် တခါတန်းစီ ရင် ေြခာက်ပက် တပိုင်း။ ဆိ်ုင်ထဲမှာတင် ချချင် ရင်လည်း ရတယ်။ ေရအိုးအဆင့်သင့် ေရခွက်ကေတာ ့ နို ့ ဆီခွက်ကို ြကိုးတပ်ထား တာ။ပထမ ကျေနာ် ့ စိတ်ထဲ မှာ နို ့ဆီခွက်ကို ဘာေြကာင် ့ြကိုး တပ်ထားတာလည်း စဉ်းစား လို ့မရဘူး။။ေနာက်ေတာ ့မှ သိရတာက ခဏခဏ ေပျာက်လို ့တဲ့။။
အြမည်းလား။။ ရတယ်ေလ။ ငါး ရှဉ် ့ ေြကာ် ၊အမဲေြကာ်၊ ဝက်ဆီပတ်၊ လက်ဘက် သုတ်၊ မရမ်းသီးသုတ်။ စံုပါ ့ ဗျာ။ နှစ်ေပ၊သံုးေပ အရွယ် ခံု အေသးေလးေတွ နဲ ့အြမည်း ဆိုင်ေတွ မှ ပွလို ့။အရက်ဆိုင် က အြမည်း ကို ကျေနာ် သားရည် အကျသား ဗျ။ အဲဒီေခတ်က အရက်ဆိုင်မှာ အြမည်းေရာင်းတာ ေဂါ်ရင်ဂျီ ကု လားမေတွ ပဲဗျ။ ေနာက်ေတာ ့ ြမန်မာအမျိုးသမီး ေတွ ပါ ဝင်တိုးလာတယ်။ အာြကမ်းလျှာ ြကမ်းေတွ ပါဗျာ။ ကျေနာ်ေတာ ့ အရက်ဆိုင်မှာ အြမည်းေရာင်းတဲ ့မိန်းမြကီး ေတွဆို အေသ လန် ့တယ်။။ အစပိုင်းက အြမည်းဆိုင်မှာ အရက် မရဘူးဗျ။ ဆိုင်မှာ လိုသေလာက်ရေန ေတာ ့ အြပင်ေဈးကွက် မရှိဘူးေပါ့ဗျာ။။
ပထမ ဝယ်လာတဲ ့ ေြခာက်ပက် ကုန်ြပီလား ။ ရတယ် ။ထပ်ြပီးတန်းစီလိုက် ။ေနာက် ေြခာက် ပက်ရမယ်။ အရက်ဆိုင် မပိတ်မချင်း တန်းစီလိုက် ေသာက်လိုက် လုပ်ေပေတာ့။ အရက် ဆိုင် ဖွင့် ချိန်လား။ ညေန ေလးနာရီကေန ညခုနှစ်နာရီ ေလာက်ဗျ။ ဆိုင်ပိတ်သွားလည်း အြပင်မှာ ေဈးသိပ်ကွာပံု မရပါဘူး ဗျာ။။ေနာက်ေတာ ့ တပက်ြပားေလးဆယ် ြဖစ်လာ တယ်။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေြပာရင်းသတိရလာြပန်ြပီ။ အရက်သမား ဇာတ်လမ်း။ အဲဒီအရက်သမားက ေပါ့ေပါ့ ေသး ေသးေတာ ့မဟုတ်ဘူး။ ရဲေဘာ်သံုးကျိပ်ဝင်တဲ ့။ ဗိုလ်ေစာေနာင် ထင်ပါရဲ ့။ သူက လှိုင် ြမို ့ နယ် (၉)ရပ်ကွက် ရှမ်းစု ဘက်မှာေနတယ် ။ ဦးေနဝင်းက မရမ်းကုန်း ေအဒီလမ်းမှာ ေနတာ။ စစ်ရံုး သွားရင်က ြပည်လမ်း အင်းယားကန်ေဘာင်ေဘး ကို ြဖတ်ြဖတ်သွားတယ် တဲ ့။
ရဲေဘာ်သံုးကျိပ်ဝင် ဗိုလ်ေစာေနာင် ကလည်း အစိုးရက ဘာမှ မယ်မယ်ရရ ေထာက်ပံ ့မထား ေတာ ့ အရက်ချည်းလှိမ့်ေသာက်ေနတယ် ထင်ပါ့ဗျာ ။။ တေန ့ဦးေနဝင်းလာေနတဲ ့လမ်း ေြကာင်း ကားကို အင်းယားကန်ေဘာင်ေဘး ကေန ြဖတ်တားသတဲ့။ အေစာင့်စစ်သား ေတွ နဲ ့ ရုန်းရုန်းြဖစ်ေနတာကို ဦးေနဝင်းေတွ ့ေတာ ့ကားေပါ်ကလှမ်းေမးတယ် တဲ ့။ဘယ်သူ လည်း ဆိုေတာ ့ ဗိုလ်ေစာေနာင်လို ့လည်း သိေရာ။ ကားေပါ်က ဆင်းလာတယ်တဲ့။ဘာလို ချင်လို ့လည်းေမးေတာ ့ ။။ဗိုလ်ေစာေနာင် က။။ ကိုရှုေမာင် ကျုပ်မှာ အရက်ေတာင်ေသာက်ဖို ့ မရှိဘူး ေြပာတာနဲ ့။ ဦးေနဝင်းက အရက်ဘိုးေပးြပီး ကုန်သွယ်ေရး(၄) မှာ အရာရှိခန် ့သတဲ ့ ဗျား။။ ကုန်သွယ်ေရး (၄) က အရက်ြဖန် ့တာေလ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ် လည်း ကျေနာ် ့ပါဝါေလးသံုးြပီး ကိုေသာင်းကို အရက်ဝယ်ဝယ်ေပးတယ်။လူသိခံလို ့ ေတာ ့ ဘယ်ြဖစ်မလဲ ။ဒိုင်လျှိုေလးေပါ့။ေန ့တိုင်းမဟုတ်ဘူး။ သံုးရက်တခါေလာက် ။ သူ ့ကို လည်း ေြပာထားရေသးတယ်။ ခင်ဗျား အုပ်စု မဖွဲ ့နဲ ့ေနာ်။ တေယာက်ထဲ ဒိုင်လျှို လုပ်။ အုပ် စုများလာရင် ကျေနာ်ပါ ေဂျာက်ကျမယ် ေပါ့။ေကျာင်းအြပင်ထွက်ဘို ့ ကလည်း ထင်သ ေလာက် မလွယ်ဘူး။ တံခါးေစာင့်ရှိတယ်။ ညေနေြခာက်နာရီ ေနာက်ပိုင်းမှ ဌာနမှူး တ ေယာက်ေယာက်ရဲ ့ဂိတ်ပါတ်စ် ပါမှ ထွက်ရတာ။ ကျေနာ်က ေဒါ်ြမသီတာ ရဲ ့လက်စွဲ ေတာ် ဆိုေတာ ့ ဖရီးပါတ်စ် ြဖစ်ေနတာ။ ကျေနာ် လို ငချွတ်က အရက်ပုလင်းကို တိုက်ပံုထဲ ဖွက် လာမယ် လို ့ ဂိတ်ေစာင့်က ေယာင်လို ့ ေတာင် ေတွးဟန် မတူပါဘူးဗျာ။။
ကိုေသာင်းက သူေသာက်တဲ့ ေနတိုင်း ကျေနာ်ကို ဝင်ေသာက်ဘို ့ အေဖာ်စပ်တယ်။ ကျေနာ် က အေဖ အရက်ေသာက်တာေတာင် ြကည့်မရခဲ ့တဲ ့ေကာင်ဆိုေတာ့ အစပိုင်းေတာ ့ ြငင်း တာေပါ့။ သူက ေဟ့ေကာင်ေလး ။ အရက်ဆိုတာ ဘယ်ဘံုမှာမှ မရဘူး။ သံုးဆယ်တစ်ဘံုမှာ လူဘံုတခုပဲ အရက်ရတာ။ လူြဖစ်တံုး ချထားတဲ့ ။။
ကျေနာ်ကလည်း ခင်ဗျားဖာသာ ဝေအာင်ေသာက်စမ်း ပါဗျာ။ သူများကို မဆွယ်စမ်းပါနဲ ့ လို ့ ချည်းခံတွန်းေနတာ။ တွန်းရဲတယ်ေလ။ ကဇာတ်တိုက်တုန်း က ကိုေသာင်းတင် မကဘူး။ ဦး တင်ေအးတို ့၊ ကိုေကျာ်ြမတို ့ပါ ကျေနာ်က ဒီလိုကပါ။ ဒီလိုဆိုပါ။ ဒီလိုေြပာပါ လို ့သင်ေပးခဲ ့ တာ ။။ တေန ့ေတာ ့ ကျေနာ် နည်းနည်း ညစ်လာတယ်။ ညစ်တာက ကိုယ်လုပ်တဲ ့ ကိစ္စ မ ဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်နဲ ့လည်း ဆိုင်တယ် ဆိုပါေတာ ့။။ ဒီလို။။ ဒီလို။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ရန်ကုန်ကေန ဘိုကေလးကို ပထမဆံုးလာတဲ ့ ခရီးမှာ သေဘင်္ငာေပါ်မှာ ဘိုကေလး သူ တချို ့နဲ ့ခင်လာြကတယ်။ တေယာက်တည်းေတာင် မဟုတ်ဘူး။ သံုးေယာက် ။ စြပီးခင်သွား တာကလည်း ကျေနာ် ေရငတ်လို ့ ေရေတာင်းေသာက် ရင်း ထမင်းပါ ဝင်စားြဖစ်ြပီးခင်မင် သွားတာ။ ညီအမ အရင်း နှစ်ေယာက် မြမင့်ြမင့်ခင်နဲ ့မခင်သန်း တဲ ့။။ေနာက်ညီမ ဝမ်းကွဲ တေယာက် က ေမာ်ေမာ်တဲ့။။
ကျေနာ်ကလည်း ဒါမျိုး ရှုပ်ရှုပ် ရှုပ်ရှုပ်မှာ ေရှ ့တန်းက ဆိုေတာ ့ အတူပါလာတဲ ့ ကိုဝမ်း ကို လက်တို ့ြပီး အေဖာ်စပ်လိုက်တယ်။ သူက ကျေနာ်ကို ဆရာအတတ်သင် တက်ဘို ့ တိုက်တွန်းတဲ ့ ဆရာဦးစန်းေမာင် ရဲ ့ညီ။ေနာက် ေကျာင်းေရာက်ေတာ ့ ကျေနာ်လို ခပ်ရှုပ် ရှုပ် ခပ်ေြပာင်ေြပာင် စမ်းေချာင်းက ေအာင်ခင်ေဆွနဲ ့ထပ်အဖွဲ ့ကျလိုက်ေတာ ့ ကျေနာ်တို ့ က သံုးေယာက် မြမင့်ြမင့်ခင် တို ့က သံုးေယာက် ။။ဘက်စိ။ဘက်စိ ြဖစ် သွားေရာဆိုပါ ေတာ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေနာက် ကျေနာ်တို ့ေကျာင်းေရာက် ြပီးေတာ့ မြမင့်ြမင့်ခင်တို ့က နှစ်ပါတ်တခါ ေကျာင်းကို လာတယ်ဗျ။ အြပင်မှာ ထမင်းလိုက်ေကျွးတာ။ တကယ့်ကို မေမ ့နိုင်တဲ ့ ေန ့ေတွဗျ။ ေအာ် ။။ မဟုတ်ဘူး ။ အဲဒီ မိန်းခေလးေတွနဲ ့ ပလူးေနရလို ့ မဟုတ်ဘူး။ ဝါးတီးေကာင်းလို ့။ တကယ်ဗျာ။ ထမင်းတပွဲကို သံုးကျပ်ခွဲ ။ ပုဇွန်ထုတ် ြကီး ဆီြပန်နဲ ့။ ချည်ရည်ေကာ ။ အသုတ်ေကာ။ တကယ့်ကို မေမ ့တဲ ့ နိုင်ပဲ။ဘိုကေလး က သားငါး ေကာ ၊ ဆန် စပါး ပါေတာ်ေတာ် ေပါတဲ ့ ြမို ့ဗျ။
ဘာညာ သာရကာ လား။ ေနအံုး ကျေနာ်ရိပ်မိ သေလာက်ေတာ ့ မြမင့်ြမင့်ခင် က ကိုဝမ်း ကိုနည်းနည်း ကျေနပံုပဲ။ ဒါေပမဲ ့ မသိသာဘူး။ ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မယ်။ ေအာင်ခင်ေဆွ ကေတာ ့ ေမာ်ေမာ် ကို လစ်တာနဲ ့ ေတာ ့ကီေပးတာပဲ။ ရည်းစား စကားေတာ ့ ဟုတ်ဟန် မတူ ဘူး။ စမ်းေချာင်းသားလူလည် ဆိုေတာ ့ လံုးေနတာ ထင်ပါ့ ဗျာ။ ကျေနာ်လား ။ ခင်ေအးသန်း လွယ်အိတ်ထဲ စာထည့်ေပးမိ လို ့ အိမ်ေပါ် အထိ တက် အရိုက်ခံ ရ တဲ ့ ြပဿနာ ြဖစ်ြပီးကတည်း က ကျေနာ်စိတ်ထဲ ဣတ္ထိယ ဆို လန် ့လန် ့ ြဖစ်ေနတံုး။ တခုရှိတာက မြမင့်ြမင့်ခင် ကျေနာ့်ဆိုက်မဟုတ်ဘူး။ ေမာ်ေမာ်က ေအာင်ခင်ေဆွ မှန်းေနတာ ဆိုေတာ ့ ကျန်တဲ့ မခင်သန်းက ရုပ်ရည်ဘယ်လို ရှိမလဲ စဉ်းစား ေပေတာ ့ဗျာ။ ကျေနာ်ကလည်း လှလှ နဲ ့ ့ခက်ခက်ကို မှ လို ချင်တာေလ။။
ကဲ ပါဗျာ။ ကျေနာ်ေတာ ့ အေဆာင်ဟင်းထမင်း ကခပ်ညံ့ညံ့ ဆိုေတာ ့အြပင်ကိုလည်း ထွက် လည်၊ တခါတခါ ရုပ်ရှင်ြကည့်ြက။ ဝါးတီး ကလည်းမှန်။ ကျေနာ်က အေကာင်းြကိုက် ဆို ေတာ ့ဘုရားပွဲေတွ ့ြပီး ေပျာ်မဆံုးနဲ ့ေန ့ေတွ ေပါ့။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေအာ် ။။ ကိုဝမ်းအေြကာင်းေြပာဘို ့ေမ ့ေနတယ်။ ကျေနာ့်ထက် ေြခာက်နှစ်ေလာက် ြကီးမယ်။ ၂၅ နှစ် ဝန်း ကျင် သူ ကပန်းချီေတွ ဘာေတွဆွဲတယ်။ မထံု တက် ေတး ။ မခုတ်တတ်တဲ ့ ဒီဇိုင်း။ ထမင်းလိုက်ေကျွးေတာ ့ သူလည်း အငမ်းမရ ကျိတ် တာပဲ။ ြမင့်ြမင့်ခင် ကိုေတာ ့ စိတ်ဝင်စားဟန်မြပဘူး။ မြကိုက်တာလား၊ လန် ့ေနတာလား။ ကျေနာ်လည်း မခွဲြခားတတ်ဘူး။ ။ သူက ရီပတ်ပလစ်ကင် ။ကျေနာ်နဲ ့ေအာင်ခင်ေဆွက ဒီမို ကရက်တစ် ဆိုပါေတာ ့ဗျာ။။
အခုြပဿနာက သူ ့ဖာသာ ရီပတ်မှာ ပလစ်ကင့် မေနဘဲ ။ ထြပီးေြကာင်လို ့ ေပါ်ရတဲ ့ ြပဿနာ ဗျာ။ ြပဿနာလို ့သာ ေြပာရတာ ြပဿနာ ြဖစ်ေလာက်တဲ ့ ကိစ္စလည်း မဟုတ်ြပန် ဘူး။ ကိုဝမ်း ထ ၊ မေြကာင်ခင် အထိေပါ့။
ကျေနာ်တို ့အဖွဲ ့ အြပင်ကို ထွက်ြပီး ထမင်းလိုက်စားတိုင်း အငမ်းမရ။ ငတ်ြကီးကျေနတာကို မြမင့်ြမင့်ခင်က ရိပ်မိပံု ရတယ်။ သနားတယ် ထင်ပါရဲ ့။။ တရက်ညေနမှာ မြမင့်ြမင့်ခင်တို ့ ညီအမ သံုးေယာက် ဧရာမ ငါးဆင့်ဂျိုင် ့ ြကီးနဲ ့ ဟင်းေတွ ချည်းလာပို ့ပါေလေရာ ဗျာ။ကျေနာ် ဖွင့်ြကည့်လိုက်ေတာ ့ ပုဇွန်ထုတ်ေြကာ်။ ငါးပိေြကာ်။ ေနာက် ဘဲဥေတွ ချည်း ေြကာ်ထားတာ အလံုးအစိတ်ေလာက် ေတာင် ရှိမလားပဲ။ ဟန်ကျလိုက်ေလဗျာ။ ေအာင်ခင်ေဆွကို ေခါ်ြပေတာ့ လည်း ြပံုးြဖီးြဖီး နဲ ့ သားရည် ကျေနတယ်။ လာပို ့တဲ ့ မြမင့်ြမင့်ခင် တို ့ကေတာ ့ ဂျိုင့်ထားြပီး ြပန်သွားတယ်။
ကျေနာ်က အဖွဲ ့သားက သံုးေယာက်ဆိုေတာ ့ ကိုဝမ်းကိုလည်း ဝမ်းသာအားရ သတင်းပို ့တာေပါ့။ အဲ ။။ ပုဇွန်တေကာင်ေတာ ့ နှိုက်စားြပီး ြပီ။
ကိုဝမ်း ဆိုတဲ ့ လူဗျာ။ ဟင်းချိုင့်ကို ေသချာြကည့်လိုက် သူ ့ မုတ်ဆိ်တ်ေမွှး ကိုကိုင်လိုက်နဲ ့ တခုခု ကို အေလးအနက် စဉ်းစားေနတယ်။။ ေနာက်ေတာ ့ ခပ်ေလးေလး အသံနဲ ့ မင်းတို ့ ဒီဂျိုင့်ကို ြပန်ပို ့လိုက်ြကတဲ့။။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကျေနာ်လည်း သူ ့မှတ်ချက်ကို ေတာ်ေတာ် အံ့ဩသွားတယ်။ ေအာင်ခင်ေဆွ ကလည်း ြပူး ေြကာင်ေြကာင် ြဖစ်ေနတယ်။။ေဟ့လူ ကိုဝမ်း ။။ ခင်ဗျား မစားချင်လည်းေန။ ြပန်ပို ့လို ့ ကေတာ ့ မေကာင်းဘူး ထင်တယ်။ လို ့ ကျေနာ် ေလေြပထိုး ပါေသးတယ်။ ကိုယ်ေတာ်က ဇွတ်ဗျာ။ ြပန်ပို ့ဆို အခု ြပန်ပို ့ကွာတဲ ့။ မင်းတို ့လည်း မစားနဲ ့ငါလည်း မစားဘူး။ ြပန်ပို ့ကို ပို ့ရမယ်တဲ ့။ ။ကျေနာ်ကလည်း စိတ်နဲ ့ဗျ။ ဒီေလာက်ေတာင် ြပန်ပို ့ ချင်လှတာ ။မစားရေတာ့ ဘာအေရးလည်း ဆို ြပီး ။။ ကဲ ဒီေလာက်ေတာင် ြပန် ပို ့ချင်ေနလည်း ။။အခုသွားြပန်ပို ့မယ်။ ေဟ့ ေကာင် ေအာင်ခင်ေဆွ မင်းလည်း လိုက်ခဲ ့။။ ဆိုြပီး သံုးေယာက်သား မြမင့်ြမင့်ခင် တို ့အိမ် ေရာက်ေရာ ဆိုပါေတာ့ ဗျာ။။
မြမင့်ြမင့်ခင် က သူ ့ဦးေလး အိမ်မှေနတာ ဗျ။ သူတို ့ရွာက ဘိုကေလးနဲ ့တမနက်ခရီး ေလာက် ေဝးေသးတယ်။
လာြပန်ပို ့တဲ ့ ဂျိုင့်ကို မြမင့်ြမင့်ခင် က မြပီး ဆ ြကည့်လိုက်တယ်။ေနာက် ဖွင့်ြကည့်တယ်။ ြပီးလည်း ြပီးေရာ။။ ဒါ ဘာြဖစ်တာလဲ တဲ့။။။
ေအာင်ခင်ေဆွကလည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ။။ ကိုဝမ်း ကြပန်ပို ့ဆိုလို ့။။ ထ တဲ ့ြပီး ေြဖလိုက် ေရာ ဗျာ။။ မြမင့်ြမင့်ခင် ပွဲြကမ်းပါေလေရာ။။
ထိုင်ေနတဲ ့ ဆိုဖာကေနထတယ်။ မဟာဉာဏ်ြကီး ရှင်၊ ကိုဝမ်း ေရှ ့တည် ့တည့် ကို ေလျှာက်လာ ၊ လက်နှစ်ဖက်နဲ ့ခါးကို ေထာက်ြပီး ကိုဝမ်း ။။ ဘာသေဘာနဲ ့ ရှင်ဒိလို လုပ်တာလဲ တဲ့ ။။သူ ့ဦးေလးေတွလည်း အားတုန် ့အားနာ ပံုစံေတွနဲ ့ဗျာ။။ကိုဝမ်းက တိုနံ ့နံ ့ နှုတ်ခမ်းေမွှးကို ရွစိရွစိလှုပ်ရင်း ။။ ဟို။။ ဟို။။ ဒီလို။။ ဒီလို ဆိုြပီး အအ လှည်းနင်းေန ေရာ။။ မြမင့်ြမင့်ခင် ကေတာ ့ ဗျာ။ ဗံုးြကဲေလယာဉ်မှူးက ဗံုးြကဲ ခလုပ်ကို ဆွဲသလို အတွဲ လိုက် ကို ြကဲေတာ ့တာပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကိုဝမ်း ။။ ဒီအထဲမှာ ရှင်အြကီးဆံုး။ ရှင်အသံုးမကျဆံုး။။ လူ ့စကားနားမလည်ဆံုးတဲ့။။
ဘာလဲ ။ ရှင်က ရှင့်ကို ကျမက ြကိုက်ေနလို ့ ပိုးေြကးပန်းေြကး လာပို ့ေနတယ် ထင်လို ့ လား။။တဲ ့။။ ေရွှကိုယ်ေတာ် ေမာင်ဝမ်း ကေတာ ့ လဒကို ဘိန်းေကျွးထားတာထက် ေတာင် ဆိုးေသး။ ေခါင်းြကီး ေအာက်စိုက်နဲ ့။။တကယ့်လူဗျာ။ ကျေနာ်ကေတာ ့ သူတို ့နှစ်ေယာက် ြကားမှာ ဘာများြမှုပ်ကွက် ရှိသလဲလို ့။ ေအာက်ဖဲ များေကာင်းသလားလို ့။။အခုဟာ က ေအာက်ရှစ်ြကီး နဲ ့တဝိုင်းလံုး ေလျှာက်တွန်း ေနတာကိုး။။
ကျေနာ်လည်း ပွဲက ြကည့်မေကာင်းေတာ ့ဘူးဆိုေတာ ့ ြကားဝင်လိုက်ရတယ်။ အေရးအ ေြကာင်း ဆို ကျေနာ် ့ ဉာဏ် က ထွက်ထွက် လာတတ်တယ်။။
ေနပါအံုး အမရယ်။။ ြဖစ်တာနဲ ့ေြပာတာနဲ ့က တလွဲစီ ဗျ။။ အခုဟာက ဟင်းေတွလာြပန်ပို ့ တာမဟုတ်ဘူး။ ပို ့တာေတွ များလွန်းေတာ ့ တရက်တည်း စားလို ့မကုန်ဘူး။။အဲဒါ ထည့် သိမ်းဘို ့၊ ဗူးေလးခွက်ေလး လာေတာင်းတာ ။။။ ဆိုြပီးလှိ်မ့်ရေတာ ့တာေပါ့။။ ကံေကာင်းတယ် ဆိုရမလား၊ ဉာဏ်ေကာင်းတယ် ဆိုရမလား မေြပာတတ်ေတာ့ပါဘူး ဗျာ။
ကျေနာ် ပစ်သွင်းလိုက်တဲ ့အလံုးက မြမင့်ြမင့်ခင် အရှိုက်တည့်တည် ့ထိသွားတယ် ဗျာ။။ေတာ်ပါေသး ရဲ ့။။ မီးကို ေရနဲ ့ြငိမ်းတာကမှ ရှဲကနဲ ြမည်အံုးမယ်။ အခုဟာ က လံုးဝ အသံတိတ်သွားတယ်။ ေအာ်။။ ကိုဝမ်း ရယ် ။ ရှင်အူေြကာင်ေြကာင်လုပ်တာနဲ ့ကျမလည်း စကားေတွ လွန်ကုန်ြပီ။ ကန် ့ေတာ့ ကန်ေတာ ့တဲ ့။။။ ကိုသက်ခိုင် ကလည်း ေစာေစာ က တည်းက ေြပာတာ မဟုတ်ဘူး ။။ ဘာညာဆိုြပီး ေလျာချသွားေရာ ဗျာ။။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဂျိုင့်ထဲက ဟင်းေတွကို ဗူးေတွနဲ ့ထည့်ြပီး ြပန်လာေတာ ့ ကိုဝမ်း ကိုလည်း စိတ်က အချဉ်ေပါက် ။ လာပို ့ထားတာေတွ လဲ စား ချင်စိတ်မရှိ တာနဲ ့ ကိုေသာင်းကုတင် ဘက်ေရာက်သွားတယ်။ သူက ထံုးစံအတိုင်း ဂန်ဒူးေလး။ ချမလား တဲ ့။။ ကျေနာ်လည်း စိတ်က ခပ်တင်းတင်း ြဖစ်ေနတာမို ့။ သူကမ်းေပး တဲ ့ ခွက်ကို ဇတ်ကနဲ လှမ်းယူြပီး ေမာ့ချလိုက်တယ်။ ခင်ဗျား ေလျှာက်ေအာ်မေနနဲ ့။လဒ ေလာက်ေတာ ့ ငှက်တိုင်းလှတယ်။ ခင်ဗျား ေသွးနီတယ် ဆိုတာ၊ ကျေနာ့် ေသွး၊ေရကိုးဆ ေရာ ထားသေလာက်ပဲ ရှိတယ် လို ့။။။။။။။။
(ဆက်လက် ေရးသားပါဦးမည်။)